Comments by patsis (3005)
Showing 2491-2520 from 3005
Λοιπόν johnblack, άλλο ένα πενταράκι στο λήμμα, και ισοφαρίζεις το θετικό σερί 8x100% του τρομάξαμε να κλάσουμε και του Φραπέ!
Ο σλανγκοΣωτηρακόπουλός σας!
Ίσως γιατί είχες ακούσει πρώτα το ασθενής;
Παρεπιπτόντως, πόσο τιραμισουρεαλιστικό είναι αυτό το «δεύτερο ημιυπόγειο»! Πώς γίνεται αυτό το πράγμα; Πήγα να το φανταστώ και στραμπούληξα το μυαλό μου, σαν πίνακας του Έσερ ένα πράμα! Χαχαχα!
Ioakar ο ρατσισμός αφορά απαξιωτική νοοτροπία και συμπεριφορά σε βάρος ατόμων άλλης φυλής (race). Δεν νομίζω ότι κολλάει εδώ, εκτός κι αν το όνομα Καραμήτρος συμβολίζει εθνολογική ομάδα (οπότε ο ρατσισμός πάλι δεν είναι η σωστή λέξη - νομίζω σωβινισμός λέγεται τότε).
Εεεεεετς!
Vikar δεν θα απαρνηθώ τον σκεμπέ μου και τις εμπυρίες του για σένα. Έκανες τις επιλογές σου. Ας διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας. Μπορείς να περάσεις όποτε θέλεις να πάρεις τα πράγματά σου, αλλά καλύτερα πριν το βραδάκι που μαζεύει τα σκουπίδια ο δήμος.
Johnblack καλή τύχη, αυτό μόνο...
Ουφ, σήμερα είναι η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μου...
Η έκφραση «καίω μαζούτ» είναι θεμελιώδης. Stdedos μπήκες στο σάιτ καλύπτοντας ένα σημαντικό κενό. Καλωσήρθες!
Αν μου επιτρέπεις, μπορείς να συμπεριλαμβάνεις περισσότερες της μιας σημασίες σε έναν ορισμό ή, αν ο διπλός ορισμός έγινε γιατί ξέχασες κάτι, να κάνεις καλύτερα αναφορά στους συντελεστές (με το ανάλογο κουμπάκι) και αυτοί, στο μέτρο του λογικού και εφικτού, θα κάνουν τις απαραίτητες διορθώσεις.
Α, σε περίπτωση που σε πλησιάσουν άγνωστοι αναγραμματίζοντας το nickname σου, μην σου φανεί πολύ παράξενο...
@electron: Βρε παιδάκι μου, στάσου, μύγδαλα! Αφού σου απάντησα εδώ, μην αγχώνεσαι.
Electron μάλλον δεν υπάρχει πρόβλημα, είναι ένα minor bug του συστήματος στην απεικόνιση και όχι στην ουσία της βαθμολόγησης. Βλ. στον σχολιασμό των λημμάτων φουσκώνω τα αρχίδια (κάποιου), όποιος συσκέπτεται δεν σκέπτεται και παίρνω συνέντευξη.
Κλασική γιαγιά στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, στο κάθε χέρι κι ένα εγγόνι, αγοράκι-κοριτσάκι. Οπότε ακούω το κοριτσάκι να κλαίγεται και να γκρινιάζει στη γιαγιά του για το αγόρι: «Γιαγιάαααα! Με κοροϊδεύειειει! Με λέει μποοοοτ!»
Tsopana Rave, Δώσε ό,τι έχεις:
[I][...]
Δεν έχω ούτε έναν κασμά
να σκάψω το λάκκο μου
γαμώ την κοινωνία μου
θα πάω ν' ανεβώ σ' ένα βουνό
και θα σας βλέπω όλους από ψηλά
Θα βλέπω εσάς και τη μιζέρια σας
αλλά δε θα σας έχω ανάγκη
Γιατί είμαι ο Χουλκ...[/I]
Επίσης και «κώλος που κλάνει γιατρός δεν τον πιάνει» το οποίο έχει και μια αμφισημία. (Για όποιους ενδιαφέρονται για το λήμμα: δώστε μου λίγο χρόνο μήπως και το ανεβάσω, αλλιώς θα το κρεμάσω στο δημόσιο πρόχειρο).
Και ένα άλλο ρε παιδιά που ακουγόταν πανομοιότυπα με «πού πονάει». Θυμάται κανείς;
@Vikar: Καλά τώρα, ήτανε τρόπος αυτός να μιλήσεις στους συναδέλφους μου; Γιατί σαμποτάρεις την καριέρα μου;
Θα σού ’γραφα κάτι γουτσίστικο τώρα αλλά ήδη έχουμε εξασφαλισμένο αρθράκι στην Σλανγκόσσιπ, μην το αναβαθμίσουμε σε πρωτοσέλιδο...
Έτσι! Σχετικό είναι και το φαινόμενο της αποκοπής των καταλήξεων σε λέξεις που δηλώνουν αριθμούς, όταν αναφέρονται σε λεφτά. Π.χ.
«Η αρχική για τη βίλα ήταν ένα μύριο αλλά με τα κοράκια και τις μαλακίες έφτασε στα ένα πεντακό πενή.»
Υ.Γ. Ούτε τα εφέ είναι του Λούκας.
