Comments by xalikoutis (1989)
Showing 841-870 from 1989

ρε συ το παράδειγμα θυμίζει πολύ ντέρτι τώκιν, άκτε, κνκ

από κρητικούς;

στην Κρήτη: - τι ώρα είναι;
- πετσί και κόκαλο και πάει παραφλέβα [όταν δεν είχες ρολόι]

καλέ σοβαρά, εμένα μου κάνει πολύ gay η φράση, το λένε κομμώτριες κυρία Κίτσα τύπου, γλώσσα Νίκου Μουρατίδη ένα πράμα...

νομίζω είναι γυναικουλίστικο - αδερφίστικο σαν έκφραση...

στα καθ' ημάς με το βραβείον Πούλιτζερ έχει τιμηθεί ο κος V.R.Astaman για την αποκάλύψη - μέσα από τις σελίδες του εντύπου του οποίου έχω την τιμή να είμαι εκδότης - της διπλής ταυτότητος του χρήστου γνωστού τώρα πια ως Khan... τον οποίο και εγκαλώ για τη σχετική παράλειψη στον ως άνω ορισμό, η οποία εικάζω ότι προήλθε από υπερβολική ίσως σπουδή να αποποιηθεί της αυτοναφορικής τάσεως της οποίας υπήρξε προεξέχων εκπρόσωπος και την οποία πανάξια εθεράπευσε εις το παρελθόν...

φοβερό κείμενο..... καθ' ότι είμαι άσχετος μ' όλ' αυτά (αν και θρηνώ φίλους απ' αυτό το διαρκές έγκλημα που λέγεται εθνική οδός στην Κρήτη), έχω κάποιες γλωσσικές παρατηρήσεις:

είναι φοβερό πως οι παρεπιδραστικοί σχηματισμοί λέξεων στη σλανγκ δημιουργούν τελικά όρους - υπερκείμενα, με σημασίες από που μπορεί να απουσιάζει η ακρίβεια αλλά περισσεύουν οι νοηματικές αποχρώσεις/παραπομπές....

εδώ η παντιέρα, αν και δε σχετίζεται ετυμολογικά απ΄ότι λες με το θεμελιακό παντιλίκι, φέρνει ηχητικά, ενώ και η τρελοπαντιέρα (που ακούγεται λίγο καλιαρντό/θείτσικο) κατά την οποία ίσως σχηματίστηκε το κωλοπαντιέρα, αποδίδει ήδη το απονενοημένο της ανύψωσής της, και με την αντικατάσταση με το «κωλό» το όλο πράμα γίνεται μάτσο και βρώμικο, οπότε γίνεται δεκτό για καυλόγκαζους...

απίθανο λήμμα, απίθανος ορισμός, προφανώς Αθηναϊκός, απίθανος κι όποιος το σκέφτηκε και όποιοι το εξετίμησαν ώστε να παγιωθεί....

καλά τζον, έκανα και λίγο πλάκα αλλά η ενστικτώδης μου αντίδραση είναι ότι αυτά τα στρογγυλά μάτια δεν ανήκουν σε κρητικό (άλλιβε, από που είναι η φωτό;)- τώρα ερώτηση, μήπως ο πατέρας του φίλου σου είχε κανά ξενοδοχείο;

Μου θύμισε το ξ(ι)ά σου!

η φάτσα καμία σχέση, Γιαννιόόό...

o jesus κατοικοεδρεύει στην πατρίδα της τέλειας γάμπας - Παρίσι - , γιαυτό και κάνει σουξουμουξου....

στο Βερολίνο υπήρχε -υπάρχει;- το εφημεριδάκι Berlin Umsonst (βερολίνο τζάμπα δλδ), και είχα πετύχει και στην Αθήνα κάτι ανάλογο από αναρχικούς αλλά δε θυμούμαι τι και πως...

αφού σημειώσω ότι δεν είμαι ούτε θεός, ούτε πούστης, ούτε κράτος, να δηλώσω ότι κάψιμο κατά παραγγελία δεν είχα ξανακάνει, εξ όσων θυμούμαι, αλλά απ' ότι φαίνεται αρέσει...

τρελή μυδιά, σπεκ μπουμπ

μήπως αγαπητέ βίκαρ σε ξενίζει γιατί ακριβώς πρόκειται μάλλον περί του αγγλικού «wait a minute...shit!»;

και μια περιγραφή από το «κράξιμο» της πάολας, αναδημ. εδώ

Από το 1976 μέχρι το 1978, που γινόντουσαν τα χειρότερα και πιο απάνθρωπα βασανιστήρια σε βάρος κρατουμένων στις Πειθαρχικές Φυλακές της Κέρκυρας, οι φύλακες αυτής της φυλακής κυκλοφορούσαν με μουστάκες, μαύρο γυαλί, μπεγλέρι, το γνωστό κουτσαβάκικο περπάτημα και το κλομπ περασμένο στη ζώνη τους. Με τα κλομπ επιβάλλανε στους κρατούμενους να τους ακούν να καυχιούνται ότι αυτοί είναι γαμιάδες, ενώ οι κρατούμενοι είναι κότες, χαμούρες, κουφάλες και τα παρόμοια. Παράλληλα οι ρουφιάνοι-συνεργάτες των δεσμοφυλάκων, βιάζοντας άλλους κρατούμενους με την απειλή μαχαιριών και πέντε εναντίον ενός, συνεπικουρούσαν στη συντήρηση της εικόνας ότι δυνατός σημαίνει πολύ άντρας.

