Definitions by Hank (386)
Showing 361-370 from 386

Μια παροιμία του λαού μας, που ευνοεί τα τοπικιστικά αντανακλαστικά. Όπως λέμε «παπούτσι απ' τον τόπο σου κι ας είν' και μπαλωμένο», έτσι θεωρείται καλύτερο να πάρεις μια κοπέλα από τον τόπο σου, Ελλεεινίδα, με το όνομα και την χάρη, και μάλιστα απ' τον ιδιαίτερο τόπο καταγωγής σου. Και να είναι και παρθένα την πρώτη νύχτα του γάμου, σύμφωνα με τα τοπικά έθιμα. Τώρα αν έχει κάνει παρθενορραφή, δεν γαμιέται, άλλωστε και το παπούτσι μπαλωμένο ήτανε...
Βλ. και από μπρος παρθένα κι από πίσω μπαίνουν τρένα.

Γνωμικό που εκφράζει απόλυτη μοιρολατρία. Άμα είναι στα γονίδιά σου να είσαι ξεκωλιάρης ή ο,τιδήποτε άλλο (λ.χ. μπουνταλάς, ατσούμπαλος), δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι' αυτό, το έχουν γράψει τα άστρα!

Δηλώνει μια μαλακία, ένα εργόχειρο ή γενικότερα μια χειρωνακτική εργασία που διακρίνεται για την γνησιότητα, αυθεντικότητα και ποιότητά της, και για το ότι γίνεται με παλιές καλές παραδοσιακές μεθόδους, δίχως να έχει πέσει θύμα της εκβιομηχάνισης.

Αγγλιστί: hand-made.

Είναι έγχορδο μουσικό όργανο οι χορδές του οποίου κατασκευάζονται αποκλειστικώς από παρθενικούς υμένες. Ακόμη δεν έχει κατασκευαστεί ποτέ, αλλά αποτελεί εφευρετική έμπνευση του σουρεαλιστή ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκου, ο οποίος αφιέρωσε όλη του την ζωή στην κατασκευή του, αλλά αγνοείται αν τα κατάφερε. Θεωρούσε πάντως ότι όταν με το καλό θα κατασκευζόταν, θα χάριζε στην ανθρωπότητα μοναδικούς ήχους, που θα άξιζαν όλον τον κόπο που επεστρατεύτηκε για την ποίησή του.

Το παρθενοϋμένιον είναι το Χόλυ Γκράαλ, το ιερό μυστικιστικό αντικείμενο όλων των εμπειρικιστών φιλοσόφων, δηλαδή των αρχαιοκαύλων που την βρίσκουν με σεξουαλική λογοτεχνία στην καθαρεύουσα, όπως ο «Μέγας Ανατολικός». Και διοργανώνουν φιλολογικές βραδιές με έγκαυλους νεανίες και καυλοπυρέσσουσες κορασίδες. Η σταυροφορία που πρέπει να αναλάβει ένας τέτοιος εμπειρικιστής είναι να ξεπαρθενέψει όσες περισσότερες λολίτες μπορέσει, προκειμένου να προσεγγίσει έστω και λίγο τον (δυστυχώς μεγάλο) αριθμό υμένων που χρειάζεται για την κατασκευή του μουσικού οργάνου.

Λέξη από τις Νεφέλες του Αριστοφάνους (στιχ. 1023), που έχει ακριβώς το ίδιο σημασιολογικό εύρος και βάθος με το νεοελληνικό κωλόφαρδος (στον συγκεκριμένο στίχο είναι μάλλον σκωπτική η χρήση του). Αποτελεί το inside joke των αρχαιόκαυλων, που την βρίσκουν με σεξουαλικές εκφράσεις στην αρχαίζουσα, όπως έγκαυλος νεανίας, καυλοπυρέσσουσα κορασίς κ.ο.κ. Και είναι αστασίαστο τεκμήριο της αρραγούς συνέχειας της ελληνικής γλώσσας, ικανό να καταποντίσει τον κάθε Φαλλμεράυερ, και ένδειξη ότι τον καιρό που οι άλλοι ανακάλυπταν το κρέας, εμείς είχαμε ήδη χοληστερίνη.
Απορώ που ένας Μπαμπινιώτης ή ένας Ζολώτας δεν χρησιμοποίησαν περισσότερο αυτό το γλωσσικό επιχείρημα, αλλά κάποτε πρέπει να γίνει η αρχή.

