Comments (102486)
Showing 6391-6420 from 102486
Το πήρες πατριωτικά Πάτση.Πα να πει σε ιντριγκάρεσε η παρέμβαση.
Έχω μια ένσταση όμως. Έστω ότι το Κο- γίνεται Κου- γιατί επιδρά το υπέρ. [K] και το χειλ. [m] κι όποιος το πιασε το πιασε, εγώ πάντως όχι, δεν είμαι του συναφιού και δεν τα έχω ξανακούσει φτούνα. Δεν αμφιβάλλω ότι μπορεί να είναι αυτή η εξήγα, αλλά δεν μου απαντάει στο ως κάτω ερώτημα:
Πως εξηγείται η διαφοροποίηση στο νόημα της λέξης και αντί για την ιταλική εντολή, κέλευσμα, προσταγή, διαταγή υιοθετείται στα Ελλήνικως ο τουρκικός "χειρισμός, έλεγχος". Ακούγονται συναφή τ. "Ποιος δίνει εντολές" vs "ποιος έχει τον έλεγχο" αλλά ξέρουμε ότι δεν σημαίνουν το ίδιο.
Πτόνταμπλυ, το going commando είναι γαμώ τις εκφράσεις. Στα χιώτικα το αντίβαρο είναι "κυκλοφορεί αλιμπερτός"
Το δε κομμάντο ή κομάντο μάς έρχεται από μεγαλύτερο ταξίδι: Μ. Βρετανία και Ολλανδία λέει ο Τριανταφυλλίδης, Μ. Βρετανία, Πορτογαλία και Νότια Αφρική υποστηρίζει το etymonline.com.
κουμάντο το [kumándo] (χωρίς πληθ.) : (προφ.) η ρύθμιση, η τακτοποίηση, ο έλεγχος επάνω σε κτ. ή σε κπ.: Δεν ξέρει να κάνει ~. ~ θα μου κάνεις τώρα; Ποιος κάνει ~ εδώ μέσα; Δε θα κάνεις εσύ ~ στη ζωή μου. Έχει καλό / κακό ~, διαχείριση.
[ιταλ. comando ( [o > u] από επίδρ. του υπερ. [k] και του χειλ. [m] )]
Σημειώνω ότι έχει πληθυντικό, ίσως μόνο στην έκφραση κάνω τα κουμάντα μου.
Παρομοίως, για την ετυμολογία:
κουμπάρος ο [kumbáros] θηλ. κουμπάρα [kumbára] : [...]
[μσν. κουμπάρος < ιταλ. compar(e) -ος ( [o > u] από επίδρ. του υπερ. [k] και του χειλ. [m] )· κουμπάρ(ος) -α· κουμπάρ(ος) -ούλης· κουμπαρούλ(ης) -α]
Σε εποχές που η λίρα πήγαινε γύρω στο πεντακοσιάρικο δρχ(αουτς) και τα τσιγάρα αν θυμάμαι καλά κόστιζαν μεταξύ 4-5 λιρών (αουτς Χ 3) οπότε κι έσφυζε ο τόπος απο μαλακιστήρια με τα εικοσαπενα στα χέρια (can I buy a fag mate?), το ελάχιστο που μπορούσε να επισυμβεί ήταν να διακωμωδηθεί το πολύ σκληρό έναντι της δραχμής νόμισμα. Ματώνανε οι μαλάκες οι γονείς και κάθε τόσο τα λεφτά κιόνανε πριν την ώρα τους, είτε απο εξυπνάδες τ. Καζίνο, ή επειδή ο μπαφος πήγαινε στεφάνι ή επειδή απλώς τα νερά ήσαν ίσα με τη βάρκα. Αυτοί που τα διακωμωδούσαν ως λιριά, λιρόνια, κουιντ, φάιβερ /τένερ (ταλιροδεκαρικα) κτλ συνήθως ΔΕΝ τα είχαν για πέταμα. Για τους πολύ άνετους παρέμεναν στερλίνες και λίρες Αγγλίας,όπως τα "πι" παρέμεναν πένες γιατί, πως να το κάνουμε, έχει κάτι το μεσοαστικό το να αναφέρεσαι στα χρήματα χρησιμοποιώντας παρατσούκλια.
