Πιθανότατα, γιατί οι πηγές μου είναι προφορικές και από μνήμης καθότι οι γέροι απ' όπου τα άκουσα είναι απο καιρό μακαρίτες και δεν είμαι σίγουρος πόσο ακριβείς ήταν στη χρήση των όρων αυτών (άγνοια, λησμοσύνη, inside jokes?)
Δεν είμαι σίγουρος περί τεκέδων, νομίζω ο ταμπής ήτανε μόνο ψήστης στα καφενεία. Να το τσεκάρω. Τεζιάκι (πάγκος) < τουρκ. tezgah.
Σ' αυτή τη σημασία του αερογάμη υπάγεται και το παλαιομπαμπαδικό "ανεμοκαβλίτης"
Ναι, αλλά επειδή το επώνυμο προυπήρχε του πλαστικού ρόπαλου, άρα η αρχική σημασία του "ακάβαλου" πρέπει να ήταν άλλη που εκφυλίστηκε στό πλαστικό ρόπαλο των τελών την δεκαετίας του '70. Το κακό είναι οτι, άν και Χιώτης, δεν την ξέρω τη λέξη πέρα από το επώνυμο (μάλλον έιμαι από λάθος χωριό)
Αργότερα κατέληξε "ταμπής" να λέγεται και ο μπουφετζής εν γένει, δηλ. όποιος σέρβιρε κλπ στον πάγκο της ταβέρνας κλπ στο "τεζιάκι".
Τέλειο! Δυστυχώς δεν έχω ξαναδιαβάσει Καρκαβίτσα μετά το γυμνάσιο. Αν δε σε πειράζει θα οικειοποιηθώ την παροιμία.
Ευχαριστώ!
το "να" μ' αυτή τη χρήση δεν μου φαίνεται να έχει σχέση με κατάφαση, οπότε γενικά δεν σε παρακολουθώ. είναι εκτός των γνώσεών μου, βέβαια, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι η σύνδεση "να" και "ναι" είναι παρακινδυνευμένη, κ ιδίως αφού απ' ό,τι φαίνεται παίζει σε όλες τις σλαβογενείς γλώσσες, απ' ό,τι βλέπω πχ κ στα τσέχικα: Na, tady máš ty peníze, παράδειγμα απ' το βικιλεξικό, το οποίο το γούγλε τρανσλέητ το δίνει " Here, here's the money." κ το βικιλεξικό το δίνει συνώνυμο με το γαλλικό tiens, το οποίο σημαίνει ακριβώς το ίδιο.
με τα πολωνέζικα δεν έβγαλα κ πολύ άκρη, αλλά φαίνεται να μην λέγεται.
επανέρχομαι, λοιπόν, κ λέω ότι μου φαίνεται πιο λογικό το να το πήραμε στα ελληνικά απ' τους σλάβους παρά το να το πήραν όλοι οι σλάβοι από τα ελληνικά, παρ' ό,τι δεν είναι κάτι το οποίο γνωρίζω μετά βεβαιότητος.
(το υπόλοιπο λήμμα δεν το διάβασα ακόμα)
Το "να" είναι μεταγενεστερο στα ελληνικά αλλά ουσιαστικά με ασυνεχή παρουσία στη γλώσσα μας. Είναι από την κοινή ινδοευρωπαϊκή προίκα ως "ναι" που είναι αρχαϊκότατη βεβαίωση, ενώ για τη δείξη επιστρατευόταν το "ιδού" ή το "ιδέ", αναλόγως. Μεταγενέστερα ξαναεμφανίστηκε αυτό το ριζικό, το λησμονημένο στα βυζαντινά ελληνικά κατά την εποχή των σκλαβηνιών, άρα άμεσα θεωρείται δάνειο και δεν προκύπτει ευθεία από τη ρίζα που ήταν ακόμη παρούσα στα αρχαϊκά ελληνικά. Τζίζας, ευχαριστώ για την παρέμβαση.
@dryhammer Το έθιμο του Αγά στα Μεστά και σε άλλα χωριά της Χίου Σε πολλά χωριά (Μεστά, Πυργί, Λιθί, Ολύμποι, Λαγκάδα), τηρείται κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα το παραδοσιακό έθιμο του Αγά, που ξεκίνησε από τον καιρό της Τουρκοκρατίας και σατιρίζει τις τότε δίκες των Τούρκων. Ο αγάς , ο αυστηρός Τούρκος δικαστής, ορίζεται από τους κατοίκους. Η προετοιμασία για το έθιμο ξεκινάει από το πρωί και στη συνέχεια εισέρχεται στην κεντρική πλατεία πάνω σε ένα γαϊδουράκι ο αγάς και ο εισαγγελέας ρίχνοντας κομφετί. Με βάση τις ποινές ο καθένας «υποχρεούται» να δώσει χρήματα, που προορίζονται για τον πολιτιστικό σύλλογο, ενώ καμιά φορά συμπεριλαμβάνεται και ο «ακάβαλος», χτυπήματα με ένα πλαστικό ρόπαλο!
Πηγή:http://xenesglosses.eu/2014/03/ethima-tis-katharas-deuteras/
Ασε κάτω τα μπριτζολίκια ρε. Και να λινκάρεις στην κουβέντα στο δουπού. ΤΩΡΑ :-Ρ
το "να" είναι μόριο που το χρησιμοποιούν και οι σλάβοι, πχ εδώ, στο κομμάτι που λέγεται particle. έχει ακριβώς την ίδια σημασία με τα ελληνικά κ υποθέτω είναι παρακινδυνευμένη η ετυμολόγησή του απ' το ναι.
