Λέμε και «σκηνές ροκ». Κάπου λέει ο Χριστόφορος Κάσδαγλης στο «Απολύομαι και τρελαίνομαι» (αντιγράφω από μνήμης): στο πρώτο επισκεπτήριο, γκόμενες αγκάλιαζαν τους φαιοντυμένους συντρόφους τους, πατεράδες χαμογελούσαν συγκινημένοι, μικρότερα αδέρφια τρέχανε πέρα-δώθε, μανάδες κλαίγανε ή βγάζανε τάπερ με φαγητά, οπότε συναντούσαν εκρήξεις θυμού από τους γιους τους. Σκηνές ροκ.
Να σημειώσω ότι έχει μείνει ως «ποια είμαι εγώ, μήπως είμαι κάποια;» αντί της ατάκας όπως ειπώθηκε «τι είμαι εγώ, μήπως είμαι κάποια;».
Ευχαριστώ και σόρυ, ήταν στο δημόσιο πρόχειρο από πολύ παλιά, πού να φανταστώ ότι το δούλευες...
Λέγεται και μόνο του, ως επίρρημα:
[I]- Ωπ, βρήκα κι άλλο φλασάκι. Να σου περάσω και placebo, γουστάρεις;
- Ψιλό. Ό,τι έχεις βάλε και θα τα ξεσκαρτάρω κάποια στιγμή.[/I]
Είναι γενικά ιδιαιτέρως εύχρηστο.
Ωχ, σόρυ, το κοψοχρονιά ήταν πρώτη-πρώτη λέξη, έβλεπα τα links στο λήμμα μπιρ-μπαρά και παρασύρθηκα.
Βλ. και μπιρ-μπαρά και κοψοχρονιά.
Και όλοι να λένε να ένας σοφός! Χρόνια πολλά, πρρρρρρρρρρρ!
Δηλαδή να πούμε έχεις εσύ ένα στέκι, ένα μπαράκι ρε παιδί μου και κάποιοι πάνε εκεί και γκρινιάζουνε και μαλώνουνε. Και κάθονται και μαλώνουν και κάνας-δυο σερβιτόροι μαζί. Μια, δυο, τρεις, πέντε, δέκα. Το μπαράκι είναι ωραίο ρε γαμώτο, έχει και ωραίο κόσμο κατά τ' άλλα, αρέσει και στην παρέα σου, αλλά αυτοί σου σπάνε τον μπούτσο και το αφεντικό άφαντο. Καμιά φορά δεν ακούς καν την μουσική πάνω από τις φωνές. Και δεν σου λέω τώρα να συζητάνε για την αποδόμηση της κατσαρόλας που κρατούσε η θεία στο σύνταγμα και σε ποιους πίνακες της αναγέννησης έχουν εμφανιστεί σκυλάκια και μουνιά τρικάπακα, στο κάτω-κάτω η μπαρούφα για σένα μπορεί να είναι νόημα ζωής για τον άλλο, σου λέω να μαλώνουνε. Και να βλέπεις ό,τι όποιος πάει να τους ηρεμήσει και να τους χωρίσει να τον παίρνει η μαύρη τρύπα τού «σε είπα, με είπες», «αφελής», «φασίστα», θολο-γάμησέ μας και τέτοια. Ε, άμα τους δεις αυτούς μετά να κερνάνε ο ένας τον άλλο σφηνάκια και να χαριεντίζονται, πώς τους χαρακτηρίζεις; Και τελοσπάντων φεύγεις ή μένεις ελπίζοντας σε σοβαρότερες μέρες;
Όποιος το έχει σκεφτεί έτσι ας κάνει ρε παιδιά ένα like που λέει ο λόγος, μπας και εγώ τα βλέπω στραβά τα πράματα.
Βλ. και κολόνια για τ' αρχίδια μας.
Από εδώ:
[I]
- Για να ξέρουν οι ενδιαφερόμενοι και να λαμβάνουν τα μέτρα τους (τσίγκινα σωβρακάκια, φελούς στον ποπό τους κ.α.) να διευκρινίζετε αν καθεμιά από δαύτες είναι εγχειρισμένες, ή όχι.
