την τρίζει την όπισθεν1 more definition

το κανελώνει το ρυζόγαλο
το δαγκάνει το τοστ
την ξεπουπουλιάζει την κότα
το πάει το γραμμα

Θεικό!
Μικρή λεπτομέρεια:
Το "το μαστιγώνει το δελφίνι" είναι γραμμένο δύο φορές.

Παει αναλογα με τη μερια που το μαστιγωνει. Λεμε τωρα. Τι να κανουμε, μας ξεφυγε το ρημαδι...

Τον βάζει τον σύρτη.
Το κανελώνει το μελομακάρονο.

το στεγνώνει το λουκάνικο

κλαίω από τα γέλια αδερφέ....να σαι καλά!

Και γαμώ... Που στο διάολο τα βρήκες;

Στο διαδικτυο βεβαιως βεβαιως, το οποιο αποτελει στεγη για ολων των ειδων τις αχρηστες πληροφοριες για οποιον εχει το χρονο να ψαξει.

Τι είναι αυτά ρε, αυτά έχουν ξεπεραστεί! Μία είναι η απόλυτη έκφραση: τον παίρνει καδρόνι και τον βγάζει ροκανίδι.

Εέεετσι!

Επισης δε «τον παιρνει λαχανο, τον βγαζει κουνουπιδι» και «τον παιρνει κουτσουρο, τον βγαζει πριονιδι» που (οπως λες κι εσυ) μετρικα ταιριαζει και περισσοτερο.

to douleyei to katsavidi

Την ξεπροπελιάζει την μαούνα

την καρφώνει την μπασκέτα
το πλενει το αμαξι

Το πνίγει το στρείδι

Την ξέρει την Σταυρούλα

το χτενιζει το κανταϊφι

την ξερει τη σταβρουλα;

τν κανει βαθεια τν σταυρο...

Τη λαδώνει την παργαλατζόβεργα
Την τσιμουχάρει τη θροτέλα
Το καβλαντζώνει το περπέτσι

Το ματώνει το γόνατο

A P A I X T O !!!!!!!

Τον καίει το γιακά.
Το κουνάει το θυμιατήρι.

Το γυρίζει το ρουμπινέτο

το βαζει το σουσαμι στο κουλουρια

to fysaei to loukoumaki

thn xerei tin stayroula ---> LOOOOL!!

lathos, to fysaei ton kourampie nomizw einai :p

vazei tin trata sto limani

Γιατί λείπει η πιο απλή και προφανής φράση ;;;;;
Την τρώει την μπούτσα

Γιατί καταχωρίζουμε μόνο αδόκιμους όρους.

φίλε γκιολέ ελληνικά αν μπορείς.

κ για να σοβαρευτούμε κ λίγο (...), χωρίς να είμαι κ ειδικός νομίζω πως είναι γλωσσολογικό φαινόμενο το ότι η σύνταξη της πρότασης καθορίζει την σημασία της, μέσα στα συμφραζόμενα εννοείται.

εννοώ ότι η σύνταξη αντωνυμία + ρήμα + άρθρο + ουσιαστικό είναι συνδεδεμένη με την ομοφυλοφιλία κ το περιεχόμενο της πρότασης δεν έχει πρακτικά καμία σημασία. η συνδήλωση αποδίδεται αποκλειστικά στην σύνταξη.

Πρόσεξε Χεσού, γιατί απ' ό,τι βλέπω, την κάνεις την ανάλυση!

Ε, ναι, όσο να ναι, το επεξηγεί το περιεχόμενο...

είπαμε, δεν είμαι ειδικός, αλλά την κατέχω τη γλωσσολογία όσο να πεις...:Ρ

την κάνει την ανάλυση
το επεξηγεί το περιεχόμενο
την κατέχει την γλωσσολογία
το συνοψίζει το σχόλιο

anal-υση, το πιάσατε το υπονοούμενο, έτσι;

είναι κ αυτά τα γαμημένα τα περιοδικά που λέγονται annals of δεγκζερωγώτι. θα φταίω εγώ πάλι να δημοσιεύσω σε κάνα anals;

Αρτύθηκε, δηλ την έκοψε την νηστεία κι αρχισε να το τρώει το κρέας.
Νομίζω μερικές εκφράσεις χρήζουν επεξηγήσεως καθώς δεν είναι κατανοητές απ' όλους.Ενταξει με το δαγκώνω το μαξιλάρι π.χ, αλλά με την τυπώνω την σελίδα, οι τις ειδήσεις των 8;

τον καταλύει τον λούτσο

Το εναποθέτει το επιτραχήλιο

τον ξαρμυρίζει τον μπακαλιάρο

Και στα βελτσικά που είναι της μοδός:

το αποδομεί το κείμενο
του κάθεται του σημαινομένου

(το τελευταίο λακανιανό πιο πολύ)

το σβαρνάει το κατσαρόλι

Το αδειάζει το λουκάνικο!

