Comments by Pirate Jenny (231)
Showing 61-90 from 231
Τα 'σπασε.
Ακαντάβα;;;;
Μη χάνουμε τα μάτια μας από τη μπάλα (αγγλισμός, άουτς).
Η ουσία του ζητήματος είναι το modus operandi του ΔΝΤ, όπως τα είπε ο Cadmus: βρίσκουμε μια χώρα με χρέος, τη «σώζουμε» δανείζοντάς την, και της επιβάλλουμε να ιδιωτικοποιήσει ό,τι έχει και δεν έχει και να άρει κάθε είδους περιορισμό στις αγορές, συμπεριλαμβανομένων κι αυτών των ενοχλητικών εργασιακών δικαιωμάτων, αλλιώς δάνειο γιοκ. (Εγώ δεν εστίασα εκεί καθόλου επειδή αυτά τα θεωρώ γνωστά, και ελπίζω να είναι όντως γνωστά. Τα θυμάμαι από προ ίντερνετ. Ήμουνα νια και γέρασα.)
Η κατανόηση αυτού του απλού πράγματος είναι ικανή (και αναγκαία;) συνθήκη για να βάλεις τις φωνές. Δε χρειάζεται πτυχίο οικονομολόγου για να διαμαρτυρηθείς, αυτό μας έλειπε.
Όμως, αυτό το κατεξοχήν πολτικό ζήτημα εφαρμόζεται με οικονομικούς όρους (μαζί πάνε αυτά ρε παιδιά, δε νοείται το ένα χωρίς το άλλο) και κυρίως πλασάρεται στον κόσμο με οικονομικούς όρους («ξεχνώντας» την πολιτική διάσταση) και μ' ένα τεράστιο ενοχικό σύνδρομο για περιτύλιγμα.
Εκεί λοιπόν, είναι πολύ εύκολο να χάσεις τη μπάλα. Να τρομάξεις από όρους που δεν καταλαβαίνεις. Να πιστέψεις τον «ειδικό» και να υπακούσεις, διότι αυτός ξέρει. Να αισθανθείς μικρός, ασήμαντος, άσχετος και κυρίως συνένοχος. («Αχ ρε Τασία, θυμάσαι τότενες που χάλασε ο θερμοσίφουνας και δεν πήραμε απόδειξη απ' τον υδραυλικό για να μας χρεώσει λιγότερα; Γι' αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε!») Και έτσι να δεχτείς μαζοχιστικά την τιμωρία σου. («Αχ ρε Τασία, το αφεντικό μού φέρμαρε μείωση μισθού και μπορεί να μ' απολύσει όποτε του καυλώσει, και για σουπερμάρκετ και λογαριασμούς θα πληρώνουμε διπλά και τρίδιπλα. Αλλά τι να κάνουμε, ας προσέχαμε.»)
Και δεν κάθεσαι να σκεφτείς ότι, για μισό λεπτό. Αν η ιδιωτική εταιρεία σε πληρώνει λιγότερα, το δημόσιο ταμείο τι κερδίζει; (Τίποτα. Βασικά χάνει, επειδή αν δε σου περισσεύουν, δεν αγοράζεις, κι αν δεν αγοράζεις, δεν παίρνει μίζα απ' το ΦΠΑ.) Αν η ιδιωτική ΔΕΗ ζητάει περισσότερα, το δημόσιο ταμείο τι κερδίζει; (Κάτι ψιλά απ' το ΦΠΑ. Δηλαδή κάπου 80% λιγότερα απ' όσα θα κέρδιζε αν η ΔΕΗ ήταν ακόμα δημόσια.) Το μνημόνιο δεν είναι καν «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι». Είναι «πονάει αγκώνας, κόβει κεφάλι».
Να γιατί ψάχνουμε τα οικονομοτεχνικά, και προσπαθούμε να καταλάβουμε ακόμα κι αυτά που δε μας αφορούν άμεσα. Για να μην ψαρώνουμε. Για να γκρεμίσουμε την (έμφυτη;) εμπιστοσύνη μας προς την αυθεντία. Μια εμπιστοσύνη που είναι τόσο συνηθισμένη, τόσο φυσική, τόσο ανθρώπινη, και τόσο, μα τόσο επικίνδυνη.
Υ.Γ. Βράστα, ό,τι έχεις, ρίχτα. Ευπρόσδεκτα!
Cadmus, γράφαμε μαζί, και +1 για το σχόλιό σου (το μεγάλο).
- Μακριά απο μένα κάθε ηθικοπλαστική πρόθεση[/quote]
OK, πάσο τότε. Έτσι ακούστηκε πάντως. :-Ρ
- Ναι, τρώγαμε με δανεικά. [...] further reading[/quote]
Διακοπή μέχρι να κοιτάξω το further reading, λοιπόν.[quote]3. Είναι τεράστια η διαφορά ανάμεσα στο να είσαι ο ΠΙΟ αδύναμος κρίκος κρίκος και η ΠΡΩΤΗ χώρα που πέφτει, και στο να είσαι η πέμπτη.
Αυτό μάλλον θα πρέπει να μας το πει το Βέλγιο σε μερικά χρόνια....
[quote]4. Δηλαδή τι μας λες, οτι η Ευρώπη έχει βάλει στόχο την καταστροφή της Ελλάδας;
Μπαρδόν; Κάτσε, πού το είπα ή το υπονόησα αυτό; «Μας έχουν βάλει όλοι στο μάτι, κιετς»; Όχι, σε καμία περίπτωση! Τώρα, για το ποιος ωφελείται από τι, εμ γι' αυτό έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να ζητάω στοιχεία! Γενικά πάντως, και μη προσωποποιημένα, ισχύουν τα εξής.
1) Αν η ελλάδα πει «δεν έχω, δεν πληρώνω, να σας δώσω λιγότερα και βλέπουμε;» (ή αν ΚΡΙΝΟΥΝ κάποιοι καθόλου αμερόληπτοι τύποι ότι η τάδε αναδιαπραγμάτευση ισοδυναμεί με default ή «credit event»), κερδίζουν αυτοί που έχουν CDS (δεν ξέρουμε ποιοι και πόσα) και χάνουν αυτοί που έχουν εκδόσει CDS (δεν ξέρουμε ποιοι και πόσα).
Οι δανειστές χάνουν; Αναλόγως πώς ορίζεις το «χάνουν». Με την έννοια «περίμενα 1000 και πήρα τρία», χάνουν όλοι τους. Με την έννοια «έβαλα περισσότερα απ' όσα πήρα», χάνουν μόνο όσοι λαμβάνουν επιτόκιο χαμηλότερο του πληθωρισμού. Θέλω να πω, όταν τα επιτόκια έχουν ανέβει σε ληστρικά επίπεδα 15 και 20%, δε ΧΑΝΕΙΣ όταν δεν τα παίρνεις όλα, απλώς ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ τόσο εξωφρενικά.
2) Ποιοι κερδίζουν αν το χρέος της ελλάδας αυξάνεται, αλλά το περίφημο «default» καθυστερεί; Όσοι έχουν δανείσει, και προλαβαίνουν και μπορούν να το χειριστούν.
Αν η κυρα-Σούλα έχει ομόλογα ελληνικού δημοσίου (διότι της είπανε ότι έτσι θα έχει μεγαλύτερες απολαβές απ' το να τα βάλει στην τράπεζα), δεν μπορεί να κάνει και πολλά.
Η Τράπεζα όμως μπορεί. Το λιγότερο που μπορεί να κάνει είναι να συγκεντρώσει ρευστότητα τρέχοντας, ούτως ώστε όταν σκάσει το κανόνι σε λίγα χρόνια, να μπορεί να πει «κύριοι, έχω λιγότερα απ' όσα νόμιζα, αλλά με φτάνουν» και όχι «κύριοι, έχω ΠΟΛΥ λιγότερα απ' όσα νόμιζα και ο ισολογισμός βγήκε αρνητικός και η μετοχή κατέρρευσε και πήραν φωθιά τα μπατζάκια μας». (Το πώς θα συγκεντρώσει ρευστότητα είναι δικό της θέμα, αλλά η λύση «από τους φορολογούμενους μέσω bail-out» είναι πολύ της μοδός τελευταία...)
Και το περισσότερο που μπορεί να κάνει η Τράπεζα ή ο Οικονομικός Οργανισμός; The sky's the limit. Υπενθυμίζω ότι για τον καπιταλιστή, money makes money. Για όσο περισσότερο διάστημα κάθονται πάνω σε λεφτά, τόσο περισσότερο βγάζουν κέρδος, ή τουλάχιστον προσπαθούν. Ο μόνος που ΣΙΓΟΥΡΑ χάνει είναι το ελληνικό δημόσιο, του οποίου το χρέος όλο και φουσκώνει.
3) Και υπάρχει πάντα η πιθανότητα του Οικονομικού Οργανισμού-Αρπαχτικού, που σμπρώχνει την κρίση για να αγοράσει φτηνά (όσο τα επιτόκια αυξάνουν στο θεό, οι τιμές των ομολόγων στη δευτερογενή αγορά πέφτουν κατακόρυφα), και να πουλήσει ακριβά αργότερα, πολύ αργότερα, όταν θα έχει πέσει ο κουρνιαχτός. Αυτό συνωμοσία είναι; Ή αγνός αμόλυντος καπιταλισμός;
Υ.Γ. 2 (Τελευταίο, σας ορκίζομαι.) Αν το κείμενο του johnblack κατέληγε σε ένα «κάτσε τώρα πάνω στον καύκασο και σκάσε» για καθαρά ρεαλιστικούς λόγους, τύπου δε γίνεται αλλιώς και τι να κάνουμε τώρα, δε θα προέκυπτε σεντονιάδα.
Σεντονιάδα προέκυψε επειδή οι λόγοι ήταν ρεαλιστικοί-ηθικοπλαστικοί. Τύπου δε γίνεται αλλιώς και επιπλέον αυτό είναι το σωστό και το δίκαιο και καλά να πάθεις. Εκεί ήταν που μου γύρισε το μάτι. :-Ρ
Καληνύχτα σας, και ένα ευχαριστώ στον johnblack, στον Χότζα και στους λοιπούς σχολιαστές για το έναυσμα και για τους προβληματισμοί. :)
Υ.Γ. Εκτός από το καταπληκτικό «Ω! Τι ωραίο πλιάτσικο!» (το What a carve up!, που ανέφερε ο Χότζας πιο πάνω), ο Jonathan Coe έχει γράψει και τη «Λέσχη των Τιποτένιων» (The Rotters' Club, αυτή τη φορά για την Αγγλία των 70's) και το τελευταίο και τραγικά επίκαιρο «The terrible privacy of Maxwell Sim», πλέον για τον 21ο αιώνα. Για τη στιγμή όπου αποκαλύπτεται πόσο μαλακία ήταν τελικά να γκρεμίζουμε εργοστάσια για να χτίζουμε εμπορικά κέντρα - ή αλλιώς να χέζουμε την πραγματική οικονομία και παραγωγή προκειμένου να χεστούμε στο τάλαρο μέσω πλασματικής οικονομίας. Να ένα ακόμα παγκόσμιο φαινόμενο και καθόλου ελληνική αποκλειστικότητα. (Αλλά και εντελώς άσχετα από πολτική και οικονομία, αυτό το βιβλίο εμένα μ' έκανε αλοιφή. Με την καλή έννοια. Τσιμπήστε το τρέχοντας.)
Στην τελική, έχω τέσσερα προβλήματα με το «τι κλαίτε ρε κακομαθημένα, λεφτά που δεν είχαμε τρώγαμε, να τα πληρώσουμε τώρα».
1) Το πρώτο είναι ηθικοαισθητικό (μάλιστα). Μου κάθεται κάπως... καλβινιστικό όλο αυτό. Προπατορικό αμάρτημα, ενοχές να φαν κι οι κότες, τιμωρία (συλλογική κιόλας, ένα παιδάκι κλέβει και κάνουμε φάλαγγα σε όλα), αυτομαστίγωμα, και πάνω απ' όλα ηθική! αν δεν έχεις εσύ άμεμπτον ηθικήν, δε δικαιούσαι να ομιλείς δια τίποτα! Και αυτά τα καλβινιστικά μου κάθονται πολύ στραβά, ρε γαμώτο, ηθικοαισθητικά μιλώντας...
2) Το δεύτερο είναι ότι αμφισβητώ έντονα κατά πόσο τρώγαμε με δανεικά, και οι καταθέσεις του γερμανού έφταναν στην τσέπη του Μήτσου μέσω δανείων του κράτους . (Εκτός αν εννοείς ότι έφταναν μέσω διακοποδανείων, οπότε πάσο. Αλλά δεν είναι τα απλήρωτα διακοποδάνεια που μας έφεραν το ΔΝΤ. Ο κρατικός δανεισμός μας το έφερε.)
Αυτό θα ίσχυε αν τα δανεικά που έπαιρνε τόσα χρόνια το κράτος πηγαίνανε σε δρόμους, σε νοσοκομεία, σε μισθούς, σε συντάξεις, σε επιχορηγήσεις. Είναι έτσι όμως; Ή πηγαίνανε στην πληρωμή προηγούμενων δανείων και τόκων; Ομολογώ ότι δεν έχω στοιχεία να σας πω, ακόμα τα ψάχνω και η έκκληση για βοήθεια ακόμα ισχύει. Συνεπώς αμφισβητώ τη θέση του johnblack (δε λέω ότι κάνει λάθος, μπορεί να έχει δίκιο ο άνθρωπος, εγώ απλώς δηλώνω την άγνοιά μου) και επιφυλάσσομαι μέχρι να μου δώσει κάποιος στοιχεία ότι ναι, δανειζόμασταν γιατί αλλιώς δε βγάζαμε τα έξοδα μας. Ο ίδιος ο johnblack πχ, που το ισχυρίζεται κιόλας. :-Ρ
Για να βοηθήσω, ξέρω ότι το έλλειμμα της χώρας αυτή τη στιγμή έχει εκτοξευθεί στο 17%. Και κάπου έχει πάρει το μάτι μου ότι τα τελευταία Ν χρόνια σκάμε το μισό ΑΕΠ σε αποπληρωμή χρέους. Αν αυτό ισχύει, τότε ο johnblack κάνει λάθος. Διότι χωρίς το χρέος, θα έφταναν μια χαρά τα φράγκα μας για τα έξοδά μας, και τα δανεικά δεν τα φάγαμε εμείς, τα έφαγαν οι επόμενοι δανειστές και τα πανωτόκια. (Και κάπου κάποιοι πρέπει να φάνε βρωμόξυλο που δεν επαναδιαπραγματεύτηκαν ένα χρέος-Λερναία Υδρα εγκαίρως.)
3) Το τρίτο είναι απολύτως πρακτικό. Έστω ότι όλοι οι έλληνες πολίτες ήταν όντως αμέμπτου ηθικής. Τρώγανε όλο τους το φαΐ, πληρώνανε όλους τους τους φόρους, δεν παίρνανε διακοποδάνεια, δεν παίρνανε και δε δίνανε μαύρο χρήμα, δεν ξέρανε από ρουσφέτια, ασχολιόσαντε με παραγωγή πλούτου αντί υπηρεσίες και χαζά, δε λουφάρανε στη δουλειά κλπ. Ας πούμε απ' τη μεταπολίτευση και μετά, ναι; Τι λέτε, θα ήμασταν πάλι χρεωμένοι μέχρι το λαιμό ως χώρα;
Χρειαζόμαστε συγκεκριμένα νούμερα και ψιλοαυθαίρετες υποθέσεις για να βγάλουμε αποτέλεσμα, βέβαια, αλλά εγώ πιστεύω ειλικρινά ότι ΠΑΛΙ μες στα σκατά θα ήμασταν. Ίσως να μην ήμασταν ο ΠΙΟ αδύναμος κρίκος και η ΠΡΩΤΗ χώρα που πέφτει, αλλλά η δεύτερη ή η πέμπτη ξερωγώ. Καθαρή αποκλείεται να τη βγάζαμε. Μιλάμε για ένα χρέος-Λερναία Ύδρα πάντα. Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι με 20% παραπάνω ΑΕΠ η χώρα θα σωζόταν;
4) Και το τελευταίο έχει να κάνει με κοινή λογική. Έστω ότι έχουν δίκιο, μόνο δίκιο και όλο το δίκιο όσοι ζητάνε να πληρώσουμε όλοι μαζί τα σπασμένα του ελληνικού κράτους. Η κοινή λογική λέει ότι αυτό το μνημόνιο και αυτή η δανειακή σύμβαση δεν αποπληρώνει τίποτα σε κανέναν. Απλώς καθυστερεί την κατάρρευση (ενδιαμέσως αυξάνοντας το χρέος, βέβαια), ίσα ίσα για να προλάβει ν' αλλάξει χέρια η καυτή πατάτα.
Παίρνεις δάνειο για πληρώσεις δάνειο ΜΟΝΟ όταν είσαι σε θέση να χρησιμοποιήσεις μέρος του δεύτερου δανείου για αποπληρωμή του πρώτου, και το υπόλοιπο για παραγωγή κεφαλαίου/πλούτου που θα υπερβαίνει την αποπληρωμή του δευτέρου. Αν δε σε φτάνει για τόσα, κάνεις μια τρύπα στο νερό και απλώς καθυστερείς το μοιραίο. Βάρα κανόνι καλύτερα, πιο φτηνά θα σου έρθει. (Ειδικά αν δεν είσαι πρόσωπο αλλά χώρα, και έχεις ασυλία λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας, παναπεί δεν μπορούν να σου κατασχέσουν τα νησιά και τα ταμεία πχ. Ασυλία από την οποία, σύμφωνα μ' αυτόν τον τύπο τουλάχιστον, η ελλάδα μόλις παραιτήθηκε οικειοθελώς! Πόσο πιο σουρρεάλ;) Χαουέβα, αυτή η δανειακή σύμβαση-τέρας ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στην ελλάδα να χρησιμοποιήσει το δάνειο ΜΟΝΟ για αποπληρωμή χρέους. Το οποίο σημαίνει ότι, με μαθηματική ακρίβεια, εντός ολίγου θα χρειαστεί κι ΑΛΛΟ δάνειο για την αποπληρωμή αυτουνού. Και ούτω καθεξης. Ad nauseam.
