Με την ευκαιρία, να θυμηθούμε και κάποιες αντιδράσεις του σάιτ πέρσι τέτοιες μέρες: κουγιά, Πάρτι με Uzi, εξοστρακίζομαι, ράμπο.
Αλίβ, ενδιαφέρον το υποσυνείδητο μήνυμα. Απο πού βγαίνει η έκφραση με το νί και με το σίγμα; Απο το «τελικό νί» και το «τελικό σίγμα» λές;... Δέν τό 'χα σκεφτεί ποτέ.
Πάντως, η λέξη βρομοκοπάει ογδοντίλα. Πιστεύω τότε την λέγανε αποκλειστικά άντρες για γκόμενες, και κατα πάσα πιθανότητα θα μπορούσε κάποιος να βρεί μπόλικα τεκμήρια στην χρυσή εποχή της ελληνικής βιντεοταινίας (κάνας Ψάλτης ας πούμε άνετα θα μπορούσε να την ξεστομίσει τη λέξη).
Σίγουρα, το σήμερον ημέρα δέ χρησιμοποιείται τόσο. Δέν την έχω ακούσει θα έλεγα ποτέ λάιβ (ούτε και απο γκόμενα ούτε και απο ομό, όπως λέει ο ελίας).
Λές;... Μήπως είσαι λεσβία βασικά; Αυτό θα έλυνε ίσως το πρόβλημα. :-Ρ
Ωραία η εξήγηση που δίνει ο Στράβων για την προέλευση. Υπάρχει βέβαια και η πιό ψυχολογικίστικη άποψη, στίλ, «επιθυμείς κάτι τόσο πολύ που το αποκαλείς χαϊδευτικά».
Και όπως δείχνει κι' ο Χότζας, το και τελικά λειτουργεί ευρέως ώς επιτατικό. Ισχύει και στο και γαμώ (όχι όμως στο και καλά, η προέλευση του οποίου είναι μυστήριο για 'μένα).
Απ' ότι βλέπω αυτό δέν είναι και σπουδαίο νέο όμως (ο μικρός vikar ανακαλύπτει τον κόσμο):> και κ. κι (σύνδ.) 4. (α) με επιδοτική λειτουργία, για να δώσει έμφαση σε αυτό που ακολουθεί: Μην το παίρνεις ~ τόσο κατάκαρδα! Δεν χάλασε δα ~ ο κόσμος! || δεν σε είπαμε ~ καμπούρη! || ~ βέβαια! || (οικ.) είσαι ~ ο πρώτος![/quote][quote=ονλάιν Τριανταφυλλίδης]και & κι σύνδ. I.1.δ. με επιδοτική σημασία: ~ / ακόμη ~ / ~ μάλιστα: Aφού κι εσύ το ξέχασες, ακόμη κι εσύ. Aκόμη ~ δουλειά τού βρήκε. Tου το έστειλε ~ μάλιστα αεροπορικώς. Θα σε ειδοποιήσω ~ αμέσως μάλιστα. ΦP ~ συ τέκνον, Bρούτε.*
Μπαμπινιώτης, βήτα έκδοση
Πολύ όμορφος ο πάτσις!... («Όμορφος», τρόπος του λέγειν... Άν τον δείς απο κοντά γιατί... :-Ρ)
Να σημειώσω πως κατα τη γνώμη μου οι δύο «τρόποι άρθρωσης» που δίνεις δέν διαφέρουν. Θα έλεγα απλά οτι το και πολύ συντάσσεται με όνομα (περιληπτικός όρος για ουσιαστικά καί επίθετα) --δέν θα με ξένιζε και σε επιρρήματα όμως: «και πολύ αργά», «και πολύ αυθεντικά» (κυρίως με ειρωνική σημασία, όπως γράφεις κι' εσύ), άν και 'ντάξ'...
Ε ναί, είναι λίγο πολυπολιτισμικός για Χότζας, αλλα εμείς τον πάμε έτσι κι' αλλιώς...