- +1 Για να παω με τετοιον πρεπει να εχω τσιγκινο σωβρακο,αχινο στο κολο και παραπλανιτικη κολοτρυπιδα και φυσικα Στο δωματιο να υπαρχει απλετο φως για να βλεπω καλα τις κινησεις του...δεν ξερεις καμια φορα...δεν θελει και πολυ να σου ριξει ο ξεκολος καμια ζεμπεκια και στην φορμαρει πανω στην καυλα του...και μετα να τρεχουμε σε ψυχολογους και στα συγγρου για εξετασεις HIV ....MΑΚΡΙΑΑΑΑ χεχε [/I]
Λολολολολ!
Από εδώ:
[I]οι φωτογραφιες την αδικουνε ειναι 30 ετων και οσο για το πουλι της ειναι εναμιση με δυο ποντους.
και ενα αρνητικο ειναι οτι οταν την πηδας φωναζει σκισε μου το κολαντερο.[/I]
Χαααααααχααχααχχχχχχχχχχχαχαχαχα! Αν τα διαβάζεις απροειδοποίητα και εκτός συμφραζομένων αυτά τα σχολιάκια είναι κορυφή!
Α ρε μεγάλε μπετατζή... Τμήμα του ορισμού σου έγινε επεξηγηματικό κείμενο στο bourdela.com (με παραπομπή), αυτό θα πει επιτυχία ορισμού!
Παραπάνω έκανα μια πρόχειρη «στατιστική» έρευνα στο Google για την χρήση κάποιων μορφών λέξεων. Για όποιον ενδιαφέρεται, διαβάζω πως υπάρχει σοβαρός σκεπτικισμός για την ακρίβεια του αριθμού συνολικών αποτελεσμάτων που εμφανίζει το google, ιδίως όταν αυτά είναι εκατοντάδες χιλιάδες. Δείτε πχ. εδώ (στα αγγλικά).
Για του λόγου το αληθές, αυτή είναι η δέκατη σελίδα αποτελεσμάτων (100 αποτελέσματα ανά σελίδα) για την κοινότατη λέξη μαλάκας, χωρίς εισαγωγικά στην αναζήτηση και αφού επιλέξουμε την «εμφάνιση και των παραπλήσιων αποτελεσμάτων που παρέλειψε το Google». Αποδεικνύεται ότι, ενώ υποτίθεται ότι βρήκε 866.000 αποτελέσματα, προβάλλει το πολύ 1000 (10x100).
Είναι πολύ συνηθισμένη έκφραση της δημοσιογραφίας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το παλιό «Ποντίκι» του Κώστα Παπαιωάννου. Η Ελευθεροτυπία σήμερα χρησιμοποιεί μια εύγλωττη παράφραση: «Λιμάνι να γίνει».
κα(η)μένε μου...
Χαχααααααααχαχαχαχαααααα, ρε φίλεεεε...
Ένα από τα πρώτα λήμματά μου στο πρόχειρο ήταν το «πάρτυ σε περίπτερο» (για το στριμωξίδι), το οποίο ορκιζόμουν ότι το είχα ακούσει αλλά μετά από πολλές αναζητήσεις στο google πείστηκα για το αντίθετο.
Θυμάμαι έναν μπάρμαν σε μπητς μπαρ των φοιτητικών μου χρόνων, κοντεύει πια δεκαετία. Επιβλητικός τύπος, συχνά ευερέθιστος και λίγο μυστήριος. Όταν πια με τον καιρό η παρέα μου είχαμε πιει μπροστά του (και μαζί του, πού και πού) δυόμισι κριθαροχώραφα μπύρες, εξομολογήθηκε ότι, μετά από πνευματικές αναζητήσεις, σκεφτόταν σοβαρά, σε μια ανατολίτικη ημερολογιακή συγκυρία που επρόκειτο να συμβεί μετά από 3-4 χρόνια, μια συναστρία ή κάτι τέτοιο, να μπει σε ένα μοναστήρι σαολίν.
