Είναι το ψέυτικο κλάμα, το προσποιητό, που ναι μεν ο «ηθοποιός» κλαίει και δακρύζει αληθινά, μέσα του όμως ξέρει πως έχει άδικο και το κάνει για να συγκινήσει το άλλο άτομο και να του συγχωρέσει τα όποια λάθη η φταιξίματα.
-... και όταν είπα στη Μαρία οτι τη χωρίζω γιατί με απάτησε με τον ταχυδρόμο, εκείνη έπεσε στα πόδια μου και έκλαιγε και μου έλεγε πως μόνο εμένα αγαπά και δε θα ξανακάνει κάτι τέτοιο.. -Φίλε μην την ακούς και μη δίνεις σημασία στα κροκοδείλια δάκρυά της. Αν σε πλήγωσε τώρα, θα σε ξαναπληγώσει και στο μέλλον...
