#1
vikar

in μπάτε σκύλοι αλέστε

(ευφυέστατο! είχαμε κι' έναν ασήμαντο χρήστη με παρόμοιο παρατσούκλι νομίζω, μπορούμε να το βάλουμε μπρός...)

#2
vikar

in μπάτε σκύλοι αλέστε

Πώς θα γίνει ν' αναγκάσουμε τον κυρ-σαράντ να γράφει μόνο εδώ; Γιά δείτε λίγο στο φάκελό του, παίζει να τον εκβιάσουμε τίποτα;...

#3
vikar

in ούμπαλα

Η λέξη να πούμε οτι χρησιμοποιείται κυρίως στην έκφραση μας έπρηξες τα ούμπαλα και παραλλαγές, παρά μόνη της, και οτι πιθανά ετυμολογείται απο το καρούμπαλο, το οποίο πιθανά ετυμολογείται απο το αρχαίο κόρυμβος (σύμφωνα με Τριαντάφυλλο και Μπάμπη).

Να βρίσκαμε και την ατάκα απο Χάρρυ Κλύνν... Τό 'χει κανένας;

#4
vikar

in βυζί

Κι' εμείς μικράκια καρούμπαλο το λέγαμε, σωστός.

#5
vikar

in υποκείμενο

Απολαυστικό δείγμα της χαρακτηριστικής πλέον υπαινικτικής γραφής του δεινόσαυρου, θα έλεγα. Θα ταίριαζε κουτί σε μία σελίδα εκτός λημματολογίου, που έχουμε στα σκαριά για τη νέα βερσιόν.

Πάντως η τροπή των μεταβατικών σε αμετάβατα και τανάπαλιν στην αργκό είναι θέμα που σηκώνει πολλή μελέτη ήδη στο συντακτικό επίπεδο. Ο αγαπητός δεινόσαυρος απλά το έφυγε με τη μία στο σημασιολογικό εδωπέρα...

#6
vikar

in πατσαρδέ

Ά, μήν ανησυχείς, αυτό με τη συνεννόηση όλοι μου το λένε. :-)

Όκ κέικ, στα κρατούμενα και το πατσαρδέ. Έχω και κάτι φίλους καρδιτσιώτες, θα τους ρωτήσω στην πρώτη ευκαιρία.

#7
vikar

in βυζί

Ωραίος. Σχετικός προβληματισμός και εκεί.

#8
vikar

in πατσαρδέ

Και απο πού βγαίνει η λέξη;...

#9
vikar

in άμπζολουτ

Σωστός ο τζίζ.

#10
vikar

in Αλβανία

Το «ως γνωστόν» σόλοικο, αλλα το λήμμα σωστό.

Ο σχηματισμός βέβαια είναι πολύ γενικότερος και παλιός: πλάκωσε η γερμανία πιχί, μπορείς ν' ακούσεις σε παραλίες πήχτρα στη γερμανίδα τουρίστρια, και ούτω καθεξής.

#11
vikar

in σάρα

Η σάρα, σύμφωνα καί με Τριανταφυλλίδη, βγαίνει απ' το σαρώνω, οπότε και η σάρα ώς «χαλίκι» πάλι απο κεί μπορείς να πείς οτι βγαίνει (στρώνεις, σαρώνεις το δρόμο με χαλίκι).

Έτσι, θά 'λεγα οτι και η σάρα ώς «σαβούρντα» δέν ειν' ανάγκη να έχει σχέση με το χαλίκι της ασφαλτόστρωσης, αλλα με το οτι σαρώνεις το δρόμο καθώς πέφτεις, σε φάση.

#12
vikar

in πατσαρδέ

Έχουμε καμιά ιδέα για την προέλευση; Αυτό το μια φορά, εκεί με πάει.

#13
vikar

in κροκόδειλος

Κοίτα να δείς, όντως...