Πάντως, η λέξη χρησιμοποιείται και σήμερα ως ψαγμένο ή εύηχο ισοδύναμο του «κωλόφαρδος», όπως διαπίστωσα στο σχετικό γκουγκλάρισμα.

1. Ο δύσκολος, δύστροπος, πούστικος, αλήτικος άνθρωπος, που συμπεριφέρεται σαν κώλος, σαν μουνόπανο.

2. Ο τέλειος κώλος, ο κώλος και υπογραμμός, ο κώλος αναφοράς, ο Κωλοσσός. Δηλαδή για την σλανγκική πλάκα του πράγματος, πολλοί έγκαυλοι νεανίες αναφέρονται σε καλλίπυγες κορασίδες ως «άσε μην μου μιλάς για την Λίλιαν, είναι τρομερός κωλοχαρακτήρας». (Μπορεί να λεχθεί βέβαια και για άντρες, ανάλογα με τα γούστα).

(Εισ-)πνευστό όργανο, όπως και το κλαρίνο, το τρομπόνι, το πουλόφωνο και η φυσαρμόνικα. Παραπέμπει σε πιο τζαζ, ή μάλλον γαμοτζάζ καταστάσεις. Το επανέφερε στην μόδα ο Μπιλ Πλύντον, για τον οποίο καθιερώθηκε και το σύνθημα «Κλίντον, φασίστα σαξοφωνίστα», πριν το γυρίσει στην φυσαρμόνικα.

Είναι η γυμναστική με όργανο τι άλλο, το γνωστό όργανο, τον μπαργαλάτσο. Λέγεται για γκόμενες που είναι υπερκινητικές στο σεξ και τους αρέσει να αλλάζουν διαρκώς στάσεις. Για σέξι γυμνάστριες που θα θέλαμε να κάνουν ενόργανη γυμναστική μαζί μας. Και για πραγματικές αθλήτριες της ενόργανης γυμναστικής, που υποψιαζόμαστε ότι πρέπει να είναι καλές και στην άλλη ενόργανη γυμναστική.

Για περιπτώσεις που δεν μπορεί να πει κανείς και πολλά πράγματα. Δικό της είναι το μουνί, ό,τι θέλει το κάνει. Η έκφραση αρχίζει με ένα τόνο συντηρητισμού, δακτυλοδείξεως και κατάκρισης, αλλά τελειώνει με ένα πνεύμα αδυναμίας και παραίτησης του κατακρίνοντος. Και εντέλει αναγνώρισης της ελευθερίας των άλλων. Τελικά, λέγεται σε περιπτώσεις συνήθως κάποιου ακραίου κι εκπληκτικού γεγονότος, που κάποιος μας καλεί να σχολιάσουμε, ή νιώθουμε την ενδογενή ανάγκη, αλλά τελικά αδυνατούμε. Συνώνυμο του no comment, ουδέν σχόλιον.

Στην διάδοση της έκφρασης συνέβαλε η Ανίτα Πάνια στο «Χρυσό Κουφέτο», που άλλαζε το «μουνί» με οποιαδήποτε λέξη της ερχόταν στο μυαλό. Η φράση έτσι γινόταν σουρεαλιστική. Και τελικά, έχει μείνει να λέμε την φράση αντικαθιστώντας το «μουνί» με κάτι πιο επίκαιρο.

Συνώνυμα: Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα/τζιτζίκια γιαχνί, όπως την βρίσκει κανείς.

Δίστιχο σκυλάδικου («Απόψε έχω περίοδο» ο στίχος στο πρωτότυπο), που έμεινε στην Ιστορία. Υποτίθεται ότι λέγεται από γκόμενες τελειωμένες, που δεν θέλουν να χάσουν καμία μέρα το κοκό, οπότε το πρωκτικό σεξ είναι μια κάποια λύσις. Ή υπενθυμίζεται από άντρες. Επίσης, λέγεται από ανθρώπους που θέλουν να έχουν πάντα μια εναλλακτική λύση στο τσεπάκι τους.