Ρετρό, βιντεογκέημ: έτσι ονομάζαμε το πλασματάκι που έβγαινε και κυνηγούσε σε διάφορα 80's παιχνίδια τύπου μπούμπλε μπούμπλε κ.λπ. όταν καθυστερούσες να τελειώσεις μια πίστα, και αφού είχες καθαρίσει όλους τους αρχικούς κακούς.
Για τα πλασματάκια αυτά υπήρχαν διαφορετικά ονόματα σε διάφορες περιοχές (το «Ρούλης» το άκουγα στα Χανιά, σε χωριό της Κρήτης όμως το είχα ακούσει και... Ζαχάρη [Ζαχαρίας])...
Σαν φράση χρησιμοποιούνταν για κάποιον που έσκαγε στο τέλος μιας φάσης απροειδοποίητα... χαμογελαστός και τρομαχτικός.
- Είχαμε μείνει τελευταίοι στο ρακάδικο, 3.30 ώρα, και πάνω που φεύγαμε σκάει ο Σωτήρης σαν το Ρούλη από τα σκοτεινά, από την πίσω αυλή...
5 comments
Cunning Linguist
Εμείς το λέγαμε «Χαρούλης» επειδή μας καθάριζε! Λες από εκεί να βγαίνει το «Ρούλης»;
xalikoutis
παίζει άσκημα
GATZMAN
@Cunning
Tο 'χω ακούσει με την έννοια του Χάρου.
Hank
Συν ότι στα '80ς ο Ρούλης ήταν ένα νούμερο του Χάρρυ Κλυνν (Χάρρυ- Χαρρούλης- Ρούλης), όπου ο Ρούλης ήταν ρομπότ ή κάτι τέτοιο. Ίσως παίζει σχέση δεδομένου ότι ως συνώνυμο του Χαρούλη εμφανίζεται ο Τραμπάκουλας.
Jonas
For the history, το όνομα του Ρούλη προκύπτει από την προειδοποίηση «Hurry up» που έσκαγε στην οθόνη του Bubble Bobble λίγο πριν σκάσει μύτη κι ο ίδιος. To Hurry έγινε Χάρης, από κει Χαρούλης, Ρούλης κλπ, κλπ...