Κλασσική έκφραση μανάδων και θειτσών, με την οποία αναφέρονται στα γνωστά «σφαιριστήρια» ή «μπιλιαρδάδικα», τις αποκαλούμενες και αίθουσες ψυχαγωγίας. Ειδικότερα κατά τη δεκαετία του '70 οι αίθουσες ψυχαγωγίας, με μπιλιάρδα και επιτραπέζια ξύλινα ποδοσφαιράκια, ήταν οι χώροι στους οποίους σύχναζαν οι μάγκες τύπου «Επαναστάτης χωρίς αιτία» της εποχής. Ως γνωστόν, το μπιλιάρδο ειδικότερα θεωρείται παιχνίδι των ζόρικων και σκληρών νεολαίων, που δεν σηκώνουν και πολλά πολλά. Οι μάνες και θείες μας, με δεδομένη τη διαφορά ηλικίας, ταυτίζουν τις αίθουσες ψυχαγωγίας με το παιχνίδι που είχαν δει από τα παιδικά τους χρόνια, δηλ. τα ξύλινα ποδοσφαιράκια.
- Μαμά, έχεις κανένα 500ρικο;
- Γιατί, τι το θέλεις;
- Θα βγω μια βόλτα.
- Πάλι στα ποδοσφαιράκια θα πας; Μαζεύεστε εκεί με όλους τους αλήτες και καπνίζετε, μού τα έχουν πει. Θα μιλήσω στον πατέρα σου, για να σταματήσει αυτή η ιστορία.
9 comments
vikar
Τί ωραίο παράδειγμα...
Επισκέπτης
Νομίζω Vikar ότι θυμάσαι και την κλασσική μισινέζα, μέσω της οποίας έριχνες καμιά κατοστάρα κρέντιτς στα μουλωχτά....
vikar
Άν τη θυμάμαι λέει!... Μόνο που τη λέγαμε αλλιώς (έχω σκάσει τώρα, δέ μπορώ να το θυμηθώ %$#%$@$^!...) Ρίχ' το ρε φίλε σε ορισμό, τί κάθεσαι;...
Vrastaman
...κατά καιρούς, φλιπεράκια και ούφο...
anchelito
και φυσικά γκολ βάζουν μόνο οι 3 πίσω και ο μάγκας στην μέση μπροστά. Σκαφτά μπουμπουνιστά και προσοχή στους καρπούς σας!
vikar
Το θυμήθηκα! Νομίζω δηλαδή... Στον Τάκη λοιπόν
αξέχαστη μορφή ο πολλά βαρύς ιδιοκτήτης του ηλεκτρονικάδικου της σχολικής γειτονιάς (4ο και 5ο Καλαμαριάς, στη Θεσσαλονίκη), ο οποίος, έτσι απλά, πρέπει να μισούσε τα παιδιά ρε παιδί μουτέλοσπάντων, στον Τάκη, το σύρμα που έχωνες στην κερματοσχισμή για να ρίξεις κάμποσα κρέντιτ τζαμπαντάν, το έλεγαν μεγκλέρι. Ίσως απο το μπεγλέρι.Ίσως όμως να θυμάμαι και λάθος. Παρατηρήσεις;...
xalikoutis
εγώ θυμήθηκα κάτι άλλο, ότι απαγορεύονται τα «σουβλάκια», να γυρίζεις δηλαδή τη μπάρα με δύναμη και μετά να την αφήνεις να γυρίζει (=το αντίθετο του «σκαφτά και μπουμπουνιστα»)
anchelito
εμείς τα λέγαμε «φουρφούρια»
Επισκέπτης
Εμείς τα λέγαμε «κοκορέτσια».