Comments by vikar (4189)
Showing 2101-2130 from 4189
Τώρα που ξαναβλέπω τη διατύπωση της ιρονίκ, νομίζω απάντησα εντελώς στο ίδιο πνεύμα. (Σόρι ηρώ, με τους νεολογισμούς και τις λεξιπλασίες εδωμέσα, φυσάμε και το γιαούρτι...)
Να μιλήσω λίγο χωρίς ψάξιμο, προσπαθώντας ίσως να επανεφεύρω τον τροχό. Αυτό το οποίο πραγματευόμαστε (κυρίως) στο σάιτ λεγόταν απο παλιά αργκό στα ελληνικά. Εμείς εδώ το λέμε κυρίως σλάνγκ, το οποίο καταλαβαίνω ώς απευθείας αγγλισμό, πάντως αρκετά διαδεδομένο έξω απο το σάιτ, και βέβαια πολύ πρίν την εμφάνισή του.
Αντί πάντως να κάτσουμε να σκεφτούμε νέο όρο (άν και δέν είμαι σίγουρος οτι αυτό εννοεί η ιρονίκ), πιστεύω οτι έχει ενδιαφέρον να μαζέψουμε λέξεις που έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για να χαρακτηρίσουν τον γλωσσικό αυτό κώδικα -ή μέρη του, ή κώδικες που τέμνονται μ' αυτόν- οι ίδιοι οι ομιλητές. Να το πώ αλλιώς (και λίγο ηλίθια, ελπίζω να μήν παρεξηγηθώ), θά 'χει ενδιαφέρον να ψάξουμε για «αυθεντικούς», «λαϊκούς» όρους για την αργκό, που πλάστηκαν δηλαδή στους δρόμους, και όχι σε κάποιο ειδικό σάιτ ή κάποιο πανεπιστήμιο. Έτσι ίσως βοηθηθούμε στο να καταλάβουμε καλύτερα το ίδιο το αντικείμενο του σάιτ.
Για να ξεκαθαρίσω το πώς το σκέφτομαι, να δώσω παραδείγματα. (Υπόψιν, στα γρήγορα γράφω, η λίστα ούτε καλά οργανωμένη θα είναι, ούτε και εξαντλητική, και ποντάρω στα ιερά τέρατα του σάιτ, άν θέν, να βάλουν τα πράματα στη θέση τους. Νομίζω οτι μία τέτοια συζήτηση πραγματικά θα βοηθήσει.)
- λιμανιάτικα ή λιμανίσια, γαλλικά: το βρισίδι, οι βωμολοχίες·
- ποδανά, κομμέ, καλιαρντά: συνθηματικοί κώδικες·
- μάγκικα: παλιά λέξη, που άσχετα του πώς ξεκίνησε, κατέληξε περιληπτικός όρος για πολλά απο τα φαινόμενα της αργκό όπως την πιάνουμε εδωμέσα (ποιά ακριβώς;...), απ' τους καλύτερους υποψήφιους για αυτό που είπα επάνω «αυθεντικός», «λαϊκός» όρος για την αργκό (ενδιαφέρον οτι δέν το έχουμε λημματογραφήσει ως τώρα)· ψιλοσχετικά, δείτε και το σχόλιο της 26/07/10 του Χότζα εδώ·
- καθομιλουμένη: όρος για την κοινή γλώσσα, το κέντρο βάρους της οποίας, χοντρικά, και όπως εγώ καταλαβαίνω, βρίσκεται κάπου ανάμεσα στην τυπική γλώσσα και την αργκό, αλλα τέμνεται καί με τις δύο --εξού και πολλές (οι περισσότερες θα έλεγα) απο τις κατακαιρούς διαφωνίες μας περι του τί είναι καταχωρίσιμο·
- της αγοράς: σε αναλογία με τα λιμανιάτικα (η γλώσσα που θ' ακούσεις σε λιμάνι), η γλώσσα που θ' ακούσεις στις αγορές, στα παζάρια, στις λαϊκές· τη γλώσσα της αγοράς την έχουμε πιάσει (βλέπε πιχί αυτό το λήμμα του πηγαίου Γκάτζμαν), αλλα όχι όσο συνειδητοποιημένα θά 'πρεπε, νομίζω· είναι κουβέντα παλιάς κοπής, που ίσως δέν ακούγεται τόσο πιά, και που όπως και τα μάγκικα, αλλα αντίθετα απο τα λιμανιάτικα, συμπεριλαμβάνει πολλά απο τα φαινόμενα που πιάνουμε εδωμέσα· πάντως, μάλλον δύσχρηστος όρος για αναλυτική κουβέντα, και ο τυπικότερος αγοραία είναι ολίγον τί μπλιάξ.