Το αποζουμερώνει το φραγκόσυκο...

την χαιδευει την μπετοβεργα...
τη σφίγγει τη γραβατα...
το βασανίζει το μπουζούκι...

παλιοσειρά;

Ωχ.

το σιδερώνει το κολάρο,
το βάζει το πλυντήριο,
την τσιγαρίζει την πατάτα,
το ανοίγει το πορτμπαγκαζ,
το λαδώνει το δίκαννο,

κάποιος πρέπει να τα βάλει αλφαβητικά, για να διευκολύνει τον ιστορικό του μέλλοντος!

τον ρουφάει το ναργιλέ

Το ασκεί το εκλογικό το δικαίωμα.

Την ρίχνει την ψήφο στην κάλπη

Τέτοια κάλπη;

Την βγάζει αυτοδύναμη την κυβέρνηση

Μπαααα στην καλύτερη «την βγάζει την αυτοδύναμη» ή κάτι τέτοιο

Για πασοκολούγκρα είναι slangically correct και τα:

τον μεθάει τον ήλιο
τον τρελαίνει τον φίλο
(με το νταούλι και με τον ζουρνά)

Τα τιμάει τα νιάτα.
Τα κάνει υπερήφανα τα γηρατειά.
Το παραλαμβάνει το χάος.
Ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά.
Τις διώχνει τις βάσεις του θανάτου.
Είναι εδώ, ενωμένο, δυνατό.
Γυρίζει πίσω.
Ανήκει στα ψάριατου.
Mέσα οι ξένοι!

Το χτυπάει το bypass
To φοράει το ζιβάγγο
Τον στεφανώνειτον βουκεφάλα

Τη χτυπάει την κάρτα εργασίας
Την εισάγει την κάρτα στο ΑΤΜ

το χτενίζει το μαιμουδάκι..

Το λυγίζει το κουτάλι.

Ο Γιούρι αδερφή!;!;! Έλεος ρε παιδιά! Και είναι και 11.11.

Το τρώει το λιακόνι.

Εχω να προσθέσω: Το πάει το γράμμα, το κανελώνει το ρυζόγαλο, το κρεμάει το κουρτινάκι, το κουρεύει το γκαζόν, τον ξεσκονίζει τον κουραμπιέ, την κουνάει την πολυθρόνα, το χτενίζει το μαϊμουδάκι, το πιάνει το καρεκλοπόδαρο, το μαγειρεύει το γαμοπίλαφο

Και μερικά από φυσική:

Το συμπυκνώνει το μποζόνιο
Το κβαντώνει το πεδίο
Τη στερεώνει την κατάσταση
Τη νορμαλίζει την κυματοσυνάρτηση

κι ενα για μηχανοβιους...
Τη σπάει την πέμπτη

την γεμιζει τι γαλοπουλα

το ρουφαει το μεδουλι...

τη ματσακωνιάζει τη βαρκα..

Το γυαλίζει το πόμολο...

Και ένα αρχιτεκτονικό
το οπλίζει το σκυρόδεμα

Τον ξεκαραώνει τον αό (Καρπαθιώτικο)

Για την Σημείωση από τη Συντακτική Ομάδα: από την άλλη τα «γαμιέσαι» «πούστη» «τον παίρνεις» και «γαμημένε» σπανίως αναφέρονται σε ομοφυλόφυλους αλλά αποδίδουν με αυτό τον τρόπο χρόνια πολλά κοινωνικού στίγματος εναντίον τους ή ιδιοτήτων που φυσικά λανθασμένα (εκτός εξαιρέσων που εμπίμπτουν στατιστικά στον γενικό πληθυσμό) αποδίδονται σε αυτό την ομάδα. Και φυσικά αποκλειστικά πάντα σε άνδρες ομοφυλόφιλους... Πως να την τρίξει την όπισθεν μια λεσβία; (ειλικρινής απορία...)

Πάει με άντρες;

αχαχαχαχαχαχαχ!

Με στραπ-ον.

στραπ-ον ή ο Αυτοκράτορας!

Το διαστραβώνει το στραπόν

Σχετικά με το σχόλιο του τζίζα (03/07/09), καθώς και τη σημείωση της Συντακτικής Κλίκας (θά 'ταν καλό ν' άλλαζε κάποτε αυτό το «συντακτική» δέν είναι ακριβές (και γιατί όχι «Γραμματική» στην τελική; (ή και «Φωνολογική»;...))), σχετικά λέω μ' αυτήν την παρατήρηση τελοσπάντων, πρέπει μάλλον να πούμε οτι ναί, το συντακτικό σχήμα <αντωνυμία+ρήμα+έναρθρο όνομα> είναι το πραγματικό αντικείμενο αυτού του λήμματος μάλιστα, θα σήκωνε και ακριβέστερο τίτλο, κάτι σε «σχήμα λόγου για τη γκεοσύνη» ας πούμε, αλλα είναι παραπλανητικό να πείς οτι η σημασία παράγεται αυτόματα, μόνο και μόνο χάρη στη σύνταξη.

Για την παραγωγή της σημασίας του λήμματος, οτιδήποτε ειπωθεί κατα το σχήμα αυτό, θα πρέπει να ειπωθεί (α) στα κατάλληλα συμφραζόμενα, εννοείται, αλλα και ειδικότερα (β) με την πρέπουσα δόση ειρωνείας (πιχί, με κατάλληλο επιτονισμό, «την τρίιιζει την όπισθεν», ή με κατάλληλη γκριμάτσα και τα λοιπά --χρειαζόμαστε θά 'λεγα οπωσδήποτε πολυμέσα). Εξάλλου, κάθε τέτοια φράση παίρνει αυτό το νόημα σε ελαφρά και πλακατζίδικη κουβέντα, όχι σε σοβαρή. Είναι φράσεις περιπαιχτικά υπαινικτικές.

Ήθελα τελοσπάντων απλά να πώ οτι δέν υπάρχει κατα τη γνώμη μου κάτι το μαγικό στο οτι το συγκεκριμένο φραστικό σχήμα παράγει συγκεκριμένο νόημα, μιά και το παράγει πάντα στο πλαίσιο αρκετά συγκεκριμένων συμφραζομένων, και συγκεκριμένων άλλων γλωσσικών και εξωγλωσσικών παραμέτρων --όπως αναφέρεται ήδη στη Σημείωση.

Το φαινόμενο είναι πολύ γενικότερο, η αντικατάσταση δηλαδή μιάς λέξης-φράσης απο άλλη, φαινομενικά άσχετη. Συχνό παράδειγμα είναι η προσφώνηση φίλου με διαφορετικό όνομα, να τον φωνάζεις «Πέτρο» ενώ τον λέν Δημήτρη ξερω 'γώ: τα συμφραζόμενα (γλωσσικά και μή, όπως το να γυρίσεις και να τον κοιτάξεις) επιβάλλουν την επιθυμητή σημασία ανεξάρτητα απο την προσφώνηση.

Άλλο καραγκαγκάν παράδειγμα είναι όλα τα παρασυνθηματικά που χρησιμοποιούνται για το χασίσι. Στην πράξη, κάθε ουσιαστικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντί του χασίς, και παρόλα 'φτά (άι σιχτίρ, πάτε να μου δημιουργήσετε κόμπλεξ όλοι σας... :-Ρ) η σημασία νά 'ναι ξεκάθαρη για τους συνομιλητές. Η διαφορά εδώ είναι βέβαια οτι η αντικατάσταση δέν εξυπηρετεί τόσο τον χαβαλέ, όσο τη μυστικότητα, συντακτικά όμως, απ' όσο καταλαβαίνω, είναι το ίδιο ακριβώς πράμα.

Δηλαδή;

Ε δηλαδή, νά... Αυτό βασικά.

