Comments by Επισκέπτης (3236)
Showing 1321-1350 from 3236
to petswnw isws na exeis sxesi kai me to petswma sta metalla sta karavia, opote exei kai mia epafi me to pritsinwnw ws sinwnumo tou petswnw mia pou to petswma ginetai me pritsinia
file apo pou eisai poniroskylo;
Ζω για τη στιγμή που η παπαρολογική μου ανάλυση θα συμπέσει με την επιστημονική. Ολο και κάποιος σλανγκαρχίδης μου το χαλάει!!!
hahaha, jesus, koryfaio!!!
to «nick» sou mazi me to «post» thimizei to enekdoto:
thelei na sosei o xristos enan kommatia sta drugs kai tou leei:
- geia sou, eimai o iisous xristos
kai tou lei o kommatias:
- afou se xalaei, giati pineis;
ANTE NA BARESH SIOPHTHRIO NA FYGOUN OLOI AYTOI OI MALAKES YPHRESIAS NA DOUME EPITELOUS MIA OLOLEYKH HMERA!!!
SYMFONO KAI EPAYJANO GIA TO SITE!!!
SLANGOXAIRETISMOUS SE OLOYS SAS SAS ASAS ASAS SAS!!!
kalhspera se olous sas fatses!!! kainoyrgios edo...
ton Daraviga pantos den ton Gnorizo...Geia esas pantos xarhka poly!!!
μαζι με τη λουτροπολη τησ ελβετιασ...
τελικα το βαλατε ε;μπραααβο
Πάντως εγώ που είμαι πομάκος να σας πω την αλήθεια αισθάνομαι ποιο καλα απ'οτι εσείς αυτη την στιγμή, παρόλου που με κοροϊδεύετε!
Ίσως θα φταίει οτι εγω είμαι ποιο ευγενικός απο εσάς κύριοι και δεν θα μπορούσα να σκευτώ τόσο ρατσιστικά.
Ας ειμαι 18 χρονών και ας είμαι Πομάκος που όπως εσείς έχετε αλλάξει την αίνια της λέξης και της δίνετε μια υβριστική σημασία, εγώ αισθάνομαι χαρούμενος και ευτηχησμένος που ειμαι αυτο που είμαι.
Καλη τύχη στην ελεεινή ζωή σας.
Πομάκος!
Ἀγαπητὲ Vikar
Μὲ λύπησε πολὺ τὸ γεγονὸς ὅτι νοιώθεις προσβεβλημένος ἀπὸ ἐμένα, διότι αὐτὰ ποὺ γράφω καὶ πιστεύω δὲν ἔχουν σὲ καμμία περίπτωσι τὴν προέκτασι ποὺ τοὺς ἔδωσες. Καὶ δὲν τὴν ἔχουν, ὄχι μόνο διότι φυσικὰ δὲν ἔχω τέτοια πρόθεσι, ἀλλὰ κυρίως γιὰ τὸν ἁπλούστατο λόγο ὅτι ὅ,τι συμβαίνει γύρω μας καὶ μέσα μας ὑπακούει στὴ νομοτέλεια τῆς ἐξελίξεως τοῦ Πολιτισμοῦ στὸν ὁποῖον ἀνήκουμε.
