«Θα ζεσταθεί το κωλαράκι μας»... που έλεγε και η παρουσιάστρια του Αντ1.
Xμ, ο Αντώναρος-ποντικάκι (κατά Κουλούρη), προφανώς είχε εκτραπεί για τα καλά (όχι και ότι ο Κουλούρης-αϊλάινερ πήγαινε παραπίσω). Γενικώς, το λήμμα (και ο καβγάς τους) είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγή.
Νταξ, σαν λήμμα δε λέει τπτ, απλά το μήδι ήταν κάτι που δεν μπορούσε να λείπει από το σάη.
Όσοι βαριούνται να κάνουν κλόπι-πέιστ, μπορούν να το δούν εδώ.
Το κατουρντούζ το συναντούμε και στις παραγωγές του Bollywood, απ΄όπου και η παρακάτω (γκουζγκούνειος) σκηνή:
http://www.grapheine.com/bombaytv/illustration-uk-95eadadf18ab25d268b7f33db8864d98.html
Νομίζω συμπληρώνεται ως «στα γαριδάκια Μπόζο το(ν) βρήκες», από μια μεταπολεμική φίρμα γαριδακίων που ήταν η πρώτη που κυκλοφόρησε με το μαρκετίστικο κόλπο του κρυμμένου δώρου.
Π.χ., εδώαναφέρεται το εξής «Ο Starbuck λέει: ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΡΩΝΕ ΜΠΟΖΟ ΓΑΡΙΔΑΚΙΑ με τον κλόουν στο σακουλάκι, είχανε και δώρο ένα μικρό παζλ »
Ή, απαντάται και ως «(η) θερινή ιδρώα»
Στο πιο επιστημονιζέ, τα «ιδρωτήρια» ή «ιδρωτσίλες» (κατά άιρον), λέγονται «θερινά ιδρώα». Η εμφάνισή τους προλαμβάνεται με τη χρήση αντιηλιακών.
Αυτά στο μήδι το γεωγράφου Στράβωνα, είναι εγκαύματα (και εγκαυματικές φυσαλίδες), methinks.
Επίσης και «σλανκοψισπορά», κατά το αμειψισπορά.
Σπέκια και στον άθενς που παραμένει πάντα επίκαιρος (και που πρέπει να εντοπιστεί και να επιστρέψει πάραυτα!)
Tι θα λέγατε για το «σλάνγκειος νάρκη», κατά τη χειμέρειο νάρκη χελωνών, όφεων, κ.λπ.
Nαι, σύμφωνα με το μύθο η Δανάη ήταν φυλακισμένη σε ένα υπόγειο αλλά ο (γνωστός γαμίκουλας) Δίας κατάφερε να βρεθεί μαζί της μεταμορφωμένος σε χρυσή βροχή. Καρπός του έρωτά τους, ήταν ο Περσέας.
Στη ντατσό του β' μηδιού, αξίζει να σταθούμε στην κοινωνικο-οικονομική κριτική που ασκείται μέσα από διαλόγους όπως «Μα γιατί νόμισες ότι σε κάλεσα, αγόρι μου; Η υψηλή κοινωνία χρησιμοποιεί τους προσωπικούς γυμναστές ως εραστές», τους οποίους επιμελήθηκε η ίδια η πρωταγωνίστρια.
Κάτι ανάλογο είχε κάνει και ο Τζων Λέννον το 1966, όταν είχε σχολιάσει σκωπτικά «Εσείς που κάθεστε στα πίσω καθίσματα χειροκροτήστε με τα χέρια σας, και εσείς στις μπροστά σειρές, με τα κοσμήματά σας».
- Σ' αγαπώ...
- Και πού με βάζεις;
Ένα είναι το σάι και ο Χότζας ο Προφήτης του (τρις).
Και Παναγίτσα Λδάρη.
Στις χήρες αποδίδει και η λαϊκή θυμοσοφία την δίσημη σπαραξικάρδια οιμωγή «Μη μου τον χώνετε βαθιά», κατά τη στιγμή της καθόδου του φερέτρου με τον μακαρίτη στον τάφο.
Τέλειο! Σχετικό και το Χότζειο «Θα σε/με κάνω/κάνουν σουμπούτεο».
Καλά, είναι δυνατόν; Στο 'Εθνος-Ιστορικά, διάβασα ότι κατά μία -έστω- εκδοχή, ο Γερμανός Καραβαγγέλης ήταν που έδωσε στεγνά τον Μακεδονομάχο Καπετάν Κώττα στους Τούρκους! Αν είναι δυναμόν!
...που πίνει καλούα
και φωνάζει «ούα ούα!»
Το «μουνί και το πηγάδι»
του Γιάννη Τυλιγάδη
Το «μουνί και η ροδέλα»
με τον Κώστα Χαρδαβέλα
Το «μουνί και το μπαστούνι»
με τον Ηλία Δεστούνη
Το «μουνί και το γαϊδούρι»
της Μαρίας Πολυδούρη
Για τον Γιοβάν Τσαούς θρυλείται ότι βγήκε αλώβητος από ένα διαγωνισμό μπουζουκιού που διοργάνωσε στο Τοπ Καπί ο Σουλτάνος, επί ποινή ευνουχισμού του μπουζουξή που δεν θα ενθουσίαζε τις χανούμισσες του παλατιού...
Είναι και καββαδιακό (από το «Γυναίκα»):
Βαμμένη. Να σε φέγγει κόκκινο φανάρι.
Γιομάτη φύκια και ροδάνθη, αμφίβια Μοίρα.
Καβάλαγες ασέλωτο με δίχως χαλινάρι,
πρώτη φορά, σε μια σπηλιά, στην Αλταμίρα.
Oμόηχο με τον ...τοκετό!
Πολύ καλό, έπρεπε να ανεβεί οπωσδήποτε.