Comments by xalikoutis (1989)
Showing 781-810 from 1989
και μια πρόχειρη λαογραφική μινατούρα... Προτού τα σκυλιά αρχίσουν να καλύπτουν θολές ψυχικές ανάγκες των ιδιοκτητών τους, στην επαρχία του παλιού καιρού δηλαδή, όταν και είχαν συγκεκριμένες χρήσεις (τσοπανόσκυλα, φύλακες, κυνηγοί), δεν τους έδιναν quasi αθρώπινα ονόματα (όπως Μπούμπης, καλή ώρα, αν και αυτό είναι ωραίο), αλλά ονόματα που είχαν να κάνουν συνήθως με τις ιδιότητές τους, εμφανισιακές (Αράπης, Αρκούδης [αν ήταν μεγαλόσωμο και μαλλιαρό], Καρτσώνης [=καλτσωμένος, αν είχε «αστραγάλους» άλλου χρώματος απ' το χρώμα του κυρίου σώματος] κ.α.), αν ήταν γρήγορο Σαίτα ή Σπίθα κλπ... Αν το σκυλί ήταν άγριο, πέρα από τα Σείτάνης, έπαιζαν τα ονόματα δαιμονοποιημένων ηγετών, λ.χ. Κεμάλης, Στάλης [!!!!], πιο πρόσφατα Καντάφης [!!!]... Χίτλερης δεν πρέπει να έπαιζε, θα ήταν τουματσιά... Τα παραπάνω από Κρήτη...
το μυστικό υπερόπλο των ναζί μου μέσα... δείτε το url του παρόντος λήμματος... το νούμερο του είναι 11088... 88... Σύμπτωσις θα πείτε... αλλά εώς πότε θα λέμε «σύμπτωσις»... αμ το άλλο;...110.... και για δες, φέτος συμπληρώνονται 110 χρόνια από το θάνατο του αδελφού του Χίτλερ (Έντμουντ, 1894 - 1900), γεγονός που άλλαξε το μαθητή Χίτλερ από κόνφιντεντ, εξωστρεφές και καλόβολο σε σκυθρωπό, απομονωμένο και φιλέριδο παιδάκι.... ορίστε... 110 (και μου περισσεύει κι ένα) και 88.... δεν ξέρω τι να πω....
ίξαρ, σε παρεκούμβισα, ανέβαζε σνέηκινγκ, μεξικανιλίκι, σιχέστα κλπ
πέντε πέντε ντέκα
ντέκα ντέκα ανεβαίνω τα σκαλιά
με όλο το σεβασμό στην πόλη που με φιλοξενεί, εκπόνησα πάντως και καταθέτω μια κλίμακα γλωσσικής ηθικής αναπτύξεως, όπου το 1 είναι ο ολοσχερής γλωσσικός αυτισμός...
1)Η λέξη χάμω δεν υπάρχει.
2)Οι λέξεις που δεν ξέρω εγώ δεν είναι λέξεις.
3)Οι λέξεις των άλλων διαλέκτων δεν είναι λέξεις.
4)Οι λέξεις που χρησιμοποιούν οι ομιλητές άλλων διαλέκτων είναι λέξεις αλλά είναι λάθος.
5)Ο τρόπος που μιλάνε αλλού δεν είναι λάθος αλλά κατώτερος απ το “δικό μας”.
6)Οι διάλεκτοι και οι γλώσσες βρίσκονται σαφώς σε ιεραρχική σχέση μεταξύ τους ως προς την προσφορά τους στην Ανθρωπότητα.
7)Αναγνωρίζω ότι όλες οι γλώσσες και οι διάλεκτοι είναι δημιουργικές εκδηλώσεις των κοινωνιών και κοινοτήτων, αλλά ορισμένες στερούνται μάλλον ποιότητας και ποιητικότητας.
8)Η γλώσσα είναι δημιουργία και την απολαμβάνω τόσο στις υψηλές όσο και στις καθημερινές της εκδηλώσεις. Κάθε γλώσσα και διάλεκτος που μπορεί κανείς να γνωρίσει έχει ομορφιές.
9)Γλώσσα είναι μια διάλεκτος με στρατό και στόλο.
10)Το slang.gr γαμεί.
προσοχή, η κλίμακα είναι νεοκαντιανή, και την καταθέτω για πλάκα, μη μου βγει και τ όνομα
σωστή η διόρθωση του μπετατζού, Σκλόπα και όχι Σκλόκα (Σκλόκα είναι μια κορφή νοτίως των Χανίων, η οποία πρέπει πάντως να έχει ετυμολογική σχέση με το Σκλόπα).
Προς Χανιά μεριά μάλλον πρωτοτυποποιήθηκε η κουκουβάγια-φαγητό (στα Χανιά το πουλί κουκουβάγια παραδοσιακά λεγόταν Σκλόκα), τώρα γιατί και πώς ονομάστηκε έτσι δεν ξέρω... η λέξη ντάκος στην Ανατολική Κρήτη εσήμαινε απλά κρίθινο παξιμάδι (η λέξη ντάκος δεν υπήρχε στα Χανιώτικα) αλλά με τη διάδοση της κουκουβάγιας-φαγητού, οι ανατολικοκρητικοί την ονόμασαν κι αυτήν ντάκο....