Αυτό το σχόλιο και η γουλιά από το ποτό που το συνοδεύει είναι στην υγειά του, με την ευχή να είναι ακόμα κάπου εδώ, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
(Αν ο συγκεκριμένος εμπίπτει στον ορισμό, πρέπει να είναι από τις πιο bad-ass περιπτώσεις.)
Σήμερα άκουσα και το «γάμησέ τα ανάποδα», για αρνητική κατάσταση (το ανάποδα μάλλον επίρρημα).
Από εδώ:
Γιατί είναι το κυρίαρχο μοντέλο που διαμορφώνει όρους ζωής οι οποίοι είναι μή-βιώσιμοι ανθρωπολογικά. Κι αυτό καθιστά αναγκαία την ύπαρξη τεχνητών ουσιών που θα καλύψουν το κενό: είτε μιλάμε για υπηρεσίες “ψ”, είτε μιλάμε για παράνομες/νόμιμες ουσίες…
Σόρυ κι όλας, αλλά για να μην πεθάνω με την απορία, τα τρία τελευταία σχόλιά σας εδώ τι σημαίνουν;
Εγώ προσωπικά δεν κατάλαβα λήμμα και ορισμό. Λέγεται αυτό το πράμα; Στο παράδειγμα πάντως δεν υπάρχει.
Παραλλαγμένο λέγεται και στην Λευκορωσία, βλ. εδώ:
Με βαρύτατους χαρακτηρισμούς επιτέθηκε στον επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ο πρόεδρος της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο, χαρακτηρίζοντας τον αποβλακωμένο. [...]
«Όταν είσαι ηλίθιος, είσαι ηλίθιος. Αυτοί είναι άχρηστοι. Για αυτό δεν έχω τίποτα να πω για αυτούς τους Μπαρόζους, αυτούς τους αποβλακωμένους, αυτά τα βόδια» δήλωσε ο Λουκασένκο. [...] Ελευθεροτυπία
Allivegp είναι και ψηφιοποιημένο και προσβάσιμο από μακριά; Γιατί δεν το βρίσκω στο internet. Βέβαια τώρα θυμήθηκα ότι ο vikar έχει κάνει κατά καιρούς σημαντικές παραπομπές σε ψηφιοποιημένο αρχείο ενός άλλου φορέα, νομίζω αυτό.
gaidouragathos πραγματικά ένιωσα άσχημα τώρα. Ναι, χωρίς προστατευτικά, αλλά ήμουν πολύ προσεκτικός και τα χέρια μου ήταν καθαρά και στεγνά. Σκοπεύω δε να τον ψήσω να μου τα δανείσει για να τα σαρώσω και να τα κάνω δημόσια, ελπίζω να συμφωνήσει.
Α, γεια χαρά παιδιά. Ναι, ταξιδεύω όμορφα από τα ξημερώματα σε λέξεις και αρχαία κείμενα. Ίσως να προκλήθηκε από το εξής: Ο οικοδεσπότης στο σπίτι που πέρασα το Πάσχα μού 'δειξε ένα μικρό προσωπικό του αρχειάκι με παλιές εφημερίδες και το παρελθόν μου άσκησε μια γοητεία.
Είδα (έπιασα!) πρωτοσέλιδο εφημερίδας του 1930 με την ανταπόκριση από την Άγκυρα της συνάντησης Βενιζέλου-Κεμάλ, με φωτογραφίες. Διάβασα για την ενθρόνιση του Ρας Ταφάρι Μακόνεν ως αυτοκράτορα της Αιθιοπίας το ίδιο έτος (βλέπε ρασταφαριανισμός, ρέγκε, Μπομπ Μάρλει). Και άλλα πολλά. Ακόμα και σε μια πολύ νεότερη Ελευθεροτυπία (1976;), το μάτι μου έπεσε, έτσι στο χαλαρό και τυχαία, σε άρθρο με προγνωστικά για τα Όσκαρ που θα έπαιρνε «Η φωλιά του κούκου», την επομένη ή τις επόμενες μέρες.
Όπα vikar, γράφαμε μαζί.