Ακόμα πιο σουρεάλ; ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ στην ελλάδα να πληρώσει το χρέος από άλλους πόρους! Πες ότι βρήκες λεφτά απ' αλλού. Σε ελέησε για τους δικούς της ύποπτους λόγους κάποια άλλη χώρα. Ή σηκώθηκε ο Ποσειδώνας να επαναδιεκδικήσει την Αθήνα, βάρεσε την τρίαινα στην πλατεία συντάγματος και θαύμα, θάυμα, ανέβλυσε πετρέλαιο. Οι αγανακτίστας πνίγηκαν σαν κορμοράνοι, αλλά το κράτος ξαφνικά έχει φράγκα να πληρώσει όλο το χρέος μεμιάς. ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ.
Και μπροστά σ' αυτό το θέατρο του παραλόγου, εγώ καλούμαι να μεμφθώ.... τον κυρ Μήτσο; Που περνάει φάση denial; Τι άκυρη κορεκτίλα είναι αυτή; ΟΣΟ λαμόγιο κι αν είναι ο κυρ Μήτσος και κάθε κυρ Μήτσος, ε δε φταίει το γαμημένο του το διακοποδάνειο και το ρουσφέτι και η λούφα που φτάσαμε εδώ που φτάσαμε!
ΣΕΝΤΟΝΙΑΔΑ-ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ για το κείμενο του johnblack. Όχι συγκεκριμένα για τους Αγανακτίστας, αλλά για τη γενίκευση που κάνει, από ένα σημείο και πέρα, για όλους όσους, σε φάση denial, βρίζουν το σύστημα αντί να κοιτάνε τα χάλια τους και τις δικές τους κουτσουκέλες.
Ας μιλήσουμε για τον κυρ Μήτσο. Ο κυρ Μήτσος χρωστάει 1000 ευρώ και δεν τα έχει. Για την ακρίβεια, δεν έχει τίποτα. Είναι απένταρος και δεν έχει τίποτα στ' όνομά του.
Αν ο κυρ Μήτσος δανείστηκε απ' τον κυρ Μπάμπη (υδραυλικός το επάγγελμα), έχουμε χασούρα 1000 ευρώ. Διότι ο κυρ Μπάμπης ο υδραυλικός έχει συνηθίσει να βγάζει φράγκα κάνοντας κάτι χρήσιμο, οπότε αν τον ρωτήσεις, 1000 έδωσε, 1000 έχασε.
Αν ο κυρ Μήτσος δανείστηκε απ' την τράπεζα σε εποχές «απλού» καπιταλισμού, έχουμε χασούρα 1100 ευρώ. Διότι η τράπεζα έχει συνηθίσει να βγάζει φράγκα χωρίς να παράγει τίποτα, αλλά με νταβατζηλίκι: κάθεται πάνω σε λεφτά κι αυτά αυγαταίνουν. «Δανείζεται» με 5% απ' τους καταθέτες, δανείζει με 10% στους δανειζόμενους, και τα μελλοντικά έσοδα απ' τα δάνεια που εκδίδει τα έχει ήδη υπολογίσει στους ισολογισμούς. Αν ρωτήσεις την τράπεζα, 1000 έβαλε, 1100 έχασε.
Αν τώρα ο κυρ Μήτσος δανείστηκε απ' την τράπεζα σε εποχές αχαλίνωτου νεοφιλεύθερου καπιταλισμού, έχουμε χασούρα 10.000.000 ευρώ (μη σου πω). Διότι η τράπεζα όχι μόνο δανείζει στους κυρ Μήτσους με 10% τόκο, αλλά παίρνει το δάνειο, το κόβει σε κομμάτια, το ξαναράβει, του βγάζει ασφάλιστρα, το ξαναπουλάει σε άλλες τράπεζες, το ξανααγοράζει και στην πορεία το πολλαπλασιάζει. Τα 1100 ευρώ που πρέπει να δώσει ο κυρ Μήτσος είναι πλέον το μόνο πράγμα που στηρίζει ένα ολόκληρο σύστημα από παράγωγα παραγώγων ω παράγωγα. Μέχρι να βαρέσει κανόνι ο κυρ Μήτσος, οι τράπεζες βγάζουν λεφτά με ουρά και δε δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Μόλις βαρέσει κανόνι ο κυρ Μήτσος όμως, 100 τράπεζες βρίσκονται ξαφνικά με μια τρύπα 100.000 ευρώ η καθεμία. Και κλαίνε.
Επιπλόν, κάποιοι έχουν CDS για το δάνειο του κυρ Μήτσου, και αν βαρέσει κανόνι έχουν να λαμβάνουν. Το οποίο ισοδυναμεί με το να κάνω εγώ πυρασφάλεια, κι εσύ να πληρώνεις χώρια ασφάλιστρα ελπίζοντας να καεί το σπίτι μου. Κι αυτό επιτρέπεται! Και αν όντως καεί το σπίτι μου, η ασφαλιστική θα πρέπει να πληρώσει και εμένα και όσους στοιχημάτισαν στο να μου καεί το σπίτι. Βέβαια, όλο το οικοδόμημα των ασφαλιστικών στήρίζεται στη λογικότατη υπόθεση ότι του πούστη, δε θα καούν τα σπίτια του κόσμου όλα μαζί ταυτόχρονα - κάτι που καταρρέι όταν η μία πυρκαγιά ισοδυναμεί με 100 αποζημιώσεις. Και βέβαια, η ασφαλιστική καθόλου δεν γκρίνιαζε όταν εισέπραττε εκατονταπλάσια ασφάλιστρα για κάθε σπίτι. Τώρα κλαίει.