ναι το λαντουρώ από Ανώγεια το ξέρω,ωραίο ρήμα παρεμπιπτόντως
@ GATZ
Γκατζ, αγνοώ τα περί κουλουκόψωμου (ψωμιού του κουταβιού) και λαντουριστού (λαντουρίζω = περιχύνω, λαντουρίδι = πληβειακότατο ζυμαρικό)... κατανοείς φυσικά ότι η και η διατροφική παράδοση είναι εν πολλοίς επινοημένη, που στην Κρήτη σημαίνει μεταξύ άλλων ότι λογής λογής εστιάτορες τραβάνε απ τα μαλλιά ασημαντότητες της παραδοσιακής καθημερινότητας (και γλωσσικές) προκειμένου να κορέσουν την πείνα των Αθηνέζων για Κρητικοσύνη '- ένα παράδειγμα είναι το σφακιανό γιαχνί... και τώρα ας μου επιτρέψετε ΟΥΑΟΥ, ΠΑΞΙΜΑΔΙ ΜΕ ΝΤΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΥΖΗΘΡΑ, ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!
ο αχτύπητος, και δη ο σκέτος βαρύς αχτύπητος, είναι χέσιμο στο δάσος, είναι εφηβική και μετεφηβική μπρουταλιά, είναι το ωμό, το απολίτιστο, ο μέλανας ζωμός...
ε τέτοιο σεντόνι που να το φτάσω στο τέλος...
επίσης λέγεται αχτύπητος, που είναι κυριολεξία και ευφημισμός ατ δε σέιμ τάιμ!
γιατί το άλλο;
- μ΄έβρισες ρε μαλάκα, μ΄έβρισες, μ΄έβρισες; θα σε γαμήσω ρε, μ΄έβρισες;
- όχι ρε μαλάκα, δε σ΄έβρισα...
- άκου ρε το μαλάκα που με βρίζει....
στος ο βραστός...
κιμωλία
εγώ νομίζω ότι έχει παιχτεί αυτό το παρεπίδραση...
@jesu ξεκώλα με τον Καστοριάδη λέμε
βλ. επίσης τσαρούχι, τζούκος, τζούκαυλος, μύτος
αντιγράφω μεγαλούτσικο ανεκδοτάκι
Ένας τύπος µε το αυτοκίνητό του µένει από µηχανική ßλάßη στην εθνική. Σκέφτεται ότι δεν έχει οδική ßοήθεια και αποφασίζει να κάνει ωτοστόπ να πάει σε κοντινή πόλη για ανεύρεση συνεργείου κλπ. Σταµατάει ένα φορτηγό και ο οδηγός προθυµοποιείται να τον πάει στην πόλη. Στην διαδροµή µετά από πολλές συζητήσεις ο οδηγός τον ρωτά τι ψηφίζει, αυτός µε καµάρι του απαντά Ν.Δ., φρενάρει απότοµα ο οδηγός το φορτηγό και του λέει: κατέßα γρήγορα από το αυτοκίνητό µου ρε µαλάκα!!!
Απορηµένος ο κακοµοίρης τι να κάνει κατεßαίνει και ξανά πάλι ωτοστόπ. Σταµατάει ένα άλλο αυτοκίνητο.
Στην διαδροµή µετά από πολλές συζητήσεις ο οδηγός τον ρωτά τι ψηφίζει, αυτός µε καµάρι του απαντά Ν.Δ., φρενάρει απότοµα ο οδηγός το αυτοκίνητο και του λέει: κατέßα γρήγορα από το αυτοκίνητό µου ρε ηλίθιε!!!
Απορηµένος ο κακοµοίρης κατεßαίνει και ξανά πάλι ωτοστόπ. Σταµατάει ένα αυτοκίνητο µε µια πολύ ωραία γυναίκα. Στην διαδροµή µετά από πολλές συζητήσεις η γυναίκα τον ρωτά τι ψηφίζει, αυτός σκέπτεται και της απαντά ΠΑΣΟΚ, µπράßο του απαντά αυτή χαρούµενη και εγώ ΠΑΣΟΚ ψηφίζω και συνεχίζουν την συζήτηση και την πορεία τους χαρούµενοι. Μετά από πολλές συζητήσεις και χαριεντίσµατα σταµατούν σε ένα ξενοδοχείο για τα περαιτέρω. Σε κάποια στιγµή της ερωτικής πράξης λέει η γυναίκα στον τύπο: ξέρεις εµένα όταν κάνω έρωτα µου αρέσει να µε χτυπούν. Τι να κάνει ο τύπος µέσα σε όλα αρχίζει να την χτυπά. Απέναντι από το κρεßάτι ήταν ένας καθρέφτης κοιτάζει ο τύπος στον καθρέφτη ßλέπει τα τεκταινόµενα, σηκώνει τα χέρια ψηλά και λέει: Ε ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ ΜΙΣΗ ΩΡΑ ΕΓΙΝΑ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΚΑΙ ΔΕΡΝΩ ΚΙΟΛΑΣ!!!
