Comments by patsis (3005)
Showing 871-900 from 3005
Δε νομίζω να θέλατε να διαβάσετε την ιστορία «Μπιλιμπόης», του Ζαν Λυκ Κορμοράνου.
Δεν το έχω ακούσει αλλά να υποθέσω ότι το «αφρομαύρος» διακρίνει έναν άνθρωπο όχι από άλλους σκούρους αλλά από άλλους μαύρους, δηλαδή Αγγλοαμερικανούς κλπ;
Όσο δε τα φέρνω στο μυαλό μου, νομίζω πως διακρίνω στους Έλληνες μια επήρρεια, αμυδρή ίσως, από την τεράστια νευρικότητα των Αμερικανών στους όρους που έχουν να κάνουν με το χρώμα και τη φυλή των ανθρώπων. Δηλαδή μη τυχόν και πούμε το παραμικρό που μπορεί να θεωρηθεί, τραβηγμένο από τις πουτσότριχες, ότι είναι ρατσιστικό. Αυτό, βέβαια, είναι το άλλο άκρο της υπερβολής.
Ένα τέτοιο παράδειγμα, αγγλόφωνο και πιθανόν αμερικάνικο, πέτυχα τις προάλλες στο youtube, σε μια παρουσίαση ενός άσχετου ηλεκτρονικού παιχνιδιού. Κάποιος ρώτησε «Αναρωτιέμαι εάν έψαχνε κανείς με cheat όλον τον χάρτη [ενν. του παιχνιδιού] τι θα έβρισκε;» οπότε του απαντά ο δημιουργός του βίντεο «Έναν μαύρο τύπο (χωρίς παρεξήγηση) απλά να στέκεται» («A black guy (no offence) just standing there»). Ποια θα μπορούσε να είναι η παρεξήγηση;
Απ' ό,τι λέει η Wikipedia εδώ, η λέξη «μαύρος» πράγματι δεν είναι πια αθώα, αν ήταν ποτέ: «As a result, in the United States the term 'black people' is not an indicator of skin color but of socially based racial classification.»
Παραπλήσιο αλλά ηπιότερο είναι και το φαινόμενο της σεξουαλικής παρενόχλησης, νομίζω, υπό την έννοια ότι η απαξία σε ένα φαινόμενο διοχετεύεται κάπως παραφουσκωμένα στην διόρθωση της ορολογίας, αποσκοπώντας αυτή (η διορθωμένη ορολογία) να συμπαρασύρει την συμπεριφορά.
Βλ. και ανεμοκιθάρα.
@ironick: Ναι, το «αφού τον βλέπω κάπου, πάει να πει ότι είμαι κι εγώ εκεί, άσε που με βλέπει κιόλας και αυτός». Μια απλή αλήθεια που οι κουτσομπόληδες ξεχνούν.
[I]- Ποιος, αυτός; Αυτός πού τον χάνεις πού τον βρίσκεις, στα φρουτάκια του Τζεφ είναι.
- Κι εσύ πού το ξέρεις;
- Μου τα λέει ο Μπάμπης για, που δουλεύει στο φαστφουντάδικο απέναντι!
- Α μάλιστα...[/I]
Στο πρώτο παράδειγμα ironick αγγίζεις ένα απλό μεν αλλά θεμελιώδες φαινόμενο της καθημερινότητάς μας. Σωστή.
Μπράβο ρε στις φωτογραφίες! Για τις δύο πρώτες του knasos, όποιος έχει φοιτήσει σε ακτίνα 80 χλμ από την Θεσσαλονίκη ξέρει για τι μιλάνε. Εμένα ακόμα μου έρχονται μηνύματα στο κινητό, χρόνια μετά (κάποτε το είχα δώσει). Νομίζω κάπου το έχω ξαναγράψει, μοιράζανε διαφημιστικές κάρτες στους φοιτητές ακόμα και στο κάμπινγκ του Α.Π.Θ. στο Ποσείδι. Στην Χαλκιδική. Το καλοκαίρι.
Όσο για την φωτογραφία της Galadriel, μου θυμίζει το ρητό του Steven Wright: «Curiosity killed the cat, but for a while I was a suspect.»
Χμμμ, δεν τό 'πιασα. Αν υπήρχε ηχητικό ίσως...
Μπλιμπλύκοι και κακό!
