Comments by HODJAS (3417)
Showing 2581-2610 from 3417
Ωραίο!
Είναι πως λέμε Κόπρα Κομμάντο, Ράμπος Ράμπου (Κύπριος αγωνιστής με μούσκουλα και φυσεκλίκια), Ντάμπο (αντί για Ράμπο), πτέραρχος της Καθαροδευτέρας, ναύτης του συντριβανιού και αλεξιπτωτιστής του ισογείου κλπ.
Alouette, gentille Alouette Alouette, je te plumerai Je te plumerai la tête (Je te plumerai la tête) Et la tête (Et la tête) Alouette (Alouette) O-o-o-oh κλπ.
Alouette=κορυδαλλός...
Για τ' όνομα του τζήζα και της μες, είναι δυνατό να πάμε με άνεφ εσένα;;;
Στο Μπούμπη είπα να βάλει πληθυντικό, για να έρθει κι αυτή (η σουπιά!) κι όλα τα καλόπαιδα, εσύ αγόρι μου έρχεσαι απ' τα μπετά...
Όσο για το ηλικιακό, μη φοβού! Θα μοστράρω στην πόρτα για την πάρτη σου ταυτότητα-προσευχητάρι α-λα Μπαϊράμι βάις, που θα φαίνεται οτι είσαι πάνω απο 2.000 ετών...
Μπέθ, απο το λεσβόμπαρο που λές, με είχανε τζάσει δις: Μια με το κακό και μια με το καλό (=πήγα με μια γγόμενα και μας είπανε οτι δήθεν το ποτό έχει 10.000 δραχμές -το 93- για να τζάσουμε)!
Μπούμπ: Κάνε το κάνετε κάνουμε και την κάναμε (!)
Βλ. και μυθική ταινία «Τα Μαλλιοτραβήγματα» με τον Κότζακ, το Γιούλ Μπρίνερ και τον Μπάρκουλη...
Τζήζοντα, τα θυμάμαι όλα αυτά (και πολλά άλλα «Toy-boy» στην Παντάνασσα, όλη την αριστερή σειρά της 3 βατράχων μετά τη Ρήγα Φερραίου και επ’ αυτής, γύρω απ' την πλατεία Πίνδου με τα σαντουιτσάδικα και τους ταρίφες, στην ιχθυόσκαλα πλάι στα μπουρδέλα, κάτω απ’ τα Ψηλαλώνια δίπλα στα ουφάδικα του Διογένη, τέρμα Μαιζώνος στο Διακονιάρη, Σύνορα-Εγλυκάδα στα στενά του ΚΕΤΕΣ (τώρα ΚΕΤΧ), Σκαγιοπούλειο-Αγία Βαρβάρα, Άγιο Παύλο κοντά στο μπιλιαρδάδικο Σεβαλιέ, «Big apple» και σία κοντά στα ΚΤΕΛ, «Εσύ ό,τι πείς» στο Ρίον, «Nitro»= ορίτζιναλ εγκλέζικη πάμπ που ανήκε σε μια Εγκλέζα με ελληνίδες κονσοματρίς που πηγαίνανε τα εγκλεζάκια νάφτες-νταλικέρηδες και άλλα που ανθήσανε με το ναυτικό αποκλεισμό του '90 της Γιουγκοσλαβίας όταν ναυλοχούσε ο ΝΑΤΟϊκός στόλος στο λιμάνι).
Για κάποιο παράξενο λόγο, η περιοχή Νεαπόλεως Εξαρχείων (η γειτονιά μου) απο τέρμα Ζωοδόχου Πηγής-Ζωναρά και στενά μέχρι και Αλεξάνδρας, είναι ακόμα τίγκα στο τελειωμενάδικο σε απ’ ευθείας σύνδεση με τα μπουρδελο-ξενοδοχεία (βλ. ημι-διανυκτέρευση!).
Πάλαι ποτέ υπήρξε κωλόμπαρο στην Αλεξάνδρας, εκεί που ήταν κάποτε το «Ράδιο» (άλλο φρούτο κι αυτό), ονόματι «Μωρό», όπου οι πουτάνες ήταν περισσότερες απ' τους πελάτες (!)
Τα τελειωμενάδικα, πριν τελειώσουν και κυριολεκτικά, είναι θησαυρός για έναν διδακτορικό ερευνητή με σχετικό θέμα, δεδομένου οτι είναι εν γένει ακίνδυνα, φιλικά και κυρίως βρίθουν παλιοκαιρίσιων πληροφοριών λόγω παροπλισμού, ενώ οι θιασώτες και οι θεατρώνηδες των κωλόμπαρων, που είναι σε active service, μπορούν να αποβούν επιθετικότατοι.