Ρε συ βίκα δε θέλω να προσβλύνω τον καλλιτέχνη και να ρωτάω τώρα πώς μαγειρεύεται εν τέλει το ραγού αλλά τι θες να πεις; Ότι σιγά το λήμμα;

Όχι βρε, ίσα-ίσα... Απλά ήθελα να τονίσω οτι σε κάθε τέτοια έκφραση τα συμφραζόμενα παίζουν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο, κάτι που μόνο στη σημείωση αναφέρθηκε, μετά απο τόσο καιρό. Μπορεί κάποιος ξένος πιχί να μπερδευτεί και να πεί, «βρέ τους πούστηδες τους έλληνες, έχουν ειδικό συντακτικό σχήμα για τους ομοφυλόφιλους», που είναι κάπως παραπλανητικό να το πείς έτσι νέτα-σκέτα.

δεν είναι σαφές ρε θείο; προφ έχεις δίκιο, αλλά γι αυτό έβαλα στη σημείωση πρώτα τα συμφραζόμενα κ τα εξωγλωσσικά κ μετά το συντακτικό σχήμα.

αν δεις τον κατάλογο, το μοναδικό που μένει απαράλλακτο, πλην ελαστίχων εξαιρέσεων, είναι αυτό το σχήμα. είναι η βάση πάνω στην οποία λες κάτι που στερείται νοήματος κ ο άλλος καταλαβαίνει ότι ο τάδε την αναλύει τη σημείωση.

(το ίδιο λέμε, απλά νά 'χαμε να λέγαμε κ κούτες να φουμέρναμε. τό 'χουμε αυτό;;)

Νταξ, όπως είπα και εδώ, το έχω εγώ στο πρόχειρο σαν «νά ’χαμε να λέγαμε (βαρκούλες αρμενίζανε)» αλλά δεν με βλέπω και πολύ σόι.

(μπά, ρίχ' το)

Μ' όλα 'φτά, αναρωτιέμαι τώρα άν μπορούν να υπάρξουν συγκεκριμένες λέξεις που δέν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν κατα το σχήμα αυτό. Για παράδειγμα, υπάρχει περίπτωση να πείς «Τον βλέπεις αυτόν στη γωνία;... Το γαμάει το μουνάκι...» και να εννοείς οτι είναι αδερφή; Και μάλιστα, αυτό να το καταλάβουν και οι άλλοι;

Μάλλον γιαυτό δεν κατάλαβα γιατί το τονιζόμενο το είχα για προφανές. Προφανώς και όλες οι σλανγκιές έχουν να κάνουν με το ύφος και τα συμφραζόμενα. Δε θα ξεχάσω ένα παράδειγμα των ΑΜΑΝ: το καπώ. Ο μάστορας στο συνεργείο εξηγεί σε κάποιον ότι έρχονται οι κυρίες και τους φτιάχνει το καπώ. Δεν μπορώ να βρω καν το απίστευτο μήδι γμτ

Μάλλον αυτό λες...

Ναί, αλλα άλλες εκφράσεις στηρίζονται λιγότερο και άλλες περισσότερο στα συμφραζόμενα. Αν πείς ας πούμε «Τον βλέπεις αυτόν στη γωνία; Γουστάρει παλαμάρια στη σούφρα του», δέν χρειάζεσαι τόσο τα συμφραζόμενα.

@πάτσης - Καλέ ναι! Το καπώ, καταλαβαίνεις πού το πάω...
@βίκαρ - μετά από αυτή τη θεϊκή ατάκα πέφτει το ανέκδοτο «το πιασα το υπονοούμενο Μήτρου μου».

για να την ξαναπώ στο βίκαρ.

θεώρησε δύο φράσεις μέσα σε δύο αντίστοιχους παραπλήσιους διαλόγους, το ίδιο αθώες οι φράσεις εκ των προτέρων:

- τι κάνει ο γιάννης, ξέρεις καθόλου;
- ο γιάννης; τηγανίζει κρεμμύδια/κρεμμύδι.

κ

- τι κάνει ο γιάννης, ξέρεις καθόλου;
- ο γιάννης; το τηγανίζει το κρεμμύδι.

ε, την πρώτη, με όσο υπονοούμενο κ να την πεις δεν θα καταφέρεις να περάσεις το υπονοούμενο ότι ο γιάννης τον παίρνει.
τη δεύτερη, πλέον, νομίζω ότι κ σχετικά ουδέτερα να την πεις ο άλλος θα νιώσει.