Με την έννοια του ελέγχου, του χειρισμού δείχνει να έχει μεν ρίζα λατινική αλλά να μας έχει έρθει απο Τουρκία,αν δεν τος το χωμε στείλει εμείς. Είναι και κομμάτι περίεργο που λέμε κου- και όχι κο-(μαντο),οι οποίες αμφότερες λεξεις συνυπάρχουν στα ελληνικά και διακρίνονται σαφώς.
Ενδεικτικά:
Το χειριστήριο: kumanda
Πίνακας ελέγχου: kumanda paneli
Άνθρωπος της πιάτσας λοιπόν μου λέει οτι πρωτάκουσε τη λέξη το 72, απο μπουζουξή ενεργό απ' τα τέλη δεκαετίας Εξήντα. (Και μου είπε και άλλα, έπονται καναδυό λήμματα σε κάπα σίγμα...)
Δέν εχω ρωτήσει ακόμα πολύ τριγύρω, αλλα θα μου φαινόταν τελικά μάλλον παράξενο να είναι πολύ παλιότερο. Πιχί, ξέρει κανένας ν' αναφέρονται σε στίχους οι πράσινες; Και τελικά, άν όντως είναι έτσι και είναι καινούργια κουβέντα σχετικά, η σύνδεση με τις μπλουνότες φαίνεται λίγο πιό πειστική (η μπλούζ και η τζάζ θα ήταν ήδη αρκετά γνωστά στην ελλάδα, τουλάχιστον στους μουσικούς, ωστε η ειρωνεία να έστεκε).
Μη ντρέπεσαι ρε αγόρι μου...
Δέ θυμάμαι να τό 'χω ακούσει έτσι. Είπα οτι τό 'γραψες καθότι πολλά βαρύς και όχι, και βασικά ντρεπόμουνα να σε ρωτήσω τόσα χρόνια... αλλα τελικά νά, είδες;...
Το ξέρω και με τις δυο μορφές. Σημειώνω ότι είναι θηλυκό: η κοτσαδούρα. Δεν είναι συχνό;
Τον κοτσαδόρο που τον λές «κοτσαδούρα» στο παράδειγμα, αργκοτικό ύφος ή μόνο έτσι τον έχεις;
Ο Τσιφόρος (άν θυμάμαι καλά) καπου, νομίζω στα "Παιδιά της Πιάτσας" το λέει "ιβιλάγιο". Προσωπικά δεν τό'χω ακούσει ποτέ έτσι. Αν κάποιος ξέρει κατι σχετικό, κάθε συνεισφορά ευπρόσδεκτη.
Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Η ομάδα είναι ανοιχτή για συνεργασία με περισσότερους. Δεν πιστεύω νά'χει αντίρρηση και ο συνταξιδιώτης.
Κι εγώ ρεσπέντζα τό'χω ακούσει. Όμως δεν αποκλείεται να προέρχεται από το δεσπέντζα (dispensa: ντουλάπι) που λέει ο Χότζας και στην πορεία, με τις παραφθορές, νά'γινε ρεσπέντζα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το lavo mano πού'γινε λαγουμάνος, το heavy line πού'γινε βιλάι και τόσα άλλα.
Εξαιρετικά λεπτομερές και με πνεύμα ομαδικό, εύγε στους δυο "d".
