Το είδος ντράμερ που έχει δυνατό και επιβλητικό ήχο. Τυπικά χαρακτηριστικά του είναι η δύναμη σε χέρια και πόδια, οι καλοί του χρόνοι και η αντοχή του σε κουραστικά live, με συνεχόμενα δύσκολα και πολύλεπτα κομμάτια.
Οι ξυλοκόποι συνηθίζουν να παίζουν με τις μπαγκέτες ανάποδα, με το χοντρό μέρος δηλαδή και, ουκ ολίγες φορές, τις σπάνε από την δύναμη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι άγαρμποι.
Οι αντιπρόσωποι του βορειοευρωπαικού μέταλ (Γερμανία, Σκανδιναβία) έχουν να επιδείξουν πολλά τέτοια παραδείγματα ντράμερ.
Παίζει και στην αργκό των γκρουπακιών, ή τουλάχιστον έπαιζε αρκετά πριν κάμποσα χρόνια: ξυλοκόπο λές τον ντράμερ που βαράει μέν άσκημα, αλλα δυστυχώς και άσχημα. Δηλαδή, τον τύπο που πιστεύει οτι όποιος δεν χάνει δέκα κιλά την πρόβα στα τύμπανα, δέν αξίζει να λέγεται ντράμερ, και που τεχνική γι' αυτόν σημαίνει απλά «ανελέητη δύναμη» (και όχι απαραίτητα έρρυθμη...).
vikar, από σχόλια του άλλου ορισμού