τώρα για το έτσι, το κουνουπίδι, το μαύρο ντε, νομίζω ότι πρόκειται απλά περί κλασσικής ανάγκης για συνθηματική γλώσσα, ενώ για το γκεϋλίκι οι πρώτες κλασσικές φράσεις είχαν συνειρμούς (πχ η κλασσική ατάκα «μπήκε η τράτα στο λιμάνι», δηλώνουσα συνουσία κ με προφανείς τους συνειρμούς, έγινε «τη βάζει την τράτα στο λιμάνι», αντίστοιχα με την κάλτσα στο συρτάρι ή με την όπισθεν) μέχρι να φτάσουμε σε αυτό που ονόμασα, όχι απόλυτα επιτυχημένα πιθανότατα, απόδοση νοήματος μέσω της σύνταξης της πρότασης. αλλά ξαναδές το παράδειγμά μου κ πες μου πόσο είσαι λάθος:Ρ

Η σύνταξη δεν είναι το μόνο κοινό στοιχείο.

Η χρήση οριστικού άρθρου εκεί όπου λογικά δεν κολλάει, προσδίδει υπονοουμενίλα. Π.χ.:
«Το διπλώνει το σεντόνι.»
«Το σεντόνι; Ποιο σεντόνι;»
«Έλα, ξέρεις! Το σεντόνι! Εκείνο το σεντόνι!»

Δε νομίζω ότι τέτοιες συντάξεις με λέξεις στις οποίες το οριστικό άρθρο είναι λογικό να μπει θα απέδιδαν το ίδιο νόημα. Μπορούμε να πούμε «το τρώει το παστίτσιο» (ψιλομάπα παράδειγμα, αλλά λέμε τώρα) και ο άλλος να καταλάβει, όχι όμως «το τρώει το φαγητό» ή πόσο μάλλον «το τρώει το φαγητό του».

Αυτός είναι και ο λόγος που η φράση «Την ξέρει τη Σταυρούλα» είναι από τις πιο σουρεάλ της συλλογής!

Σωστός ο επισκέπτης!

Η χρήση οριστικού άρθρου εκεί όπου λογικά δεν κολλάει, προσδίδει υπονοουμενίλα.

μπορεις να δωσεις κ αλλο παραδειγμα;

Μπορούμε να πούμε «το τρώει το παστίτσιο» (ψιλομάπα παράδειγμα, αλλά λέμε τώρα) και ο άλλος να καταλάβει, όχι όμως «το τρώει το φαγητό» ή πόσο μάλλον «το τρώει το φαγητό του».

οτι σε εναν τετοιο «γραμματικο» κανονα υπαρχουν αντιπαραδειγματα ειναι αναμενομενο, κ σε ολες τις γλωσσες υπαρχουν πραγματα που λεγονται κ αλλα που δε λεγονται απλα επειδη. το ζητημα ειναι αν υπαρχει κανονικοτητα σε αυτα που δεν λεγονται. πχ να πουμε οτι το ουσιαστικο ειναι ειδος κ οχι γενος, που μ φαινεται λογικο.

σορυ για το τηλεγραφημα, αλλα τενοντιτις.

ρε σεις παραλέιψατε το βασικότερο.

«Το βιδώνει το τιρμπουσόν»....

Σωστός, προσετέθη.

Τον σφίγγει τον βάτραχο
Τον βόσκει τον τάρανδο
Την γαργαλά την κατσίκα
Τον τελαρώνει τον καμβά
Το φλατάρει το EQ
Την χαϊδεύει τιν μπετόβεργα
Το τυπώνει το ματζέντα

PEACE 8)

Αυτή η λίστα πραγματικά μπορεί να γίνει άπειρη λόγο αυτού του «αντωνυμία + ρήμα + άρθρο + ουσιαστικό». Έχει όμως ένα καλό, δίνει την (ψευδ-)αίσθηση ότι ο καθένας μπορεί να γίνει για λίγο ο δημιουργός μιας φράσης-ορισμού που δεν έχει υπάρξει και είναι ολόσωστη. Συνειρμικά αυτό, αν δε το έχεις βαρεθεί, βγάζει γέλιο. Κοιτάς γύρω σου, βλέπεις ένα ρολόι και αμέσως σκέφτεσαι: «το κουρντίζει το ρολόι».