Μου θυμίζει κάτι βραδιές σπαρίλας στο φοιτητικό μου σπίτι, που μετά από όλα τα νορμάλ πράγματα που μπορούσε να κάνει κανείς, ακόμα και φοιτητής, άρχιζα να ψάχνω στην τηλεόραση οτιδήποτε βλεπόταν, ή μάλλον, οτιδήποτε γενικώς. Μεταμεσονύκτιες σκουπιδοεκπομπές, Καρατζαφέρη, Βελόπουλο (και γαμώ τα γέλια αν αντέχεις να καείς), ταινίες πέμπτης διαλογής, και τις πολύ δύσκολες μέρες, ακόμα και λίγο από τελεμάρκετινγκ (λίγο όμως). Τώρα που το σκέφτομαι, υπάρχουν ναρκωτικά που θα μου έκαναν λιγότερη ζημιά από όλο αυτό.
Xalikouti και Ironick, όπως θά 'λεγαν και στο South Park: Dude, this is pretty fucked-up right here!
[I]- I don't want you!
- Why not;
- Because I'm killing all the people that I fuck...[/I]
Το κοίταξα παιδιά, το σενάριο δεν είναι του Μπέργκμαν.
Downloading now... Χαχαχαχα!
Όχι ρε πστ! Υπάρχει; Καλά, ίσως ανεβάσω ορισμό Βου, συμπληρωμένο με το συνώνυμο μάρκα (είμαι μάρκα, δουλεύω μάρκα).
Ε λοιπόν ιστορική ανεκδοτολογία: Λένε πως ο Μητσοτάκης τηρεί ένα υποδειγματικό καθημερινό πρόγραμμα στις δραστηριότητές του, στην διατροφή του κλπ. Και μπράβο του, ζωή νά 'χει, φαίνεται αυτό να αποδίδει.
Ένα από τα πράγματα που δεν χάνει για τίποτα στον κόσμο, είναι η καθημερινή του σιέστα. Όταν λοιπόν τον έριξε ο Συμπιλίδης και αφού προφ εκτίμησε την κατάσταση, αποσύρθηκε για λίγες ώρες. Εν μέσω καταιγιστικών πολιτικών γεγονότων, όσοι στενοί του συνεργάτες τον αναζητούσαν, ελάμβαναν την απάντηση ότι ο πρόεδρος παίρνει τον μεσημεριανό του ύπνο... Το απόγευμα σηκώθηκε, ακμαίος όπως πάντα, και η ζωή συνεχίστηκε.
Το παραπάνω από μαρτυρία φρουρού ή υπαλλήλου του σε παλιό αφιέρωμα στην τηλεόραση - καθόλου απίστευτο αν το σκεφτεί κανείς (93 χρονών and counting, remember;).
Και μιας κι έχω πιάσει εργολαβία τις ερωτήσεις σου, ironick, το παράδειγμα ίσως, λέω ίσως, αναφέρεται στο επεισόδιο των Απαράδεκτων «Χρόνια πολλά», στο οποίο ο Γιάννης, λόγω γενεθλίων και συνακόλουθης μελαγχολίας, έχει φάει ένα σκάλωμα με το ποιος δημιούργησε το σύμπαν.
Μια παρεμφερής ατάκα που λέγεται εκεί, είναι του Βλάση: «Γιατί όλη αυτή η αναστάτωση με το ποιος δημιούργησε το σύμπαν;»
Ε λοιπόν, κάλτσα λένε ή μάλλον λέγανε (κάποιοι, κάπου, κάποτε) το προφυλακτικό. Θυμάμαι ότι έτσι αναφέρεται στο Η ζωή είναι αλλού του Μίλαν Κούντερα. Τώρα, αν ήταν αυθαίρετη επιλογή του Έλληνα μεταφραστή δεν ξέρω.
Στην ένδοξη μικρή μου πόλη κυκλοφορεί ευρύτατα ο παρακάτω αστικός μύθος: ένας εγνωσμένος πούστης της πόλης έκανε στοματικό σεχ σε κάποιον, σε γαμιστρώνα της περιοχής. Οπότε οι ματάκηδες που παρευρίσκονταν του διονυσιακού ιβέντ (ναι, ναι, μιλάμε για γκροτέσκα σκηνικά) τον άκουσαν να λέει, με φωνή πνιγμένη, σε στυλ γράμματα χασάπη: καλοκαιριάτικα, μάλλινη κάλτσα φοράς;
Ο νοών νοείτω.
Χαχαχαχαχαχαχαχαχα! Το παράδειγμα γαμάει και δέρνει!
Από εδώ: τα ξερά χαμόκλαδα. Αν και λεξικογραφημένο, το λήμμα έχει σίγουρα μεγαλύτερη αξία από 0%. Και ο ορισμός δεν απέχει πολύ από την αλήθεια (άλλο μηδενάρι έπεσε κι εκεί).
Στην βόρεια Ελλάδα λέγεται αρκετά, νομίζω περισσότερο από πρόσφυγες μικρασιάτες ή ποντίους. Τα τσαλιά καμιά φορά συνεκδοχικά συμπεριλαμβάνουν και τα πεταμένα μικρομπάζα, σανίδες, σύρματα κλπ, για παράδειγμα μετά από μερεμέτια στο σπίτι.
Είναι μάλλον πάντα παρούσα αυτή η αίσθηση κινδύνου να μην μπλεχτεί στα τσαλιά κανείς και τραυματιστεί, όπως πολύ πετυχημένα λέει το παράδειγμα, ή, από αξιολογική άποψη, μια ένδειξη κακού νοικοκυριού αυτών που τα έχουν στην αυλή τους και δεν τα καθαρίζουν.
...κι έπεσε μια σιωπή τ. τρομάξαμε να κλάσουμε...
Ότι δηλαδή; Χεχεχε ;-)