του γλυκού νερού

Συντάσσεται με ουσιαστικό που δηλώνει ιδιότητα, και της οποίας την κτήση την καθιστά εύκολη, εφήμερη και άνευ υποβάθρου. Προέρχεται εμφανώς από τον μειωτικό χαρακτηρισμό καπετάνιος του γλυκού νερού, ο οποιος συνηθως αναφέρεται για τους καπετάνιους που αντιμετωπίζουν μειωμένους κινδύνους καθως δεν επιχειρούν στην ανοιχτή θάλασσα. Πέραν της ναυτικής σλανγκ, ωστόσο, ο χαακτηρισμός γενικεύεται και ουσιαστικά συνυποδηλώνει ότι ο φερόμενος ως έχων την ιδιότητα - του γλυκού νερού -, δεν έχει τα βιώματα να την υποστηρίξει (γιαλαντζί), γι'αυτό και το άξιον του χαρακτηρισμού.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα του καθημερινού κοινωνικού μας βίου

Χουντικός του γλυκού νερού: το σύγχρονο πανεπιστημιακό δαπόσκυλο, με βαθειά ιστορική γνώση του φοιτητικού κινήματος και του τρισχιλιετους πολιτισμού μας, με τεχνοκρατική αντίληψη στην οργάνωση των πάρτυ και των εκδρομών σε Αράχωβα και Μύκονο, που πιστεύει ακράδαντα στο μότο «Παπαδόπουλος που μας χρειάζεται» που του είπε ο νοικοκυραίος παππούς του, και πάνω απόλα με πίστη στα ιδάνικα της πατρίδος, θιασώτης της ελεύθερης αγοράς (ιδίως και αν μιλάμε για ΑΣΟΕΕ και τα σχετικά), φιλοαμερικανάκι, και όπως ο ίδιος πιστεύει ο μόνος πραγματικός πατριώτης (ιδίως μετά από τηλε-θητεία στον ναύσταθμο της Εκάλης και του Διονύσου)

Αριστερός/επαναστάτης του γλυκού νερού: ο ταραξίας του Ψυχικού, και των λοιπών συνοικιών των νεοευγενών πρασινοφρουρών του χρηματιστηρίου και των ολυμπιακών έργων. Ο επαναστάτης των εκπαιδευτηρίων Δούκα, με το επιμελώς ψευτοαντικομφορμιστικό στυλ, θαμών των συριζιώτικων στεκιών της Αγίας Παρασκευής (!), μεγάλη η χάρη της. Πιστεύει ακράδαντα και αυτός πως ο χώρος αυτός τον εκφράζει και τον γαλουχεί, ιδίως τις ώρες που παίζει pro, μαζι με τους συναγωνιστές, όπως άλλωστε και τον πατέρα του, που ήταν βεβαίως μέσα στο πολυτεχνείο (με τον Σπύρο Παπαδόπουλο) και του έχει αφηγηθεί πολλές ιστορίες.

Εθνικιστής του γλυκού νερού: ο εθνικιστής περισσότερο με την αριστεροπολύχρωμη έννοια, παρά την λεξικογραφική, που θυμήθηκε την ύψιστη αποστολή του, την διάσωση της πατρίδας, μετά από την επίθεση ενός αλβανοειδούς στην γκόμενά του ή μετά από την μοναδική φορά που αισθάνθηκε ανώτερος από κάποιο άλλο ανθρωποειδές, δηλαδή στη στρατιωτική θητεία του, ακόμα και μετά από το Euro 2004. Αξιοσημείωτον βεβαίως, οι εν μια νυκτί μεταπηδήσεις από την ΚΝΕ, στην Χρυσή Αυγή, και τούμπαλιν.

Ακολουθούν και γουγλο-παραδείγματα σε πιο συνεπτυγμένη μορφή.