Υπό αυτάς τας συνθήκας, όσο και να βρίζουμε τον κυρ Μήτσο που πήρε δάνειο χωρίς να έχει να το πληρώσει, είναι αρκετά σαφές ότι δε φταίει αυτός για την τρύπα των 10.000.000 στην παγκόσμια οικονομία. Υπό αυτάς τας συνθήκας, όντως, σαφέστατα, και χωρίς καμια αμφιβολία, φταίει πράγματι... (νταν-νταν-ΝΤΑΑΑΝ!) το σύστημα. Καμιά φορά, τα κλισέ έχουν δίκιο. Περισσότερο δίκιο από όλα τα αντι-κλισέ (που είναι βέβαια εξίσου κλισέ) του τύπου «ποιο σύστημα ρε κακομοίρη, δεν κοιτάς τα μούτρα σου, εσύ ήσουνα σωστός; δεν ήσουνα! φταις! ανάλαβε τις ευθύνες σου και μην κάνεις σα μικρό παιδι!» Το οποίο ενδεχομένως ισχύει, αλλά μην τα κάνουμε όλα ίσιωμα.
Κατά πόσο τα παραπάνω εφαρμόζονται στην περίπτωση του ελληνικού χρέους; Αν ήξερα τις οικονομικές λεπτομέρειες, θα σας έλεγα. Δυστυχώς όμως, ή δεν υπάρχουν στο δίκτυο ή εγώ δεν έχω καταφέρει να βρω τα εξής σημαντικά στοιχεία:
1) σε ποιους και πόσα χρωστάει το ελληνικό κράτος
2) πόσα απ' αυτά είναι κεφάλαιο (κάποιοι λένε μηδέν...), πόσα τόκοι, πόσα πανωτόκια, πόσα έξτρα
3) τι στηρίζει αυτό το χρέος, πού έχει μπει εγγύηση και για πόσα
4) ποιοι και πόσα έχουν στοιχηματίσει στη χρεοκοπία (αυτό δεν περιμένω καν να το βρω, διότι η αγορά των cds δεν ελέγχεται από πουθενά, ούτε για τα μάτια)
(συνεχίζεται)
Ωραίος. Συμφωνώ σε πολλά - αν και όχι σε όλα, και νομίζω ότι κάποια βασικά ερωτήματα λείπουνε. (Αλλά βέβαια, ποτέ τίποτα δεν μπορεί να είναι πραγματικά πλήρες, οπότε αυτό δεν πιάνεται για γκρίνια.)
Εγώ από τη μεριά μου επιφυλάσσομαι, μέχρι να κατανοήσω σε βάθος (όλο μέσα, λέμε!) το οικονομοτεχνικό του ζητήματος. Μέχρι τότε, θα μου επιτρέψετε να ακούω με τη μέγιστη δυνατή καχυποψία ο,τιδήποτε του στιλ «Αυτος φταίει!», συμπεριλαμβανομένου και του «Όλοι μαζί φταίμε».
Εν τω μεταξύ, αν υπάρχει κανείς που κατέχει τα οικονομοτεχνικά και έχει χρόνο για σκότωμα και όρεξη να του ζαλίζουν τ' αρχίδια με ερωτήσεις, στείλτε μου ένα πμ. Ας πούμε, αυτή τη στιγμή, έχω βασικές απορίες πάνω στο πώς λειτουργούν τα ομόλογα, και πού διάολο θα βρω πώς ακριβώς υπολογίζει το κυβερνητικό χρέος το IMF ή η Eurostat - το μαθηματικό τύπο, ρε παιδί μου. Έφαγα τα σάιτ τους, άκρη δεν έβγαλα.
Υ.Γ. Και εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι την κρίση που προέκυψε πρόπερσι-παραπρόπερσι από τη στεγαστική φούσκα στην Αμερική, την κατάλαβα μια χαρά. Βρήκα αναλύσεις, βρήκα στοιχεία, βρήκα εξηγήσεις για τους αδαείς, όλα τζετ. Θέλω να πω, δεν είμαι κλινικά ηλίθια.
Ενώ για τη δική μας κρίση, που ξελαρυγγιάζονται όλοι μέρα νύχτα «φταίει τούτο, φταίει κείνο, να κάνουμε το άλλο», δεν έχω καταλάβει χριστό. Οπότε λέω, μπορεί να φταίει και η ενημέρωση που δεν καταλαβαίνω αυτή τη φορά, ή η έλλειψη αυτής ή η διαστρέβλωση αυτής. Λέω τώρα εγώ.
Αχαχαχα, το μήδι του Ανχελίτο, απίστευτο!
Σημειώνω ότι η κυρία Σοφία είναι παντελώς φανταστικό πρόσωπο, και ναι μεν δεν την είχα οπτικοποιήσει έτσι, αλλά τώρα πια κατοχυρώθηκε. :-Ρ
Η wikipedia λέει ότι κυκλοφορεί απ' τη δεκαετία του '40 [Citation Needed, λέω εγώ, χωρίς να το αποκλείω] και ότι είχε γκραν σουξέ επί Θάτσερ, στη μεγάλη απεργία των ανθρακωρύχων. Το έχω δει να αναφέρεται ως «the ubiquitous graffiti of the 70s» (για Βρετανία πάντα).
- Σίγουρα επινοήθηκε νωρίτερα.
- Σίγουρα δεν το επινόησαν φασίστες.
- Σίγουρα δεν το επινόησαν οι της αντιπαγκοσμιοποίησης (δηλ. απ' το Σιάτλ και μετά) οποιασδήποτε απόχρωσης.
- Σίγουρα μεταφέρθηκε από Αγγλία στον υπόλοιπο κόσμο, μέσω και πολιτικών οργανώσεων και μουσικής punk (κυρίως oi). Χωρίς να αποκλείω να πρωτοακούστηκε σε καμιά Αμερική, αλλά χλωμό.
- Σίγουρα εκεί που ακούστηκε και «μέτρησε» πιο πολύ ήταν εναντίον άγγλων ένστολων που κατραπάκιαζαν απεργούς, πακιστανούς, ιρλανδούς, αντιφασίστες, χίπηδες, αναρχικούς, πανκιά και χουλιγκάνια αδιακρίτως.*
Σίγουρα πλέον λέγεται από κάθε καρυδιάς καρύδι. Στην ελλάδα δε νομίζω να λέγεται καθόλου - αλλά γράφεται από κάθε καρυδιάς καρύδι.