(τσεκάροντας εκ των υστέρων βλέπω ότι σημαίνει το ίδιο κ στα βουλγάρικα, τα μακεντόνσκι κ τα σερβοκροάτικα.)
Λέω ότι το "ναι" ξεκίνησε ως επιβεβαιωτικό μόριο που αποδεικνύει αυτό που λέει δείχνοντας κι ολας εκείνη τη στιγμή το ότι αυτό που λέγεται είναι αληθινό γιατί μπορεί να υποστηριχθεί από απτά, εμπειρικά δεδομένα. Κατόπιν απόκτησε μια πιο αφηρημένη χροιά και μετά έπρεπε να γίνει μια διαφοροποίηση ανάμεσα στο αφηρημένο επιβεβαιωτικό - δεικτικό μόριο και στο συγκεκριμένο. Έτσι το "naj" πήρε το ρόλο του αφηρημένου και το "na" έγινε μεταγενέστερα, επανεφευρέθηκε από το ίδιο επιφώνημα για να καλύψει τον πρωταρχικό ρόλο που είχε το "naj", δηλαδή τη συγκεκριμένη δείξη.
Αυτό που διέφυγε από τον ορισμό (τον είχα κι ένα τετράμηνο στο πρόχειρο) είναι η σύνδεση μεταξύ του "νη" και του "ναι".Το "νη" που κατέληξε αρνητικό μόριο, αρχικά ήταν μόριο άρνησης. Η αρχαία προφορά "nee" μας δείχνει πως διαφοροποιείται από το "naj" μόνο στο φωνήεν. Αυτό που ακούγεται κοφτά είναι η κατιούσα δίφθογγος του επιβεβαιωτικού μορίου, ενώ το φωνήεν του αρνητικού ήταν μακρόσυρτοι, το μακρό [e].Η άρνηση δηλαδή είχε επίμονο άκουσμα, ενώ η κατάφαση ήταν πιο επιφωνηματική, φευγαλέα και στιγμιαία, έως δειλή και αμήχανη. Αυτή η άρνηση συνδέεται κι όλας τις παραλλαγές του "no" σε όλες τις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες. Αλλά σαν Έλληνες, πάντα πρωτοτυπούμε και εναντιωνόμαστε στη μαζοποίηση. Το αστείο της υπόθεσης είναι πως η άρνηση στα τσέχικα είναι "ne"(!) με το "e"κλειστό και κοφτό. Απότομο και αποφασιστικό.
Επειδή δεν κατάλαβα, λες ότι το "Να! Πάρτα να μην στα χρωστάω" είναι βασικά "Ναι! Πάρτα να μην στα χρωστάω";
Αντιπρβλ το άσχετο: αερογάμης.
Όπα, αυτό τώρα το είδα! Μία μία μπριζολάκια ακόμα φέρε μάστορα!
Διερμηνέας από τα Lidl. Αυτό λέγεται διασυρμός https://www.youtube.com/watch?v=Zn6U9aIPmUU …
Πηγή εδώ
http://www.newsbeast.gr/health/arthro/826453/i-tehni-tis-sostis-afodeusis
Ένδειξη πως ο φραγκικος θρόνος του αποχωρητηρίου του ήρθε ταμάμ του Έλληνα, ενώ ο νησιώτης ή ο μικρασιάτης τα βολεύει μια χαρά και με την τούρκικη (που είναι σαν το λάκκο των παλιών καμπινέδων), είναι απόδειξη του γνήσιου του ανατολίτικου που φέρει αυτός και του βυζαντινοελληνικού του στοιχείου, αποδεικνύοντας την αδειάλειπτη παρουσία του εκεί ανά τους αιώνας. Τώρα, όσο για το πια απ'τσι δυο είναι πιο υγιεινή, η τούρκικη - ανατολίτικη - ελληνική φυσικά γιατί είναι αρχαιότερη και πιο μελετημένη, σεβόμενη τα αμελέτητα και μη "εργαλεία" και προϊόντα κένωσης. Στο σχολειό μου τέτοια είχαμενε και κιανείς δεν έφευγε παραπονεμένος ή μισοαφοδευμένος. Πλήρης κάθαρση!(για να συνδέσω την κουβέντα με την αναφορά στην τουαλέτα από τον Αίαντα, και την κάθαρση από την καθαρή του λύματ...λήμματος προς την εσωτερική καθαριότητα και την εξύψωση που επέρχεται μετά του μηδενισμού των εσωτερικών αποβλήτων).
...και "τα ρέστα μου κι ένα ταξί να φύγω"
Τώρα υπάρχει ο Νάσος Φούγκας, από το δίδυμο των άσφαιρων. Πάντως του ταιριάζει η περιγραφή!Τώρα, επειδή είναι ηλίθιος ή σουρρεαλιστικά λειτουργικός σε ένα παράλληλο σύμπαν, μπορεί να τον χρησιμοποιούν αλλά κάνει τη δουλειά του με τον δικό του τρόπο!:-Ρ
ΑνΟΙησούςΉτανΈλληνας αντί να γιατρεύει τους ΑΜΕΑ, θα πάρκαρε στις θέσεις τους
xalikoutis
in σταλεγάκιας