να προσθέσω ότι οι μαμάδες σου χέζουν την συζήτηση γιατί μπορούν
έτσέεεετσετσέτσι! να προσθέσω και το παγωτό, που πρέπει να το τρώμε μόνο τον Αύγουστο γιατί θα μας πονέσουν τα λαιμά;
ατσαλίνα νεύρα πρέπει να αποκτήσω με σας που έμπλεξα :-Ρ
Δασκάλα: ποιο παιδάκι θα μας πει ποίο μέρος του σώματος στο σκοτάδι μεγαλώνει κατά 15 φορές;
Μαιρούλα: ιιιιιι! μα τι είναι αυτά που λέτε κυρία!
Γιωργάκης: η ίριδα του ματιού κυρία
Δασκάλα: μπράβο Γιωργάκη!
Για σένα Μαιρούλα έχω να πώ
1ον ότι είσαι αδιάβαστη,
2ον έχεις βρώμικο μυαλό και
3ον θα απογοητευτείς πολύ όταν μεγαλώσεις
Μου θυμίζεις παλιό αστικό μύθο που λεγόταν μεταξύ νεοσύλλεκτων:
Γίνεται ΝΑΤΟική άσκηση και δίνουν ονόματα εντόμων στα όπλα. Κάποια στιγμή λέει ο διαβιβαστής: καθυστέρηση στο Κ1
Διοικητής: Γιατί;
Διαβιβαστής: έφυγε η ερπύστρια από το κουνούπι
στην αργκό των αλλεργικών κολεόπτερο είναι ότι αφήνει σημάδι
άσχετο
μου θυμίζει το μπατίρη που τρώει, πίνει, δεν πληρώνει και στο τέλος, τρώει ξύλο
άσχετο, το είπα, δεν το είπα, το λέω, άσχετο
... κι έλεγα τι άσχετο είναι αυτό με την λαμπάδα, αλλά μην το σχολιάσω, (να δείξω ότι το κατάλαβα)
ε!!! κι εγώ, κακός άνθρωπας, στο κακό πήγε ο νούς (ο ποιος) μου
όπως λέει και το παλιό ανέκδοτο θα απογοητευτείς όταν μεγαλώσεις ;-)
εκτός κι αν είσαι τσιγκούνα και του πήρες κεράκι
Αμοιβαία τα αισθήματα, (αν και είχα σκαλώσει για λίγο με το φιλικά νίκος)
Η πρώτη γνωριμία πάντα μένει
Εσύ ρε τι ζηλεύεις; Ας ήσουνα στην θέση σου :-P
αποδώ κια το λάλισα
χε χε χε χε αυτός ο φθόνος του πέους …
εγώ από την διαφήμιση το θυμάμαι, αλλά και ποιά είμαιγω, μήπως είμαι κάποια…
Μάσες-ξάπλες-τούφες η ατάκα στο 12:00
Ήρθε και αυτόνα καλύψει τα κενά
Έχω ακούσει την έκφραση κορατζινάκια= σκατουλάκια, από Ηπειρο
@ vikar
Αν θυμάμαι καλά το έλεγε όταν μας έδινε οδηγίες για την έκθεση.
Το παραπάνω αυτομαστίγωμα ήταν γιατί με τα πολλά παραδείγματα αποπροσανατόλισα την συζήτηση από το κύριο (τι είναι σλάνγκ) στο δευτερεύον (βαθμολογία), αν και με δεύτερη και ψυχραιμότερη ανάγνωση η ironick απαντά σε όλα, άρα μάλλον ήταν άτυχη η έκφραση στον συγκεκριμένο διάλογο, ή τέλος πάντων, ήταν μια παρανόηση της στιγμής.
Αυτό που με είχε χαλάσει ήταν ότι έδωσα την εικόνα της παραπονιάρας για την βαθμολογία, ενώ αντίθετα αισθάνομαι πολύ ευνοημένη.
:) Θα χαιρόταν πολύ η σλανκογιαγιά μου πάνκι
Υπήρχε και προ μονοτονικού. Το χρησιμοποιεί η μαμά μου (που δεν έχει πάρει πρέφα ότι δεν βάζουμε πλέον πνεύματα και περισπωμένες*) μάλλον ειρωνικά:
- άσε με ήσυχη! ακούω ειδήσεις - σιιιγά! Θα σου φύγει καμιά οξεία …
έτσι είναι η ψιλή, έτσι είναι η δασεία, κατάλαβες;
(Το πιτσιρίκι χάρηκε πολύ που με είδε…)[/I]
Ωραίο!!!