Θυμάμαι την έκφραση από τα μέσα ογδόνταζ, εκεί 84-85.
Ο νιοφερμένος τους φίλησε όλους στο μέτωπο, έναν-έναν. Ύστερα στρώθηκαν όλοι χάμω, σε μαξιλάρες και σε κιλίμια, στο γύρο. Στη μέση ήσταν ένα χαμηλό σκαμνί με μιαν απλάδα κουκιά. Μοιράστηκαν το δείπνο τους.
Θ. Πετσάλη - Διομήδη, Οι Μαυρόλυκοι, εκδ. Εστία.
Οου, γιές ιτ ιζ. Ιτ γκόουζ μπακ ε λονγκ, λονγκ τάιμ.
Ουζομέρες και μπυρόνυχτα κραιπάλης.
Ω Γαία, off course.
Α, το βουτσί που έλεγα παραπάνω, προέρχεται από το αρχ. ελλην. βούττις. Απο κει και το ιταλ. botte = βαρέλι, bottiglia > αγγλ. bottle.
Αμα θέλετε το λίνκι σκάστε τα πέντε ευρά, αλλέως γουγλίστε botte etimologia.
Πάντως αυτός εδώ ο Φινλανδός παίζει μπάλα σε άλλα γήπεδα.
( Ρόμπα έγινα ρε πστ, δεν ξαναμιλάω). Στο εξής, όποιος θέλει σχόλια, με πιμι και πέντε γιούργια στο χέρι :-P
Χαν, για το Iznik (Νίκαια) μάλλον δεν παίζει αυτό, εκτός κι αν έχουμε κάποιο συμφυρμό του στυλ Εις Νίκαια.
Για την Σμύρνη υποθέτω ότι έπαιξε ο κανόνας των 2 συμφώνων. Για την Πόλη ο Νεοκλής Σαρρής χρησιμοποιεί τη γραφή Εισταμπούλ ως προερχόμενη από το γνωστό Εις την Πόλιν. Πάντως γενικά αυτό με τα δύο σύμφωνα ισχύει απολύτως στα τούρκικα, πχ istenograf = στενογράφος.
Και στα ισπανικά έχουμε ακριβώς το ίδιο φαινόμενο με τα 2 αρχικά σύμφωνα, πχ το αγγλ. splendid γίνεται esplendido, η στενογραφία ομοίως estenografia κλπ.
Κι εκείνος ο βουλγαρικής καταγωγής ποδοσφαιριστής σε κάποια ισπανόφωνη χώρα, ονόματι Εστογιανόφ, προφ είχε προγόνους με το επώνυμο Στογιανόφ.
Βικ, άλλη μία : istif = στοίβα. Η ανάπτυξη του αρχικού -i- οφείλεται στο οτι ως γνωστόν :-PPP στα τούρκικα δεν γίνονται δεκτές λέξεις που αρχίζουν με 2 σύμφωνα.
( Γκαλά, από τις 3/10 που το ποστάρησες μέχρι σήμερα ο Βράστα ανέρρωνε από το σοπάκι που του έριξε ο πουτανασγιός η Σοφία )
Δλδ σκουπηδιάρης ;
Βικ, σιχαίνομαι να επαναλαμβάνομαι αλλά πληζ =====>=====> ( ))))))))) και θα σου στείλω μπούκοβο.
:-P
Τώρα νταξ, είμαι και άσχετος, αλλά αν κατάλαβα καλά αυτό το μαραφέτι το τζιτζικάει το καλώδιο.
Λοιπόν Βικ, επειδή έφαγα κόλλημα :
fesleğen = βασιλικός (μυριστικό)
fiğ = βίκος (ζωοτροφή)
fırça = βούρτσα (βούρτσα)
Γενικότερα πάντως οι τούρκοι μετατρέπουν πολύ περισσότερο το αρχικό -π- σε -φ-, προφ λόγω της αραβικής επιρροής. Ως γνωστόν, οι άραβες δεν βάζουν ποτέ -π- στην αρχή της λέξης.
Χάιντε μπρε, εσύ με δουλεύεις...
Ιρον, άφες τ' αυτί σ'. Από το '09 και δώδε δε μπρολαβαίνανε, βαράγανε ενέσεις όλοι απαξάπαντες.
Μα τι έγινε ρε πστ το λήμμα μου ; Ξεκίνησε σαργός και κατέληξε ευχέλαιο....Τη Μονσάντο μου μέσα....
Χαν, μια διόρθωση περί Βελουχιώτη. Ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε το ψευδώνυμο Καπετάν-Μιζέριας.
Χωρίς το α' συνθετικό, το Μιζέριας ήταν το κομματικό, συνομωτικό ψευδώνυμο του Άρη προκατοχικά, λόγω των συνεχών αναφορών του στη λαϊκή μιζέρια.
Δεν απαντώ γιατί τρέχω να προλάβω την πτήση για Ταρζανία.
Ετς. Αν το hayır τονιστεί στην παραλήγουσα σημαίνει όχι.
Με τόνο στη λήγουσα σημαίνει προκοπή, χαΐρι.
Πρόχειρη με -β- δεν έχω, το μόνο που μου κατέβηκε είναι με -π-, το fındık από το ποντικόν κάρυον. Όμως άμα βρω γιατρέ μου.....
Πάντως τουλάχιστον όσον αφορά τις συσκέψεις των διαφόρων επιτροπών στα διάφορα υπουργεία ο όρος brainstorming δέον όπως μεταφράζεται τρικυμία εν κρανίω.
Και τότε ο συνειρμός γίνεται κυριολεκτικά γάμησέ τα, καθόσον τα πρόβατα τα σουβλίζουνε δια της γνωστής οδού με το καζίκι.
Ενδιαφέρον ότι το αραβ. > οθωμαν. reaya = ραγιάς σημαίνει κατ' αρχήν το ποιμενόμενο ζώο, κοπάδι προβάτων κλπ.
Άσχετο, αλλά πού 'ναι ο Κάδμος ρε παιδιά;
Τον σκότωσαν με τρόπο ώστε να φαίνεται οτι αυτοκτόνησε = Με μιά σφαίρα στην πλάτη.
Στραβωμάρα. Τα 'χε πει ο ανχελίτος πρώτος πρώτος.
Κάπου διάβαζα ότι ο Μουρσελάς στα Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά άλλαξε τη λέξη σε πεοαρπάχτρα.
Προφ ντρεπότανε ο άθρωπας.