Από τραγούδι της Ρίτας Σακελαρίου, σε στίχους Γιώργου Παυριανού και μουσική Νίκου Τερζή, που έχει ως εξής:

Έδωσα δέκα καφετιά
κι έκλεισα πρώτη θέση
στο Μέγαρο για μια βραδιά
να πάω όπου μ' αρέσει.
Είχα χτενίσει τα μαλλιά
και φόραγα τακούνια
κι ο παίδαρος απ' τα παλιά
χτύπησε τα κουδούνια.

Εγώ δεν πάω, δεν πάω Μέγαρο
θα μείνω με τον παίδαρο.

Έδωσα δέκα καφετιά
μα τώρα τα πετάω
στο Μέγαρο δεν θέλω πια
μονάχη μου να πάω.
Κι άμα θελήσω μουσική
πηγαίνω στο κρεβάτι
εγώ κι ο παίδαρος εκεί
ακούμε την Ενάτη.

Εξ ου και η έκφραση «την ακούει την Ενάτη» κατά το την τρίζει την όπισθεν. Το τραγούδι κυκλοφόρησε στις αρχές των '90ς, όταν ακόμα υπήρχαν καφετιά, και το Μέγαρο Μουσικής ήταν στα χάι του. Η έκφραση δηλώνει το δίλημμα μεταξύ κουλτούρα να φύγουμε αφενός, και χουχουλιάρικων καταστάσεων που από γουτσισμό μπορεί να εξελιχθούν και σε γαμιστερές καταστάσεις αφεδύο. Ασφαλώς, επικρατεί η δεύτερη λύση. Για ένα παρόμοιο δίλημμα βλ. σούσι ή τσιμπούσι;

Λίλιαν: Με κάλεσε ο Επαμεινώνδας, ξέρεις αυτός ο ευήλικος κύριος, που την έχει δει κάτι μεταξύ κούλτουρμαν και Αλμπέρ Γαμύ να πάμε στο Μέγαρο, αλλά την ίδια ώρα είχα κλείσει δείπνο σπίτι με τον Αρίστο. Οπότε λέω να του πω του γέρου: Εγώ δεν πάω, δεν πάω Μέγαρο, θα μείνω με τον παίδαρο!
Λάουρα: Τι; Είναι αποφασισμένο; Στον Αρίστο, σ' αυτόν τον νιούμπη θα δώσεις ό,τι πολυτιμότερο έχεις, την παρθενιά σου;
Λίλιαν: Θα δούμε, ή την μία ή την άλλη.

Ρίτα Σακελλαρίου (από Dirty Talking, 09/03/09)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Παρακλάδι της εγχώριας μέταλ σκηνής που χαρακτηρίζεται στο ξεκίνημά του από την άθλια μουσική, την άθλια παραγωγή και τους στίχους που μοιάζουν με κρεσέντο πολύωρης παλινδρόμησης του πέοντα κατά την τρυφερή εφηβική ηλικία. Αποτέλεσμα της απόλυτης καΐλας που διακρίνει αυτά τα συγκροτήματα είναι οι απολύτως ανοιχτοί μουσικοί (λέμε τώρα) ορίζοντες (από καφρίλες, ποζεριές και μέταλ του μπιμπερό μέχρι Μενιδιάτη και βγάλε)...

Ιδιαίτερη άνθιση παρουσίασε το ιδίωμα στο δεύτερο μισό των 90's, με κύριο βήμα την στήλη των ελληνικών κυκλοφοριών του περιοδικού Metal Hammer, στο οποίο οφείλει και την ονομασία του. Μετά το κίνημα του masturbation metal άρχισε να ξεφτίζει, όχι όμως πριν παρουσιάσει πραγματικά διαμάντια του είδους που πρεσβεύουν με ταλέντο, τέχνη και αξιοπρέπεια την πραγματική μαλακία στην μουσική, πάντα με σεβασμό στην μεγάλη εθνική μας παράδοση στον τομέα (της μαλακίας).

  1. (Διαφωτιστικότατο βιογραφικό των Panx Poutana)

«Τα μέλη του διάσημου masturbation metal σχήματος, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι και της OTiNaNAi Productions. Εδώ θα βρείτε πληροφορίες για το συγκρότημα, καθώς και διαθέσιμη για download ολόκληρη την δισκογραφία μέχρι σήμερα.