Κάθε γενεὰ πράττει, κατὰ πῶς τῆς ἐπιτρέπει νὰ πράττη τὸ πλαίσιο, στὸ ὁποῖο ἀναπτύχθηκε καὶ δρᾷ. Τὸ ἂν θὰ παραγάγῃ σπουδαῖα ἢ μὴ σπουδαῖα ἔργα δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τίποτε ἄλλο, παρὰ ἀπὸ τὴν πολιτισμικὴ περίοδο. Τὸ βέβαιο εἶναι ὅτι θὰ κάνῃ ὅπως μπορεῖ καλλίτερα. Γιὰ νὰ τὸ δῇς αὐτὸ παραστατικά, θὰ μποροῦσες νὰ ἐπισκεφθῇς πχ τὸ τεῖχος τῆς Ἀκροπόλεως. Ἐκεῖ στὰ προπύλαια, μόλις μπαίνεις, φαίνονται ὅλες οἱ περίοδοι τοῦ τείχους, ἀπὸ τὴ μεγαλιθικὴ μέχρι τὴ μεταβυζαντινή, ἡ μιὰ πάνω στὴν ἄλλη. Χωρὶς νὰ λέω ἐγὼ θεωρίες, κρίνε μόνος σου ἂν εἶναι ἡ τειχοποιία ἰσότιμη στὶς διάφορες χρονικὲς φάσεις. Αὐτὴ ἡ διαφορὰ δὲν ὀφείλεται στὸ ὅτι φταῖνε οἱ ἀνθρώπινες μονάδες (ἐσύ, ἐγώ, οἱ πατέρες μας, οἱ παπποῦδες μας κλπ), ἀλλὰ στὸ ἀξιακὸ σύστημα ποὺ τοὺς ἐπεβλήθη (ναί, ἐπεβλήθη: Πάντα ὑπάρχει ἕνα εἶδος ἐπιβολῆς καὶ βίας στὶς μαθησιακὲς διαδικασίες, διότι ἐμπεριέχουν τὴν ἔννοια τῆς ἀνισότητος, τῆς αὐθεντίας καὶ ἐν τέλει τῆς ἐξουσίας) ἀπὸ τὴν φᾶσι ποὺ διέδραμε ὁ Πολιτισμός τους, ὅταν αὐτοὶ δροῦσαν. Τὸ ἂν κάτι ποὺ δημιουργήθηκε ἀπὸ τὴ μία ἢ τὴν ἄλλη γενεὰ εἶναι ἢ ὄχι γιὰ πέταμα δὲν ἀντανακλᾷ κατὰ τὴν ἄποψί μου οὔτε ἔπαινο, οὔτε ψόγο στὰ βιολογικὰ καὶ κοινωνικὰ ὄντα· ἁπλῶς χαρακτηρίζει τὴν πολιτισμικὴ φᾶσι.
Τώρα γιὰ τὸ ἔθνος: Τὰ ἔθνη, οἱ φυλές καὶ ὅλες αὐτὲς οἱ πολυδιάστατες βιολογικοπολιτισμικὲς ὀντότητες ἔχουν νόημα, ἐφ' ὅσον τοὺς τὸ δίνει ἡ ἐποχή. Τὸ ἔθνος ἐκπληρώνεται σὲ ἰσχυρὴ ζωϊκὴ παρόρμησι, ὅταν καὶ ἐφ' ὅσον αὐτὴ ὑπόσχεται μέλλον, δηλαδὴ παραγωγὴ βιωσίμου Πολιτισμοῦ. Στὴν ὑστάτη κατάστασι τοῦ Πολιτισμοῦ (Zivilisation κατὰ Σπένγκλερ, σὲ ἀντιδιαστολὴ μὲ τὴν Kultur=Πολιτισμός), οἱ λαοὶ τείνουν νὰ χάνουν τὴν ἰσχυρὴ αὐτὴ ζωϊκὴ παρόρμησι, ποὺ τοὺς προσανατόλιζε μέχρι τότε, στὶς φάσεις ἀνόδου τοῦ Πολιτισμοῦ, ἐθνοφυλετικῶς. Ἐκλείπει τότε καὶ ἡ ἀνάγκη νὰ μιλοῦμε γιὰ ἔθνη, ἐφ' ὅσον ἡ ἱκανότης των γιὰ παραγωγὴ Πολιτισμοῦ στέρεψε. Αὐτὸ ὅμως συμβαίνει μόνον ἀφοῦ κατὰ τὴν ἐγκατάστασι τῆς ἐκπολιτισμένης φάσεως (Zivilisation) ἔχουν προηγηθῆ οἱ χείριστες φυλετικὲς βιαιοπραγίες (ὄχι φυσικὰ μὲ εὐθύνη τῶν ἐθνῶν, ἀλλὰ τῶν ἐξουσιαστῶν ποὺ καταφέρνουν νὰ χειρισθοῦν τὰ ἰσχυρὰ αὐτὰ δυναμικά). Ὁ ἄνθρωπος τῶν ὑστέρων ἐποχῶν τῶν Πολιτισμῶν, ἀνιστόρητος κατὰ βάσιν, καθίσταται ἰδεολογικῶς ἐξουδετερωμένος, καὶ χωρὶς συλλογικὲς ἀξίες (κεντρικὲς τῶν ὁποίων εἶναι οἱ ἐθνοφυλετικές). Εὑρίσκεται πλέον στὴ φᾶσι ὅπου ἱκανοποιεῖται εὔκολα μὲ ὅ,τι φαίνεται νὰ τοῦ παρέχῃ τὶς καλλίτερες πιθανότητες ἀτομικῆς σωτηρίας. Ἑπομένως, χωρὶς νὰ χρειάζεται νὰ προσωποποιοῦμε οὔτε νὰ πολιτικοποιοῦμε τὰ πράγματα, ὅλη κι ὅλη ἡ διαφορά μας εἶναι στὴν προοπτικὴ τῆς θεωρήσεως. Ἐγὼ βλέπω τὴν κατάστασι ἀκριβῶς ὅπως καὶ σύ, μόνο ποὺ τὴν ἑρμηνεύω ὡς νομοτέλεια μιᾶς ἐξελικτικῆς πορείας, ἡ ὁποία συμβαίνει νὰ εἶναι παρακμιακή καὶ μάλιστα προθανάτιος (τοῦ Δυτικοῦ Πολιτισμοῦ). Καθόλου δὲν ἰσχυρίζομαι ὅτι φταῖς ἐσὺ καὶ ἡ γενεὰ τοῦ πατέρα σου, ποὺ τάχα μιλᾶτε κατώτερη γλῶσσα ἢ κάνετε κατώτερα ἔργα. Τὸ ὅτι δὲν θέλεις οὔτε ν' ἀκοῦς τὴ λέξι ἔθνος, κι αὐτὸ τὸ δέχομαι ἀδιαμαρτύρητα, ὡς ἁπλὸ σύμπτωμα τῆς ἐποχῆς. Ἂν θυμᾶσαι μάλιστα τὸ κείμενό μου, μὲ ἀπολύτως μὴ παρεμβατικὸ τρόπο, ἔκανα ἔκκλησι πρὸς ὅποιον ἔχει μετοχὲς ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς ἀκμῆς, νὰ μὴ τὶς ξεπουλήσῃ. Δὲν πιστεύω νὰ σὲ θίγῃ καὶ αὐτό, ἀφοῦ μάλιστα μοῦ φαίνεσαι καὶ συμμέτοχός μου στὶς ἀξίες αὐτές, ἀπ' ὅσο μπορῶ νὰ διαγνώσω, κρίνοντας κυρίως ἀπὸ τὴν συγκρότησι τοῦ λόγου σου. Ὀρθὰ λοιπὸν καὶ κοφτά: Ναί ἔχω ἀπαξίωσι, ἀλλὰ ὄχι γιὰ σένα, οὔτε γιὰ τὴ γλῶσσα σου· μόνο γιὰ τὴν παρακμιακὴ φᾶσι ποὺ ζοῦμε, καὶ τὴ ὁποίαν ἀναποδράστως καὶ οἱ δύο ἐκφράζουμε, εἴτε μὲ τὴ γλῶσσα, εἴτε μὲ τὸ ἐπάγγελμά μας, εἴτε μὲ τὰ καλλιτεχνικά μας δημιουργήματα κλπ, κλπ. Γκρίνια εἶναι καὶ ἀδυναμία νὰ χωνέψω τὸ τί συμβαίνει. Μή μου θυμώνεις γι' αὐτό.