Μιλάμε για έναν τρελό πανικό συνεχούς ξύλου. Ξεκίνησε τέλη δεκαετίας '60 με πολιτικές κινητοποιήσεις (αλλά και με χίπηδες, mods και λοιπούς ψιλο-beatnik τύπους) και πήρε παραμάζωμα όλη τη δεκαετία του '70, και τη μισή του '80: Με γερές απεργίες, αρχικά ενάντια σε μια εργατική κυβέρνηση που δεν ήταν αρκετά εργατική για τους εργάτες, και μετά επί Θάτσερ που τα 'δαμε τα χαΐρια μας. Με τα αποπαίδια της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (Ινδούς, Πακιστανούς, Τζαμαϊκανούς κλπ) να βγαίνουν στους δρόμους όταν ανακαλύπτουν ότι είναι εντελώς απροστάτευτοι όποτε οι φασίστες του National Front βγαίνουν να σπάσουν μαγαζιά και κεφάλια. Με Bloody Sunday, με IRA, με μπόμπες, με στημένες δίκες, με πάμπολλους οικονομικούς μετανάστες εξ Ιρλανδίας να καταφτάνουν, με διαδηλώσεις ένθεν και ένθεν. Με αναρχικούς να πλακώνονται με φασίστες. Με πιο ευρύ αντιφασιστικό μέτωπο, στο οποίο εντάσσεται και κομμάτι του πολιτικού punk. Με χουλιγκάνια να πλακώνονται μεταξύ τους. Και με πανκιά/φρικιά να πλακώνονται όπου.
Και σ' όλο αυτό το μπάχαλο (ειρηνικό μια φορά, ΔΕΝ ήταν), η αστυνομία να βαράει αλύπητα - διότι τα πνεύματα ήταν οξυμμένα, και αυτές τις εντολές είχε - και ενίοτε να αφήνει νεκρούς. Μπορεί το A.C.A.B. να γεννήθηκε νωρίτερα, αλλά «πολιτογραφήθηκε» για αυτά εδώ τα παλικάρια: London's finest, Brixton's finest, Birmingham's finest, Liverpool's finest. Τα υπόλοιπα είναι παπαρολογίες, ευχαριστώ πολύ.
Όχι καλέ, δεν΄ν' δικό μου, κυκλοφορεί ελεύθερο στο ιντερνέτι. Ούτε πού θυμάμαι πού το πέτυχα. (Το έσωσα όμως. :-Ρ)
Once upon a midnight dreary, while I porn surfed, weak and weary,
over many a strange and spurious site of ' Hot XXX Galore',
while I clicked my fav'rite bookmark, suddenly there came a warning,
and my heart was filled with mourning, mourning for my dear amour.
«'Tis not possible!», I muttered, « give me back my free hardcore!»
Quoth the server, «404».
Έπος!
(Δε θέλω να καταλήξω κάπου, απλώς ήθελα να το μοιραστώ.)
Αν ο Φριτς δεν ξέρει ήδη ότι το πιάνω μπορεί να είναι touch, grab, get, hold, catch και όλα τα συναφή, δε θα τον σώσει το σλανγκρ. :Ρ
Δεν το 'χα σκεφτεί ποτέ ως σουρρεάλ. Θέλω να πω, μια χαρά βγάζει νόημα να λες «αφήνω» ως το αντίθετο του «πιάνω», δεν είναι πυρηνική φυσική πια. :Ρ
Όσο για το γερμανό μεταφραστή, αν ξέρει και κάτι κουτσοαγγλικά, δεν έχει πρόβλημα. Το «let one's hair down» σημαίνει ακριβώς το ίδιο πράγμα. :)
Υ.Γ. ΚΑΙ ο Κριαράς το ετυμολογεί από το inat. :Ρ
Να ρωτήσω, η ετυμολογία είναι σύμφωνα με ποιον;
Ο Τριαντάφυλλος ετυμολογεί το γινάτι από το ινάτι, και το ινάτι από το τουρκικό inat. Ο Μπάμπης επίσης. Αυτό το εκκλησιαστικό από πού προέκυψε;
[Από τουρκικό ετυμολογικό λεξικό, μου φαίνεται (μάλλον) ότι έχει αραβική προέλευση.]
Μορφωθήκαμε και σήμερα! Εύγε!
Για να μη φαίνεται ή για να....;
(Είχαμε βρει ότι κούρμπα ή κούρβα σημαίνει πουτάνα στις μισές βαλκανικές γλώσσες.)
Πιάσε και κόκκινο τώρα.
Αρχαία λέξη, είναι πάντα έτσι γραφόταν. Δεν έχει σχέση με το ύδωρ.
Ετυμολογία κατά Τριανταφυλλίδη:
μσν. ιδρώτας < αρχ. ἱδρώς, αιτ. -ῶτα
Ετυμολογία κατά Μπαμπινιώτη:
αρχ. ἱδρώς, -ῶτος <*swid-r-, μηδενισμ. βαθμ. του Ι.Ε. *sweid- «ιδρώνω», πβ. σανσκρ. svédah «ιδρώτας, αλβ. dirsë, λατ. sudor, γαλλ. sueur, ισπ. sudor, γερμ. Schweiß , αγγλ, sweat κ.α.
Πάει και αντίστροφα.
Η Ιορδανίδου κάπου έλεγε για ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης επί κατοχής, όπου ο υπεύθυνος ήταν - ακόμα - Ιταλός, και μάλιστα καλούλης και σεμνός Ιταλός. Ο οποίος κατακοκκίνιζε από ντροπή κάθε μέρα στην αναφορά, που φώναζε ονόματα κρατουμένων και περίμενε τα «παρών». Άρχιζε να ιδρώνει με το που έφτανε στο Κάπα.
