Ποντιακή έκφραση υπερηφάνειας για την καταγωγή του λέγοντος. Δηλαδή: Ας είμαι Πόντιος κι ας έχω ένα μόνο μάτι!
Υφίσταται όμως και βορειοελλαδικό τοπικιστικό αντίδοτο, δεδομένης της πρόσφατης αναζωπύρωσης του ρατσισμού κατά των πολύπαθων Ποντίων, προϊούσης της απέχθειας στο πρόσωπο γνωστού νομάρχη-ζορό: «Στη Μακεδονία του παλιού καιρού, τότε που οι Πόντιοι ήτανε αλλού»...
Άρα, το καλό το σαλιγκάρι, ξέρει κι άλλο μονομάτη.
- Ντο εφτάς τεμέτερον (τί κάνεις πατριώτη);
- Πααίνω ες το πανοΰρ ες το κέντρον «Κόρτσοπον», άμον ντο θέλετε, να έρθετεν με τα παιδία σας! Τρανόν μουχαμπέτ’!
(Πάω στο πανηγύρι στο κέντρο «Κορίτσι», άμα το θέλετε, να έλθετε με τα παιδιά σας! Μεγάλο γλέντι-μάζωξη!)
- Ζαντός κι είμαι! Θαν έρθομ’! Πόντιος και μόνα ματ’!
(Χαζός είμαι; Θα έλθουμε! Πόντιος και μ’ ένα μάτι!)
