Επαθλομούνα; Τροπαιδοίο;
Δεν νομίζω ότι ο Αλλιβέ έχει προβοκάρει ή δώσει το δικαίωμα σε οποιονδήποτε να τον χαρακτηρίσει φασίστα. Είναι πολύ εύκολο να πετάμε τέτοιους χαρακτηρισμούς όταν διαφωνούμε με τα επιχειρήματα κάποιου - προσθέτει όμως αυτό κάτι κάτι στο διάλογο; (σόρρυ που γράφω απολύτως τετριμμένα πλην αυτονόητα πράγματα).
Χαλ, οι σκληροί μου χαρακτηρισμοί προκλήθηκαν από αυτήτην πληροφορία: > Ολα ξεκίνησαν όταν ο γιατρός κατά τη διάρκεια της χθεσινής επίσκεψής του, συνέστησε στους απεργούς να αντικαταστήσουν τη ζάχαρη με λίγες κουταλιές φιδέ. Πληροφορίες από το Νοσοκομείο αναφέρουν ότι ορισμένοι εκ των απεργών αποδέχθηκαν τη συμβουλή του γιατρού, ο οποίος έδωσε τις απαραίτητες οδηγίες στη νοσηλεύτρια. Λίγη ώρα αργότερα τον ειδοποίησαν ότι όταν οι τραπεζοκόμοι σέρβιραν τον φιδέ, δύο μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης πέταξαν τον δίσκο στο πάτωμα. Ακολούθησε πανδαιμόνιο.
TO BHMA Αυτό εννοείται με εξόργισε, εάν πράγματι συνέβη πρόκειται για επιτομή του φασισμού - και πάντα χρησιμοποιώ την λέξη αυτή με ιδιαίτερη φειδώ. Ομολογώ όμως ότι είχα χάσει το μεταγενέστερο επεισόδιο, mea culpa.
Είναι αυτονόητο ότι η τελική ευθύνη πέφτει στην πολιτεία που δεν έχει σαφή μεταναστευτική πολιτική όπως έχουν άλλες σοβαρές χώρες (πχ Κύπρος). Ελλείψει αποτελεσματικού θεσμικού πλαισίου, ήταν επόμενο οι μετανάστες αυτοί να (καθ)οδηγηθούν στην νεοελληνική πεπατημένη (π.χ. πανεπιστημιακό άσυλο, μορφές απεργίας κλπ). Αυτό είναι καθαρά factual, I am not blaming the victim!
Και συνεχίζουμε. Λες οτι είναι εύλογο να σιτίζονταν λίγο, όσο πατάει η γάτα, είναι λες ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥΣ. ΣΟΒΑΡΑ ΡΕ ΦΙΛΕ, ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥΣ; jb Ξαναδιάβασε αυτά που έγραψα, δεν έχεις αντιληφθεί το πνεύμα μου. Η μαγκιά έγκειται στο ότι έχουν μπει απόλυτα στο πνεύμα του εγχώριου modus operandus των «τρακτέρ», των «καταλήψεων» κλπ. Αυτά περνάνε στην Ελλάδα, και ήταν απόλυτα λογικό που έδρασαν εναρμονισμένοι στην δική μας πραγματικότητα - μαγκιά τους! Είμαι σίγουρος ότι σε άλλη χώρα θα ακολουθούσαν διαφορετική τακτική.
Εύκολο να το λες, όταν ζεις σε έπαυλη στα νότια προάστια, με τους κήπους σου, τους κηπουρούς και τις πισίνες σου, όπου η ασχολία σου την κυριακή είναι να ποτίσεις τα διακοσμητικά φυτά σου με το ποτιστήρι μη ξεραθούν και να ψαλιδίσεις λίγο το φράχτη γιατί έχει φουντώσει κάπως περισσότερο. [/quote]Από το 1997 μέχρι πρόπερσι ζούσα στα Κάτω Πατήσια, τώρα ζω σε διαμέρισμα στο Π. Φάληρο, εννοείται χωρίς κήπους και μπάτλερ. Έχει πάντως φάση ο τρόπος που έχεις εξιδανικεύσει το αντίστροφο λαϊφστάλιν μου![quote=jb]Σαν παιδιά κοροϊδεύαμε στα σχολεία όσους ήταν π.χ. πολύ ασπρουλιάρηδες, JB Ναι, αλλά δεν είμαστε πια παιδιά..
Si fueris Romae, Romano vivito more; si fueris alibi, vivito sicut ibi
Δεν μέμφομαι τους απεργούς πείνας για την τακτική που επέλεξαν για να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους, αλλά ούτε για το απόλυτα εύλογο ενδεχόμενο να σιτίζονταν στα «μουλωχτά». Απλώς ανακάλυψαν τον «Έλληνα εαυτό τους» ακολουθώντας την μέθοδο των τρακτέρ που ως νεοέλληνες εφηύραμε και τους διδάξαμε. Πρόκειται για δοκιμασμένη και αποτελεσματική (στην Ελλάδα) τακτική, μαγκιά τους που την υιοθέτησαν. Ασφαλώς επικροτώ και θαυμάζω τους συμπατριώτες μου ιατρούς / ψυχολόγους / κ.α. που από έκαναν το ανθρωπιστικά αυτονόητο παρέχοντας υποστήριξη. Όμως ξερνάω με τα ταγάρια εκείνα που προσπάθησαν να εμποδίσουν τη σίτιση τους (συνελήφθησαν 2 φοιτήτριες) για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας. Το θεωρώ ηθικά ισοδύναμο με την χρήση αμάχων ως ανθρώπινη ασπίδα σε περίοδο πολέμου (το έκανε ο Σαντάμ, πάει μάλλον να το κάνει και ο Γκαντάφι). Και φυσικά οι άκομψες αναφορές του Τζόνι σε «σκατόχρωμους» κι έτσι προσβάλουν την αισθητική μου.
