Comments (102486)
Showing 8941-8970 from 102486
Ευχαριστώ θερμά, συναγωνιστή ξηροσφύρη!
λιγότερο φαΐ λιγότερα σκατά.
(Από την έξοχη απόδοση στα ελληνικά του Altanικού Colombo)
Ίσως η διάκριση που κάνω εδώ μεταξύ κυριολεκτικής και μεταφορικής σημασίας είναι εσφαλμένη ή και άτοπη. Θα το ξαναδώ και, ενδεχομένως, θα υποβάλω διόρθωση.
Ένα ενδιαφέρον συνώνυμο που άκουσα πρόσφατα από εβδομηντάρη κύριο είναι «αεροπειρατής»:
[I]- Έχει αφήσει και άλλους απλήρωτους;
- Τι, μόνο; Αεροπειρατής, όλο το νησί τον έμαθε με τα φέσια που έριξε.[/I]
Βλ. και Π.Π.Ο., Π.Π.Ο., Π.Τ.Ο., όρθιο τσιμπούκι, πίπα όρθια, Π.Π.Μ.Σ.
Paedo-place (παιδότοπος)
«Εισ' ένα ψωλοκόριτσο με μίνι τζήν στο δρόμο όλοι σε κοιτούν...»
Καλό κουράγιο και σε σένα αδερφέ... Ιδέ και σχόλιό μου στο ψωλογλειφίτσα
Η καϊσομούνα μεγαλώνοντας εξελίσσεται σε camel toe
Οπισθοχώρησα μέχρι το πρώτο (νομίζω) από την πρόσφατη σειρά Εμπειρίκειων σλανγκιών για να συγχαρώ για το τιτάνιο έργο της αποδελτίωσης του Μ. Ανατολικού (τουλάχιστον) που συνεχίζεται και για να ευχηθω «ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ». Είναι από εκείνα που είχα στο νου μου να τα κάνω όταν βγώ στη σύνταξη (μετα από 15-20 χρόνια) ή άν μπώ φυλακή...
Σύνδεσμος μουνακίου και ψωμακίου και στα θα πείς το μουνί μουνάκι, ψωμάκι δεν έχει η κοιλίτσα μας, μουνάκι θέλει η ψωλίτσα μας. και στο εμβληματικό μουνί-πρόσφορο.
Φωνή καυλοβοώντος εν τη πουτανόπιατσα
Προσφιλές και στον σλανγιώτατο ποιητή Α. Εμπειρίκο:
Καλέ της γαμάτε τά βυζιά! .. . Τήν καβαλλικεύετε μέ τήν ψωλή άνάμεσα στούς βύζους της (άχ, Θεέ μου, τί όμορφα βυζιά πού έχει!) και τήν γαμάτε εκεί μέ δύναμη, ένώ ή Μπέττυ σηκώνει τό κεφάλι της και κοιτάζει τήν πούτσα σας τήν θεόρατη νά πηγαινοέρχεται σάν έμβολο άτμομηχανής, άνάμεσα στούς άφράτους γλόμπους της πού —άααχ! . . . ώωωχ!— εκείνη τούς πιέζει τόν έναν μέ τόν άλλον, για νά είναι πιό πλήρες, πιό σφιχτό, πιό αληθινό γαμήσι τό βυζογαμήσι. . .
(Μέγας Ανατολικός, Μέρος 4ο Κεφ. 90 σ. 41-44)
Και πιο καθαρευουσιάνικα ως πλάκωσις και αἰδοιοπλάκωσις.
The plot thickens! Έχουμε σύγχρονα εμπειρικογραφήματα στο Νέτι, όπως έχουμε και σύγχρονα καλιαρντογραφήματα;
Μάλλον όχι τυχαία το μπινελίκι το εκστομίζει ζηλότυπος νεάνις και ουχί ο ίδιος ο εραστής.
Βασίλης Δοσούλας, αναφερόμενος τότε στα δημοσιεύματα ως «Βασιλάκης», λόγω του μικρού της ηλικίας του.
Εϊ γκιουλέ ολσού
αλλάχου - αλλαχού
Εμφανίζεται και στον «Μέγα Ανατολικό» του Εμπειρίκου (Μέρος πρώτο, τόμος Β' σ. 46)
Ως προς τον τονισμό, στον τόμο 4, σ. 260 (λίγο παρακάτω δηλαδή) τονίζεται ως καυλόπουτσα στην προπαραλήγουσα.
(του σλανγκιά πλούτου => του σλανγκικού πλούτου)
Το πάπαλα, λέν Τριαντάφυλλος (εδώ) και Μπάμπης (κλεψιμέικα λίνκ δέ βάζω, το Μπάμπη μου τον πλήρωσα!), είναι παιδική, νηπιακή λέξη. Ενδέχεται όμως, λέω, να είναι παρόμοια περίπτωση με το φίκι-φίκι, και να σχετίζεται με το νοτιογερμανικό babbela (εδώ πιχί), που υπέπεσε στην αντίληψή μου πολυπρόσφατα.
Η σημασία του babbela είναι τάλε κουάλε η δικιά μας. Ονλάιν βρίσκω αυτό εδώ, που γράφει ας πούμε στο τέλος τα εξής:> Dies sagt man den Kindern oder diese sagen es mit zunehmender Sprachfähigkeit selbst, wenn nichts mehr in der Schüssel, im Teller, aber auch im Schobbåle ist. Und den folgenden Spruch werden manche Mütter gebrauchen oder sich noch daran erinnern: «Babbåla, neks meh da!» Παναπεί: «Το λέμε στα παιδιά ή το λέν και μόνα τους όταν αρχίζουν να μιλάνε, όταν πλέον είναι το μπολάκι, το πιάτο ή το μπιμπερό άδειο. Πολλές μανάδες θα πούν ή θα θυμηθούν τις εξής κουβέντες: ''Πάπαλα, δέν έχει άλλο!''»
Η λέξη στα γερμανικά ανήκει τουλάχιστον στη σουηβική διάλεκτο και στο ίδιο κείμενο γίνεται μιά απόπειρα να αναχθεί στο παλιότερο Bäpp/Papp που καταγράφεται στο λεξικό των αδελφών Γκρίμ με τη σημασία «χυλός, παιδικό φαγητό». Ενδιαφέρον επίσης, άν και δέν αναφέρεται στο κείμενο, είναι οτι στα γερμανικά το alle σημαίνει επίσης «τέλειωσε, τέρμα, πάπαλα», και ίσως να υπήρξε σχετική έλξη (όχι οτι το alle είναι συστατικό του babbela: το -le στα σουηβέζικα είναι τυπικό υποκοριστικό επίθημα).
Δέν είμαι σίγουρος, πιθανό να πρόκειται γι' απλή σύμπτωση το όλο, αλλα η σημασιολογική σύμπτωση μαζί με την ηχητική (υπόψιν οτι αυτά τα b προφέρονται εντελώς σχεδόν σαν π, έτσι άλλωστε και το έπιασα) βάζουν σε σκέψεις. Ας πούμε, μία πρώτη, αναμενόμενη ερώτηση: πόσο παλιά είναι η λέξη στα ελληνικά;...