Comments (102483)
Showing 61861-61890 from 102483
Μπράβο, τό ΄χω ζήσει κι εγώ στα Βαλκάνια το hajde bre. Αλλά δεν είχα κάτσει ποτέ να σκεφτώ ότι το δικό μας είναι από το μωρέ ενώ το σερβικό και το ρουμανικό απ' τα τούρκικα.
Παιδιά, κάνω βίζιτες στο site στα διαλείματα ενός συνεδρίου στο ξωτερικό. Για το bre θα επανέλθω αλλά κοιτάξτε και δω... Στην Σερβία το είχαμε μαμήσει στο χάιντε μπρε!
Τώρα για το γιάλλα, θα ξαναεπανέλθω φυσικά, έρχεται από την αραβική, αλλά το είς το όνομα του Αλλάχ είναι το Μπισμιλλάχ...
Δεν είμαι σίγουρος, γι' αυτό δεν αναλαμβάνω.
Μάλλον ο Μπούμπης και το Πονηρόσκυλο ξέρουν καλύτερα.
Μου έλυσες απορία πολλών ετών ίσως και δεκαετιών.
Αλήθεια, το μπρε τι ακριβώς είναι στα τουρκικά;
Είσαι σίγουρος ότι η πεταλούδα δεν έχει μουνί ένα πράμα;
Καλύτερα της πεταλούδας παρά της κατσαρίδας.
Εν ονόματι του υπερήφανου λαού των Μογκόλων, που έχει αναδείξει σπουδαίους χάνους, καταγγέλω την αστήρικτη αυτή τοποθέτηση...
Κλασσική ιταλική ευχετήρια στιχομυθία:
-In bocca lupo! (=στο στόμα του λύκου)
-(Speriamo che) crepi il lupo! (=και να ψοφήσει/κρεπάρει)
Δηλαδή καλή τύχη!
Ανάλογα:
-Nel culo della balena! (=στον κώλο της φάλαινας)
-(Speriamo che) non caga! (=και να μη χέσει)
-Nella fica della formica (=στο μουνί του μυρμηγκιού)
-(Speriamo che) non abbia mestruazioni (=και να μην έχει περίοδο)
Και άλλα πολλά...
Προς τερψην των Σαλονικεων οπαδών θα διενεργηθεί συναυλία στις 23\10 στο Βελλιδειο που θα τιμά τον θρύλο Miles Davis. Λεπτομέρειες δεν έχω αλλά ο σκοπός του σχολίου ήταν να ζηλεψετε οπότε όλα οκ :p
Padişah στα τούρκικα είναι Αλί μου ο Σουλτάνος.
Μια παπαροετυμολογία λέει ότι ο μπεζαχτας βγαίνει από το beş tahta, πέντε σανίδες δηλαδή = συρτάρι, όπου μαζεύουν τα λεφτά οι καταστηματάρχες... Λάθος κατ'εμέ αφού beş para almamak στα τούρκικα απεναντίας σημαίνει θα πάρεις τα τρία μου (σε λεφτά πάντα).
Κανείς άλλος;
Μούτα λέγεται στην θεατρική αργκό, ο μορφασμός χωρίς λόγια, αλλά που λέει πολλά.
Κλασσικός μουταδόρος ήταν ο Αυλωνίτης.
Αναφέρει κι ο Τζιμάκος σωστά στο «Τουμπερλέκ»: Όλα τα τίκ του Τσαλδάρη, οι μούτες του Κύρκου...
Στην Πάτρα, παλιά έλεγαν τσίτο (ιταλ. zito=σκάσε), συνήθως στις γάτες που κλαψούριζαν στα κεραμίδια.
Να συμπληρώσω οτι στα παλιά τσοντάδικα (ακόμη υπάρχουν το «Αβέρωφ», «Ορφέο» κ.α. λίγα παρηλλαγμένα σε υπνωτήρια αστέγων), ακούγονταν η στερεότυπη φράση: «Το σπέρμα δε στάζει κι η αίθουσα νυστάζει»!
Φχαριστώ ρε φίλε!
Υπ' όψιν, η διαφορές μπρε-μωρέ κλπ, είναι κεφαλαιώδεις και απαιτούν το βεληνεκές ενός Σκαρίμπα για να καταγραφούν με συνέπεια. Ας λάβει κάποιος τον κόπο.
