Κι όμως βρήκα δείγμα, εδώ:
Και οι μούφες δεν σταματήσανε εκεί αλλά συνέχισαν ακόμα και στα πιο απλά πράγματα. Μου κάνει σε κάποια φάση: «Εγώ καμιά φορά όταν έρχομαι Αθήνα δεν παίρνω πολλά λεφτά. Μπορεί να έρθω με 300 ευρώ και να φύγω με 600». Και της λέω «Πως γίνεται αυτό;» Ε να, μου δίνουν κι οι φίλοι μου, μια φορά είχα βρει 100 ευρώ στο δρόμο, μια άλλη είχα ανοίξει ένα ταμπόν κι είχε 100ευρω μέσα και το γύρισα πίσω στην εταιρεία και μου δώσανε 1.000ευρω κτλ.«...και γενικά άκουσα διάφορες τέτοιες αρκούδες, που ήταν πραγματικά να τρελαίνεστε να τις ακούτε. Η γκόμενα μου έκοβε παντζάρια για ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο κι εγώ δεν είχα πάρει μυρωδιά το παραμικρό. Μυρωδιάς μέχρι τον πάτο δηλαδή.
Βλ. και του κοκακόλα ο γιος είσαι;
Και «τα παίρνω στο κεφάλι». Παραδείγματα:
συναδελφε k.d.pe03, να αγνοησεις το παραπανω μηνυμα μου. τα πηρα στο κεφαλι προς στιγμην, αλλα τωρα χαλαρωσα! αντε, και καλο ασεπ (το 2016....)
Μετά από ψάξιμο και 20 λεπτά στο τηλέφωνο (ευτυχώς πήρα από την δουλειά) με ειδοποιήσαν ότι έχουν την παραγγελία αλλά δεν έχουν λάβει το fax!! Βέβαια τα πήρα στο κεφάλι και άρχισα να τα χώνω.
[i]Με την πρώτη ζάλη
τη θυμάμαι πάλι
τα παίρνω στο κεφάλι
φωνάξτε ένα γιατρό[/i]
Δεν ξέρω, άσε με!
Τραβηγμένο από τα μαλλιά = τραβηγμένο από τις πουτσότριχες. Ίσως αξιοπρόσεκτο το φαινόμενο της επίτασης της έννοιας με την χρήση άσεμνων λέξεων, π.χ. «ψωλόκρυο», «κωλολέει» που δεν συνδέονται νοηματικά με την επίταση. Θα μου πείτε το «καραλέει» (καρά = μαύρος) πού κολλάει; Ε δεν ξέρω ρε παιδιά ναούμ, ντάξει;
Γιατί;
Αυτό είναι το λήμμα που αναζήτησα τότε, αρχές 2009, και βρέθηκα στο slang.gr.
Με τα δικά σου λόγια poniroskylo, come back, all is forgiven
Και αν σας ενδιαφέρει, το ξαναέψαξα εξαιτίας αυτού εδώ:> His crimes, committed around his hometown of Plainfield, Wisconsin, gathered widespread notoriety after authorities discovered Gein had exhumed corpses from local graveyards and fashioned trophies and keepsakes from their bones and skin.
Προσθήκη - διόρθωση:
Α. Στα γαλλικά façon: labour; (indicating quality) workmanship; «~ et fournitures» «materials and labour», δηλαδή σημαίνει εργασία, αλλά και τέχνη, μαστοριά (δηλωτική της ποιότητας) - φράση: «υλικά και εργασία»
Β. Στα αγγλικά: ρ. μτβ. 1. To give shape or form to; make: fashioned a table from a redwood burl.
2. To train or influence into a particular state or character.
3. To adapt, as to a purpose or an occasion; accommodate.
4. Obsolete To contrive.
Δηλαδή, χοντρικά, μορφοποιώ σε, σχηματοποιώ, μεταποιώ.
Βλ. και αυστηρό κωλοδάχτυλο.
Όχι ρε, κουλ! Χαλαρουά, μην τρλενουά!
Απλώς αστειευόμουν, δήθεν εκλαμβάνοντας το «πάτσι» της Galadriel σαν να απευθυνόταν σε εμένα, εξ αιτίας του ψευδωνύμου μου.
Νομίζω πως τα διαλυτικά δεν μπαίνουν όταν δεν είναι απαραίτητα. Συνεπώς δίκιο δεν έχει ο ορισμός; Δηλαδή δεν υπάρχει περίπτωση να διαβαστεί σαν ένας φθόγγος το «ουι». Αντιθέτως, τα «παϊδάκια» μπορούν να διαβαστούν σαν «παιδάκια», αν λείψουν τα διαλυτικά. Όλα τα προηγούμενα ανεξαρτήτως από βλαχιές και τέτοια πράματα.
Είσαι με τον Κάδμο;
Νά 'σαι καλά ρε φίλε! Ελπίζω να μην μου βγει πολύ κουλτουριάρικο όμως, να έχει και λίγο μπάλα-σεξ-στρατό, να κρατήσουμε και λίγο ίματζ.
