Η ατάκα αυτή πρωτοαναφέρθηκε σε δισκογραφική δουλεία του Χάρρυ Κλύνν. Η ατάκα αναφερόταν στον Ευάγγελο Αβέρωφ, όταν αυτός ήταν πρόεδρος της Ν.Δ. Η ατάκα σε συνδυασμό με υπαινιγμό στις ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές προτιμήσεις του, παρέπεμπε στη μη πλεονεκτική θέση του κόμματος του (Ν.Δ), έναντι του ΠΑΣΟΚ του τότε πρωθυπουργού, Ανδρέα Παπανδρέου, όταν ο Αβέρωφ τον προκαλούσε, για εκλογική αναμέτρηση, με τη σιγουριά πως η Ν.Δ θα κέρδιζε στις εκλογές.

Έκτοτε, αυτή η κοροϊδευτική και απαξιωτική ατάκα, μπορεί να αναφερθεί από κάποιους για κάποιους άλλους (που τους θεωρούν υποδεέστερους, ως καπότες), όταν τους βλέπουν να προσπαθούν να ορθώσουν το ανάστημα τους, θέλοντας να συγκριθούν μαζί τους.

Πολλές φορές ωστόσο, η ατάκα μπορεί να αναφερθεί σε περίπτωση λεονταρισμού. Όταν δηλαδή κάποιοι μέσα τους μπορεί να πιστεύουν πως υπολείπονται του αντιπάλου και μέσω της ατάκας προσπαθούν να πείσουν τόσο τους εαυτούς τους, όσο και τους άλλους για το αντίθετο.