Δηλώνει απαίτηση να σταματήσει ο παρλαπίπας ομιλών το παραλήρημα του και επιτέλους να το βουλώσει. Συνήθως λέγεται με τόνο ικεσίας ή υπέρμετρης βαρεμάρας, όταν εξαντληθεί η υπομονή του ακροατή. Ενδείκνυται σε περιπτώσεις όπου κάποιος χωρισμένος υστεριάζει και επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια. Ευρέως αποδεκτό και σε άλλους χρόνους και πρόσωπα.
- Τι τον θέλαμε τον Αγγελόπουλο; Κούρασε...
- Αμάν μωρή ψυχοβγάλτρα! Σε χώρισε, αποδέξου το! Κούρασες! Δέκα μέρες τα ίδια και τα ίδια λέμε!
- Η γκόμενά σου κούρασε. Γλώσσα δεν έβαλε μέσα... Βαθύ λαρύγγι την είδε;