Τέλος, σε σχέση με αυτό που ορθότατα λές για την τσατσά και το μπουτάρχιδο (πού το βρήκες βρε κανάγια;), αξίζει να σημειωθεί τελειωμενάδικο (υπάρχει ακόμα αλλά δεν γνωρίζω αν λειτουργεί - και μεταξύ μας καλώς κάνω) ονόματι «Αστέρι», όπου όντες τότε χαριεντιζόμενοι νεανίες, επιχειρήσαμε «εξερεύνηση» και καταλήξαμε να τρέχουμε κα-τα-τρο-μο-κρα-τη-μέ-νοι, μόλις η μοναδική και αποκρουστικά υπέργηρη κονσοματρίς, μας απηύθυνε κάποιαν αθυρόστομη φιλοφρόνηση...
Καλά κάνει ο Τζήζας και διαχωρίζει το κωλόμπαρο απο το τελειωμενάδικο.
Το σύγχρονο κωλόμπαρο, έχει προσωπικό που αποτελείται αποκλειστικά απο αλλοδαπές μισότριβες και παίζει χοντρό και σκληρό νταβατζηλίκι, αφού επικρατεί καθεστώς ομηρίας τους. Έχει μια ψευτο-ερωτική εσάνς, αλλά παραμονεύει η «πόρτα» για τυχόν ματσαράγκες.
Π.χ. υπήρχαν κάποια μαγαζιά, που σου χρέωναν το ποτό της γκόμενας (σε αστρονομικά ποσά) είτε για μια απλή καλησπέρα είτε ερήμην σου, χωρίς καν να της μιλήσεις. Συνήθως δουλεύανε με κράχτη που σε μάζευε απ’ το δρόμο. Αν δεν είχες λεφτά ή διάθεση να πληρώσεις, έκανες την καρπαζιά προσφάι.
Καθαρή ληστεία δηλαδή.
Να γαμήσεις δεν παίζει εκτός:
1) Αν είσαι σούπερ εμφανίσιμος μάγκας (τί διάολο γυρεύεις εκεί τότε;)
2) Η γκόμενα είναι ΜΟΝΟ Ελληνίδα
3) Σε γουστάρει αφάνταστα
4) Είσαι πελάτης (καλοπληρωτής)
5) Σε ξέρει ο μπόςς (και σ’ εκτιμά)
6) Συνεννοηθεί η κοπέλα με το μπόςς και πάρει ΟΚ
7) Δώσεις τίποτα στο μαγαζί για κάβα
8) Συναντηθείτε ΜΕΤΑ τη βάρδια της
9) Όχι πολλά-πολλά (ένα γαμήσι κι έξω απ’ την πόρτα)
Οποιαδήποτε άλλη απόπειρα «κατάκτησης», πληρώνεται σε φαποδολλάρια...
Το σύγχρονο τελειωμενάδικο, συνήθως δουλεύει με καμιά Ελληνίδα καπνικαρέα και επικρατεί οικογενειακή ατμόσφαιρα. Γνωρίζοντας εκ των προτέρων, οτι δεν πατάει ποτέ κανείς το πόδι του εκεί πλέον, παίζει και να σε κεράσουν ποτό (!)
Για κάποιο λόγο, τα μαγαζιά αυτά ακόμα επιζούν και χωρίς πελάτες (ίσως μερικά να είναι «βιτρίνες» για ξέπλυμα) και σχεδόν πάντοτε αυτο-τιτλοφορούνται pub ή bistrot ή cafe, χωρίς φυσικά να έχουν καμία σχέση ούτε με την Αγγλία ούτε και με τη Γαλλία.
Στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας (Π.Α.ΘΕ.) που διαθέτουν χώρο-υποδομές-παράδοση σε υποκοσμιακές δραστηριότητες, τα τελειωμενάδικα έχουν ξωμείνει απο το παρελθόν (κυρίως 70-80) και προορίζονται για αδαείς πελάτες (κανά χωριατάκι, καναν αλκοολικό, κανα φαντάρο, κανα παιδαρέλι κλπ).
Στα μικρότερα μέρη, επιβιώνουν λόγω της αβάσταχτης μοναξιάς ορισμένων ευαίσθητων (αλλά ακαλλιέργητων) ανθρώπων, που στενάζουν κάτω απο τη μίζερη κλεισούρα της νεοελληνικής κοινωνίας και την έλλειψη διεξόδων. Όσο μικρότερος ο τόπος, τόσο μεγαλύτερη η μέγγενη. Το ρίχνουν λοιπόν στο πιοτί και θέλουν μάλλον παρεούλα, παρά να γαμήσουν.