Αφού το προσωποποιήσαμε, προ αμνημονεύτων ζούσα Αμερική. Η χώρα αυτή μου φέρθηκε καλά επειδή έπαιξα με τους κανόνες της. Το πανεπιστήμιό μου (και όχι το κράτος) μου έδωσε γενναιόδωρη υποτροφία για όλες τις σπουδές μου, όπως έκανε και σε πολλούς ξένους φοιτητές. Στα 26 μου το πρωί ήμουν ερευνητής σε διεθνή οργανισμό (υπεύθυνος για θέματα Υποσαχάριας Αφρικής) και το βράδυ λέκτορας οικονομικών σε πανεπιστήμιο. Αργά το βράδυ, κλασσικά, σε ρέγγε κλαμπάκια με τις τρυπιοκοσμικές μου παρέες. Στην Ελλάδα θα ζούσα ακόμα με τους γονείς μου και θα φιλούσα κατουρημένες ποδιές για να διοριστώ στο δημόσιο. Η απόγνωση μπορεί να με οδηγούσε και σε απεργία πείνας :Ρ
Κάποιο καλοκαίρι επιστρέφοντας από διακοπές στην Ελλάδα στο αεροδρόμιο των ΗΠΑ μου φόρεσαν αλυσίδες, με ανέκριναν, και έστειλαν πακέτο στην Ελλάδα με το πρώτο αεροπλάνο. Είχα αμελήσει να ανανεώσω την βίζα μου. Δε πα να είχα εργασία, σπίτι, σκυλί, κλπ., δεν είχα τηρήσει τους κανόνες που επέβαλε σε όλους μια χώρα μεταναστών. Ο «Έλληνας εαυτός μου» πήρε ανάποδες με τα «αμερικανάκια». Ο «Αμερικάνος εαυτός μου» ακόμα τους θαυμάζει για την ύπαρξη τέτοιων κανόνων. Για το νομικό αυτό κενό δεν φταίνε οι αλλοδαποί αλλά ούτε και η τουρκοκρατία. Και χωρίς εύλογους, δίκαιους και πρακτικά εφαρμόσιμους κανόνες, θεωρώ απόλυτα εύλογο ότι η σε εξέλιξη μαζική και ξέφραγη μεταφορά μουσουλμανικών πληθυσμών στην Ελλάδα θα συνεχιστεί και να συνοδευτεί με αναπόφευκτες κοινωνικές αναταραχές, ρατσισμό και βία.
G16!
«Θα γίνει της Κερατέας»
(Χριστίνα Χριστοφάκη, σύζυγος Θ. Πάγκαλου, προς Άννα Διαμαντοπούλου, Τύπος, 16/3/11)
Θυμάμαι στα νιάτα μου είχαν πέσει στα χέρια μου κάτι τεύχη του Κροκοντίλ (επίσημο χιουμοριστικό όργανο της ΕΣΣΔ). Πολύ (λίγο) γέλιο, μα τις χίλιες γαργαλιέρες!
Τι θα έλεγε ο Gatzman; Μα φυσικά τζαμαχειρία: η χρυσοχέρα στο φραπέ!
Τα αποκατινά, αυτά δηλ. που είναι από κάτω, τα μουνιά και τα γιαρμπλόκια ντε.
Με το αποκατνίτσα παίζει και ψιλολολοπαίγνιο με το «κατινίτσα».
Το φαινόμενο Στράτο αποκαλείται αντίστροφος τουκανισμός. Όταν, ας πούμε, κάποιος γράφει κατακαυκαλίδι και εσύ διαβάζεις κατακαυλείδι, ή την πυγολαμπίδα του γιαλού την εκλαμβάνεις ως είδος αυτοψαχτικής μούνας. Πρόκειται για ήπιο σύμπτωμα σλανγκοπάθειας, πάσχω κι εγώ και η Iron.
Μπράβο παιδί μου, συνέχισε, συνέχισε.
Ξεκόλλα Αλλιβέ, άλλοι (κι εγώ μαζί) το έχουμε κατά καιρούς αναγαγαγάγει σε πολύ σοβαρότερο θέμα από ότι είναι.
Αχ Iron σε νοιώθω!
Τα βυζιά που ατενίζουν οι ιατροδικαστές;
@Μες - με τόσα βυζιά που αιωρούνται πως να συγκεντρωθεί κανείς;
Είναι και διαδραστικά: όταν χαίρονται (ή κρυώνουν) δεν μπορούν να το κρύψουν.
Μεγάλη υπόθεση!
How rogue of you!
Εύλογη αρώτηξη! Σε γενικές γραμμές, καλό είναι κάθε λήμμα που ανεβάζουμε να έχει και σλανγκική πτυχή, αλλιώς κινδυνεύουμε να ξαναγράψουμε ένα απλό λεξικό. Ο καναπές, για παράδειγμα, χτυπάει απόλυτο μηδέν στο σλανγκόμετρο (πράγμα που παραδόξως το κάνει ψιλο-καλτ) ενώ ο καναπές έχει χαρακτηριστική σλανγκιά.
Φυσικά αυτά τα λέω εγώ που έχω ανεβάσει ουκ ολίγα ceci n'est pas slang!
@ JB: η πλάκα είναι ότι και οι μισές τέτοιες κοινότητες δεν θα μιλάνε με τις άλλες μισές.
Τι είπες τότε!
Οι χαλεϋάδες αποκαλούν τις γιαπωνέζικες μηχανές ρυζοκίνητα.