Παίκτης της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΠΑΟΚ την σεζόν 2007-2008.
Ο χαρακτηρισμός προήλθε από μια δήλωση του προπονητή Φερνάντο Σάντος σχετικά με την αξία των παικτών που διέθετε: «Αυτή τη στιγμή έχουμε μεγάλο όνομα, μεγάλο κόσμο αλλά μέτρια ομάδα. Είναι σαν να είμαστε μια μεγάλη ονομαστή οικογένεια, στο τραπέζι να έχουμε σαρδέλες και να λέμε ότι έχουμε αστακούς. Θέλει ο κόσμος να βλέπει σαρδέλες και όχι αστακό;»
Παρόλο που προφανώς ο στόχος της δήλωσης ήταν διαφορετικός από τον χαρακτηρισμο τον παικτών ως σαρδέλες, ο όρος καθιερώθηκε αμέσως.
Η έννοια της ποδοσφαιρικής «σαρδέλας» έχει ταυτιστεί με παίκτες αυτής της «χρυσής» ομάδας του ΠΑΟΚ, και κυρίως με τους υποθετικά ταλαντούχους αλλά ψυχολογικά παντελώς ανύπαρκτους ποδοσφαιριστές. Τυπικά δείγματα ποδοσφαιριστή-σαρδέλας θεωρούνται οι Χρίστος Μελίσσης, Λάμπρος Βαγγελής, Σωτήρης Μπαλάφας, Στέλιος Ηλιάδης, Ντάνιελ Φερνάντες και Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο όρος δεν περιορίζεται στους συγκεκριμένους παίκτες και παραμένει σε ευρεία χρήση ακόμα και σήμερα για να περιγραφεί κάποιος περιορισμένου ταλέντου ή πνεύμα νικητή ποδοσφαιριστης του ΠΑΟΚ (ή και άλλης ομάδας).
Το αντώνυμο της «σαρδέλας» είναι, προφανώς, ο «αστακός».
«Ρε Μπαλάφα παλιοσαρδέλα δώσε επιτέλους μια σωστή πάσα γαμώ την τρέλλα μου!»
- Ρε συ, στο επόμενο παιχνίδι θα λείπουν ο Κοντρέρας, ο Βερόν και ο Μουσλίμοβιτς.
- Κατάλαβα, σαρδέλα θα έχει το μενού...
- Μαλάκα πήραμε τον Πάμπλο Γκαρσία!
- Η αποσαρδελοποίηση συνεχίζεται!