Κατσώνης, Κατσουράνης, Κατσοτάδε, Κατσοδείνα, έλα όπως που στα ιταλέζικα κάτσο (cazzo) είναι ο πούτσος... (Ήξερα κάποτε έναν σουβλατζή που όποτε κόζερνε ιταλίδες τουρίστριες, είχε έτοιμη την ατάκα για «καμάκ»ι: γκάτσο ντούρο γκρέκο!)
Σφηνόπουτσα!
(Disclaimer: επειδή πρόκειται για σφηνόπουτσα Τουρίστα, όμως, take everything with a grain of salt, που λένε και στα εξωτερικά.)
Πρακτικά, υπάρχει ένας και μοναδικός τρόπος για πραγματική δημοκρατία σε ένα σάιτ: Οποιοσδήποτε να μπορεί να γίνει μέλος και όλα τα μέλη να έχουν ίδια δικαιώματα υποβολής, επεξεργασίας και διαγραφής ΚΑΙ περιεχομένου ΚΑΙ κώδικα.
Να μια κακή ιδέα. («Are you sure you want to delete all; This option is irreversible.»)
Πετάω εν γνώση μου reductio ad absurdum, επειδή θέλω να δείξω ότι όσες καλές προθέσεις και να έχουμε, αναγκαστικά μιλάμε με ημίμετρα.
Ας μιλήσουμε για wiki. Στα wiki sites, η δομή μένει σταθερή, αλλά όποιος θέλει γράφει λήμματα και όποιος θέλει σβήνει και όποιος θέλει κάνει edit. Μοντεράτορες δεν υπάρχουν, ούτε στην εκδοχή της wikipedia. Εκεί όμως, οι χρήστες έχουν λιγότερα ή περισσότερα δικαιώματα επεξεργασίας. Αυτά τα δικαιώματα παραχωρούνται με έγκριση (προαγωγή, σα να λέμε) από τους ήδη «προνομιούχους» χρήστες. Technically βέβαια, αυτό είναι ο ΟΡΙΣΜΟΣ της κλίκας και της συντεχνίας. Και technically, η wikipedia είναι το σημαντικότερο επίτευγμα του ανθρώπινου γένους από καταβολής internet, και ως site και ως paradigm (πωστολένεσταελληνικά). Δεν υπερβάλλω.
Βλέπετε πού το πάω; Είναι εύκολο να πεις «κλίκα» και να στραβώνει το στόμα σου από ιερή αγανάκτηση, διότι η δημοκρατία το ένα, η αξιοκρατία το άλλο. Εύκολο και κατανοητό και συμπαθές ακόμα (σε μένα προσωπικά, τουλάχιστον), επειδή πάει ο νους σου σε κυβερνήσεις και τοπική αυτοδιοίκηση και σ' εκείνα τα λαμόγια στο γραφείο, οπότε καλά κάνεις και στραβώνεις. Πάει ο νους σου σε πραγματικούς, μη εικονικούς χώρους, όπου όλοι οι εμπλεκόμενοι έχουν κάποια νομική, αν μη τι άλλο, κοινή υπόσταση. Πολίτες, δημότες, εργαζόμενοι.
Στο ίντερνετ όμως, όταν μιλάμε για ένα σώμα εθελοντών αόρατων συνεργατών, που δεν ξέρεις ποιος είναι ποιος και τι σκοπό έχει, που περιλαμβάνει trolls και bots και επαγγελματίες spammers και πιτσιρικάδες που ψωλάρουν, ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣ. Ναι, είναι κλίκα αυτό που συμβαίνει εδώ. Όπως είναι κλίκα αυτό που συμβαίνει στα φόρουμ ανά τον κόσμο, στη wikipedia, στο indymedia, στο A-infos, όπου υπάρχει συλλογική προσπάθεια τέλος πάντων - ακόμα και στα πιο αντιεξουσιαστικά κομμάτια του internet. 'Ντα να κάμομε τώρα 'δά.
Από κει και πέρα.
1) Εφόσον οι μοντεράτορες είναι ανοιχτοί σε δημόσιες προτάσεις και διαβουλεύσεις κλπ (το οποίο είναι στη διακριτική τους ευχέρεια, μην μπερδεύουμε την επιλογή με την υποχρέωση, ακόμα κι αν η επιλογή βαρύνεται από ηθικούς παράγοντες), το πρώτο που χρειάζεται είναι ο κατάλληλος χώρος. Φόρουμ.
2) Υποψιάζομαι (αυθαίρετα, ομολογουμένως) ποιος είναι ο λόγος που φόρουμ ακούω από τότε που πρωτομπήκα και φόρουμ δε βλέπω. Το ιδανικό θα ήταν να κάνεις log in με το ίδιο account και στο φόρουμ και στο καθαυτό σλανγκρ. Και αυτό είναι μανούβρα, από τεχνικής άποψης. Θα ήταν ιδανικό, αλλά δεν είναι απαραίτητο, θεωρώ. Χωρίς αυτό το μπελά, φόρουμ στήνεται εν μία νυκτί. Καταθέτω πρόταση, λοιπόν: Να στηθεί, έτσι αυτόνομα απ' το account του σλανγκρ και χωρίς πολλά-πολλά. Skins, δομή σε θεματικές ενότητες κλπ μπορούν να γίνει σιγά-σιγά στην πορεία. Και βλέπουμε.
3) Η Ωμή Αλήθεια: Όποιος κι αν είναι ο τρόπος της «δημόσιας διαβούλευσης» (κουβέντα εδώ, ή σε φόρουμ, ή poll-ψηφοφορία), και ό,τι μα Ο,ΤΙ και να ειπωθεί, τελικά θα αποφασίσουν οι τυπάδες με το προχωρημένο password. O ντικ (ντικ δεν είπαμε;) και οι μοντεράτορες. Όσοι δεν έχουν το εν λόγω password, είναι απλά ανίσχυροι.
4) Αν αυτοί οι τυπάδες επιλέξουν να ακολουθήσουν δημοκρατική διαδικασία και να κάνουν ό,τι προκύψει από την πλειοψηφία των χρηστών, προσέχετε τι εύχεστε. Την πλειοψηφία ποιων χρηστών; Θα στείλουν πμ στους 6248 «ενεργούς» κι όποιος σκάσει, και μετά ψηφοφορία; Χμμμ...