Όπως το παλιό σκετσάκι του ΑΜΑΝ:
[I]- Χθες βγήκα με αυτόν τον συγγραφέα που σου έλεγα.
- Και πώς ήτανε μωρή;
- Καλά ήτανε, με έβγαλε σε ένα ωραίο εστιατόριο, ήταν ευγενικός, ήταν ψαγμένος, έλεγε όλα περίεργες λέξεις που δεν έπιανα, μου έκανε κοπλιμέντα...
- Μάλιστα, μάλιστα...
- Α, δε σού 'πα! Αυτοί οι οι κουλτουραίοι έχουν και πέος.
- Πέος; Τ' είν' τούτο;
- Είναι σαν την μπούτσα ένα πράμα αλλά πιο μικρό και πιο ζαρωμένο...[/I]
Και κάπου στο πρώτο βίντεο έπεσα πάνω στο παρακάτω ποίημα του Ρίτσου:> [I]Ύστατος Οβολός
Δύσκολες ὧρες, δύσκολες στὸν τόπο μας. Κι αὐτὸς ὁ περήφανος,
γυμνός, ἀνυπεράσπιστος, ἀνήμπορος, ἀφέθηκε νὰ τὸν βοηθήσουν·
ἐγγράψαν ὑποθῆκες πάνω του· πῆραν δικαιώματα· ἀξιώνουν·
μιλᾶνε γιὰ λογαριασμό του· τοῦ ρυθμίζουν τὴν ἀνάσα, τὸ βῆμα·
τὸν ἐλεοῦν· τὸν ντύνουν μ᾽ ἄλλα ροῦχα ξέχειλα, χαλαρωμένα·
τοῦ σφίγγουν μ᾽ ἕνα καραβόσκοινο τὴ μέση. Ἐκεῖνος,
μέσα στὰ ξένα ροῦχα, οὔτε μιλάει κι οὔτε πιὰ χαμογελάει
μὴ καὶ φανεῖ ποὺ ἀνάμεσα στὰ δόντια του κρατάει (ὣς καὶ τὴν ὥρα τοῦ ὕπνου)
σφιχτὰ–σφιχτά, σαν ὕστατο ὀβολό του, (μόνο τώρα βιός του)
γυμνό, ἀπαστράπτοντα κι ἀνένδοτο, τὸ θάνατό του.7.XI.68[/I] Γιάννης Ρίτσος, Κιγκλίδωμα
Χαχαχαχα! Μετά μ' αρέσει να κάθομαι και να προσπαθώ να θυμηθώ πώς σκατά βρέθηκα εκεί που βρέθηκα.
(Εν προκειμένω: άπαντα Ρίτσου>βιντεάκι με κριτική Ρένου Αποστολίδη σε Ρίτσο στο Τηλεάστυ>ανακαλύπτω τον Αποστολίδη που μου φαίνεται ενδιαφέρων>διάφορα βιντεάκια Αποστολίδη>αυτό που ανέβασα)
Το λήμμα εδώ. Προσοχή: το βίντεο περιέχει τμήμα της παρακμής του ελληνικού κράτους.
Πάρε να φας μια τυρόπιτα, θα με θυμηθείς...
Βιαστικά, χωρίς να το έχω τεκμηριώσει διότι είναι ολίγον ρευστά στην καθημερινότητα, στα τραπεζικά βραχυπρόθεσμα=εντός έτους, μεσοπρόθεσμα=1 έως 3 έτη, μεσομακροπρόθεσμα=έως 5 έτη, μακροπρόθεσμα=όσο μακριά στο μέλλον έχει νόημα να κάνουμε αναφορές (πάνω από 20ετία δεν έχει συνήθως νόημα να προβλέπουμε και πολλά πράματα, βλ. ποιος ζει ποιος πεθαίνει).
*δεν είναι κακή εννοούσα. Παίζει πάλι κινητό και αυτόματη διόρθωση, γιαυτό μάλλον τα μπερδέματα.
Καλέ λέει «τηλεοποτικής» ο άνθρωπας! Ή μετακαίγεσαι;
Αυτοί οι λουτροκαμπινέδες είναι καλοί γιατί δεν καίνε πολύ ρεύμα στο πιάνο.
Εκεί που έχει πάει η βενζίνη η τηλεοποσία δεν είναι καλή λύση. Τηλεποτάκι μέσω σκάιπ και ανταλλαγή λινκς από youtube. Άσχημα ειναι;
*πάτε, συνεννόηση δύσκολη λόγω κινητού. Και, ναι, ο Γιάννης ο Μουγκός συμβολίζει, από πολιτικής απόψεως, ότι ή θα μιλάς ή θα έχεις αρχίδια, αλλά συνήθως όχι και τα δύο μαζί. Ιδίως αν έχεις τον Σερβετά για θύμα.
@Galadriel: Ειρωνικό είναι άραγε το γκραφίτι; Δεν καταλαβαίνω. Είναι ο σάτερνταίη νάιτ λαβ ο τύπος;