Εννοούσα πάντως πάνω παρόμοιες ρίμες-τυφλοσούρτες για θέματα γλώσσας (ορθογραφίας, γραμματικής, τέτοια), ατάκες σε στίλ «μακρόν προ βραχέος», αλλα πιό εξυπνακίστικες. Εμένα πάντως δέν μού 'ρχεται καμιά. Ούτε και την ατάκα που μας έδωσε ο αίαντας ήξερα.
Μπράβο ρε πουβουνουρουτού. Ενδιαφέρον το γαμώσπιτος (απο το γαμώ το σπίτι σου), γιατι είναι μάλλον αντιφατικό: να πείς κάποιον «γαμώσπιτο» τί σημαίνει;, οτι του γαμάς το σπίτι ή οτι (όπως «θά 'πρεπε») σου γαμάει αυτός το σπίτι;... :-)
Μές; Τί σημαίνει τελικά αυτό το «(Υ)» ;... (Δέν ξέρω πώς να αντιδράσω ακόμα στο σχόλιό σου. :-Ρ)
Το έχω ακούσει κι' εγώ πάντως, ρουπού. Ύποθέτω πως ενμέρει αποσκοπεί και στο λογοπαίγνιο με το βουπού.
Μιά στιγμή όμως, δέν είμαι και τόσο σίγουρος. Η αλήθεια είναι οτι δέν έχω δεί ποτέ τον κύριο Ούρι σε σόου, και άν λυγίζει τα κουτάλια (συνήθως) προς τα πάνω, όπως και στη φωτογραφία, τότε στέκει η ερμηνεία του εαρέντιλ (Τόλκιν και ξερό ψωμί!, έτσι...).
Ρε Μές, και μού 'χε ξεφύγει! Τί αρχείο-μνημείο για το σάιτ είν' αυτό;!... Θεά, τίποτ' άλλο.
(έχω γαμηθεί στο γέλιο)
Παιδιά, σόρι για το παράδειγμα, αλλα άμα πάτε να ψάξτε για γαμοπαραδείγματα στο γκούγκλ θα με καταλάβετε. (Το σπάσιμο που έφαγα φαίνεται άλλωστε στο αποτέλεσμα...) Με τον καιρό θ' ανέβουνε και πολυμέσα ελπίζω.
Να πούνε κάποιον «φοίνικα» δέν τό 'χω ακούσει προσωπικά, αλλα άκουγα πολύ συχνά το ταυτόσημο φοινικιώτης.
Ωραίος ο Μουχουσού!...
Η Ζυράννα Ζατέλη (που ακόμα όποτε σκέφτομαι τ' όνομά της μού 'ρχεται να μπήξω τα γέλια, κι' άς με συγχωρεί) γεννήθηκε στο Σοχό Θεσσαλονίκης. Το βιβλίο απ' όπου το παράδειγμα, βρίθει απο τοπικά γλωσσικά διαμαντάκια εποχής (γύρω στα εκατό χρόνια πίσω, απ' ότι κατάλαβα), και σε κάθε περίπτωση αξίζει τον κόπο να διαβαστεί, άν και κουρσούμι το άτιμο. Ειδικά αν σας αρέσει ο Μάρκες --δέν είχα διαβάσει κάτι παρόμοιο και τόσο δυνατό στα ελληνικά πρίν τη Ζατέλη.
Κι' εσύ, τέκνον Βράστα;...
Μα γιατί μας στολίζεις πρωινιάτικα;... :-Ρ
(Συμφυρμός στον τύπο μπαστουρνόβλαχος εννοώ βέβαια, και όχι στο μπαστουνόβλαχος.)
Ο αίαντας υποθέτω θέλει να πεί οτι έπαιξε συμφυρμός των μπαστούνι και στούρνος, κάτι που μου φαίνεται κι' εμένα λογικό.
Προσωπικά πάντως καμιά απ' τις δυό εκδοχές δεν έτυχε να έχω ακούσει.
Και εις στο ελληνικότερον, «τί θα γίνει, θα γαμήσεις;...»