Μπαμπαδίστικη πολιτικολογία που χαρακτηρίζει πρόσωπα ή πολιτικές που κρατούν επαμφοτερίζουσα στάση, πατούν σε δύο βάρκες, αλληθωρίζουν προς όλες τις κατευθύνσεις και προσπαθούν να είναι αρεστοί σε όλους κατά το Καφαβικό «Είπεν ο Μυρτίας, Σύρος σπουδαστής στην Αλεξάνδρεια, ...εν μέρει εθνικός κι εν μέρει χριστιανίζων:».
Με αυτή την φράση, που έχει καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού και παραπέμπει σε άλλες εποχές, καταγγέλλουμε την καιροσκοπική / σπεκουλαδόρικη στάση αυτού που την εφαρμόζει, αν και στην πραγματικότητα αποφεύγουμε να πάρουμε κι εμείς σαφή θέση. Ωστόσο αυτός που την μεταχειρίζεται, με τον ανάλογο μάλιστα στόμφο, δημιουργεί την εντύπωση ότι έχει βαθιά γνώση και συγκεκριμένη άποψη επί του θέματος. Συνήθως δεν διευκρινίζουμε ποιος είναι ο «αστυφύλαξ» και ποιος ο «χωροφύλαξ», ώστε κατόπιν εορτής να πέφτουμε πάντα «μέσα».
από εδώ
Κατά βάθος θέλουμε κράτος; Μήπως είμαστε «ψιλοαναρχικοί», «ψιλοαντικρατιστές»; Μήπως το «ψιλοαπολαμβάνουμε» όταν καταλύεται το κράτος -αρκεί, βέβαια, να μην πληρώνουμε εμείς το λογαριασμό; Μέχρι σήμερα κουτσοπορευόμασταν. Και με τον «χωροφύλαξ» και με τον «αστυφύλαξ». Και κράτος της προκοπής δεν είχαμε, αλλά και την ελευθερία μας και την ασφάλειά μας απολαμβάναμε…
