Comments (102486)
Showing 4081-4110 from 102486
Εγώ πάλι η νότια, όχι που σας νοιάζει έτσι που τα λέτε σοβαρά, αλλά θέλω να μοιραστώ, όταν ακούω το βοριοελλαδίτικο νd κάπως μου ρχεται ρε παιδιά, να ματημπαναγία, κάπως μου 'ρχεται. Πόνdος, πόνdιος, πένdε, πάνdα μμμ
Παρακαλώ, συνεχίστε.
Δεν θα υπήρχε διδασκαλία της γλώσσας στα σχολειά, αν δεν τίθονταν ζήτημα ορθού-λανθασμένου. Όσο για το υπέρτερο-υποδεέστερο, μακριά από μένα, δεν είπα κάτι τέτοιο και ποια είμ' εγώ που θα. (Τα ΔΟKCACTE ήταν πλάκα, δεν φάνηκε;). Το πρόβλημα εξ άλλου αφορά λιγότερο εμένα ή τα ψυχο-κοινωνικά μου συμπλέγματα και περισσότερο τ' αφτιά μου.
Tις παρατηρήσεις και την ερμηνεία, τις είπα εδώ με σκοπό να καταγραφεί μια διαφορά που αφορά μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή, που ίσως να ενδιέφερε κάποιον ειδικότερόν μου (εγώ είμαι γειδική μόνο στο οτι μιλάω την μητρική μου γλώσσα, όπως την έμαθα σε ένα συγκεκριμένο γεωγραφικό και ιστορικό τοπίο).
Δηλαδή πρέπει να μην θίγονται τέτοια ζητήματα, ως politically incorrect;
Νο προμπλέμα με τα ζλάιτς και τους Ιταλούς- κcαναδοκcάcτετουc-, με τον συγγραφέα όμως έχω πρόβλημα κι απ' ότι βλέπω έχουν κι άλλοι.
Δεν εξυπηρετεί σε τίποτα ουσιαστικό να τίθεται ζήτημα ορθού-λανθασμένου και (κατ' επέκταση) υπέρτερου-υποδεέστερου φωνητικού τύπου, διαφορετικά τα θέματα δεν αφορούν στην πραγματικότητα φωνητικά συμπλέγματα αλλά ψυχο-κοινωνικά.
Η κουβέντα για τις επιρροές της αλβανικής ή βουλγαρικής γλώσσας στη νεοελληνική ας αφεθεί σ' αυτούς τους μελετητές, που την μιλούν και την γνωρίζουν.
Προς το παρόν να πούμε ότι στην Ιταλία -DOKCACTE TOYC- προφέρουν ζλίμ, ζλάιτς και νιώθουν μια χαρά.
ετς
στο βαθμό που μπινελύκοι μεταφράζεται με ευφημισμό, το συζητάμε.
Έλεος κάπου με το γγ και τον συγγραφέα!
Χάρηκα που βρήκα εδώ στα σχόλια κάτι περί αυτού.
@ ironick @ Cunning Linguist, γνωστός μου συγγραφέας λέει χαλαρά, συgραφέας και καθηγητής φωνητικής σε θεατρική σχολή διδάσκει ως ορθά τα συgραφέας, εgενής, έgαμος, γιατί έτσι λέει προφέρεται ο δίφθογγος γγ._
Όμως η προφορά του συγγραφέας είναι [siŋγraféas], όπως λέει το λεξικό (με ŋ συμβολίζεται το υπερωϊκό ν, όπως στη λέξη αγκώνας [aŋgónas]).
Και το Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Γεωργίου Μπαμπινιώτη, λέει για τη συγγνώμη:
Κανονικά η προφορά τής λέξης είναι /siŋ-γnómi/ με το πρώτο γ να προφέρεται ως έρρινο μπροστά οπό το γ τον β' συνθετικού τής λέξης (συν + γνώμη), όπως συμβαίνει σε παρόμοιες λέξεις (πβ. συγ-γραφέας, εγ-γενής, έγ-γάμος, βλ. -γγ-). Ωστόσο, λόγω τής κοινής χρήσεως τής λέξης και της γρήγορης εκφοράς της στον λόγο, το α' έρρινο έχει την τάση να σιγάται στην προφορά (συ-γνώμη), ιδίως στην «αμελή» λεγόμενη άρθρωση. Σε αυτό συντείνει και το δυσπρόφερτο συμφωνικό σύμπλεγμα που ακολουθεί μετά το α' έρρινο, έτσι που να γεννάται και ένα είδος ανομοίωσης των αλλεπαλλήλων ερρίνων συμφώνων (/ŋγn/ > /γn/). Πάντως, όπως κι αν προφέρεται η λ., πρέπει να γράφεται πάντοτε ως συγγνώμη (με δύο -γ). Όσα ελέχθησαν για το συγγνώμη ισχύουν και για το συγχωρώ / συχωρώ όπου το /ŋx/ απλοποιείται σε /x/.
Πύλη για την ελληνική γλώσσα και τη γλωσσική εκπαίδευση
Πραγματικά κάτι πολύ περίεργο συμβαίνει κι εδώ θα μου επιτρέψετε να πω κάτι που παρατήρησα χρόνια τώρα -από τότε που κατηφόρησα από την γενέθλια βορειοελλάδα: αυτά τα συgραφέας, εgενής, έgαμος, μου χτύπησαν στ' αφτιά εδώ στην αθήνα. Ποτέ δεν τα είχα ακούσει στην Θεσσαλονίκη, στη Δράμα ή στη Κοζάνη.