Ὅσο γιὰ τὸ ὀντολογικὸ ζήτημα (πρώτη παράθεσι): Ἀπαντᾶς μὲ ἀναπάντητη ἐρώτησι (ἂν θέλῃ κανεὶς νὰ ἀνήκῃ σὲ ὁποιοδήποτε ἔθνος), ἡ ὁποία μάλιστα εἶναι ἐντελῶς ἄλλο ζήτημα ἀπὸ τὸ ἀναφερόμενο στὸ κείμενό μου. Τὸ «πιασάρικο καὶ παραπλανητικὸ» ἐρώτημα κατ' ἀρχὴν δὲν τὸ θέτω ἐγὼ τεχνητά, τὸ ἔθεσαν οἱ μετεπαναστατικὲς κοινωνικὲς δυνάμεις, τὸ ἀντελήφθησαν οἱ λόγιοι τῆς ἐποχῆς καὶ κάποιοι ἀπ' αὐτοὺς προσπάθησαν νὰ τὸ ἀπαντήσουν ὅπως μποροῦσαν καλλίτερα. Τὸ ἔθνος, ὅ,τι κι ἂν ἦταν πραγματικά, δὲν συμφώνησε ποτὲ ὁλοκληρωτικὰ μὲ τὶς λύσεις ποὺ δόθηκαν, διαιρέθηκε καὶ γι' αὐτὸ ταλανίσθηκε τόσο πολὺ μὲ τὸ γλωσσικὸ καὶ μὲ ἄλλα θέματα, ὅπως πχ αὐτὸ τῆς ἑλληνοτουρκικῆς προσεγγίσεως. Αὐτὸ δὲν ὀφείλεται τόσο στὸ κακό μας τὸ κεφάλι, ἀλλὰ στὴ διαφορετικὴ ἀντίληψι μερίδων τῆς κοινωνίας γιὰ τὸ ποιά ἐπιλογὴ ἐξησφάλιζε μέλλον στὴν ἐξελικτικὴ πορεία τοῦ ἔθνους, διότι τότε κανεὶς δὲν διαφωνοῦσε μέ, οὔτε διενοεῖτο ν' ἀμφισβητήσῃ τὴν ὕπαρξί του. Αὐτὰ εἶναι ἱστορία καὶ δὲν ἀλλάζουν. Μπορῶ ὅμως ἂν θέλῃς νὰ σοῦ πῶ πῶς θ' ἀπαντοῦσα ἐγὼ στὸ ἐρώτημα τότε, ἂν εἶχα τὴν ἱστορικὴ γνῶσι ποὺ ἔχω τώρα (ἂς ποῦμε καὶ καμμιὰ σαχλαμάρα...). Θὰ ἐπέλεγα νεοπαγὲς ἔθνος, συνεπῶς καὶ νέα γλῶσσα (πιθανότατα μαλιαρή). Οἱ λόγοι μου εἶναι οἱ ἑξῆς (λίγο ἐπιγραμματικά):
Κάθε Πολιτισμὸς (Hochkultur) παράγεται ἀπὸ ἕνα ἔθνος, σὲ κάποια γεωγραφικὴ κοιτίδα, καὶ κάνει μιὰ διαδρομὴ ἀνάλογη μὲ τὸν κύκλο ζωῆς τῶν ἐμβίων ὄντων. Ἀφοῦ ἀκμάσῃ καὶ παρακμάσῃ, κάποια στιγμὴ ὁ Πολιτισμὸς ἀποθνήσκει. Τὸ ἑλληνικὸ ἔθνος παρήγαγε τὸν Κλασσικὸ Πολιτισμό, ὁ ὁριστικὸς θάνατος τοῦ ὁποίου σηματοδοτεῖται ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ Ἰουλιανοῦ. Τὸ ἔθνος μας, χάνοντας τὶς δυνάμεις του, συνεθλίβη ἀπὸ τὸν λεγόμενο Ἀραβικὸ Πολιτισμό (εἶναι ὅρος, δὲν ἔχει νὰ κάνῃ μὲ Ἄραβες μόνο), μέχρι ποὺ ἔχασε τὴν αὐτοσυνείδησί του. Μᾶς ξύπνησαν οἱ Εὐρωπαῖοι διαφωτισταί, ἀπὸ τὴ ρομαντική τους ἐπιθυμία ν' ἀναβιώσουν τὸ ἀρχαῖο κάλλος. Κάποιοι ἀπὸ μᾶς (τότε) «τὸ φάγαμε». Ἦταν ἕνα πανέμορφο, ἀλλὰ τραγικὸ λάθος, διότι ἡ Ἱστορία δὲν ἐπιτρέπει ἀναβιώσεις. Κανένα ἔθνος δὲν παρήγαγε ποτὲ δεύτερο Πολιτισμό. Συνήθως τὰ ἔθνη, ὡς φυσικὲς ὀντότητες, πεθαίνουν λίγο μετὰ τὸν Πολιτισμό τους, ἢ μετασχηματίζονται καὶ ἐντάσσονται σὲ ἄλλον. Ἀφοῦ λοιπὸν μᾶς ξύπνησαν μὲ τὸ ζόρι, ἡ μόνη λογικὴ ὁδὸς γιὰ μᾶς θὰ ἦταν: Νεοπαγὲς ἔθνος (μὲ τὴν ἰδιοτροπία νὰ βασίζεται σ' ἕνα ἀναβιωμένο ἀρχαῖο)-Νέα γλῶσσα-Νέα πορεία. Ἐμεῖς τὰ κάναμε διαφορετικά. Ἦταν λάθος , ἀλλὰ συναρπαστικὸ λάθος. Ἐγὼ τώρα, ὅπως εἶπα, εἶμαι μιὰ καταδικασμένη ὀπισθοφυλλακή. Ἐσὺ δὲν εἶναι ἀνάγκη νἄρθῃς μαζί μου. Θὰ νοιώθω ὅμως καλλίτερα στὴ μοναχική μου πορεία, ἂν ξέρω ὅτι κάποιοι μὲ καταλαβαίνουν καὶ συμπονοῦν ὅταν ἡ ἀμείλικτη πραγματικότης συνθλίβει τὶς ἀξίες μου κάθε μέρα.
Ενωειτε οτι ηταν στα Αγγλικα. (και μονο η μουσικη)
Ακουσα σε μια σειρα στη τηλεοραση το «ελα μανα να με δεις, τωρα που ειμαι λοκατζης» και ειναι και γαμω, αλλα δεν ξερω πως λεγετε για να το βρω. Μηπως μπορει να help κανεις;
Πιο ειναι αυτο το Αμερικανικο;
Γιορ γουέλκαμ.
Αν και καθιερωμένο παλαιόθεν, είναι και λεξιπλασία, νομ;
Και τραΚΑΡΕΛΛΙΑ......
Παμμέγιστε σκῦλε!
Τὴν ἔχει κουλοῦρα τὸ ἄτομο, ἢ μοῦ φάνηκε;
Πάντως ὁμολογῶ ὅτι ἔχει φοβερὴ φωτογένεια (βλ. συνώνυμα ἄνω).
Tο μάγκας προέρχεται από τα ισπανικά και σημαίνει την ομάδα οπλοφόρων.
Ἔριξα μιὰ ματιά. Φαίνεται ἐνδιαφέρων ἄνθρωπος. Ἐγὼ προβληματίστηκα γιὰ τίποτε τοῦ συρμοῦ, ποὺ δὲν καταλαβαίνουν οὔτε ἀπὸ χιοῦμορ, οὔτε ἀπὸ τίποτε.
Ἀκριβῶς.
Εὐχαριστῶ φίλτατε.
Τί ἐννοεῖς ὅμως σχετικὰ μὲ τὸν Βύρωνα; Γιὰ τὴν εἰκαζομένη πουστία ἢ γιὰ τὰ θέματα τῶν δανείων;
Βασικά το λατινικο ειναι siccus-a-um = ξερός
ρε πστμ
απο δο το εχετε απο κι το εχετε παλη τους αλαδοτους μνημονευετε
τι καταστασι εινε αυτη ρε πεδι μου
το μαυρο ηταν το χρωμα των αναρχικων οταν ηθελαν να διαχωριστουν απο τους κομμουνιστας που ειχαν επισης το κοκκινο.αργοτερα το αντεγραψαν διαφοροι φασιστες(σε συνδιασμο με κοκκινο) γιατι εχουν μια ταση να κλεβουν συμβολα.Το μαυρο της αναρχιας συμβολιζει το χαος της ανθρωπινης ψυχης btw.αργοτερα εμφανιστηκε η μαυροκοκκινη με το κοκκινο να συμβολιζει το αιμα των αγωνιστων(εναλλακτικα μαυρο για την αντιθεση στην εξουσια και κοκκινο για κομμουνισμο).Πλεον ως μαυροι χαρακτιρίζονται οι χαωτικοι αναρχικοι(aka μπαχαλακηδες).
Το μύδι είναι φωτογραφία από τελειωμενάδικο και συγχρόνως δείχνει τον ποιητή των τελειωμενάδικων Θωμά Περιμένη. Σπεκ σε τζίζους, βράστα, χότζα και όλους εδώ που τα λέμε.
Mια άλλη ωμή επίδειξη δύναμης από τους Βαρδινογιάννηδες, απολαύσαμε στην περιώνυμη δίκη της 17Ν (την πρώτη, πριν μια πενταετία και βάλε). Εξεταζόταν ως μάρτυρας ο Βαρδής, για την εναντίον του δολοφονική απόπειρα με ρουκέτα (τότε που σώθηκε απ' τη θωράκιση του αυτοκινήτου) και ρωτήθηκε αν είχε σχηματίσει κάποια ιδέα για την ταυτότητα των δραστών. Και ο Θεός απάντησε: «είχα ψάξει να τους βρω με δικά μου μέσα, αλλά ευτυχώς γι' αυτούς δεν τους βρήκα», ή κάπως έτσι.
Όλα ανεξαιρέτως τα μήντια την πέρασαν στο τελείως ντούκου τη δήλωση, ωσάν η αυτοδικία να επρόκειτο για κάτι εντελώς φυσικό...
LEMES opos leme tseLEMEDES;
hahahahahahahahahahaha to bestaki evale!!!!!!!!!!hahaha to kalutero artikole3o0o0o0o0!!!!!!!eleossssssssssSsSsSs
emp rocks! wraia h tapa alla ti malakies leei sto paradeigma;;;o moulhs;;;eleos ti onoma einai auto omg kai 3 lol! m tin dinei mono p to akouw milame!
Εδω στη Σαλονικη παιζει και το All Cops Are Baok
Το Τουμπεκί (τουρκ. tömbeki < ιταλ. tabacco) είναι ποικιλία καπνού που χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά για τον αργιλέ. Το τουμπεκί έκοβε ο παρασκευαστής του, ο «ταμπής», σε πολύ μικρά κομμάτια. Ο βαθμός στον οποίο το «ψιλοέκοβε» φανέρωνε την τέχνη του, έτσι ώστε όσο πιο ψιλοκομμένο ήταν το τουμπεκί τόσο καλύτερη θεωρούνταν η ποιότητά του.
Για να κόψει κάποιος το τουμπεκί ώστε να είναι καλύτερης ποιότητας, έπρεπε να το κόψει σε πάρα πολύ μικρά κομμάτια (σχεδόν κόκκους). Το γεγονός αυτό απαιτούσε να είναι στραμμένη μόνο εκεί η προσοχή του, οπότε λέγοντας σε κάποιον να κάνει τουμπεκί ψιλοκομμένο εννοούμε να κάνει όπως αυτός που ψιλοκόβει το τουμπεκί, δηλαδή απόλυτη ησυχία.
Ας προστεθεί και το ζαμπόν...