(ΠΡΟΣΟΧΗ! ακολουθεί μονοκόματη φράση)
Δε ξέρω γιατί αλλά μου θυμίζει ένα παιχνιδάκι που για να ξεκινήσει πρέπει να σκεφτείς το ρεφρέν ενός τραγουδιού και να το θυμάσαι καθ' όλη την διάρκεια μιας ιστοριούλας η οποία μπορεί να γίνει όσο πολύπλοκη θέλει ο καθένας και μάλιστα τόσο πολύπλοκη όσο χρειάζεται για να ξεχαστεί ότι ξεκίνησε με την απομνημόνευση ενός ρεφρέν και η οποία καταλήγει στο ότι την ώρα που σε πηδάει ένας αράπης εσύ σκέφτεσαι το ρεφρέν. (ούφ)
Ποιο ήταν το ρεφρέν;...
Σχεδόν όποιο ρεφρέν και να βάλεις λοιπόν το πιθανότερο είναι να σου φανεί αστείο...
Αατα.

τον αναζητά τον χαμένο χρόνο ο προύστης

Το ρουφάει το κανελόνι
το σηκώνει το ράσο

το συνδέει το scart...
(αναφέρεται στο άλλο παρεμφερές λήμμα, αλλά είναι χρέος όλων μας να τα συγκεντρώσουμε όλα εδώ)

Τα υψώνει τα spread
Το αναδιαρθρώνει το χρέος

Τη φορμάρει τη δισκέτα

Το μεφιστοφελεί το φάουστ

μετά από όλα αυτά διαβάζω και vrastaman κι αλλάζω πουκάμισο (καφέδες παντού)

Το α!... ψώλ...λαμβάνει (απολαμβάνει) το σούσι

την πηδάει τη Μακρυπούλια

Το εξασκεί το δικαίωμα
ή, πιο χυδαία,
Το εξασκεί το call option

Τον μυρώνει τον πεθαμένο

Την έχει δουλέψει τη τσαπου.

το καβαλάει το τουφέκι, το βάζει το σύρτη

το στύβει το βετέξ...

Το υπογράφει το Μνημόνιο
Το φέρνει το ΔουΝουΤού

το μηδενίζει το κοντέρ
την πηδάει τη Μακρυπούλια

Από την αργκό των γραφιστών εδώ:

Την τουμπάρει τη γωνία
το ανοίγει το photoshop
την αλλάζει τη γραμματοσειρά
το διώχνει το φυλλάδιο
το ανεβάζει το site
το ρεντάρει το μοντέλο

Τὸ γυαλίζει τὸ μανουάλι.

(Χρησιμοποιεῖται μόνον ἀπὸ τὰ μέλη τῆς συντεχνίας)

το δουλεύει το βετέξ
(η σερβιτόρα, η νοικοκυρά κλπ)

Το σηκώνει το ράσο
Το ρίχνει το κρέας στο πορτ-μπαγκάζ
και είναι και ένα άλλο βρε παιδιά, όποιος το ξέρει ας βοηθήσει. Το είχε πει ο Ρήγας νομίζω σε μία συνέντευξη.
«Το τινάζει το (κάτι)» σημαίνει τινάζει τον ώμο γιατί πέφτει εκεί η στάχτη από το τσιγάρο έτσι όπως καπνίζουν ναζιάρικα.

Νομίζω εννοείς το την καίει τη βάτα.

το καίει το pellet

Τον καίει τον Ιούδα, υπονοούμενο για αντισημίτη ναζιάρη.

Τον διυλίζει τον κώνωπα...
όλα τέλεια αλλά το μεγαλύτερο γέλιο το έριξα με το «την ξέρει την Σταυρούλα» ίσως επειδή είναι το πιο άσχετο!;
Να'στε καλα παιδιά,κλαίω απο τα γέλια!

...και κατά συνέχεια του άνωθεν, την καταπίνει την κάμηλον!

...τον γρασάρει τον κοτσαδόρο!

Δες και εδώ.

Νέες προσθήκες:

την κερδίζεις την eurovision
το παίρνεις το 12αρι
την ψηφίζεις την Αυστρία

το κάνει like το facebook

Νέα προσθήκη Σεπτέμβριος 2014:

Το λυγίζει το iPhone

Τον τραγουδάει τον Πάριο.