(ας φάω τα νύχια μου κι ας μην απαντήσω) :Ρ
ωραίο!
μάλλον περισσότερο παίζει η έκφραση «σκατά, φατά», με την έννοια: «τό 'να, τ' άλλο», κλπ, ή εγώ το νομίζω;
ο σκάης δεν έβγαζε μετά μανίας κατά καιρούς ντοκιμαντεροειδή με θέματα τέτοια πλάσματα, φοβερά και τρομερά, που όλοι παραλίγο να δουν κάποια στιγμή αλλά κανείς ποτέ δεν είδε;
[I](τώρα δηλαδή θες να μας πεις μανδάμ ότι
μετά τα σεντόνια του χότζα
μετά τις γραμματικολογίες του βίκαρ
μετά από δεν ξέρω τι άλλο εδώ μέσα πια
πρέπει
να κάτσω
να δω
45'
ντοκιμαντέρ για το τέρας;
τελέρε!!!!!!!!!)[/I]
(:Ρ)
επιτέλους σεντόνιασα σήμερα. Δύο ενστάσεις:
Λες Χοτζ: Όμως, ένας τύπος που διαθέτει και παιδεία και προσεγμένη μόρφωση είναι ακαταμάχητος στον κοινωνικό στίβο. Λέω χμ... και καταλήγω: όχι. Δεν είναι ακαταμάχητος, καθόλου. Γιατί αυτά ακριβώς τα προσόντα του, ΚΑΙ θα τον κάνουν να απέχει, σιγά-σιγά, από τον κοινωνικό στίβο λόγω του ότι πρόκειται περί στίβου ακριβώς, Η/ΚΑΙ θα κάνουν τους Άλλους να τον πετάξουν έξω, χαλαρά.
και λες: Αυτό όμως μπορούν να το διαθέτουν μόνον οι ευπορότεροι.
και λέω ότι οι ευπορότεροι σπανίως είναι, όσο και οι μη ευπορότεροι, πεπαιδευμένοι και μορφωμένοι.
Ο άνθρωπος που θέλει να μάθει και να μορφωθεί (και μάλιστα σωστά, σφαιρικά, αντικειμενικά, με σοφία ρε παιδί μου, δηλ. δεν θα επαναπαύεται ποτέ στις χ γνώσεις και θεωρίες, θα προχωρά, αμφισβητώντας σε όλη του τη ζωή) θα το κάνει απ' όπου και να προέρχεται.
Ο ευπορότερος έχει κάποιες περισσότερες πρακτικές δυνατότητες. Αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα... Αλλιώς ας πούμε, η Αθηνά Ωνάση θα ήταν η Αρβελέρ στη θέση της Αρβελέρ (όχι πως θεωρώ την Αρβελέρ τπτ σπουδαίο, αλλά τη βάζω ως σύμβολο αυτών που θεωρεί ο κόσμος σπουδαίους)
Αλλά ο διαχωρισμός αυτός ανήκει σε άλλες εποχές. Δεν βλέπω σήμερα τόσους ευπορότερους με την έννοια που, υποθέτω, το εννοείς.
Για μένα μία είναι η αφετηρία: ο περίεργος άνθρωπος. Που έχει δηλαδή την Περιέργεια να μάθει, ώστε να κατανοήσει και να εξηγήσει. Αυτός, απ' όπου και να βαστά η σκούφια του, θα βρει τον τρόπο. Και δεν θα εκμεταλλευτεί ποτέ τις γνώσεις του για να αποδείξει κάτι ή για να καβαλήσει κάποιον, δηλ. τυχοδιωκτικά και υπολογιστικά.
α ναι ρε χαλ, θυμήθηκα τώρα, η Κρήτη έχει και το -μενε (φτάσαμενε, κοντέψαμενε, κλπ), με αυτό το ρδέμπεψα προφ.