Ελπίζω να καταλάβατε πώς το εννοώ. Δυστυχώς δέν έχω χρόνο για εμπεριστατωμένα πράγματα αυτόν τον καιρό (είπαμε, τα γράφω αυτά χωρίς ψάξιμο), οπότε σόρι. Στην πρώτη ευκαιρία...
αναμορφοποίηση markdown
Φοβερός ο μουρουκουξί! Παραδέχομαι. Σχόλιο-στολίδι.
Επιτέλους πήρα πρέφα τι παίζει μ' αυτήν τη λέξη. Για την τρίτη γενική σημασία που δίνεις, της «απαξίωσης» ας πούμε συνολικά, μπορώ να σκεφτώ και τα εξής κοντινά: ντάξ (μωρέ), σιγά (πιχί, «σιγά το αμάξι»), χαλάρωσε, κλάιν μάιν.
Και εννοείται να κάτσεις --τώρα που σ' έκατσε και κάτ' απ' το πλατάνι ο Χότζας, δέν σηκώνεσαι κι' εύκολα!... Και ούτ' εμείς χρησιμοποιούμε τόσο σλάνγκ, μή μασάς, βιτρίνα είν' η όλη φάση...
Πλάκα-πλάκα, η απαξίωση είναι πολύ μεγάλο θέμα στην αργκό. Άν δεν τη διέπει όλη, σίγουρα είναι ένας απ' τους βασικούς της άξονες, ας πούμε. (Θέλει λίγο σκέψη το πράμα. Χμ.)
Το στριπάκι της φωτό, παρμένο απο τον Πολύ Κλειστό Κύκλο (ρίξτε μιά ματιά, έχει θέμα).
Παράδειγμα γαμεί!...
Οπου σάν να το ακούω σουλουμουτζούκουμ τσιτσιρί.
Καλώς τον/την Όλιβ μετά 'πο πέντε χρόνια!
Δείτε εδώ, τελευταίοι στίχοι. (Ποιός τους έγραψε άραγε;...)
Μ' αρέσει που τό 'χουμε κάνει ρεφρέν το συγκεκριμένο...
«Παλιοβικάαρ»; Έμ, κάποιοι είναι παλιοί και κάποιοι άλλοι νέουρες στο σάιτ, τί να κάνουμε;...
[πώς το είπε κείνο το γκέι ο πάτσις;... ά...] Σύν ένα λοιπόν, στο μουσάκι του Φρόιντ και στη γκατσμανιά.
Να πώ κι' εγώ δυο-τρία πράματα στο πόδι. Καταρχήν, για τα πρακτικά, τη λέξη δέν την έχω ακούσει μ' αυτή τη σημασία. Το φαινόμενο πάντως είναι οπωσδήποτε υπαρκτό. Στα ωραία σχόλια του τζόνι να συμπληρώσω κι' εγώ κατιτίς, βασισμένος κι' εγώ σε προσωπικές εμπειρίες.
Τέτοιους μυθομανείς έχω αναγνωρίσει αρκετούς, αλλα όχι πολλούς, όχι πάνω απο πέντε απ' όσο μπορώ να θυμηθώ αυτήν τη στιγμή. Οπωσδήποτε σ' αυτό συμβάλλει το οτι δέν τους αναγνωρίζεις και εύκολα, πρέπει κάποιος να σου πεί περι ποίου πρόκειται, ή οι μούφες που θ' αραδιάζει νά 'ναι πραγματικά εξωφρενικές (έχω γνωρίσει κι' απ' τους δεύτερους πάντως...).
Μετά, σε αντιπαραβολή με το βήτα του τζόνι, σύμφωνα με τις δικές μου εμπειρίες, οι ενλόγω άνθρωποι ναί, δέν είναι ηλίθιοι, αλλα όχι, δέν είναι απαραίτητα φιλομαθείς έστω και με την αρνητική έννοια που λέει ο τζόνι, της ημιμάθειας μάλλον αλλα είναι κυρίως κουτοπόνηροι --αυτό το βαθύτατα ελληνικό ίδιον, πλάι στη λεβεντιά, το φιλότιμο και τα άλλα παιδιά...
Ύστερα, ενδιαφέρον βρίσκω το πώς θα μπορούσε να ερμηνεύσει αυτήν τη συμπεριφορά κάποιος παραλληλίζοντάς την με τη μέθοδο και πράξη της ηθοποιίας, αλλα και επαγγελμάτων που παροιμιακά και υποτιμητικά συνδέονται με την ψευδολογία, όπως οι δικηγορία και η πολιτική (η πολιτική ως επάγγελμα;... ναί, τελοσπάντων, δέν θέλω να πάω εκεί την κουβέντα).
Κοντινές λέξεις-σημασίες τα φιδέμπορας και το κυπριακό λαφαζάνης.