Είναι γενικά αποδεκτό, πως η παρατεταμένη σεξουαλική στέρηση κατα την ευαίσθητη περίοδο της εφηβικής ηλικίας, δύναται να προκαλέσει ανεπανόρθωτα ψυχικά τραύματα στο συναισθηματικό κόσμο του ανυποψίαστου νέου. Οι ανομολόγητες διαστροφές που προκύπτουν απο την παραπάνω διαδικασία, σπάνια βρίσκουν διέξοδο κάπου αλλού, πέρα απο τη μοναχική, πλήν ευχάριστη, εκτόνωση στο χώρο της τουαλέτας. Η αλήθεια είναι ότι για τους περισσότερους αυτό είναι αρκετό, δεν ήταν όμως και για εμάς και αυτός είναι ο λόγος που δημιουργήσαμε τους Panx Poutana, το καλοκαίρι του 1993. Μετά απο 12 demos, μερικά από τα οποία παρουσιάστηκαν και στη στήλη “ελληνική σκηνή” του περιοδικού Metal Hammer (Δύο Φώκιες Παίζουν Τάβλι, PEOS A.D., Λοβοτομή Κάν’το Και Εσύ) θεωρήσαμε πως ήταν η κατάλληλη ώρα να εκθέσουμε τις κατάπτυστες μουσικές μας δημιουργίες μας στο ευρή κοινό. Ο στίχος μας είναι ελληνικός (και αρκετά σόκιν…) ενώ το ύφος της μουσικής κινείται μεταξύ Brit Pop, κλασικού Heavy Metal, Punk, Reggae, Έντεχνου Λαϊκού κ.α. (τα συμπεράσματα δικά σας).

Demoγραφία :

1993 – Το Ξεκώλιασμα Tου Σατανά
1994 – Δύο Φώκιες Παίζουν Τάβλι
1995 – Peos A.D
1996 – Μουσικός Αυνανισμός (Βαλ’ Την Φρίκη Μες Στο Μπρίκι)
1997 – Η Δεκαλογία Tης Εσχατολογικής Ουτοπίας
1998 – Η Μοναξιά Tου Κτηνοβάτη
1999 – Λοβοτομή (Κάν’το Kαι Εσύ)
2000 – 10 Αγαπησιάρικα Τραγουδάκια (Και Ένα Όχι Kαι Τόσο)
2001 – (Ήταν) Οι Τελευταίοι Ρομαντικοί
2003 – Αποπλάνηση Τώρα
2005 – Όλοι Έιχαν Άδοξο Τέλος (Εκτός Aπό Tον Αργύρη Που Είναι Super)
2009 – Εθισμένοι Στα Υπόθετα»

  1. (από εδώ)
    «Η καλύτερη κριτική που έχω διαβάσει ποτέ ήταν σε ένα από τα δύο και ήταν κάπως έτσι:
    »Η αξία του εν λόγω CD, αν αφαιρέσεις τα 0.0002 Euro που κάνει το ίδιο το CD, και τα 0.5 Euro που κάνει η συσκευασία, είναι η ίδια με την αξία μιας (censored) που πέφτει με δύναμη στη λεκάνη και σου πιτσιλάει λίγο την (censored)«

Πςςς!!!! Το συγκεκριμένο ήτανε σε ένα metal hammer του 90 για ένα demo. μάλιστα ο τύπος στο demo του »I thanx philips cassetes« χαχαχαχα όταν πέφτει στα χέρια μου metal hammer τρέχω κατευθείαν στα reviews (είχαν βγάλει και ειδική κατηγορία masturbation metal

  1. (Από διαδικτυακή δημοσκόπηση)

«To kalytero ellhniko masturbation metal band

AnoRimoI 28% [ 15 ]
To Plokami Toy Karxaria 36% [ 19 ]
NCarkade 11% [ 6 ]
Nekra Soublakia 4% [ 2 ]
Kafrillion 11% [ 6 ]
Allo 8% [ 4 ]
Sapila Thanatou (Sapil Of Death) 0% [ 0 ]
Metallhra 0% [ 0 ]
The Loutsa Project 2% [ 1 ]»

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified