τώρα που αναφέρθηκα στα τσίρκα, μού 'ρθε στο νου ο Νικόλα, ένας τζινγκαρομπαρέζος, μικροκλεφτρόνι που έρχεται με ένα άθλιο λούνα πάρκ κάθε χρόνο εδώ. Φαντάζομαι ότι θα γυρνάνε όλη την επαρχία. Μέχρι να τον καταλάβουμε, είχε ξαλαφρώσει αρκετά πράγματα. Πορτοφόλια, τασάκια, κούπες κλπ. Έχει το γέλιο του βέβαια, αφού δεν κλέβει τίποτα αξίας....
Το φοβερό είναι ότι τον ξέρουμε και μας ξέρει πια, και φέρεται σαν κολλητός από χρόνια!!!! εννοείται ότι δεν μιλάει γρι ελληνικά, παρόλα αυτά μπλέκεται σε πολύωρες συζητήσεις...
μια εντελώς μπακαλίστικη, καφενειακή ερμηνεία είναι η εξής :
προέρχεται από το salto mortale (άλμα του θανάτου)
το οποίο αναφέρεται σε ακροβατικά τσίρκου, είτε σε τραπέζε, είτε σε βουτιές από ψηλά σε πισίνες ένα επί ένα.
Όπως γνωρίζετε όλα τα τσίρκα (του δρόμου, της πλάκας) είναι ιταλικά και δή από το νότο, έτσι το σάλτο μορτάλε σαν όρος είναι γνωσός από παλιά.
Τώρα, για να κάνει κάποιος το σάλτο μορτάλε πρέπει να είναι τρελλός!!! Πρέπει να είσαι τρελλός για να σαλτάρεις (πηδήξεις)!!!!
Ετσι το σάλτάρισμα έγινε συνώνυμο της τρέλλας.
νομίζω ότι το ¨τα φτιάχνω« έχει μόνο την παιδική έννοια, το οποίο θα μπορούσε να είναι λήμμα από μόνο του.
επίσης ξέχασα το ερωτηματικό...
και ο ευφάνταστος συγγραφέας φτιάχνει το εξής σενάριο...
Η ελληνίδα μάνα και νοικοκυρά, αφού πήγε το πρωϊ τα παιδιά στο σχολείο, πήγε στη δουλειά, δημιούργησε στον εργασιακό χώρο, σχόλασε, μάζεψε τα παιδιά από το σχολείο, πήγε στα Λιντλ και βρήκε το φτηνότερο τρίφυλλο κωλόχαρτο της αγοράς, στο ΑΒ για ένα πανετόνε (η φτώχεια θέλει καλοπέραση), μαγείρεψε για τα παιδιά και τον σύζυγο, πήγε τα παιδιά κολυμβητήριο, τα περιμάζεψε, τα έβαλε για ύπνο, έκατσε του αντρός της πριν τον βάλει και αυτόν για ύπνο,
ανοίγει τον υπολογιστή
μπαίνει στο σλανγκρ
και εμβρόντητη βρίσκεται μπροστά στην πραγματική πρόκληση της ζωής της....
Πως στον διάλο, λέμε αυτόν τον γλωσσοδέτη;
Κάνει δυο πρόβες, αφού κλείσει την πόρτα προς τα δωμάτια των μικρών, και ηχογραφεί τον γλωσσοδέτη (γιατί είναι και χάϊ τεκ)....
Και ευτυχισμένη αφού κάτι άφησε και αυτή, προς βρώσιν στον γερμανό μεταφραστή του μέλλοντος μας, τελειώνει άλλη μια δύσκολη μέρα.....
ήταν το ---> MADISON (βερνίκι νυχιών)
ψηλά στη μεσογείων, πλάϊ στο Νομισματοκοπείο ήταν το εργαστήριο, ή ο εισαγωγέας, δεν θυμάμαι καλά.
Και μην ρωτάτε, με έδερναν οι γονείς μου, ο αλκοολικός πατέρας και η άπονη μάνα, και έβλεπα πολύ τηλεόραση να ξεχαστώ, ιδίως τις διαφημίσεις
έλα ντεεεεεε, απόρησα κι εγώ, αλλά είπα να μην καρφωθώ... ας βγαλει άλλος το φίδι από την οπή...
φοβερό και το φορτηγάκι με την ανατροπή,
απο το οποίο συμπεραίνουμε ότι η κυρία έχει και παιδιά,
και διατηρείται και τούμπανο....
Η Παραγουάη σε κάποιο μουντιάλ στα '80, είχε κατεβάσει μια ομάδα με 10 κόφτες και έναν επιθετικό. Όταν έπαιζαν με τις πολύ καλύτερες ομάδες, επειδή ήταν αδύνατον να κόβουν έπαιρναν παραμάζωμα τους αντίπαλους.
το βρήκα νταξ
αλλα αν συνεχίσεται να μιλάτε εγγλεζικα εδώ μέσα εγώ θα φύγω...
με το μπαρδόν, τι εστι puns;
................
χρόνια πολλά σε όλους τους Νίκους
φιλικά
Νίκος
μετά που πήγε στο ΠΑΣΟΚ, μάλλον θα το πετάξανε, αλλά η Σακοράφα, γυρνώντας από τους αγώνες κατέθεσε το μετάλλιο στον υπέρ της πάλης των τάξεων αγώνα....
ξεχνάτε, μου φαίνεται, ότι το πρώτο «μεγάλο» μετάλλιο της Σακοράφα, βρίσκεται σε κάποιο κάδρο στον Περισσό...
σορυ για την αργοπορία, θα βάλλω και τα άλλα σιγά σιγά...
αλλά κάθε φορά που το θυμάμαι μελαγχολώ που δεν έχω πάρει το διαολεμένο το τραπέζι (έχω βάλλει εδώ και μια δεκαετία ένα chevilliotte στο μάτι) του γαλλικού
εδώ στο αιγαίο το χρησιμοποιούμε πολύ με τον τύπο
γάνιασα, γάνιασες, γανιάσαμε
συνηθισμένη αττάκα μάνας που κουράστηκε να φωνάζει και να καταλέει στα παιδιά της
«γάνιασα πια μαζί σας»
κάποιος με photoshop ας καθαρίσει τους τρεις κόκκους άμμο, νοτιοανατολικά του αριστερού ημισφαιρίου, και να σβήσει και τα μισοφέγγαρα. προβοκάτσια μου μυρίζεται
εθελουσιος γεροντοκορισμος,
αραχνομουνισμός,
μονοχνωτισμός (και για τα δυο φύλα)
μουνανάπαυση
αγρανάπαυση (για μικρά διαστήματα)
εγώ ότι ήταν να πω το είπα....
Τώρα ο Φον Σλάνγκεν (ο Γερμανός μεταφραστής, και φαν του σάϊ) θα ξέρει τι να περιμένει, σε περίπτωση που πάει κατα 'κει....
Και μα τον Τουτάτη ας βγω ψεύτης!
ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΗΓΙΑ
Το Πλωμάρι είναι γενικά επικίνδυνο μέρος. Αναμικιώρηδες, επιθετικοί και συνέχεια στην τσίτα. Ίσως για αυτό βγάζουν καλό ούζο....
επειδή είναι μπαμπαδισμός, μπόλνταρα τις επικεφαλίδες, ώστε να μοιάζει με τα κεφάλαια στην ιστορία της δέσμης, όταν πήγαιναμε μαζί σχολείο, καθόσουνα στο διπλανό θρανίο, και πίσω από τιςλέξεις κρύβεται ο αρχίδης ο Αλέξης και άλλα πολλά εμπριμέ, που κανείς δεν θέλει να θυμάται....
εγώ έχω κάνει κοιλιακούς κουραμπιεδάκια,
δλδ με δίπλες γεμάτες αρχοντιά και καλοπέραση...
με κάθε επιφύλαξη
η έκφραση προέρχεται από κάποια δίκη που αφορούσε την κοινή γνώμη, η οποία επίσης αφορούσε σε εξέχοντα μέλη της αθηναϊκής κενωνίας. Μιλάμε για παλιά.
Και η ταμπακέρα ήταν η απόδειξη για μια παράνομη σχέση, και το αποδεικτικό στοιχείο που αφορούσε φόνο και μοιχεία, ή μόνο μοιχεία.
η φράση ειπώθηκε από εισαγγελέα ή δικαστή, με την μορφή
-Ναι, αλλά για την ταμπακέρα δεν μας είπατε κάτι...
Οι εφημερίδες την επομένη με πηγαίους τίτλους το αναπαρήγαγαν. Ύστερα, ο πανέξυπνος παπανδρέου το καθιέρωσε όταν το είπε μέσα στην βουλή.
είναι παραδοσιακό (κανταδόρικο), και κάπου αναφέρεται με κάθε επιφύλαξη ότι οι στίχοι είναι από ποίημα του Δροσίνη
εν τω μεταξύ, ήταν πολύ πετυχημένη, γιατί ξεκίναγε, και σιγά σιγά έκλεινε το πλάνο σε ένα προφυλακτικό
το κανονικό τραγούδι είναι το
κελαηδείστε, ωραία μου πουλάκια κελαηδείστε,
αλλά δεν το βάζω σε μήδι, διότι θα φρακάρουμε τον οτέ
Nα σημειώσω εδώ, γιατί μπαίνει και ο βιογράφος μου στο σάϊ, ότι τα πορτσουγκέζικα (ναυτική αργκό), είναι κατ΄εμέ η πιο ωραία (εύηχη) γλώσσα.
Και οι ιταλοί (κυρίως οι μετανάστες), οι οποίοι είναι χειρότερα ψώνια από εμάς και νομίζουν ότι η γλώσσα τους είναι η ομορφότερη στον κόσμο, τα αποκαλούν «βρώμικα ιταλικά» (dirty italian).