Τι λες ρε φίλε! Πολύ ενδιαφέρον! Αλλά είναι σίγουρο; Θέλω να πω, τη συνήθεια με το όπιο στα μωρά την ήξερα, τη λέξη όπως τη χρησιμοποιεί ο Ιωάννου δεν την αμφισβητώ, αλλά το κάνε μώκο έχω συνηθίσει να το βλέπω με ωμέγα (και λογικά κάποιος λόγος θα υπάρχει). Μήπως είναι απλή σύμπτωση;
Όπως το μαχλέπι, το μουχαλέπι και το μουχαλεμπί είναι η ίδια λέξη. Και το μαλεμπί.
Και το «βλακέντιος» μοιάζει βυζαντινό. Μην πω ρωμαϊκό -vlacentius, καλό δε δείχνει;
Σωστός, αλλά ο στρατόκαυλος έχει κι άλλα χαρακτηριστικά. Ας πούμε, οι επαγγελματίες στρατιωτικοί δεν είναι κατ' ανάγκην στρατόκαυλοι, ορισμένοι όμως είναι.
Έχω ακούσει και το «απτάλικο τσιγάρο» = μπάφος (και καλά απ' τ' άλλα). Ψιλομπούρδα,ε; Αλλά υπάρχει, τι να κάνουμε...
Η συνώνυμη λέξη πατρώνα, χρησιμοποιήθηκε άραγε ποτέ στ' αλήθεια, ή τη λέγαμε μόνο ως γυμνασιόπαιδες ανίδεοι επί τέτοιων θεμάτων αλλά αρεσκόμενοι παρά ταύτα να τα συζητάμε;
Δεν πολυκατάλαβα...
Πάντως το ρήμα ελεεινολογώ, με την έννοια «εκφράζω οίκτο, περιγράφω κάτι ως αξιοθρήνητο» υπάρχει και δεν είναι σλανγκ. Δεν ξέρω αν οι τύποι το εννοούσαν έτσι.
Λοιπόν, αφού επιμένεις τόσο ότι δεν είχες σκοπό να θίξεις κανέναν, δεν μπορώ παρά να το δεχτώ. Ωραία, νο πρόμπλεμ (κυριολεκτικά!). Θα παρανόησα.
Πάμε τώρα από μία λευκή σελίδα: γιατί διακρίνεις τους «εναλλακτικούς» από τις υπόλοιπες σχολές; Είναι εξίσου ετοιματζήδες όσο και οι υπόλοιποι -ή, από μια άλλη σκοπιά, εφόσον όλα είναι σεβαστά αλλά και λίγη πλάκα επιτρέπεται, εξίσου σατιρίσιμοι με τους υπόλοιπους.
Προ δεκαετίας τουλάχιστον, είχε εμφανιστεί στους τοίχους της Αθήνας το ευφάνταστο και σωστό σύνθημε ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΕΡΩΤΟΙ, μουντζουρωμένο δίκην διορθώσεως πάνω από το ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΟΙ.
Πραγματικά δεν είμαι βέβαιος αν ποτέ ειπώθηκε, και πάντως αν ειπώθηκε από άτομα που δεν είχαν συνειδητά επηρεαστεί από φήμες ότι αυτή η έκφραση υπάρχει. Αυτό όμως που το θυμάμαι ολοζώντανα, ήταν η έκφραση «τα μαλλιά μου» (με διάφορες χαζές παραλλαγές: τα μαλλιά μας πίσω κ.τ.ό.), ως αντίδραση σε αποτυχημένο αστείο.
Την ίδια επιφύλαξη έχω και για το «δικέ μου». Όλες οι άλλες εκφράσεις αυτής της συνομοταξίας λέγονταν κανονικά, και νομίζω ότι λέγονται και ακόμα.
Δυο καφετιά!! Πού μας γύρισες! Αυτό το καημένο, δε λέγεται βέβαια πια!
Υπάρχει και διαγωνισμός παιξίματος εναέριας κιθάρας. Δε θυμάμαι πού το είδα για να σας λινκάρω, αλλά προφανώς στην Αμερική, πού αλλού;
Από πού προέρχονται όλες αυτές οι γαμάτες βιβλικές φωτογραφίες λέγκο; Μ' αρέσει ιδιαίτερα το ατομάκι με τη ράφλα όπισθεν Μωυσέως.