Να μου έστελνες ένα μήνυμα ρε, ό,τι ώρα κι αν ήταν! Σε τέτοια δεν υπάρχει «κοιμάμαι», «έχω ρεπό» ή «μου έχουν ορμήξει δύο τζιβιτζιλύκοι και με ξεσκίζουν». Είδες τώρα, το ξέχασες, καλύτερα είναι;
- Εκτός από τα ρεβίθια, μήπως αποφεύγετε επίσης και τα ρεβύθια;
- Μήπως προτιμάτε σπαμ-λουκάνικο-σπαμ-σπαμ-μπέικον-σπαμ-ντομάτα-και-σπαμ;
Ε τον παππού, χαχα!
Αν επιβεβαιώνεται, που μάλλον επιβεβαιώνεται, μήπως πρέπει να αλλαχθούν τα «κότσιρας» σε «κότσιρος»; Κρίμα το παλικάρι.
Έλα ρε κι εσύ, καραγκιοζι-λύκοι λεγονται!
Στο παράδειγμα έχουμε στοματικό χωρίς στομαχικό. Χαχακαλόε;
... και μου θύμησες το γαμάτο ανέκδοτο με τον Ιησού που ψάχνει τον Ιωσήφ (no spoilers!).
Χαχα ΜΧΣ!
@earendil_ath: Ή θα πούμε «θα του το πω», ή θα πούμε «θα τον πω», και η αντωνυμία εννοείται. Πώς λέμε «- Τά 'μαθες; - Ναι με είπε.» και εννοούμε «Ναι, μου τα είπε»; Έτσι.
Α μάλιστα, δεν το είχα ακούσει το λήμμα!
Ρε allivegp τι ψάχνεις τώρα, άμα ο άλλος είναι εξαρτημένος, τα ασυνάρτητα ψέμματα για να εξασφαλίσει τη δόση του είναι πταίσματα.
Κρίμα όμως για τους αστέγους, μέσα στο πουτσόκρυο να κοιμάσαι στα sleeping bags είναι σκληρό πράμα.
Άσχετο: έχει προσέξει κανείς άλλος ότι υπάρχουν πρεζόνια που δείχνουν ότι πέρασαν σαν άνθρωποι γρήγορα από το κυριλέ, το νορμάλ (χωρίς πρόβλημα επιβίωσης, όχι άστεγοι, χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα εθισμού) στο άλλο άκρο; Δηλαδή παλιά το να δεις να σουτάρει ο άλλος μες στον δρόμο συνεπαγόταν ότι ήταν εξαθλιωμένος και αυτό φαινόταν, δεν τηρούσε ούτε κανόνες υγιεινής ούτε τον ένοιαζε για την εμφάνισή του κλπ. Τώρα έχω δει χαρακτηριστικά μια κοπέλα να σουτάρει στο πόδι της αφού πρώτα πέρασε βαμβάκι με απολύμανση και τύπο με ψιλοστυλάτη εμφάνιση (παρ' όλο που φαινόταν από το περπάτημά του και την ομιλία του η πρέζα) να ζητάει λεφτά. Ίσως είναι τραβηγμένο, αλλά αυτή η διατήρηση χαρακτηριστικών ενός συγκροτημένου ανθρώπου είναι κατ' εμέ ένδειξη ότι η μετάβαση στην πρέζα έγινε απότομα.
Αναφορά στο Cotard delusion επιχειρεί το όνομα του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα (Caden Cotard) του Synecdoche, New York, μιας ταινίας που θα σας πρότεινα να δείτε στην περίπτωση που ο κοπέλα σας δεν σας θεωρεί ακόμα αρκετά βιτσιόζους στα κινηματογραφικά.
(«Μα είναι αμερικάνικη αγάπη μου, πόσο πια αυτοψυχοψάξιμο να έχει; Έλα κερνάω εγώ...»)
Περιέργως, δεν φαίνεται να έχει καταχωρηθεί αυτοτελώς το «γράφω κάποιον στ' αρχίδια μου». Υπάρχει, βέβαια, το λήμμα στ' αρχίδια μου.
Ωραία, τελικά τι στο καλό είναι αυτό το πράμα; (το λήμμα εννοώ)
@jesus: Αν ήταν το «αριστερός και χωρισμένος» του Μετέχνιου, θα ξεκινούσε τσιφτεντέλι στο σαλόνι, χωρίς καμία περαιτέρω εξήγηση.