Tιτανοτεράστιος! Κάθε Λήμμα και μια Αποκάλυψη, κάθε Ορισμός και μια Κοσμογονία.
Ειδικά αυτό το «γιέλλλα», με μετέφερε 10ετίες πίσω, στις Γρεβενιώτικες εμποροζωοπανηγύρεις όταν τα κρέατα ψήνονταν στη σούβλα, οι ζουρνάδες έπαιζαν ασταμάτητα και οι μερακλωμένοι ορεσίβιοι κτηνοτρόφοι με τα ορίτζιναλ τσαρούχια και φουστανέλες δίναν τα ρέστα τους μες στην τσίκνα.
Κι όμως υπάρχει το γαλλικό sans blague (=χωρίς πλάκα)...
Σημείωση: «... κι ο Τσιτσάνης μ' ένα γιάλα (!) με προγκάει ...» (Δ. Σαββόπουλου «Η θανάσιμη μοναξιά του Αλέξη Ασλάνη»).
Δεν υπάρχει αυτός ο βλάκας στο μήδι, μου ρθε να του ρίξω σφαλιάρα χαχχχχχχαχααα
@electron
βους>βούδι->βουδισμός--->ιερή αγελάδα...
Μπούμπη λες να με χτυπήσει αυτοκίνητο τώρα που θα φύγω από το γραφείο να μου πληγιάσει τα πόδια και να με κάνει να βαριαναστενάζω; Ίιιιι και τώρα που το σκέφτομαι, Χριστέ μου, λες να είμαι ΕΓΓΥΟΣ;;; (άει μωρέ :P )
το λένε και στη Νάξο πάντως. Αρα είναι νησιώτικη σλανγκ!!!
βους>βούδι>βόδι
Ανατριχιαστικό Μes!
[I]Λίγο μετά τις 6 το απόγεμα, αφού απόλαυσε τον ήλιο να βασιλεύει πίσω απ’ το βουνό Κουλάλα και μετά από μια μέρα απολαυστικότατου χορτομασουλήματος, η ξέγνοιαστη κυοφορούσα αγελαδίτσα αποφάσισε πως είναι ώρα να γυρίσει στο ζεστό παχνί της 200 μέτρα παρακάτω. Ανέβηκε λοιπόν το χωράφι φιλοσοφώντας το ύψιστο, βασανιστικό και αναπάντητο ερώτημα της χαζούλας και όμορφης ζωής της: «Τι είναι βούδι;!..».
«Βούδι είναι αυτό που του λένε πως το γκάζι είναι επικίνδυνο κι όχι επιβεβαίωση και δε λέει να το καταλάβει μέχρι να σκοτώσουν το ίδιο». Εκεί κατέληξε η συμπαθής αγελαδίτσα και έγειρε μαζί με το έμβρυο της στην άκρη του δρόμου των Καρδαμύλων χτυπημένη από τον «Σουμάχερ» που την παράτησε αβοήθητη όπως θα έκαναν οι περισσότεροι.
Εμείς έτυχε να περάσουμε από εκεί κατά τις 7, καλέσαμε την αστυνομία, φωτογραφήσαμε το αθώο θύμα αυτής της ιστορίας που είχε πληγές στα πόδια, και βαριαναστέναζε και διαπιστώσαμε ότι η παρακάτω στροφή δε δικαιολογούσε το ατύχημα με φυσιολογικά όρια ταχύτητας. Τότε εμφανίστηκαν και οι ιδιοκτήτες του ζώου, Στυλιανός και Ειρήνη Μπουλά, οι οποίοι περίμεναν το γιο τους για να το μεταφέρουν και κατήγγειλαν ότι διάφορα «ζώα» αρέσκονται στο να τρέχουν σαν παλαβά στην περιοχή ικανοποιώντας το βοϊδίσιο εγώ τους...
[/I]
Π. Ξενάκης
«ΠΟΛΙΤΗΣ» - ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΧΙΑΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
14/02/2005
...όπου το γιάλα έχει την έννοια του πάμε ή φύγαμε ή vamos ή lets go ή Давай όπως ακριβώς το χρησιμοποιούμε και στην μουσική... Aν τώρα το χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι όταν κάναν γιουρούσι, δεν ξέρω, ήμαν πίτσκο τότες!