Το βραβείο τουκαν στη μακρυγιαννική αμφιβόλου σεξουαλικής ταυτότητος βλαστήμια " γαμώ το καυλί τινός "
Μου έρχονται στο μυαλό δυο ακόμη χολιγουντιανά μηνύματα. Το ένα απο τον θαυμάσιο κατακαυλιδεικό μονόλογο του Πατσίνο στο άρωμα γυναίκας όπου καλεί τους καθηγητάς να μην διαμελίσουν το ηθικό του σπλενταντ φουτσολντζερ ενώπιόν τους διότι δεν υπάρχει προσθετικό μέλος δια τέτοιους ακρωτηριασμούς. Το άλλο συμπτωματικά είναι πάλι απο ταινία του Πατσίνου την " οποιαδήποτε Κυριακή " σκηνοθεσίας του πολεμοκαπνισμένου Όλι Στόουν όμως η εν λόγω σκηνή αφορά τον εξαιρετικό σε ο,τι κάνει Τζέημς Γουντς και τον προαναφερθέντα στο φουλ μέταλ Μάθιου Μοντίν. Ο πρώτος είναι έμπειρος σε διαχείριση αθλητών ιατρός κι ο δεύτερος νέος κι ιδεολόγος συνάδελφος που θέλει να κάνει το σωστό, ήτοι να μην χαπακώνει αχρειαστα τους γιγαντοσωμους αμερικανοφουτμπωλερς της ομάδος. Αφού Μαδομουνιαστήκανε για το συγκεκριμένο ζήτημα οι ανωτέρω,ο Γουντς έκλεισε την κουβέντα λέγοντας κάτι σαν " η αυτοπεποίθηση είναι το μόνο τους όπλο εκεί έξω. Μην τους τη γαμάς"(κι επιτέλους χαπακωνε τους άμα κλαψομουνιάζουν).
Το ηθικό, αυτός ο ρευστότατος παράγων, κάνει τη διαφορά όταν όλα τα υπολοιπα συνηγορούν στην ήττα. Σε λογική πολιτεία δεν το ακρωτηριαζεις στη γέννησή του και δεν το γαμας όταν υπάρχει.
Παρέλειψα να τονίσω ότι θεωρώ πολύ σημαντική την συνεργασία που ξεκινήσαμε για τη δημιουργία καινούργιων λημμάτων, που απ' όσο ξέρω είναι κάτι καινούργιο για το σάη,με εξαίρεση το δημόσιο πρόχειρο. (Αν κάνω λάθος παρακαλώ να με διορθώσουν οι γνωρίζοντες). Στην περίπτωσή μας όμως, εκτός από τόν τίτλο, υπάρχει συνεργασία και ανταλλαγή απόψεων και για το περιεχόμενο των λημμάτων.
Ζητώ συγνώμη για την καθυστερημένη είσοδο, αλλά έτρεχα με διάφορα.
Κατ' αρχάς να συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες για την ανάγκη δημιουργίας ταμπέλας ΄"βαπορίσια", "παπορίσια", ή όπως αλλιώς, που να χαρακτηρίζει "αποκλειστικά" το συγκεκριμένο γλωσσικό ιδίωμα. Θέλω επίσης να τονίσω πως όλη τη δουλειά στο συγκεκριμένο λήμμα, αλλά και στα επόμενα που έχουν εμφανιστεί ή θα εμφανιστούν την έχει κάνει ο Ξεροσφύρης. Εγώ απλώς είχα την αρχική ιδέα γιά ένα λήμμα, που θα περιελάμβανε όλους τους σχετικούς όρους. Όταν όμως διαπίστωσα τον πλούτο των πρώτων ορισμών που έφτιαξε, αποφασίσαμε να μπουν οι ορισμοί ένας-ένας. Τα εύσημα λοιπόν στον Ξεροσφύρη, εγώ απλώς χαίρομαι για τη συμμετοχή στην αρχική ιδέα και στην ανταλλαγή κάποιων σκέψεων.
Προφ αυτό που βοηθούσε το κίνημα της α' παραγράφου ήταν η μαζικότητα, το πλήθος των περιπτώσεων σε ένα σχετ περιορισμένο χρονικό διάστημα συν η αίγλη του θύματος για την πατρίδα και καλά. Πόσο μάλλον στον ΑΠΠ που δεν είχε ξαναγίνει τέτοιο σφαγείο. Συμφωνώ απολύτως με την β' παράγραφο, αλλά δε μπορώ γμτ να μην συνθεωρήσω και την ηθική παράμετρο όταν μιλάω για τις οπτικές γωνίες. Η τελευταία πρότασή σου όλα τα λεφτά.
