Comments (102486)
Showing 9931-9960 from 102486
Σε ευχαριστώ Δεινέ! Πολύ καλά! Το είχα βάλει κι εγώ στα σκαριά και μάζευα, αλλά χαίρομαι πολύ που είχες κι εσύ την ίδια ιδέα, καθώς είσαι και δεινός γνώστης!
μπουλασιλίκι: το βρήκα να σημαίνει θυμός, οργή. Άν κάποιος μπορεί να πεί κατι παραπάνω (πχ έτυμο, να συναντιέται και κάπου αλλού εκτός από το παράδειγμα ας ανεβάσει ορισμό κλπ)
Και στο Urban είχαν μια κάπως παρόμοια σλανγκική έμπνευση.
Καμιά σλανγκιά από αυτά που γινόντουσαν στην άλλη πλευρά, αυτή της επικράτειας της «Λεύτερης Ελλάδας»;
-Συγγνώμη!
-Συχωρεμένος, ...να γίνεις.
Στο δημοτικό λέγαμε τα «συγκατουρητήριά μου»
και μπίνταα δεν έβγαλε λέξη ;-)
Μη γελαστείς και κάνεις πως κουνάς απ' το γιατάκι σου γιατί στην άναψα κερατά.
(Είμαι σίγουρος πως ούτε πλευρό δεν άλλαξε. Λούφαξε ).
Το πιο συνηθισμένο χαρτόνι για την τρακατρούκα στο ποδήλατο ήταν ο πάτος από πακέτο τσιγάρων τ. κασετίνα που ήταν αρκετά σκληρός και έτοιμος-κομμένος
Τέτοιο εννοώ στουρναράδικο, όχι από τό άλλο το χίπικο.
Στη Χίο στα '70ς είχαμε ένα τέτοιο ιδιωτικό (εξατάξιο) Γυμνάσιο που στα χιώτικα λεγόταν βουδοσχολή
Κυριολεκτικά: λευκή βαφή από ανθρακικό μόλυβδο, λευκό του μολύβδου (με τετοια μπογια έβαφαν πολύ παλιά τα ποστάλια και τα κρουαζιερόπλοια άσπρα, καθώς και τα άσπρα παπουτσάκια που αγόραζαν στα πιτσιρίκια για το Πάσχα - όσοι είχαν θα θυμούνται την κοκκώδη υφή)
Συνεκδοχικά: το λευκό βερνίκι για το βάψιμο παπουτσιών και η κάθε άσπρη μπογιά πλήν του ασβέστη
Σκανδιναυικό Σταυρόλεξο:
Οι εικονιζόμενοι
1 (αριστερά) Και σε κεφάλι μπάτσου ρίχνεται.
2 (δεξιά) Έχει τον... τρόπο του με τα ριμπενάκια.
Πάουα.
Σωστός, αλλά δεν υπήρχε στις πηγές μου. Αναφέρεται επίσης η περίπτωση Μήτσου Τατάκη που υποχρεώθηκε σε μέχρι θανάτου ορθοστασία στο Μακρονήσι, η τυφλόμυγα που αναφέρεται σε κάποιο από τα λίνκια που δίνω (φαντάζομαι τι θα ήταν ) κλπ. Η γάτα ήταν παλιό μαρτύριο, τλχστ τουρκοκρατία (Σιμόπουλος).
Εξαιρετικό απάνθισμα. Θα πρόσθετα και το στο τσουβάλι με την γάτα.
Ευχαριστώ Πάτσμαν. Στο βιβλίο του Νενεδάκη υπάρχει ολόκληρο το κείμενο του πορίσματος.
Συγγνώμη, πριν απ' όλα, ευχαριστώ για την πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση.
Μήπως υπάρχουν περαιτέρω πληροφορίες για το αναφερόμενο πόρισμα της 21/8/1953 του εντεταλμένου εφέτη Ιωάννη Μπιζίμη; Το ίδιο το κείμενο ίσως και κάποιο ιστορικό συγκείμενο;
Νέες προσθήκες:
την κερδίζεις την eurovision
το παίρνεις το 12αρι
την ψηφίζεις την Αυστρία
Αυτό που λέμε βιωματική σλανγκ...
Παραδοσιακό ξεμάτιασμα που μου εκμυστηρεύτηκε κάποια γιαγιά:
[I]Πτου στον πούτσο του Μεμέτη
Στην ψωλή του Μουχαμέτη
Κι αν σε τρώει του μουνί σου
Παρ τον πούτσο μου και ξύστο[/I]
Antitextual.
Στη γραμμή λεωφορείου Σπάρτη - Γύθειο υπήρχε (και ίσως υπάρχει ακόμα) η στάση του Νίκα έξω από το ομώνυμο εργοστάσιο αλλαντικών.τυχαίο; δε νομίζω
Βλέπε και το σημείωμα του Νίκου Σαραντάκου: «Αν και δεν ομοφωνούν όλοι οι μελετητές, η πειστικότερη εκδοχή λέει πως η λ. γκάγκαρος προέρχεται από το γκάγκαρο, που ήταν το ξύλο που ασφάλιζε εσωτερικά την πόρτα. Η λέξη είναι ιταλικό δάνειο (ganghero) που προέρχεται από το αρχαίο κάγχαλος, η λέξη είναι δηλαδή αντιδάνειο. Αν η εκδοχή αυτή είναι σωστή, για να ασφαλίζει κανείς την πόρτα του πρέπει να έχει κάτι να φυλάξει, άρα είναι παλιός νοικοκύρης.»
Σημειωτέον παρεμπιφτού ότι το Παναγιώτατος είναι τίτλος που τον έχουν μόνο ο Κωνσταντινουπόλεως (Οικουμενικός Πατριάρχης) και ο Θεσσαλονίκης μόνο εντός έδρας, όχι εκτός. Και καθώς ο Βαρθολομαίος είναι αρκετά μειλίχιος, πλέον άξιος Παναγριώτατος είναι βασικά ο Άνθιμος Θεσσαλονίκης (βλ. μήδια).
Gamato einai na ton les ton allon kai mounopaniari! :-P
Επιφυλάσσομαι, Αλλιβέ.