Συμφωνώ με το Χότζα, αν τον ερμηνεύω σωστά θεωρώντας ότι:
-δε βάζει όλους τους τηλεοπτικούς αστέρες σ' ένα τσουβάλι, μόνο αυτούς που ταιριάζουν στην περιγραφή του.
-δε θεωρεί εμάς τόσο φωστήρες, ούτε θεωρεί ότι ο καθένας μας θεωρεί έτσι τον εαυτό του.
Τι να πω που να μη ρίξει το επίπεδο λήμματος - σχολίου;
Απλώς συγχαρητήρια. Είμαι περήφανος που συσσαϊτίζομαι μαζί σας κύριοι.
(Σόρι που φωνάζω, δεν έχει σχέση με σένα, Χαλ. Αλλά όντως διαολίζομαι με κάτι τέτοια. Τις λέξεις, π.χ. τα ονόματα εταιριών, πρέπει να τις διαλέγει κάποιος που έχει συνηθίσει να σκέφτεται γλωσσικώς. Δε χρειάζεται να είναι φιλόλογος, αλλά άμα κάνει μια επιλογή που χάνει από δέκα μεριές, τότε μάλλον δεν έκανε τη σωστή επιλογή. Δε σέβονται το προϊόν που βγάζουν -στο μέτρο που η λέξη είναι προϊόν-, δε σέβονται όποιον θα χριεαστεί να πει ή να ακούσει αυτή τη λέξη, ελπίζω το βασικό τους προϊόν να το φτιάχνουν με μεγαλύτερη προσοχή.)
Για την τρίτη περίπτωση, ασυζητητί της Ασπίδος.
Μα είναι γελοίο...
Φυσικά είναι γελοίο! Ας διαλέγατε ένα όνομα της προκοπής!
Αυτά είναι ονόματα ακαλαίσθητα και, όπως ακριβώς το είπες, υψιπετή, που κρύβουν το χάλι τους πίσω από τις παράξενες καταλήξεις που θυμίζουν ξένες λέξεις. Και καλά για τους ξένους δεν υπάρχει γελοίο, δεν πα να λέγεσαι και Καυλί Φαουντέισον.
Της Άβακος όχι, γιατί η λέξη είναι αρσενική. Του Άβακος ούτε, γιατί νοείται μάλλον η λέξη «εταιρεία», που είναι θηλυκή. Της εταιρείας Άβαξ μού φαίνεται η μόνη κάπως αξιοπρεπής λύση. Αν όμως νοείται αρσενική λέξη, π.χ. «όμιλος», οπότε η ονομαστική είναι ο Άβαξ, τότε σαφώς η γενική θα είναι του Άβακος, κι ας είχαν φροντίσει να βάλουν μια κανονική λέξη αν δεν τους αρέσει.
Όσο για την Πετζετάκης, εντάξει, δεν μπορούμε να το πιάσουμε σαν αρσενικό, γιατί δεν είναι ο ίδιος ο κ. Πετζετάκης, είναι η εταιρεία του. Ε, η εταιρεία Πετζετάκης λοιπόν! Εννοείται πως εδώ δεν έχω να πω τίποτε, όχι δεν είναι γελοίο, είναι μια χαρά αξιοπρεπές να βάζεις το όνομά σου στην εταιρεία, αλλά όταν προκαλεί δυσκολίες στη γλώσσα, βρες κάποιον τρόπο να τις λύνεις, αντί να μιλάς σαν Ινδιάνος και να απαιτείς κι απ' τους άλλους το ίδιο.
Δεν απαντάς:
-αν βγαίνει από το ιταλικό cicca, μάθαμε την ετυμολογία αυτής της λέξης.
-αν βγαίνει από τις chiclets, μάθαμε την ετυμολογία ετούτης της λέξης.
Ναι, αλλά η ελληνική τσίχλα βγαίνει από εδώ ή από εκεί;
Μήπως προέρχεται από το «έξω απ' τα νερά μου»; Η σημασία δεν είναι και πολύ η ίδια βέβαια, αλλα θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι η σημασία του ξενερώνω είναι εξέλιξη της άλλης.
