Λέγεται από κάποιον με μια δόση θαυμασμού ή, αναλόγως την περίπτωση, με ειρωνεία, σε κάποιον άλλο που σου λέει κάτι και εσύ το ξέρεις ή δεν το ξέρεις και εκπλήσσεσαι που το κατάλαβε και το είπε ο άλλος (το μάντεψε).

Ερώτημα, επί της ουσίας επιφώνημα, που υποδεικνύει την αναγνώριση μαντικών ικανοτήτων σε κάποιον συνομιλητή.

Εκδηλώνει:

1. Θαυμασμό. Ενδεικτική περίπτωση: Μαθαίνω κάτι που με αφήνει άναυδο. Πάω να μοιραστώ την έκπληξή μου με τον άλλο ή / και να του κάνω τον έξυπνο. Ξεκινάω να το λέω το θέμα. Πριν ολοκληρώσω αυτός μαντεύει την κατάληξη. Μένω άναυδος για δεύτερη φορά και αναφωνώ με θαυμασμό: «Μάγος είσαι;!». Παράδειγμα 1.

2. Επιδοκιμασία για ορθή εκτίμηση. Ενδεικτική περίπτωση: Ξέρω την αλήθεια. Ο άλλος την μαντεύει, αλλά ζητάει την επιβεβαίωσή μου, δεδομένου ότι με θεωρεί γκουρούή κάτι τέτοιο. Αντί να του πω το ξενέρωτο: «δίκιο έχεις», εκδηλώνω την επιδοκιμασία μου για την ορθή του εκτίμηση του «μαθητού» με το εμφατικό: «Μάγος είσαι;!». Παράδειγμα 2.

3. Απαξίωση. Ενδεικτική περίπτωση: Ξέρω κάτι που μου φαίνεται αυτονόητο. Προσπαθώ ενδεχομένως καμιά ώρα να το εξηγήσω στον άλλο κι αυτός χάνεται στην λεπτομέρεια / δεν είναι συγκεντρωμένος / μου σπάει τα γεννητικά μου με την αδυναμία του να εμπεδώσει το νόημα. Σε κάποια φάση φαίνεται να αρχίζει να παίρνει μπροστά, τραβάει φλασιά και δίνει την σωστή απάντηση. Αναφωνώ με ανακούφιση / αγανάκτηση / ειρωνεία και έκφραση προσώπου θέλω-να-σε-φτύσω-ρε-ηλίθιε: «Μάααγος είσαι;» (εδώ επιβάλλονται τα τρία α, έχουμε περίπτωση κοροϊδίας και θέλει έμφαση το πράμα). Παράδειγμα 3.

ΥΓ: Έμπνευση για το λήμμα δόθηκε, μεταξύ άλλων, από το μήδι 1. Απλά ο τύπος δεν υπάρχει.