5) Μόνο ένα πράγμα είναι εφικτό. Κουβέντα, διαβούλευση, ζύμωση, δημόσια κατάθεση προτάσεων και απόψεων. Γαμώ. Αλλά όλα αυτά μπορούν να λειτουργήσουν αποκλειστικά και μόνο: συμβουλευτικά. Εκ των πραγμάτων. Self-evident, έτσι;
6) Έχω εμπιστοσύνη στην κρίση των τυπάδων με το password; Όχι να κάνουν αυτό που λέω ΕΓΩ, αλλά αυτό που λέει η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ; Θεωρώ ότι, αν δουν overwhelming προτίμηση στο Χ από τεράστια πλειοψηφία χρηστών, θα επιλέξουν κι αυτοί το Χ; Έξοχα! Καταθέτω τις απόψεις μου, λοιπόν, να συνεισφέρω κι εγώ.
7) ΔΕΝ έχω εμπιστοσύνη στην κρίση τους, και θεωρώ ότι θα αγνοήσουν επιδεικτικά το αποτέλεσμα (τεράστια υπόθεση εδώ ότι θα υπάρξει αναμφισβήτητο αποτέλεσμα, δηλαδή περίπου ομοφωνία, δηλαδή χέσε ψηλά κι αγνάντευε) και θα κάνουν ό,τι τους γκαυλώσει, παρ'όλο που μιλάμε για community-based project, το οποίο είναι αυτοαναιρούμενο τουλάχιστον σε επίπεδο προθέσεων; Και το θέμα με κόφτει τόσο πολύ; ΦΤΙΑΧΝΩ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ SITE ΚΑΙ ΚΑΝΩ Ο,ΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΩ. (Άμα μάλιστα το κρατήσω μη εμπορικό, μποροώ να βουτήξω στην ψύχρα όλο το περιεχόμενο του σλανγκρ.)
8) Αν πραγματικά η «διεύθυνση» είναι ενάντια στη βούληση της κοινότητας, η κοινότητα θα αποχωρήσει. Και θα βρει, αργά ή γρήγορα, κάποιο άλλο site να συσπειρωθεί. ΈΤΣΙ δουλεύει η δημοκρατία στο ίντερνετ. Όχι συναποφασίζειν με όποιον τυχαίνει να είναι παρών απ' τους 6248 χρήστες, για όνομα.
Υ.Γ. Εντελώς άσχετα απ' όλα αυτά, αν ο Κχαν όντως την έκανε (για κάτι που, σε μένα την Τουρίστρια τουλάστιχον, φαίνεται σαν ένα πεισματάκι που ξέφυγε εκτός ελέγχου, δηλαδή κρίμα ρε παιδιά, αμαρτία!) θα λυπηθώ πάρα πολύ. Κατ' εμέ, είναι τεράστιο κεφάλαιο, και νομίζω θα γινόταν φοβερός μοντεράτορας, παρά τις, εμμ... κουτσουκέλες. Είναι Chaotic Good ο άνθρωπος, αφού!
Καταθέτω και δύο θρυλικά (;) παραδείγματα από το χώρο της Τέχνης.
1) Χάρρυ Κλυν - Ώχου Χαβαλές (Για Δέσιμο, 1978)
[I]Ώχου χαβαλές
αμάν καλαμπαλίκι
εμένα τον ασίκη
με κάναν να με κλαις
Ώχου φραμπαλάς
αμάν τι ρεζιλίκι
με μένα τον ασίκη
γελά ο μαχαλάς
Εξαιτίας κάτι νομάτοι
με πήρανε πρέφα πάνω στο μάτι
και μου κάνανε τη μάπα
μπλε μαρέν αράπα[/I]
2) «Γλυκιά συμμορία», 1983, όπου ο Σπυριδάκης πάει να γυρίσει τσόντα, αλλά δεν του σηκώνεται επειδή η μουσική υπόκρουση είναι κλασική (θα βάλω και μήδι).
- Ξέρω γω ρε πούστη...μου τη σπάει το βιολοντσέλλο. Δε γίνεται να βάλουμε κάνα Muddy Waters να γίνει κάνας φραμπαλάς εδω πέρα;
Αυτό είναι συγκεκριμένα για ραδιόφωνο. Για γενικότερη χρήση του όρου, βλέπε τελευταίο σχόλιο της ironick στο χαλί.
Συμφωνώ με την εκδοχή Χότζα - ότι το γιάλα είναι αραβικό και δεν έχει σχέση με τον ψεύτη ντουνιά.
Το «γιαλάν ντουνιά» παίζει όντως σαν έκφραση-επιφώνημα (ωιμέ, ένα πράγμα) τουρκιστί. Μάλιστα, σε ένα online λεξικό η φράση μεταφράζεται «this transitory world», ποιητικότατο! [Βλέπε και το βιβλίο «Φαχισέ Τσίκα» του Θωμά Κοροβίνη, λέγεται αρκετά συχνά εκεί, όπως και το «μποκ ντουνιά» (μποκ θα πει σκατά).] Δεν ξέρω πόσο έχει περάσει στα ελληνικά. Αλλά το γιάλα είναι άλλο πράγμα, πιο πολύ «εμπρός, πάμε, φύγαμε» παρά «ωχ παναγιάμου».
@allivegp: Yalan, ουσιαστικό, είναι το ψέμα, ενώ yalancı είναι ο ψεύτης. (Το προτελευταίο γράμμα, το c χωρίς υπογεγραμμένη, προφέρεται παχύ τζ, πχ το τζαμί γράφεται cami. Το τελευταίο γράμμα είναι το ι χωρίς τελεία (όχι i), που προφέρεται κάτι ανάμεσα σε ι και ου. Και τα δυο μαζί είναι βέβαια η κατάληξη που στα ελληνικά μετατρέπεται σε - τζής.) Και το yalan και το yalancı ως επίθετα σημαίνουν ψεύτικος.
Στραβωμάρα....
Φχαρστώ.