Comments by patsis (3005)
Showing 2281-2310 from 3005
Ρετροσπεκτίβα!
- Γιαγιά έιδες τα χάπια μου; Γράφουν LSD απ' έξω.
- Βρε ασ' τα χάπια σου κι έλα να δούμε τι θα κάνουμε με τον κίτρινο δράκο στην κουζίνα...
Σ.ς.: Προσοχή να μην συγχέεται ο κίτρινος δράκος με τα πορτοκάλια. Κι εκείνα κίτρινα είναι, αλλά στο πιο πορτοκαλί τους.
Δηλαδή πώς ακριβώς εμπλέκεται η τράπεζα στην ίδια την οφ σορ; Εννοείς για το έμβασμα, ώστε να πληρωθεί το δικηγορικό γραφείο στην Κύπρο ή αλλού;
[I]Καμμιά φορά ανοίγει η πόρτα σιγά σιγά και μπαίνεις. Φοράς κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια. Σκύβεις βάζεις στοργικά στη χούφτα μου 72 φράγκα και φεύγεις. Έχω μείνει στη θέση που με άφησες για να με ξαναβρείς. Όμως πρέπει να έχει περάσει πολύς καιρός γιατί τα νύχια μου μακρύνανε και οι φίλοι μου με φοβούνται. Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες έχω χάσει την φαντασία μου και κάθε φορά που ακούω «Κατερίνα» τρομάζω. Νομίζω ότι πρέπει να καταδώσω κάποιον. Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον που λέγανε πως είσαι εσύ. Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες, γιατί γράψανε ότι σου ρίξανε στα πόδια. Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο Στόχος το νου σου ε;[/I]
Κατερίνα Γώγου.
Καλά έχουμε όλοι την δόση μας εδώ μέσα, αλλά αυτά που διαβάζω μου θυμίζουν το μήδι με τους μοντυπάιθονς στο εγώ στην ηλικία σου έπιανα την πέτρα και την έστιβα, μην τα λέτε βρε αυτά θα μπει και κανας άσχετος και θα μας περάσει για εντελώς καμένους![/quote][quote=patsis]Mes, σταμάτα να μιλάς και φίλα με (με την καλή έννοια)! Τηλεπάθεια έχουμε; Σήμερα το διάβαζα, βλ. και σχόλιό μου εκεί! mes Τότε που δεν είχα καν ανακαλύψει το κουμπί «Σχολιασμένα». Αχ, η αθωότητα... Those were the days...
Panos1962 έχεις μπει ωραία και σοβαρά στον αγώνα του slang.gr! Να σε πω, το «δεν βγαίνω» που το έχω μιάμιση ολυμπιάδα στο πρόχειρο και μαζεύει σκόνη, από την πρέφα είναι;
Ααααχχχχ! Και χρειαζόμουν λίγο τιραμισουρεαλισμό για να μη μουγκρίζει το ψυγείο!
GATZMAN να σε ρωτήσω κάτι; Γιατί δράττεσαι κάθε δυνατής (και αδύνατης) λεκτικής αφορμής για να διατυπώσεις έναν σεξουαλικό συνειρμό; Σε όλους αρέσει αυτό το αλατοπίπερο και κάποιοι από εμάς αρέσκονται και οι ίδιοι να πετάνε πού και πού τέτοια υπονοούμενα, εσύ όμως ξεχωρίζεις κατά πολύ στο πόσο συχνά το κάνεις. Τόσο που είναι παρατηρήσιμο και αξιοπερίεργο, τουλάχιστον σε μένα, γι' αυτό και σε ρωτώ.
Έτσι ακριβώς. Στην δεύτερη καρφωτή να αναφέρουμε και την περίπτωση που χαλάει ο συμπλέκτης και αναγκαζόμαστε να βάλουμε τις ταχύτητες «καρφωτές» μέχρι να φτάσουμε σε συνεργείο (έχω ακούσει για λεωφορείο που την πάτησε έτσι, ελπίζω να μην με δούλεψαν και λέω μαλακίες).