#14
vikar

in κροκόδειλος

Αμερικάνικη ατάκα για τη φάση του παραδειγματος: don't boggart that joint.

#15
vikar

in πουσταράς

Ωραίος ρε, πολύ σωστή η διάκριση ανάμεσα σε πουσταράς και πουστάρα.

[αλλαγή γένους στην αργκό - αλλαγή γένους στην αργκό - αλλαγή γένους στην αργκό...]

#16
vikar

in χαιρετάω τον ξάδερφο

(Βρέ τους κερατάδες τους συντονιστές!... Δέ προλαβαίνεις να προτείνεις κάτι, τσούπ!)

#17
vikar

in χαιρετάω τον ξάδερφο

Θά 'λεγε να μαζεύαμε τους ευφημισμούς αυτούς... Χμ.

Γνωστό αντίστοιχο αμερικάνικο: have to talk to a man about a horse.

#18
vikar

in ομορφάντρα μου

Γειά σου ρε Χότζα δικέ μου να πούμε, ανοίκειε, εξερευνητή του αγνώστου!...

#19
vikar

in ράντομ

Σωστός. Επίσης, χρησιμοποιείται και με την έννοια του ότι νά 'ναι.

#20
vikar

in τεμπάρω

Μου θυμίζεις τώρα μάλιστα οτι εκκρεμεί και το γκρουβάρω, το οποίο κατα μία έννοια εμπεριέχει το τεμπάρω...

#21
vikar

in τεμπάρω

Πολύ ωραίος ο Μίστερ!

Στην πιό ουδέτερή του σημασία (όπως στο πρώτο παράδειγμα), συνώνυμο το κρατάω τέμπο.

#22
vikar

in γκαράζ

Σόρι, δέν ξέρω τι λέτε επάνω, αλλα αλίβ; Μπορεί στο ελλάντα να μήν έχουμε μπάκγιαρντζ η γκέιρατζιζ, αλλα έχουμε ρ' αδερφέ χαμοκέλες!... (μπλογκοποστάκι στο πνεύμα του ορισμού, δέν μπόρεσα ν' αντισταθώ να το λινκάρω)

#23
vikar

in πουστροφηδόν

Με την ευκαιρία, διορθώθηκε και το λίνκι στον ορισμό.

Για τις αυξήσεις βρήκα αυτό εδώ (κλικάρετε στο Ενεργητική φωνή και κατόπιν στο Σχηματισμός του παρακειμένου, ή απλά γκουγκλάρετε για να βρείτε κάτι κομψότερο), σύμφονα με το οποίο ο τζίζας έχει δίκιο.

#25
vikar

in γκαράζ

Στο σχετικό: εγώ γκαράζ την ξέρω τη μουσική, κι' έτσι πάντα το άκουγα. Και ρε σύ Πειρατίνα, «γκάρατζ»;... Λές και «φλέιντζερ» ας πούμε και «σάς»;... Και σ' είχα συμπαθήσει, όχι τίποτ' άλλο.

Οτι μιλάς για «νόμο απορρόφησης». Να χαρώ εγώ υποσυνείδητο... :-Ρ

#27
vikar

in γκαράζ

Ρε άσε τις πολιτικολογίες να πούμε... Στάρταπ παναπεί βρίσκω δουλειά ως μαθηματικός που δέ γουστάρει ούτε πανεπιστήμια ούτε τράπεζες, απλό ειν' το πράμα.

[ρέ που φτάσαμε...]

Σωστός, κυλάει και καλύτερα.

Εμένα μιά φορά, αρχές-μέσα δεκαετίας Ενενήντα, ο πατέρας μου τό 'χε πεί χωρίς χρονική αύξηση...

Σωστός ρε, πού το θυμήθηκες!...

Στα χρόνια μου, κλασική ατάκα απο μπαμπά σε έφηβο γιό που πρωτοπροσπαθεί ν' αφήσει μούσι (σε ακόμα παλιότερες γενιές, υποθέτω, μουστάκι).