προσκυνώ

Προς + κυνέω –ώ: φιλώ, ασπάζομαι, και κυριολεκτικά σημαίνει:

• υποκλίνομαι, γονατίζω σε ένδειξη υποταγής,
• ασπάζομαι κάτι (συνήθως θεωρούμενο ιερό ή αξιοσέβαστο) σαν ένδειξη λατρείας, σεβασμού, ευλάβειας,

• συμπεριφέρομαι μειωτικά για να γίνω αρεστός σε κάποιον.

  1. Επί το σλανγκικότερον: αποδίδω τα καρασπέκια μου.

Αν το συμβάν που προκάλεσε τέτοια αντίδραση έλαβε χώρα μπροστά σε πλήθος, τότε αυτό ένθεο προσκυνά ενίοτε τον υπεύθυνο κινώντας ομαδόν τα χέρια από την ανάταση στην πρόταση με ταυτόχρονη μικρή έως μέτρια υπόκλιση: θέαμα σε παντός είδους γήπεδα που ίσως και να ενέπνευσε τον Τζιμάκο.

(H σλαγκιά δεν περιορίζεται στις λέξεις, λέω ‘γω.)

2. Όταν η βαρεμάρα ή η κούραση ή ο συνδυασμός τους χτυπάει ταβάνι, τότε παρατηρείται το εξής φαινόμενο: ο παθών πασχίζει να κρατήσει τα μάτια ανοιχτά και την προσοχή του τεταμένη αλλά -φευ!- εις μάτην˙ το κεφάλι παλινδρομεί μεταξύ γερσίματος προς τα πίσω (με παράλληλο, ενίοτε, άνοιγμα της γνάθου κι ευκόλως εννοούμενη ηχητική υπόκρουση) –θέση Α- και γερσίματος προς τα εμπρός –θέση Β (της προσκυνήσεως)- μετά μεταμορφώσεως σε ρόμπα λουλουδάτη στα μάτια των πέριξ.

Αν δεν σας έχει τύχει, απλά δεν ξέρετε τι σημαίνει:

• ξεπάτωμα (νταξ κατά μια έννοια),
• να χτυπάς γερμανικό,
• να είσαι φρέσκος γονιός,
• να συνοδεύεις τελειωμένη από υπερκουλτουρίαση γκόμενα σε σινεμά,
• κονσέρτο οργάνου μετά από ολοήμερη τουριστική περιήγηση,

• μεσημεριανό σεμινάριο.

  3. Η παγιωμένη έκφραση Προσκυνώ τη χάρη σου Λαέ μου! προέρχεται από τον τίτλο του ομώνυμου τραγουδιού που ερμηνεύει ο Χαράλαμπος Γαργανουράκης με μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου σε στίχους Μιχάλη Σταυρακάκη και φέρνει σε ύμνο-εμβατήριο.

Εμφανώς θρησκευτικής εμπνεύσεως, (χαλαρά χριστιανοσλάνγκ, ακόμη και χωρίς το «Λαέ μου»), χρησιμοποιείται εν είδει μαζικού γλειψίματος για λόγους χειραγώγησης, όταν το πλήθος πρέπει να ντοπαριστεί θεοποιούμενο.

Έτσι μοστράρεται σε κάθε είδους αθλητικό έντυπο που σέβεται το μεγαλείο των εκδηλώσεων του λαού–πελάτη του, όπως και από τους περιγράφοντες μαζικές συγκεντρώσεις-εκδηλώσεις συνηθέστερα συνδικαλιστικές, κομματικές (σαφώς αριστερής απόκλισης) κι όχι μόνο.

Μια ακόμη άποψη του αμαλγάματος Θρησκεία, Πολιτική, Θέαμα, ΜΜΕ.

• Το πρακτικότατο προσκυνώ τη λεκάνη του Cunning Linguist καθώς και τα ανίερα (Θεμουσχώραμε μέρες νηστείας που ‘ναι)
• προσκυνώ την πορδούλα σου, Χριστούλη μου! του Vrastaman, και
• του Αγίου Πούτσου σήμερα, έλα να προσκυνήσεις! του HODJAS είναι προφανές πως έχουν ήδη γράψει ιστορία σε παρέες.