Εθνικό και πολιτικό αυτοφαυλιστικό για την Ελλάδα της μεταπολίτευσης στην οποία κυριάρχησε το κόμμα Πα.Σο.Κ. (κυρίως στην τριακονταετία 1981-2011) επηρεάζοντας όμως (ακόμη και μετά την παρακμή του) και άλλα κόμματα που υπέστησαν και συνεχίζουν να υφίστανται πασοκοποίηση. Η κατάληξη -λάνδη, όπως είδαμε και στο Ευρωλάνδη, μπορεί να σημαίνει μεταφορικώς διαφορετικά πράγματα. Καταρχήν: α) Κατάληξη δυτικοευρωπαϊκής, γερμανικής χώρας με μια ευρεία έννοια που μπορεί να περιλαμβάνει και φραγκικές και αγγλοσαξονικές χώρες. Όμως, εφόσον μιλάμε για εθνικό αυτοφαυλιστικό, τότε περισσότερο: β) Μια τριτοκοσμική χώρα, όπου και η ονομασία και η ταυτότητά της έχουν δοθεί από αποικιοκράτες δυτικοευρωπαίους κυριάρχους της και που εν πάση περιπτώσει παρουσιάζει συμπτώματα τριτοκοσμισμού. γ) Ίσως, πιο τραβηγμένα, ο όρος να βγάζει και μια αφέλεια, σαν η χώρα να έχει καταστεί θεματικό πάρκο σε στυλ Ντίσνεϊλαντ.
Εν προκειμένω, μάλλον εννοείται η Ελλάδα ως μια χώρα που ακολούθησε τριτοκοσμικές λύσεις και πορεία επί των κυβερνήσεων Πα.Σο.Κ. και άλλων πασοκοποιημένων κωμάτων της μεταπολίτευσης, ενίοτε χρυσωμένες από το πασοκοχαρούμενο αφήγημα του εκσυγχρονισμού και μιας πεποίθησης ότι μπορούν να συνδυαστούν η προοδευτική ευρωπαϊκή πορεία της χώρας με σοσιαλιστικά/ σοσιαλδημοκρατία πρωκτάγματα, διαθλασμένα και μέσα από τις παθογένειες του ελληνικού κρατισμού, νεποτισμού και γραφειοκρατίας. Δίνω τον λόγο στα παραδείγματα, που τονίζουν τον τριτοκοσμικό χαρακτήρα της πασοκικής Ελλάδας, ενίοτε ίσως και τη σχέση της με ξένα συμφέροντα.
- Εμπνεύσεις όπως είναι τα "κρυμένα λεφτά" από τη μία και οι εμίρηδες του Κεϊμπούτ Καμπίρ που θα έλθουν να επενδύσουν στην
πασοκολάνδη από την άλλη. (Εδώ).
- Στις 3 του Μάρτη ήμουν οργισμένος. Όταν προσφιλές μου άτομο ζήτησε να μάθει το λόγο της οργής μου, απάντησα κομματάκι απότομα: «Θέλω να
δείρω έναν πασόκο». Το προσφιλές μου άτομο πισωπάτησε ορθώνοντας τα
χέρια σε στάση άμυνας. (Χα, καλά το ψυλλιαζόμουν ότι είναι κι
αυτός ένας πασόκος). [...] Θέλω να φύγω από την Πασοκολάνδη.
(Εδώ).
- Συριζιστάν και Πασοκολάνδη. Ας βάλουμε για τα επόμενα λεπτά την πολιτική ορθότητα εκεί που πρέπει, για να πούμε
μερικές αλήθειες. Ολες οι χώρες των οποίων η κατάληξη του ονόματός
τους είναι -στάν έχουν προβληματάκια. Ζοριλίκια υπάρχουν και
στους τόπους με κατάληξη -λάνδη. [...] Ενα από τα ψεγάδια των χωρών σε
-σταν και -λάνδη είναι ότι ουσιαστικά δεν έχουν νόμους. Τα κείμενα που εμφανίζονται ως νομοθετήματα εφαρμόζονται μόνο όταν πρόκειται να
προστατεύσουν τα συμφέροντα των καστών που κυβερνούν. [...] Στο
Γιουνανιστάν και τη Ραγιαδολάνδη είναι καθημερινότητα. Ο νόμος
θα εφαρμοστεί όποτε (και σε βάρος όσων) θελήσουν οι τοποτηρητές του
υπαρκτού λαμογισμού, οι παραγωγοί χαβιαριστερισμού, οι
εκσυγχρονιστές της Siemens και οι λοιποί πασόκοι. Τζάμπα
μάγκες. (Εδώ).
- Φαίνεται ότι εκεί στην Πασοκολάνδη κάποιοι έχουν εθισθεί στην λήψη αποφάσεων ερήμην του λαού. (Εδώ).
Τώρα σε δύο περιπτώσεις που βρήκα, ως Πασοκολάνδη εννοείται πολύ συγκεκριμένα η Κρήτη ως το πασοκονήσι (και νυν συριζονήσι) που ψήφιζε σε πολύ μεγάλα ποσοστά Πα.Σο.Κ.
- ΠΑΣΟΚολάντι ή ΠΑΣΟΚΟΛΑΝΔΗ= Το….»πράσινο νησί». (Εδώ).
- Σας γράφω από το Λασίθι της Κρήτης, την πρώην pasokland, όπου έφερα το κορμάκι μου για ολιγοήμερες διακοπές. Περπατώ μόνος μου στο
ξακουστό οροπέδιο με τους μύλους του. Ο κόσμος με αναγνωρίζει από το
ζιβάγκο μέσα στον Ιούλη και με πλησιάζει. [...] Πρόκειται για κάποιους
από τους τελευταίους πλέον πυρήνες πασόκων στη χώρα που απομονώθηκαν
από τη συριζόπληκτη πλέον Κρήτη. Σχεδόν κυνηγημένοι, σχεδόν ήρωες.
"Ντρέπομαι στο καφενείο", μου λέει ένας παππούλης. [...] Ένας 21χρονος
φοιτητής μου μίλησε για το μπούλινγκ που δέχονται οι
πασπίτες στο ΤΕΙ του. Ευτυχώς, μου λέει, τα κορίτσια θέλουν
ακόμη τους πασπίτες. Είναι το γονίδιο του Αντρέα, βλέπετε, που πέρασε
από γενιά σε γενιά πασόκων. (Depressed Pasok, "Ψυχολογικό Ξεζούμισμα",
Unfollow 44 (Αύγουστος 2015), σ.102).