Πραγματικός διάλογος, εντός στρατοπέδου:
- Που λες Πάτση, πήγαμε στις πουτάνες για χαβαλέ και τον άλλον τον γιωτά τον πιάσανε οι γκάβλες. Μπήκε μέσα να γαμήσει.
- Και;
- Σε πέντε λεπτά μετρημένα, μαζί με το γδύσιμο και το ντύσιμο, είχε βγει.
- Γάμησε ή μαλακίες;
- Γάμησε ρε, αλλά μάλλον εκπυρσοκρότησε γρήγορα. Εγώ του τό 'πα.
- Τι τού 'πες δηλαδή;
- Ε να, του λέω «τώρα καταλαβαίνω γιατί τά 'χει η γκόμενά σου μαζί σου τόσα χρόνια. Θέλει να σε χορτάσει η κοπέλα».
- Από λεπτότητα και διπλωματία καλά πας ε;
Παρατηρούμε δηλαδή μια παραδοσιακή αντιτριχοφοβία στην ποντιακή κουλτούρα και μια δυσπιστία, έως δε και φόβο απέναντι στα έργα και τις ημέρες (και τις νύχτες) του ξυρισμένου μουνιού. Μάστα.
«Σαν το σκυλί, είπε. Ήταν σαν να εννοούσε την ντροπή που εξακολουθούσε να ζει, μετά από αυτόν».
Φραντς Κάφκα, Η Δίκη. Μετάφραση Αλέξανδρου Κοτζιά.
Επιτρέψατε μου να επανέλθω. Πολύ καλή δουλειά, μεστή στοιχείων και περιπτωσιολογίας, ικανοποιητικότατα δομημένη και ευανάγνωστη, σοβαρή.
Vikar, καλέ μου άνθρωπε, είναι κι ένα ξενοδοχείο στο Ντουμπάι που το θεωρούν εφτάστερο, παρ' όλο που το άριστα είναι τα πέντε. Θέλω να πω και γαμώ, τίποτε άλλο.
Πολύ πολύ καλός ορισμός mes. Εκτός από την αποτελεσματικότητα που έχεις γενικά στον γραπτό σου λόγο, παρατηρώ μια σταθεροποίηση σε ένα καλό μέγεθος ορισμού. Κάτι που, χωρίς να το επιδιώξω, έχω κάνει κι εγώ τώρα τελευταία. Για τα τελευταία λήμματά σου βέβαια δεν τρελαίνομαι αλλά γούστα είναι αυτά.
Καλή έκφραση, την χρησιμοποιώ συχνά και ωραίος ορισμός. Βλέπω τα λόγια μου στο παράδειγμα και μου φαίνεται περίεργο πόση οργή είχε ξυπνήσει μέσα μου ο ορισμός του Cunning Linguist.
Ναι ρε συ, ακριβώς έτσι είναι και η σημασία και το έθιμο με το τράβηγμα. Και για τις παλάμες στην στάση προσοχής κάτι λένε για τους Τούρκους, εμείς με κλειστές παλάμες σε γροθιά αυτοί με ανοιχτές κατά μήκος των ποδιών, αλλά εκεί δεν παίζει σλανγκιά (νομίζω).
Khan δεν παίζεσαι αρχηγέ μου!
Πήγαινα για λίγο και σε κατηχητικό εκκλησιαστικής οργάνωσης (ούτε θυμάμαι ποια ήταν, τότε δεν είχα τις γνώσεις να το διακρίνω καθαρά από αυτό της εκκλησίας). Θυμάμαι ότι ήταν κλειστοφοβικό, κυριολεκτικά και μεταφορικά, σε σχέση με το δημοκρατικό και λεσέ φερ-λεσέ πλασέ (pun intended) κατηχητικό της ενορίας. Πάντως, αν και δεν συνέβη τίποτε κακό, δεν θα έστελνα τα παιδιά μου σε τέτοια φάση. Ήταν λίγο creepy ρε παιδί μου, πώς το λένε. Από το κατηχητικό της εκκλησίας, αντιθέτως, κέρδισα αρκετά.