δίτε λέμε πέμbτο μίδι όποσ ίστε
Μάαλάκα!... «Κριτής της Οικουμένης»!... Αυτές ειναι δουλειές ρε φίλε.
Μπά σε καλό να μας βγεί...
Τί λέει λοιπόν ο Βανκούφ όταν την αμολάει; «Ααααάχχ... βανακουφίστηκα».
Καμιά φωτό υπάρχει;
Ιρονίκ, πολύ μ' άρεσε το κουλτουρέ.
Ωραία-ωραία... Όσο πάει και οι γειώσεις γίνονται και πιό αντιπολίτευση...
Μπετατζή, σε αγαπάω.
Την κουβέντα την ήξερε κι ο πατέρας, γεννημένος τη δεκαετία του Τριάντα, γι' αυτό λεω οτι μπορεί να είναι και πιό παλιά ακόμα.
Μπράβο ρε Κάνινγκ!... (Άλλο ένα χί απ' το πρόχειρο.)
Παλιά κουβέντα νομίζω, θα μ' ενδιέφεραν προσωπικά παλιές αναφορές. Έχει κανείς υπόψη;
Να με πάρ' ο διάολος, τό 'χω εδώ και χρόνια στο πρόχειρο... Οπότε, κλασικά: άν δε με προλάβει άλλος, έστω και ο τζίζας...
Σημειωτέον οτι υπάρχει και ο τύπος πουτσί (το οποίο έχουμε και εδώ). Υπάρχει κι' ένα σχετικά γνωστό σχετικό απόσπασμα είτε του Χριστιανόπουλου είτε του Ιωάννου, που μου διαφεύγει αυτήν τη στιγμή (κρατούμενο).
Γαμάτο! :-Δ
Δέν έχω ακούσει ούτε το τσαγωτό ούτε το τσαγάτο. Το δεύτερο πάντως είναι ακριβώς αυτό που οι αμερικάνοι λένε tea-bag. Ωραίο.
Ο ορισμός του μάστερ, μιά και δέν μας εξηγεί πώς ακριβώς του τα τρίβει η άλλη (με τα χέρια; καβαλώντας τον;), μού 'φερε στο μυαλό στάση-καρεκλάτο, οπου η γκόμενα με λίγη φαντασία φέρνει σε τσαγιέρα. Δέν με πολυπείθω όμως.
Κατα τα άλλα, άμα θέλετε δημόσιο καβγά να βγείτε στην αυλή ή σε κάνα τηλεπαράθυρο.
Μεγάλη καύλα ν' ανεβάζεις μές στην αμηχανία κάτι στο δουπού και να τ' αναλαμβάνουν χρήστες τέτοιου τύπου. Με βλέπω να το γυρνάω σε αποκλειστικός δουπίτης πλάκα-πλάκα... :-Ρ (Κάτι ξέρει ο Γκάτζ...)
Άσχετο: αυτή η κουμπάνια, που μας την έχει κι' ο στέφανος εκεί σ' ενα παράδειγμα, μήπως ν' ανέβαινε; Με στοιχειώδη αναζήτηση σε λεξικά βρίσκω μόνο αυτό. Άσε που εκκρεμεί και η σύνδεσή της ή όχι με τον κουμπάνο (βλέπε εκεί σχόλια).
Γειά σου ρε Βέγγο τεράστιε...
Ωραίος!
Συνεπώς, έχουμε και λέμε: (α) Τα χώστης και χωσιματίας σημασιολογικά ταυτίζονται. (β) Οι διαφορετικές σημασίες τους προέρχονται απο αντίστοιχες σημασίες του χώνω απ' τη μιά μεριά και του χώνομαι απ' την άλλη.
Να ξανατονίσω πάντως, οτι το χώστης/χωσιματίας με τη σημασία 2 του εδώ ορισμού, επεκτείνεται πολύ ευρύτερα απ' τα φανταρίστικα. Ακούγεται για συμφοιτητές, για γκόμενες, για συναδέλφους...
Το εννοείς πάνω-κάτω συνώνυμο του χώστρα, έτσι;
Αξίζει πάντως να ανέβει και η σημασία του χώστη γενικότερα απ' ότι είχε κάνει ο λίνκ εκεί (η σημασία για τηνοποία μιλάω στα σχόλια της χώστρας), η οποία είναι και αυτή με την οποία άκουγα εγώ πάντα τη λέξη (παρεμπιπτόντως, το χωσιματίας δέν θυμάμαι να τό 'χω ακούσει).
(Άσε, λειτουργώ με αναλαμπές και μόνο πλέον. Αναξιοπιστία σκέτη, μή μ' υπολογίζεις στα σοβαρά...)
(Και μή φεύγεις απ' το θέμα!... :-Ρ)