πάντως κάτι παρόμοια (με μία μόνο κατάληξη, -όσαντε: παντρευόσαντε, στεκόσαντε κλπ) τα έχω ακούσει και από Χαλκίδα μεριά (στάνταρ), και νομίζω Κρήτη και Αίγινα.
αμ έπος αμ έργον, μπράβο! θα το πω στην φίλη στην οποία χθες εξετέθη ανεπανορθώτως το σλανγκρ!
δεμελές, ποια είναι τα σοσ από το σεντόνι αυτό για να το διαβάσω διαγωνίως;; :ΡΡΡΡΡΡΡΡ
αυτό το λήμμα πρέπει να αναλυθεί καλύτερα, έχει απορίες ο κόσμος!
και συγκεκριμένα για την έκφραση «με τα μπούνια»
sarant ακούει;;;
εν συντομία: «τα χάπια μου».
συμφωνώ απόλυτα με όλα τα παραπάνω
τα εκτός ύλης διαβάσματα συνήθως τιμωρούνταν με κακή βαθμολογία στα χρόνια μου... όχι απαραιτήτως από πρόθεση, αλλά και σίγουρα από πλήρη ανημπόρια του εξεταστή να ελέγξει τα εκτός ύλης ο ίδιος... μην πω και ότι γινόταν έξαλλος που ο μαθητής τον έβαζε σε κόπο...
έχω και προσωπική εμπειρία, 1981 πανελλήνιες μξ γ γυμνασίου και α λυκείου (νομίζω οι τελευταίες), Αντιγόνη, τρελαμένη εγώ είχα διαβάσει τα πάντα όλα όσα βρήκα στη διάθεσή μου από δω κι από κει (εκτός ύλης βέβαια, και εννοείται ΣΥΝ τα εντός ύλης), γράφω διατριβή, και παίρνω ...11 κι έχω μείνει μαλάκας, ε, και κει πήρα την απάντηση από την φιλολό: εμ, ποιος σου είπε να γράψεις και τα εκτός ύλης; Και μετά άρχισα να το παρατηρώ γενικά το φαινόμενο και είδα κι άλλα κι άλλα... και στο σχολείο, και το μανεμιστήμιο και και και.
το ότι τα σοσ και οι σοσάρες εξυπηρετούσαν την τεμπελιά και την αδιαφορία των αθλίων καθηγητών και επί πλέον διαμόρφωσαν (εξεπίτηδες) μαθητές που θα γινόντουσαν μια τρύπα στο νερό αλλά θα κατείχαν τα πόστα μεθαύριο, κάτι σαν μυστικός κώδικας επικοινωνίας αν θέλει κανείς να συνομωσιολογήσει, επίσης σαφές.
οι δε καθηγητές που σκοπίμως βάζαν τα αντισός για να τσεκάρουν ποιοι έχουν μελετήσει και πόσο, μόνο και μόνο επειδή το κάναν από χαιρεκακία δεν μου ήταν συμπαθείς (εμένα στο τέτοιο μου βέβαια, σιγά μην ασχολούμουν με τις σοσάρες), αλλά από την άλλη είχε και ένα πόιντ το πράμα, ίσως μια κρυφή αντίσταση στο κατεστημένο που στηνόταν.
τεσπα τι τα θυμηθήκατε ρε πστ όλ' αυτά τώρα...
ε πάει, ανήκει στας καλένδας, είχα πει εξάλλου ότι θα σβου, προσωρινό ήταν.
συνέχισε παιδί μου τη δουλειά σου!
το ραγκάτσο του τζίζαντα μου κολλάει πάντως καλύτερα απ' όλα. ιδίως στο παράδειγμά σου.