συμφωνώ με το πονηροσκυλο, προσωπικά χαρακτήριζα φέτος γεροντομπεμπέκα οποιαδήποτε κουλτουριάρα γκόμενα πάνω από τα 25 φορούσε μπαρέτες ή αυτές τις γαλότσες που ήταν της μόδας.

εσύ με τα λεφτά, πριν φύγεις, εξήγησε μας τ' είν' όλ' αυτά και που τα λένε....

νομίζω πάντως ότι ως οθωμανικό αναφέρεται πλέον ειδικά το πρωκτικό με το γαμιά από πίσω, να ζμπρώχνει καθώς η πρωκτική διείσδυση ανεξαρτήτως στάσης λέγεται - όλο και περισσότερο - «πρωκτικό».

«όποιος έχει το καυλί καυλώνει αλλά και όποιος είναι το καυλί καυλώνει. Πέρα από τη λογική της γραμματικής, ποια η γραμματική, να το θέσω έτσι, της επιθυμίας at play, ποια η αδυνατότητα που ευρίσκεται αλλά και απορκύπτεται από την αλυσίδα του σημαίνοντος σε αυτή σας την απόφανση;» ρώτησε ο Χαλικού τον συνεντευξιαζόμενο για το fsg-feuilleton, και σκέφτηκε ότι με λίγη περισσότερη τύχη και προσπάθεια, θα ήταν αυτός στη θέση των υποψηφίων για το kavli prize, αντί ένας ταπεινός συνεντευξιαστής free-press κουλτουριάρικων εντύπων...

βλ. και ξεκόλλα με τις θεωρίες

Πολύ σωστό και πλήρες... και με νομιμοποιεί νομίζω να ανεβάσω κάτι που χω στο πρόχειρο καιρό....

Είχε αφήσει εποχή - όχι απαραίτητα με την καλή έννοια - η υπογραφή «μεταμεσονύκτια σλάλομ» μιας ομάδας γκαζάκηδων που είχαν αφήσει το ίδιο βράδυ πεσκέσια στα γραφεία του Βουλγαράκη, της Παναγιωταρέας και του «ενοχικού διανοούμενου εξαργυρωτή της εξουσίας Γ. Βέλτσου»... αυτά μετά το Θεσσαλονίκη 2003 και πριν το Αθήνα 2004....

@mes: και καλά θα σου έκανε! πάνω απ' όλα η αντικειμενικότης και ο σκοπός! Από το μπαμπά δεν έχουμε μυστικά, μεσάκο, γκε-γκε;
@ πατσις: μετά και το από πάνω δεν είναι ολοφάνερο ότι είμαι ο μεγάλος αδελφός;

κάπου στα στενά κάτω από την Παπαναστασίου στη Θεσ/νίκη είδα κωλόμπαρ... εε, συγνώμη, internet cafe με φιμέ τζάμια, με το όνομα traffic [sic]....

το 2 τό 'λεγε συνέχεια η μάνα μου με τρεις γιους στο σπίτι

στο καραγκαγκάν

λοιπόν, η αλήθεια είναι ότι είχα κάνει πρόχειρο ψάξιμο (το οποίο γενικά δυσχεραίνεται από τις ποικίλες ορθογραφίες), και αν και θα έπρεπε να πω απλά «μαλακία μου», συνεχίζω να υποστηρίζω ότι

α) πρέπει να υπήρχε αν όχι στη ρεμπέτικη στιχογραφία, τουλάχιστο στη μάγκικη διάλεκτο, βασιζόμενος σε ένα τσιφορίζον σχόλιο σε βλογ για την παλιά Αθήνα, με σύνταξη που δεν είναι Κρητική (εδώ):

Ε, τότες η πιάτσα χάλασεν. Κανόνες πουθενά, ούτε τώρα ούτες τότε, διατητής; μαύρος στο ξύλο! όπως όλοι οι αγαθοί που τρέχουν να χωρίσουν το καυγά, να στερήσουν τη μιζέρια απο λίγο σεϊρι του καυγά, να γελάσει το χείλι κάθε πικραμένου. [/quote]
β) και για τα ποντιακά, επίσης circumstantial evidence: από σχετικό blog, αυτό

[quote]-Οι πολικάντ άμον τον σερσερήν τον ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ εθέλνε να μαθαίνε τη τουρκάντ την γλώσσαν, κι εμείς πα τερούμε σεΐρι….

χμμμ, γνώμες, γνώσεις, απόψεις....;

βλ. και το μπουρνούζι σου είναι βρεγμένο

ναι, είναι κατά μια έννοια πολύ «φτηνός» ο Μισίμα στη γραφή του.... ήταν θεοκούζουλος πάντως, ένας θαρραλέος (...) Καζαντζάκης ίσως.

τζωνμπλακ, τα συγχαρίκια περιττεύουν