Comments by vanias (380)
Showing 151-180 from 380
το λήμμα έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. αχχχχ, τα μαθητικά τα χρόνια δεν τ'αλλάζω με τίποτα..
εν προκειμένω, η «άρνηση αποδοχής» έχει μεν κάτι το παράδοξο σαν έκφραση, αλλά χρησιμοποιείται χωρίς πρόβλημα.
λατινικά για «έτσι» : έτσι (μου) το' πανε, έτσι σας το λέω
έλα στη θέση μου μάστορα, μας διαβάζουν και μικρά παιδιά..
ε, ναι λοιπόν! εύγε!
για το «βαρούτε» έχω την αίσθηση ότι επικρατεί το «βαρείτε» η πελοποννησιακή βερζιόν του ρήματος δεν είναι σε -αω αλλά σε -εω, βαρώ, βαρείς, βαρεί κλπ.. σχ. «μη βαρείς ρε φούλι»
στην αθλητικοδημοσιογραφική αργκό πάντως, οι «εμπειρικοί» -για να μην ειπώ τίποτα πιο ωμό-του φιλάθλου καθιέρωσαν το «βάρδα μη (και) επισυμβεί το δείνα» ενδεχομένως λόγω σύγχυσης με το «βάστα». πως το λεμε όταν μια λάθος σύλληψη καταλήγει να γινεται καταλυτικός παράγων στη διαμόρφωση του κόσμου; να, εδώ το χω και μου διαφεύγει. ίδια αρχη με τη θεωρια περι σεληνιασμού λόγω πανσελήνου.
«Το πολύ το raus-raus το βαριέται και ο Klaus.» τι βρωμόγελο πάλι ρε...
χμ.. το έχω ακούσει από δυο συχωρεμένα μπαρμπούδια στη Χίο. Μου φάνηκε σαν τοπικό τσούκλι- ίνσαιντ τζοκ οφ ε κάιντ..
κάπου είχα διαβάσει και το «έκαψα» σε αργκό φωτογράφων όπου- αν κατάλαβα καλά- αφορούσε σε αυτό το αφύσικο κάτασπρο χρώμα που παίρνει το πρόσωπο στις φωτογραφίες- με έξτρα φωτισμό ίσως- και το οποίο καλύπτει τις όποιες ατέλειες του δέρματος.
πλήρες! και το διαβασα και το πενταστερωσα γιατι τυγχανω sucker της καλης χρησης της καθαρευουσης.. καποια πραματα δεν εκφερονται καλαισθητα στη δημοτικη(ειδικα η χρηση των ενεργητικων μετοχων). ευγε και γι αυτο.ολα χρειαζονται.
@tompelamou: το οποίο του αποδόθηκε αρχικά στο πλαίσιο της χρηματιστηριακής του δραστηριότητας.
όπως λέει κι η γιαγιά μου «τον τοιουτισμό πολλοί ηγάπησαν, τον τοιούτο ουδείς»
ο καλομελέτας έρχεται..
σωστός! όσο θα υπάρχουν νεοσύλλεκτοι που βγάζουν τα απωθημένα τους στην καλλιόπη, ο σκατοφύλαξ -έστω και σαν προτεινόμενη λύση που σπάνια υλοποιείται- θα πλανάται πάνω από τα κεφάλια τους.
@ patsis «Ο καιρός περνάει και έρχεται τι;» αν δεν απατώμαι πρόκειται για σέρβικη παροιμία που ξεκινάει κάπως σαν jebes ne jebes και τελειώνει σε κάτι που ακούγεται σαν «ούρσουλα». Η ελληνική απόδοση είναι «γαμείς δε γαμείς ο καιρός της πούτσας περνά». το κατάστημα θα παραμείνει ανοιχτό για διορθώσεις.
Από αυτήν την οπτική,το τέλος έρχεται όταν κρυώσουν τα λαγόνια και σταματήσεις να άγεσαι και να φέρεσαι από το σεξ. όχι όποιο κι όποιο σεξ, αλλά αυτό που είναι μέσο διαιώνισης, που αναφέρεται στο μέλλον, στη συνέχεια, στην επιθυμία για αθανασία.
Πριν από χρόνια ρώτησαν τον συγχωρεμένο τον Τσαλδάρη σε μια συνέντευξη «τι όνειρα έχετε για το μέλλον;»
απάντησε, «τι όνειρα να έχω παιδί μου, είμαι 75 ετών..».
ένα ή δύο χρόνια μετά, πέθανε.
επειδή δε σου έχει πει από πότε το έχει στο πρόχειρό του. Ήταν θυμάμαι επί Παπανδρέου του ΙΙ... (αλίβ μου αυτό το πρόχειρον είναι της αναβλητικότητος ;) )
γράφεις έναν άλλον ορισμό, για άλλο λήμμα και θέλεις να βάλεις ένα λινκ ρε αδερφέ. ψάχνεις να το βρεις στο κατάστημα και βρίσκεις όλο το θέατρο σκιών, αλλά όχι το καραγκιοζιλίκι :(
ο Λέντης αποκαλεί κάποιο από τα θύματά του στην κλητική «βρωμόπουστε» ήτοι δευτερόκλιτο εις -ος -> ονομ. «βρωμόπουστος». είμαστε σίγουροι ότι είναι αποκλειστικά εις -ας;
ιστοσανιδα όμως παίζει;
Μίστερ όπως πάντα αναλυτικότατος.Εύγε.
θα σταθώ στον εξελληνισμό των ξένων ονομάτων που τον συνηθίζουμε πολύ.βοηθάει τη μνήμη, προάγει την επικοινωνία και είναι κομματάκι κατάλοιπο εποχών που στην πλειοψηφία μας μιλούσαμε μόνο ελληνικά.
ευχή κι αυτή...
- Για που;
- Μπουρδελότσαρκα.
- Καλή ψωλή!
- ευχαριστώ σύντροφε.
ναι στο χαΐρι προφανώς. Με πάσα επιφύλαξη για τη ρετροσπέκτιβ απόδοση, κυκλοφορεί και ως «ο άχρηστος κι αγύρευτος».
μια περατζάδα από τα ποδοσφαιρικά fora θα πείσει.. έχει ήδη καθιερωθεί η χρήση - περ με, αρκεί ως κριτήριο σλανγκοσύνης ακόμα κι αν ξεχαστεί στο μέλλον.