για το παραπάνω σχόλιο δες εδώ, όπως και το σχόλιο του χάνκυ εδώ.
Κι ένα γλωσσικό κουκιο-trivio: το ρήμα που χρησιμοποιούσαν στην Κρήτη για τον τρόπο που οι Μουσουλμάνοι έπαιζαν το κομπολόι τους ήτανε το ξεκουκίζω - δλδ. μετρούσαν μία-μία χάντρα όπως βγάζει κανείς ένα προς ένα το σπόρο (κουκί) από το φλοιό του καρπού.
ε, μέρες που είναι, να το τονίσομε: ΚΥΑΜΩΝ ΑΠΕΧΕΣΘΑΙ! (ή έστω άκυρο...)
χλεμπονιάρης και χτικιάρης πολύ σκληρές λαϊκές βρισιές
ρε αγόρια, σόρυ που σας χαλώ τη φαντασίωση, αλλά στο μύδι τη ντζίμπησα προς το μπάσο τη φωνή ένα 10% για λόγους ανωνυμίας... ε δεν είμαι κι ο Κατράκης - αν και σιγά σιγά, φωνητικώς Κατρακη-λώ τω όντι...
σέβας στο νικ για την απομαγνητοφώνηση
ο μπετατζής το πρέπισε το λήμμα.... πάντως όχι μόνο η δικηγορία αλλά και η νομική ως τομέας του επιστητού ανακλά φυσικά την κοινωνία... μια φορά με ξεναγούσε ψιλοεπίσημα στη νομική Θράκης ένας λέκτορας εγκληματολογίας, πολύ περήφανος για το εγκληματολογικό εργαστήρι (έχουμε το μπαλτά του τάδε φονιά, το σημείωμα του τάδε αυτόχειρα κλπ)... πάμε μετά στο ποινικό τμήμα, κι εκεί μεγαλεία, κυριλέ χώρος, βιβλιοθήκες κλπ., στο εμπορικό τα ίδια.... λέω σε κάποια φάση, τμήμα εργατικού δικαίου έχετε; μου λέει περάσαμε, δεν το δες, πίσω απτις σκάλες, τρίτο υπόγειο, στο βάθος του κήπου, κάτι τέτοιο... άμα δεν έχεις εργατικό κίνημα, που νά χεις εργατικό δίκαιο μου λέει...
σπεκ ιρώ, ανέδειξες την κλαψομουνιά ως την Fotzepolitik που είναι!
άκουσα σε αθλητικό ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης τη φράση κάνω μούχτι, με την έννοια του τσουρνεύω, ξέρει κανείς πιο πολλά;
@hodja
Οι άνθρωποι, αφού δεν υπήρχαν παρασιτοκτόνα (ούτε καν την τρόμπα με το DDD), είτε καλούσαν το ζούδιαρη να πεί κανα ξόρκι είτε τον παπά να κάνει ευχέλαιο, προκειμένου να απαλλαγούν απ' τα ζούμπερα.
αυτά τα ζούμπερα ρε χοτζα που τά χεις ακούσει; στην Κρήτη ζούμπερα τα δεν είναι τα ζωύφια αλλά τα οικόσιτα παραγωγικά, αλλιώς και έχνη... στην Κρήτη τα ζωύφια λέγονται μιαρά...
για Ντόρα και Τέρη, στα Χανιά αστικοθρυλείται όχι μόνο το φίκι φίκι, αλλά και η ακριβής τοποθεσία (παραλία «Καλαμάκι») και η ημερομηνία, και έχω φίλο κάποιας ηλικίας που δηλώνει αυτόπτης μάρτυς της συλλήψεως του Κυριάκου (επρόκειτο, λέει, για αποπλάνηση και πίκι-φίκι ).. μετά το σκάνδαλο, η ντόρα εξαφανίζεται στο αμέρικα κλπ...
Άλλοι αστικοί μύθοι είναι και κείνοι που αφορούν τοπικές θεότητες, λ.χ. αυτοί που εξηγούν το πως λωλάθηκαν οι γραφικοί/λοξοί της κάθε πόλης, τους οποίους κάπου συζητάγατε... λ.χ. κάποιος κερδίζει το ΠΡΟ.ΠΟ., η μάνα του πλένει στο πλυντήριο το δελτίο και από τότε μαζεύει γόπες στο δρόμο κλπ.... Άλλος αστικός (ελπίζω) μύθος είναι ότι το Ακρωτήρι Χανίων είναι κούφιο και γεμάτο Νατοϊκά πυρηνικά κλπ
βλέπω και θα σου χέσω το λιβανιστήρι