Ο ανούσιος, πλην απαραίτητος και ενίοτε διασκεδαστικός, πρόλογος.
Προέρχεται προφανώς από την θεματολογία των σχετικών ταινιών, όπου φερέλπιδες σεναριογράφοι επιθυμούν να δώσουν μια επίφαση καθημερινότητας σε αυτό που θα ακολουθήσει.
Η υπόθεση σε τσόντα έχει αναδειχθεί στην πλέον αφαιρετική και αισθητικά πλήρη μορφή της από τον μαιτρ του είδους, Γκουσγκούνη.
Ντριν, ντριν!
- Ναι;
- Δημητράκη, εσύ είσαι; Ο κυρ Κώστας, είμαι ο διαχειριστής.
- Ναι, κυρ Κώστα.
- Η μαμά τι κάνει, καλά είναι;
- Καλά είναι κυρ Κώστα, μαγειρεύει μέσα (αρχίσαμε τώρα την υπόθεση σε τσόντα)
- Α, μπράβο, να της δώσεις χαιρετίσματα. Κοίτα Δημητράκη, πες τον μπαμπά σου, ότι πήρα για το μαζούτ.....