Κι εγώ σόρρυ για την καθυστέρηση, εντάξει το ζήτημα δεν είναι ποιος την έχει μεγαλύτερη (την ανθρωπιά), γιατί αυτό είναι και εκτός σκοποθεσίας σάητος, τέσπα.... το πάω λίγο πλαγιομετωπικά: Κάτι που διάβαζα πρόσφατα είναι ότι το κίνημα των βετεράνων στις ΗΠΑ είχε έναν αντιφατικό ρόλο: από τη μία συνέβαλε πολύ στο να αναδειχθούν ζητήματα αναπηρίας και ψυχ με το κύρος της θυσίας για την πατρίδα, από την άλλη συνήθως λειτουργούσε διχαστικά εντός των κινημάτων των αναπήρων (δημιουργώντας αναπήρους "πολλών ταχυτήτων"), με το να αυτο-προβάλλεται ως κάτι το διαφορετικό που δικαιούταν παραπάνω πράματα από τους άλλους αναπήρους (όχι μόνο επιδόματα, αλλά και έρευνα, δημόσια προσοχή κ.λπ.) ή προσφέροντας άλλοθι στις κυβερνήσεις ως πολυπροβεβλημένη ομάδα αποδέκτης προσοχής και βοήθειας.
Για μένα όλα τούτα που έχουν να κάνουνε με τη διαχείριση ανθρώπινου κρέατος και πνεύματος είναι αντιφατικά στην εξέλιξή τους και ποτέ ουδέτερα: έχουν να κάνουν με θέσεις και οπτικές γωνίες που χαράσσουν προτεραιότητες και αυτές μεταφράζονται σε τεχνικά κριτήρια. Τα κριτήρια μπορεί υπό συνθήκες να βοηθάνε στη στάθμιση δράσεων σε φόντο αντικρουόμενων προτεραιοτήτων, αλλά ποτέ δεν αναιρούν τη βασική που εν προκειμένω είναι να συνεχίσει να γίνεται αυτό που έγραψε ο χότζας για το χαμόγελο στα χείλη των φαντάρων όταν πάνε (κι όχι όταν γυρνάνε).
Ο ίδιος μάγειρας μας έφτιαξε πίτσα κι εγώ παραξενεύτηκα, όχι με το φαί αλλά που πίτσα ήξερα πως λένε μόνο μια χοντρή γειτόνισσα.
Άν τους το πω "Ναυτική αργκό" οι μεν γυναίκες θα με σταυρώνουν (χαμογελώντας μεταξύ τους), οι δε άντρες μπορεί να μου πιάσουν και τον κώλο (μόνο η ηλικία με σώζει).
εδεπά που τα λέμε, σαν πολύ δόκιμα είναι τα αργαλεία του σάιτ. "ο ορισμός σου καταχωρίσθηκε". "λήμμα" , "ορισμός", "ετικέτα". Διαβάζω και κάναν ψαγμένο ορισμό και ξεχνιέμαι που έχω μπει. Ενώ με ένα "παπορίσια" στανιάρεις και δεν ξεχνιέσαι με τίποτι.
Άμα μαζευτούνε καμιά 15αριά θα αιτηθώ tag
"Ναυτική αργκό" το λένε Βάνια. Άκου "παπορίσια"... Ήρθες εδωμέσα να μιλήσεις αλήτικα του πεζοδρομίου, άντε.
σακούλες ολόκληρες με τρανζίστορ. Ω ναι, οι ναυτικοί που δεν είχαν οικογένεια, φτιάνανε με τα δώρα τους δυο-τρεις φαμέλιες.
Άριστο! Ορισμένοι πρώην καραβίσιοι μαραγκοί κάνουν πια στεριανές δουλειές. Να τους προτιμάτε σαν βουάρ, κάνουν παπάδες.