(άααλλο αυτό με τα νύχια του κιθαρίστα... έ ρε τι έχω ανεχτεί σε αυτόν τον ντουνιά... ψυγείο με χορδές μέσα αντί για φαγητό, στο μπάνιο κομματάκια από μπαλάκια του πινγκ πονγκ με κόλλα λόγκο για τα σπασμένα νύχια (δεν υπήρχαν τότε τα ινστιτούτα νυχιού), λίμες έτσι, λίμες αλλιώς, και γω, η καημένη η πιανιστριούλα, να μην έχω νύχι γιατί κάνει τικ τικ στο πλήκτρο, να το έχω κομμένο στο κρέας, ούτε να το βάψω, τίιιποτα, ούτε ένα δαχτυλίδι, ούτε ένα μονόπετρο, σκατά ζωή ρε φίλε, πάει περίπατο η θηλυκότη, αχχχχχ ρε τι καλή που είμαι, ε ρε τι φωτοστέφανο, ε ρε αγιοσύνες...)
να, ορίστε, το λέω και εγώ εδώ για τους δημοσιογράφους. αλλά και για άλλους. και τεσπα έχει πολλή συζήτα το θέμα
τόχει κανείς να κοπιάρει εδώ ό,τι έχει γραφτεί σχετικά chez Sarant και στους λοιπούς που αναφέρατε στις παπαχελληνικούρες; ή είναι άπειρα και ασυμμάζευτα; νταξ, εγώ πετάω ιδέες και το αν θα πραγματοποιηθούσι, άλλο.
σίριαλ και ταινίες, εννοούσα.
πολλές αγγλιές είναι όντως φερμένες από τους δημοσιοκάφρους, αλλά άντε τρέχα γύρευε τώρα, ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν να μας πουν. επίσης είναι και όλ' αυτά τα τ. «καλημέρα και σε σένα», «και γω σ' αγαπώ», και πάει λέγοντας που είναι πολύ πρόσφατες αγγλιές, και έχουν προκύψει από τα κωμικά αμερικλανικά σίριαλ. τα έχει συλλέξει κανείς σας; εγώ όλο λέω και δεν.
τεσπα, να πάτε ναυτώσετε όλοι σας που δεν είδατε την αγγλιά μου και χρειάστηκε η σαλίνα να σας ξεστραβώσει! άε ρε που μου κάθεστε και διυλίζετε τον κώνωπα, είιπε ο ένας ξείπε ο άλλος. άιντα λοιπόν χώστε τα όλα εκεί μέσα, ψάξτε βρείτε και τα άλλα που σας είπα, κάντε καμιά δουλειά, ρίξτε κι ένα σφουγγάρισμα γιατί έχει πιάσει μάκα το πάτωμα. και έτσι ίσως, ΙΣΩΣ, εξιλεωθείτε.
ποια μαχαίρια μωρή, το μαλλί θα σου βγάλω τρίχα τρίχα!
τον βίκα τον αγνοώ, εγώ έτσι κάνω με τους εχθρούς μου. αλλά και ότι του σπαμάραμε το λήμμα ήταν μία κάποια λύσις...
ρε μίλα με όρους πενταγράμμου γενικά, μπααα...
πάρε ρε σάλλυ ένα μήδι μπας και ξεστραβωθείς, κι άμα θες έχει κι άλλες σελίδες, αλλά η πρώτη και η μισή δεύτερη νομίζω σου αρκούν.
(άντρες, πφφφφ!)
(πω πω έγινε αυστηρός πάλι ρε πστ... κάτσε να βάλω κάτι στα κιθαριστικά να τον ροντάρω πάλι λίγο...)
τεεε να κλάσετε ρε, εμείς έχουμε το όργανο ρε, μάχη σώμα με σώμα ρε, εσείς ρε παίζετε ρε τα πουλάκια σας ρε, με το ξύλινο μουνί ρε, και τι πιάνετε ρε, μφφφφ, φάτε μάτια ψάρια ρε, να τι είστε ρε, να τα λέμε κι αυτά, να τα λέμε...
(αααααχχ, το χάρηκα, τώρα θα πάει καλά η μέρα, έψαχνα κάποιον να τα χώσω να στανιάρω)
ωραίος, καλωσήρθες και να χαίρεσαι το ονοματάκι σου, από τα καλύτερα νικ του σάη!!!
στα γερμανικά: MfG (Mit vielen Grüßen)