Κορίτσια για το «έλα κι εσύ να γίνουμε πολλές» δώστε μου λίγο χρόνο μπας και το ανεβάσω, καλά;
Ε ρε Vrastaman, στο τσακ με πρόλαβες για την τέταρτη φωτό, χαχαχαχαχαααχαχαχα!
Χαλικούτη η μαρίαχόμορφη τον έβαλε στην εταιρεία. Άσε, μή μάθεις ... θα μπλέξεις!
Το σχετικό με την πρώτη φωτό άρθρο εδώ.
Μάστα. Παιδιά με την αλήθεια εγώ δεν έχω πρόβλημα, όσο κι αν ενοχλεί: Don't shoot the messenger. Ωστόσο κι εγώ πήγαινα κατηχητικό κι αυτά τα πράγματα δεν τα κάναμε, ούτε τα έχω ακούσει. Πράγματι, το κατηχητικό ήταν ένα ωραίο ραντεβού για μπάλα μετά και, πράγματι, έρχονταν διάφορα παιδιά, αλλά ήμασταν λίγο συμμαζεμένοι όσο μπορούν να είναι τα παιδιά. Ποιος ξέρει, μπορεί άλλες φουρνιές παιδιών να ήταν όπως περιγράφει παραπάνω ο αγαπητός επισκέπτης.
Η σαύρες συνηθίζουν να μένουν απολύτως ακίνητες μέχρι να αποφασίσουν να κινηθούν, οπότε το κάνουν απότομα και σβέλτα. Το κούνημα που αναφέρει ο ορισμός μου φαίνεται λίγο ακατανόητο, εκτός κι αν εννοούμε τις κινήσεις πάνω-κάτω που κάνει με το κεφάλι της, στηριγμένη στα πόδια της (οι οποίες κινήσεις δεν ξέρω τι σκοπό εξυπηρετούν). Ά ρε παιδιά, θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια, που κυνηγούσα σαύρες στο βουνό για παιχνίδι! Σνιφ!
Άννα τον χρήστη του σάιτ vikar τον έχεις γνωρίσει; Καλό παιδί, έξυπνος, ψαγμένος και με την ίδια με σένα περίεργη εμμονή στην ανακατανομή λεκτικών πόρων μέσω της αποστρόφου. Πιστεύω θα τα πάτε μια χαρά.
Vikar :-Ρ
Μπράβο ρε vzoom! Αυτό εννοούσα! Με το που θα το δούμε θα μας φτάσει στ’ αυτιά, θα την βουτήξουμε (που λέει κι ο Βλάσης στους Απαράδεκτους), θα της τα βγάλουμε όλα (και το σκίσιμο δεν είναι κακή ιδέα, θα το δοκιμάσω) και θα γίνει στο κρεβάτι του αγίου Βαρθολομαίου!
Νταξ, λέγαμε π.χ. καμία και νύχτωσε. Τι λέγαμε, το ουρλιάζαμε θέλω να πω, το κλαίγαμε, το ψιθυρίζαμε, το αφήναμε να εννοηθεί με το βλέμμα μας...
Mes εννοείς την μουντίλα και την βροχή έτσι; (κάτι τέτοια περιττά και ηλίθια σχόλια τα κάνω για να καταλαβαίνει ο αναγνώστης του μέλλοντος, duh!).
Διαφήμιση αυτοκινήτου: Υγρή άσφαλτος; Θα χάρηκε που σας είδε.
Επιβεβαιώνω κι εγώ το λήμμα, πρόκειται για ιδιωματική κλασικούρα (με την καλή έννοια) στα Γιάννενα. Μια χαρά κι ο ορισμός.
Έχουμε το κονφιρμέισιον της πληροφορίας σου Hodjas: την χράπα-χρούπα την έχω ακούσει κι εγώ.