Ρε παιδιά, θα μου εξηγήσει κάποιος γιατί τα λένε χαμηλοκάβαλα; Αφού ο καβάλος στη θέση του είναι, το πάνω μέρος είναι χαμηλό.
Ο δεύτερος εκ των εικονιζομένων κυρίων, μάλλον ο πουτσαφέρνης είναι...
Είχα ακούσει ότι η τσίχλα (που μασάμε), άλλως τσίκλα, βγαίνει υποχωρητικά από τον πληθυντικό τσίκλες (όπως η μπίζνα από ον πληθ. μπίζνες), που προέρχεται από τη μάρκα chicklets.
Κωλοσούρνω πάντως υπάρχει σε διάφορα ιδιώματα (συγκεκριμένα το έχω ακούσει στα Κώτικα, απλώς δεν είμαι σίγουρος αν ήταν με -ού- ή μήπως με -ύ- ή -έ-), και δεν είναι καθόλου σλανγκ, θεωρείται μια χαρά κόσμια λέξηγια όταν κουβαλάς κάτι σέρνοντας.
Σχετικά με την Πετζετάκης και την Κατασκευαστική, επιτραπήτω μοι να επιμείνω. Ένας νόμος δε δικαιολογεί οτιδήποτε. Μοιάζει να πρόκειται για νόμους αντιγραμμένους κατευθείαν από κάποια χώρα που η γλώσσα της λειτουργεί διαφορετικά.
Δεν ξέρω αν το ξέρετε, υπάρχει κι άλλος νόμος (ρύθμιση, διάταξη, δεν ξέρω πώς λέγονται) που ορίζει ότι κάθε άτομο με ξένη υπηκοότητα έχει ξένο, και συνεπώς άκλιτο όνομα. Έτσι οι βορειοηπειρώτες ονομάζονται π.χ. Γιώργο Τζαφέρη (το ήτα επιτρέπεται), του Γιάννη και της Μαρία. Όπου γίνει, σε επίσημο έγγραφο, αλλοίωση αυτών των καταλήξεψν, ο άνθρωπος μπορεί να έχει πρόβλημα.
Θα έπρεπε βάσει αυτών να δεχτούμε ότι «ο Γιώργο» και «της Μαρία» είναι πιο σωστό από το «ο Γιώργος» και «της Μαρίας»;
Όσο ζω, όχι. Προσωπικά έχω την τάση να αντιδρώ εξόχως αρνητικά σε κάθε τι, νόμο ή άλλο, που πάει να μειώσει την άνεση με την οποία κινούμαι στη μητρική μου γλώσσα. Αν μία καταστροφή με στερήσει από όλα μου τα υλικά αγαθά, τους συγγενείς και φίλους μου, και το τελευταίο τούβλο πέσει στην κεφαλή μου και πάθω αμνησία και στερηθώ και όσα γνωρίζω, το μόνο που θα μου μείνει είναι η γλώσσα. Το να μιλώ και να ακούω σωστά ελληνικά είναι αναφαίρετο δικαίωμά μου.
Κανείς άνθρωπος δεν έχει δικαίωμα να θεσπίζει νόμους και διατάξεις σύμφωνα με τους οποίους «της Κατασκευαστική» είναι σωστό.
Χαλαρώστε ρε παιδιά στο slang.gr είμαστε !
Και λοιπόν; Στι σλανγκ.τζρ υπάρχουν πάρα πολλά κείμενα (είτε ορισμοί είτε σχόλια, καθώς και μήδια -αυτά δεν είναι κείμενα) που προορίζονται να βγάλουν γέλιο, και συχνά με μεγάλη επιτυχία. Αλλά αν παρατηρήσεις, σχεδόν ποτέ δε θίγουν κανέναν.
Αν λάβουμε υπόψη τον αριθμό χρηστών, θα έλεγα ότι είναι από τα ελάχιστα σάιτ που έχω δει με τόσο μηδαμινά επίπεδα εριστικότητας. Κάτι που αξίζει να διατηρηθεί.
Δεν πρέπει να το 'βγαλε κάποιος με μεγάλη εκτίμηση προς το θεσμό του σερίφη.