Σημαίνει ότι ήμαστε πολύ χάλια, τόσο ώστε να μας κλαίνε ακόμη και οι ρέγγες. Τώρα, γιατί οι ρέγγες και όχι κάποιο άλλο ψάρι, ή άλλο ζώο, ή πρόσωπο, είναι απορίας άξιον. Εικάζω ότι η επιλογή της ρέγγας οφείλεται στην εμφάνιση της αποξηραμένης (καπνιστής, λιαστής κ.λπ.) ρέγγας που λέγεται και τσίρος. Ο όρος τσίρος χρησιμοποιείται για τον πολύ αδύνατο άνθρωπο, τον λιπόσαρκο, αυτόν που είναι για λύπηση· επομένως όταν μας κλαίνε οι ρέγγες σημαίνει ότι έχουμε μεγάλο χάλι, πιάσαμε πάτο.

Έκφραση που ακολουθεί συνήθως το ρήμα «είμαι» και υποδηλώνει ότι είμαστε σε πολύ δυσμενή θέση, ότι έχουμε φτάσει στον πάτο, ότι είμαστε σε τραγική κατάσταση, ότι κοινώς τον ήπιαμε. Το χρησιμοποιούν συχνά οι οπαδοί διάφορων ομάδων σε μια κρίση αυτοκριτικής.