Comments by deinosavros (1474)
Showing 481-510 from 1474
Πέντε καντάρια λάστιχο πόσες καπότες βγάζει;
Αντε από δω βρε που θα τσακωθώ μαζί σου για ένα -π-.
Στον νομό Aχαΐας δεν είναι η Πάτρα; :-PPP
Ποιά Αχαϊα ρε, η λάπα είναι στο μοσχάρι.
Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι Μalakas σημαίνει δυνατός. Όμως, τι ξέρουν οι φτωχοί; Αυτά είναι μυθολογίες.
Ουδέν ψευδέστερον τούτου. Ο Μπάμπης μας μαθαίνει ότι το Αυνάν είναι ελληνοποιημένος τύπος του εβραϊκού Onan = δυνατός, δραστήριος.
Έξοχο. Και έλειπε...Γαμεί ο ΣτέφανοςΧ2 νύχτα η ώρα.
Τρία πουλάκια κάθονταν και ρίχναν καριολίκια.
Σώπασε κυρα-Σλάνγκαινα και μη μπινελικώνεις.
Πάλι με χρόνους με καιρούς θε να τα ξαναχώσεις
Το σλανγκτζιάρ κι αν πέρασε, ανθεί και φέρει κι άλλα.
Σωστός ο προφέσορας. Ο (τσ)τζαμπάζ(σ)ης εκτός από την σημασία έμπορος/εκπαιδευτής αλόγων σημαίνει και μάστορας/καταφερτζής και ακροβάτης. Εδώ, στα τούρκικα. Προφ με αυτή την έννοια ήταν σε χρήση μόνο στη Μικρασία, καθόσον απ όσο ξέρω στη Μακεδονία είχε να κάνει αποκλειστικά με άλογα.
Και μόνο που έχεις μπει εδωμέσα πας για κακούργημα, οπότε απόλαυσέ το τλχστν.
The ass is hell and the cunt well
and who the ass doesn't fuck blind goes to hell
Because wants them your ass.
Κάτι λάθος πρέπει να υπάρχει. Αλίμονο δεν σημαίνει η λέξη;
Πω ρε πστ, βράδιασε κι ακόμα γελάω με τον θάνατό μου. Μου 'φτιαξες τη μέρα παπά μου, θξ.
Τίποτα καλύτερο από ένα καυτό μπάνιο :-)
Οχι αυτή τη σκηνή ρε, την άλλη θέλουμε, με τον κύπριο στο υπόγειο.
Κειοσές πιό σωστά, < εκειός < εκείνος.
Εβαλε και το me suckie-suckie στο σαμπλάρισμα ;
Και δύο από τα αντίστοιχα ελληνοϊταλικά που λέγανε οι εκεί φοιτητές μας στα '80. Τα είχα ακούσει από φοιτήτρια στην Πάντοβα.
Avete ciao rubinetti = έχετε γειά βρυσούλες.
Come l' hai vista cosi stranamente = πώς την έχεις δει έτσι περίεργα ;
Χαν, έτσι είναι. Αλβ. bythe (το -e- με διαλυτικά)= κώλος, & gur = πέτρα. Προφ ο πρόγονος που απέκτησε το προσωνύμιο ηταν γεροφτιαγμένος με εξαιρετικά ανεπτυγμένους μηριαίους και γλουτιαίους μυς.
Συνειρμικά θυμάμαι και το σιφναίικο επώνυμο Ατσόνιος= μπρατσαράς, από το τοπικό ατσονάρια = γερά μπράτσα, ποντίκια.
Βρίσκουνε και τα κάνουνε μωρέ. Αφού δεν τολμάμε ούτε το επώνυμο του μεγάλου να γράψουμε σωστά, και βάζουμε -ο- στην πρώτη συλλαβή...
Ασχετο ελληνοελληνικό: Θεόδωρος Πρωκτόλιθος= Θ. Κωλοκοτρώνης (Godgift Bumstone).
(ωχ παναγία μου)
Tο είχα πρωτοδεί γραμένο σε τοίχο αρχές '80.
Η ιστορία με τις γειώσεις, τουλάχιστον τις ομοιοκατάληκτες, είναι αρκετά παλιά.
[I]Εκείνην την στιγμήν ο Θύμιος μετά του Κωστάκη έπαιζον είδος παιδιάς. Ο Θύμιος, κύπτων προς την γην, είχε λάβει τον μικρόν ύπτιον επί των ώμων, κρατών τας παλάμας τούτου με τους δακτύλους σφιγκτά επί του στέρνου του και αι επόμεναι ερωτήσεις και αποκρίσεις διημείβοντο μεταξύ των δύο.
- Τι βλέπ'ς;
- Ουρανό.
- Τι πατείς;
- Γής.
- Τι τρώς;
- Αγγούρ'.
- Πέσε κάτω σα γαϊδούρ'.
Είπε και άφησε τον μικρόν, αβρά γελώντα, να κυλισθή μαλακώς εις τα χόρτα του εδάφους.[/I]
Αυτό είναι Παπαδιαμάντης (Θέρος-'Ερος, 1891) αλλά δε συνεχίζω γιατί θα μου λέει πάλι η Άϊρον ότι διαβάζω μαλακίες :-P
Οχι ρε, γιατί να συγκρατηθείς, πέστο. Το λήμμα πάει για νόμπελ χημείας. Πήραμε σκατά και φτιάξαμε σουβλάκια, ενώ συνήθως γίνεται το αντίθετο :-)
Τι να σου πω, εγώ ακουστά τον έχω αλλά δε γκζέρω τι αντιπροσωπεύει καθότι δε βλέπω τιβι.
(Κι όποιος με ξαναβρίσει θα του δομήσω τη στρουχτούρα και τη δεκοχτούρα και την καπελαδούρα) :-PPP
Μόλις ήρθαν τα σουβλάκια μου (παρασκευή μεσημέρι κατά το έθιμο), και πάντα είναι ευπρόσδεκτο ένα ενδιαφέρον ανάγνωσμα την ώρα του γεύματος.
Μα είναι γνωστό ότι τα αστραπόβροντα είναι αποτέλεσμα θεϊκών πειραμάτων με αναπτήρες στην επουράνια χέστρα.
Και μπάση περιφτώσει, αν ποτέ μετακομίσει το σάιτ, εγώ θα κουβαλήσω το παράδειγμα. Το λήμμα ας το πάρει όποια θέλει :-P
Με το «βραστασφύζων» που είπε η σαλίνα από πάνω, θυμήθηκα το άσχετο που μπορεί να είναι και αστικός μύθος. Σε φοιτητικό αμφιθέατρο ιατρικής, καθηγητής ρωτάει θεούσα φοιτήτρια τι κάνουν τα γεννητικά όργανα την ώρα της συνουσίας. Αυτή κοκκινίζει, πρασινίζει, αλλάζει χίλια χρώματα, ενώ οι συμφοιτητές από κάτω της ψιθυρίζουν «σφύζουνε, σφύζουνε» (από αίμα εννοείται). Τεσπα αυτή παρακούει και απαντά στον καθηγητή «Σφυρίζουνε». «Μα άμα σφυρίζανε δεσποινίς μου κάθε βράδυ στου Φιλοπάππου θα είχαμε συναυλία».