Ένας σαλονικιός φίλος μου -κι αυτός ξενιτεμένος- λέει ότι γι αυτό το γλωσσικό φαινόμενο υπεύθυνοι είναι οι αρβανίτες της Ν. Ελλάδας.
Επίσης στη Β.Ελλάδα -ΔΟKCACTE MAC- λέμε σωστά το αμπέλι (αμbέλι κι όχι αbέλι), τον Σεμπτέμβριο, τον Οκτώμβριο. Και δε λέμε ζλιμ, ζλάιτς, αλλά σλιμ, σλάιτς (ο σγουρός όμως είναι ζγουρός, άμα λάχει ναούμ').
Αυτά. Αααχ, τα είπα και ησύχασα.
Ως προς την ενσωμάτωση του δεύτερου τύπου του λήμματος (uhu) στον ορισμό: υπάρχει η πρόταση να δημιουργούνται σελίδες ανακατεύθυνσης, σε φάση uhu: Βλ. ούχου. Αλλά αυτό θέλει τεχνική επέμβαση - κάποια στιγμή θα γίνει, μαζί με τόσα άλλα (ε φανταστικέ titos;).
Επίσης: va te faire voir chez les Grecs.
γαλλικά "s'en battre les couilles" ίζολ "χτυπάω τ' αρχίδια μου μ΄αυτό" (αν το πετυχαίνω καλά).
η αντίστοιχη έκφραση στα γαλλικά, στο επίπεδο νοήματος, θα έλεγα είναι το va niquer ta mère ίζολ άντε να γαμήσεις τη μάνα σου (;...)
Παρεμπιφτού, στο Μπουντουσουμού βρήκα τη λέξη πουλάδες να σημαίνει τους κολομπαρευόμενους, εκ του πούλη, αλλά ο Πετρόπουλος δεν το έχει.
«Λένε κάποιοι ότι εδώ στον Έβρο είμαστε στην πινέζα του χάρτη. Είναι όμως ξέρετε η αυτή η πινέζα που κρατάει στη θέση του. Εάν δεν υπήρχε δεν θα ήταν ο χάρτης ποτέ στη θέση του. Οι σύγχρονες, λοιπόν Θερμοπύλες που φυλάτε, μια περιοχή που έχει ιδιαίτερη ανάγκη τη στήριξη μας ολόπλευρα και εσείς εδώ με την παρουσία σας διασφαλίζεται ότι ο χάρτης θα μείνει πάντα σταθερός, η πατρίδα μας ακέραια και προφυλαγμένη από κάθε κίνδυνο.»
Ουκ εν τω πολλώ το ευ, μάστορα. Παλιά ήτανε οι φραπέδες που δυο-τρία άτομα κάνατε την πλάκα σας και το τερματίσατε, μετά ο Εμπειρίκος, πάλι τα ίδια, τώρα είναι τα τουητεροπολιτικά, πάλι 2-3 άτομα, πάλι την πλάκα σας, πάντα φουλ στις λίστες και στην υπερεξάντληση και στα λήμματα της μηδέν ή της μίας εμφάνισης. Στο κάτω-κάτω λεξικό είναι βασικά, γράψε εκεί ένα "σταλινο- = xyz, παραδείγματα 1. ..., 2. ...", άντε όσα λέγονται πολύ και με αυτοτελή καταχώριση και τέλος. Να ήταν και μια περίπτωση στα πολλά να πω δίνει και νοστιμιά, όχι αυτό το πράμα.
Άντε να κάνουμε ο καθένας μια λίστα. "Μπασταρδο-", "τουητερο-", "γκομενο-", "κωλο-", με 20-30 λήμματα ή "λήμματα" η καθεμιά και τελικά να χρησιμοποιούμε το slang.gr για να τραγουδήσουμε ο καθένας τον σεβντά του, πολιτικά, θρησκευτικά, αθεϊστικά, ποδοσφαιρικά, ξανά και ξανά, μέχρι κάποιος να πει "φτάνει ρε φίλε" και να του την πέσουμε.
Και επειδή εγώ μιλάω στα ίσια, σε όλες αυτές τις φάσεις που ανέφερα έπαιζε ο Hank/Khan αλλά αυτόν θα τον ξεχωρίσω, γιατί, προσωπικά μιλώντας, με τον Khan τουλάχιστον βγαίνει συνεννόηση (Khan, αν το διαβάζεις, συγγνώμη που μιλάω για σένα στο τρίτο πρόσωπο). Εσύ όμως εκεί, θα πας να κάνεις αυτό που γουστάρεις και στα παλιά σου τα παπούτσια, πέρα βρέχει, μόνο εσύ έχεις δίκιο. Νταξ.
Στα αμερικάνικα αγγλικά είναι πολύ συνηθισμένος ο όρος dick pic, δηλαδή φωτογραφία πέους, πουτσοφωτογραφία, συνήθως στα πλαίσια sexting.
θα μπορούσε να είναι και το lol στην common language της horde απο το World of Warcraft.
Πέρα από ηθοποιός, πέρα από πολιτικός, είναι και μάνα. Και ως τέτοια δεν θα μπορούσε να θέλει τον καλύτερο για την κόρη της. Και σύμφωνα με το… ένστικτο της Άννας Βαγενά, αυτός θα μπορούσε να είναι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. (ЗДЕСЬ)
Καλά, το πόνdος, πόνdιος, πάνdα είναι μια χαρά κτγμ. Εκείνο το σινέ Στούνdιο που υπήρχε παλιά στην Ανάληψη(;);