Το Pub Fox στη Σούτσου, δεν πολυμυρίζει κίνδυνο, αφού ειναι κεντρικότατο (όσο και άδειο).
Αντίθετα, το μπάρ «Αλάσκα» απόκεντρα και σκοτεινά στην οδό Θεμιστοκλέους στην Πάτρα (πάνω απο κάτι παλιά μπουρδέλα, είδη ναυτικού εξοπλισμού και μηχανοστάσια τρένων του Σ.Σ. Αγιαντρέα), με κίτρινη φωτεινή επιγραφή και (εννοείται) αδιαφανή τζαμαρία, μου προξενούσε πάντα το δέος...
Σαν έτοιμος απο καιρό...
βλ. ορισμό στο λήμμα «μπαλάκι»=χώσιμο
Τζήζα θεέ, πάρε την ΠΑΕ!
Ωραίος!
Μασούρι λέγεται και το καλέμι που χτυπάνε τις κότες στα πόδια;
Σωστός ο παίχτης!
Έχω την εντύπωση οτι ο αντάμης είναι ο κολλητός, το τακίμι και οτι άλα γιασάν είναι περιπαιχτικό, αφού σημαίνει «γειά σου κορόϊδο»...
Ναι, αλλά διαλέγεις εσύ το πότε και πού.
Εξ άλλου, ούτε α κατρ μαιν είναι, αλλ' ούτε κι έχει πίσω την ουρά (μόνο ένα δάχτυλο βάζεις).
Τέλος, δεν είναι ποινικοδικονομικού-τιμωρητικού χαρακτήρα (ατίμωση ολίγων εκλεκτών), αλλά διοικητικού (όλοι το περνάνε).
Φχαριστώ μπόηζ!
Όντως είναι αβολοντέ, αφού πάς μόνος σου για να βγάλεις ταυτότητα (δε σε τραβολογάνε όπως στις λοιπές περιπτώσεις)...
Εύγε!
Δέον όπως χρισθείς Knight of the Order of the Thistle, βασιλικήι επιταγήι...
Ναι αλλά χωρίς χειραψίες
Λένε πως τηνε μύησε κι ο Καραμαλλής...
Το' λεγε κι η Γώγου (απο 'κεί να δείς τι αυτοκαταστροφή κουβαλάνε τα μπαόκια)...
Ορθότατο και σημαντικότατο λήμμα!
Προέρχεται απο το ιταλικό finto=ψεύτικος, fare finta=προσποιούμαι.
Φίντα δεν είναι μόνο οι γυναίκες κράχτες, αλλά και άντρες-μπεκρούλιακες, που τους κερνάει ο μπάρμαν ποτά για να δείχνει οτι το μαγαζί έχει κόσμο...
Ήπρεπε να βάλεις και παράδειγμα, αλλά τέλοσπάντων.
Εύγε!
Καρασπέκ Σουμπουτάει-Χάν!
Μπορεί κάποιος να κάνει μια φωτοσοπιά:
Να βάλει την Λαμπέτη να παίρνει παραμάσχαλα το Γιωργάκη αντί για τον Καΐλα, για τάμα στη Μεγαλόχαρη στο «Τελευταίο Ψέμα»;
Βασικά ανήλικο πουστράκι-χορευτής της Ανατολής.
Υφίστανται και κοτσέκικα (τούρκ. köçek) μακάμια στο ρεμπέτικο.
Λέγεται έτσι και ο κολλητσίδας, της προσκολλήσεως, που σου γίνεται φόρτωμα/παλτό/ταγάρι κλπ.
Παλιά τουρκομερίτικη έκφραση (ο αγάς θέλει κιοστέκια<kocek=πουστράκια).
Γράφει για τα κιουτσέκια/κιοστέκια ο Πετρόπουλος.
Ναι-ναι-ναι Μές!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Καπτα-Μπιθεγκούρα, ήταν το πρωτοπαλίκαρο του Αντρούτσου, που πρωτοστάτησε στην κατάρριψή του πρώην καπετάνιου του απ' την Ακρόπολη (ο πούστης), κατόπιν ρήξης του με τον Κωλέττη, μετά τον 2ο Εμφύλιο 1824-1825.
Είναι (κατ' όνομα) σχετικός με το γκουριλίκι...
Κι είναι κι αξούριστη...
Στο Γιουκέη Mackie D's, κατά τα Woolie's (Woolworth's), Marks n' Sparks (Spencer), Eddie Mill (Edinburgh Mill), βλ. και Becks (Beckham), Jacko (Jackson), Chappers (Chaplin) κλπ