Πέσ' τα αδερφέ, σε λίγο ακόμα και τις φάλαινες θα τις πουστέψουνε οι αθεόφοβοι. Πρέπει όλοι να προσέχουμε τους δονητές μας να μην μας τους δηλητηριάσουνε όταν σβήνουν τα φώτα.
Κάτι από στοιχήματα σε χαρτιά μου κάνει αυτό το λήμμα αλλά δεν τό 'χω ξεκάθαρο και το google δεν βοηθάει.
Καλοί μου Αθηναίοι, τη λέξη «γυράδικο»(=«σουβλατζίδικο») την λέτε; Μια φορά θυμάμαι με κοιτούσαν σαν ούφο όταν την χρησιμοποίησα. Τώρα έχω καιρό να την πω σε κάποιον και να δω αντιδράσεις.
Επίσης, ελαφρώς άσχετο: λέτε «μπουγατσάδικο» ή «μπουγατσατζίδικο»;
Βλ. και κυκλοφορεί απασφαλισμένος.
*ποιο, (γιατί εγώ είμαι εργατόπαιδο, κι έτσι)
Το πιο χώμα είναι κατάλληλο και καλό για τα φυτά μας είναι μια δύσκολη ερώτηση για να απαντηθεί ... και αυτό γιατί κάποια φυτά θέλουν το δικό τους χώμα π.χ. γαρδένιες, καμέλιες, αζαλέες, ορτανσίες, ρεϊκια θέλουν όξινο χώμα (χαμηλό ph). Επίσης διαφορετικό χώμα θέλουν τα φυτά εσωτερικού χώρου. Πάντως σε γενικές γραμμές καλό είναι το χώμα που έχει καλή στράγγιση αλλά και κρατά μια μικρή υγρασία. Επίσης...
Πολλή και καλή δουλειά!
Να διαφωνήσω σε κάτι; Ε; Άντε θα διαφωνήσω. Το «ιδρυτικοί μας πατέρες» είναι κατά το founding fathers των Αμερικανών; Αν ναι, αυτός ο όρος πιστεύω ότι είναι λάθος, ακόμα και για κείνους (τους Αμερικανούς). Αυτή η «πατερικότητα» δεν μου κολλάει στην πολιτική, ούτε στην πολιτική φιλοσοφία, ούτε στο στρατιωτικό σκέλος μιας επανάστασης, μάλλον υπονομεύει τις υποσχέσεις πολιτικών ελευθεριών που έφεραν πάνω τους και οι δυο αυτές επαναστάσεις.
Ο πατέρας έχει μια ηθικά επιβεβλημένη εξουσία επί του τέκνου, τα δε τέκνα δεν διαλέγουν τους γονείς τους. Η γνώμη των γονέων θεωρείται κατά τεκμήριο ορθότερη από των παιδιών. Και συμπεριλαμβάνω τις τυχόν ιδρυτικές μας μητέρες, αν μπορεί να θεωρηθεί πως υπάρχουν και τέτοιες.
Έτσι δεν είναι;
Να ένα ωραίο βιντεάκι. Η είδηση στα ελληνικά εδώ.> Υψηλόβαθμο στέλεχος του κυβερνώντος Συντηρητικού Κόμματος της Βρετανίας υπέβαλε την Κυριακή την παραίτησή του μετά τις καταγγελίες ότι πρόσφερε πρόσβαση στον Βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον έναντι ανταλλάγματος ύψους 250.000 λιρών.
Το Βήμα Οι ταρίφες είναι πολύ συγκεκριμένες όπως Ελλάντα, η στάση όμως των δημοσιογράφων και των εργοδοτών τους δεν είναι πάντα δεδομένη.
Να το το «γατάκι» στο παράδειγμα, αυτό που αναφέρω και κάτω από το ομώνυμο λήμμα. Dude, κάποιος πρέπει να το αναρτήσεις (ξέρει αυτός).
Μπορεί να είναι στο στυλ «έφτανε η λάσπη ως το γόνατο».
Λίγα για το πρώτο γραφείο, που με το που με βάλανε προτιμούσα να με τσιμπάνε για αγγαρείες!
Καλά, ποίηση γράφετε ρε πστδες!
Χαχαχχχχααααχαχα!
(αλλά η φωτό τρομακτική)
@Cunning Linguist: Δεν αρκεί το κουμπί σχολιασμένα; Επειδή είσαι και παλιός σε ρωτάω, με μπερδεύεις.
«Πέντε μέρες γλείψιμο, Σαββατοκύριακο Χαλκιδική».
Σα δε ντρέπεσαι, μ' έκανες και τραγουδάω στην δουλειά το «χοντρούλη μου, εσύ 'σαι το μανούλι μου»...
Θυμίζει λίγο το Who's Afraid of Virginia Woolf.
Ή με στοματικό διάλυμα δυόσμο, που αφήνει και δροσερή ψευδοkinky αίσθηση.
Ο ορισμός μου ήταν προφανώς ο πλέον κατάλληλος για την θηλυκή έκδοση του σάιτ ε; Χμμ...