Επίσης κουκουλωμάτηδες αποκαλούν όσους έχουν βαθουλωτά μάτια, με αποτέλεσμα αυτά να σκεπάζονται μερικώς από το δέρμα που βρίσκεται κάτω από τα φρύδια.
@ dryhammer. Εξαιρετικώς ενδιαφέροντα όσα γράφεις για τα μικρασιατικά ματζούνια, όπως και τα περί παλαιών μέτρων και σταθμών στο σχόλιο για το κατρούτσο. Νομίζω πως αξίζουν να γίνουν λήμματα.
Την λέξη την άκουγα παλιότερα (δεκαετίες '60 και '70) στην έκφραση "πληρώνω τη λέζα" που σημαίνει: πληρώνω το μάρμαρο (τη ζημιά). Επίσης υπάρχει και ως χαρτοπαικτικός όρος στο πικέτο. Από μια γρήγορη ματιά στο γούγλη βρηκα :
Λέζα
λέζα η (ουσιαστικό) [ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ :ιταλ. λ. lesa, θηλ. του επίθετο leso =- ο ζημιωμένος]
όρος στη χαρτοπαιξία και συγκεκριμένα στο παιχνίδι "πικέτο", που δηλώνει ότι ο αντίπαλος έχει κάνει περισσότερες από έξι χαρτωσιές
(μτφ.) η ζημιά.
Από εδώ
Κουπαστάρω το σχόλιο που έβαλα εκ παραδρομής στο λήμμα λαφαζάνης:
Αλήθεια, πόσο προφητικό το προ τριετίας λήμμα σου!
ΕΥΓΕ!!
Εξαιρετικά τα πάντα όλα: Λήμμα, μήδια, σχόλια εύστοχα και πνευματωδέστατα!
Εξαιρετικά τα πάντα όλα: Λήμμα, μήδια, σχόλια εύστοχα και πνευματωδέστατα!
Από το τουρκικό lafazan: talkative mouthy bragging, braggart, braggadocian (person) very talkative, garrulous talkative, chatty δηλαδή φλύαρος, πολυλογάς, κομπορρήμων
από εδώ
Ο τίτλος της εφημερίδας που πρωτοδημοσίευσε τον συγκεκριμένον όρο παραπέμπει σε όσα μας συνέβησαν εν συνεχεία (δες το λήμμα χωνί)
Θα παίζαμε και στο COPA AMERICA (χωρίς προκριματικά μάλιστα με τίποτα νησιά Φερόες)!
Εξαιρετικό το λήμμα!
Αλλά και το οπτικό σχόλιο του συνταξιδευτή Ξεροσφύρη δεν πάει πίσω.
(σ.σ. Μόλις επανέκαμψα εκ Κύθνου, εξ ού και η απουσία)
Πολύ ωραίο!
Τελικά, η λαϊκή γλώσσα έχει τον τρόπο να εκφράζεται με εξαιρετική σαφήνεια και οικονομία.
@ Χαν. Με αφορμή το σχόλιό σου και στο πνεύμα του λήμματος:
Και νανοπορνό! Είδες προόδους η νανοτεχνολογία;
Τα "θρησκευτικά" σου μήδια δεν παίζονται αυτές τις μέρες! Παραδέξου το, είχες πάει στη Γαλιλαία.
Νά'σαι καλά ρε φίλε!
Ακριβώς αυτό. Ακόμα θυμάμαι τα σπίρτα (πυρεία ελληνικού μονοπωλίου), το φωτιστικό πετρέλαιο και το αλάτι, που αγοράζαμε από συγκεκριμένο "χώρο", του μονοπωλίου στο νησί τη δεκαετία του '50. Οι κοντραμπατζήδες βέβαια κουβάλαγαν και άλλα είδη που είχαν ενδιαφέρον είτε λογω υψηλής φορολογίας (προϊόντα καπνού), είτε λόγω ειδικών συνθηκών (αλεύρι στη Λήμνο το 1915, που είχε μεγάλη έλλειψη επειδή υπήρχαν πολλά συμμαχικά στρατεύματα για τις επιχειρήσεις στα Δαρδανέλια. Ο καπτα-Μήτσος ξεχρέωσε το καΐκι που μόλις είχε αγοράσει μ' ένα ταξίδι. Βέβαια έπαιζε το κεφάλι του κορώνα-γράμματα, γιατί όποιον έπιαναν οι Εγγλέζοι, τον πήγαιναν "για μουσκέτο" όπως μού'χε πει ο ίδιος).
Ή όπως θά'λεγε κι ο Γεωργίου: @@ μάντολες!
Έχεις δίκιο Χάν. Το κουπαστάρω κι εκεί.