Comments by poniroskylo (1690)
Showing 691-720 from 1690
Δεν το ήξερα, πολύ ενδιαφέρον.
Στα τούρκικα, tunç είναι ο μπρούντζος - αυτό για τη μπίλια του ρουλεμάν δεν το βρίσκω. Πάντως τη μπίλια του ρουλεμάν τη λέμε και κουρσούμι και κουρσούμι λέμε επίσης τον χαζό, τον αργόστροφο. Στα τούρκικα, kurşun είναι το μολύβι, το μέταλλο όχι αυτό που γράφουμε.
Μήπως, άραγε, παραπέμπει σκωπτικά και στα αρχαία κομπιούτερ και παιχνιδομηχανές Atari;
Προέλευση;
Υποθέτω ότι προκύπτει διότι το κλασικό γιουβέτσι με χυλοπίτες μαγειρεύεται σε πήλινο σκεύος.
Κλαπατσίμπανο είναι η παραφθορά της παραφθοράς. Συνηθέστερο είναι το κλαπατσίμπαλο για το οποίο ο Τριανταφυλλίδης λέει ότι είναι ειρωνική αλλοίωση του μεσαιωνικού κλαβιτσίμπαλον, ίσως ηχομιμητική παρετυμολογία κλάπα κλάπα του ιταλικού. clavicembalo = κλειδοκύμβαλο, όργανο.
Μάλλον παρελείφθη ως ευκόλως εννοούμενον αλλά η λέξη κατασκευάσθηκε στα Αγγλικά από τα συνθετικά inter- και city - και σημαίνει αρχικά το τραίνο που συνδέει κατευθείαν, χωρίς ενδιάμεσους σταθμούς, δυο μεγάλες πόλεις. Αλλά είναι γεγονός ότι ο όρος χρησιμοποιείται, καταχρηστικά θα έλεγα, και για τραίνα που κάνουν ενδιάμεσες στάσεις αρκεί να είναι σχετικά γρήγορα.
Στα τούρκικα macun είναι ή αλοιφή, ο στόκος, γενικώς μια κολλώδης μάζα. Στα ελληνικά, πέραν της σημασίας που δίνει ο ορισμός, ματζούνια λέμε και τις καραμέλες τις μαλακές που κολλάνε - και αυτή η έννοια υπάρχει στα τούρκικα.
Συγνώμη, όχι ... χαφταλεύρας (με -φ γράφεται συνήθως) είναι ο πολύ αφελής, αυτός που τα καταπίνει όλα αμάσητα, ο μπουνταλάς. Δεν λέγεται για φαγάδες, κυριολεκτικά.
Aferin! Γελάσαμε και σήμερα ...
Αγαπητέ κύριε/α errata culinaria σας ευχαριστούμε για τις διευκρινίσεις και να μας επισκέπτεσθε.
Προσωπικά, κι εγώ θα έρχομαι από το δικό σας το μαγαζί.
@ khan Δεν νομίζω ότι έχω άποψη, όπως προκύψει. Θυμάμαι ακόμη κάτι ό,τι νάναι μήδια που είχα ανεβάσει εδώ χαριεντιζόμενος με τον ΙΝΒΙ. Ήταν τόσο παλιά που, για να φανταστείς, δεν υπήρχε ακόμα η δυνατότητα να βάλεις λεζάντα εξ ου και το επίσης ό,τι νάναι σχόλιο.
Μπορώ να πω κάτι; Μήπως οι σημασίες 3 και 4 θα έπρεπε να είναι χωριστοί ορισμοί; Δεν βαθμολογώ προς το παρόν μη τυχόν και χωρίσουν και βάλω το πεντάστερο δίπαξ.
Τόχω σκεφτεί κι άλλες φορές και μ' άλλα λήμματα και του john και άλλων.
Α ρε πάτσι, είσαι αστέρι και σε πάω με χίλια ... τέτοια μας κάνεις και μας ψήνεις να σκεφτόμαστε και να γράφουμε και άλλα τέτοια δύσκολα ...
Εγώ τον καθηγητή σου δεν τον ξέρω και μπορεί να είναι και πρώτο παιδί αλλά επειδή ακούω ότι αυτά που σου είπε σ' έριξαν και δεν είναι σωστό, κάνε μου μια χάρη και πάρτον ένα τηλέφωνο ακόμη και ρώτα τον τα εξής δυο πράματα:
α) αφού όλα είναι άνετα, σαφή και λυμένα στο μυαλό του (και των συναδέλφων του) πώς γίνεται να μην υπάρχει στα ελληνικά ένα λεξικό της σλανγκ, έτσι και καλά ακαδημαϊκών προδιαγραφών;
β) έτι περαιτέρω, γιατί δεν έχουν βρει μια ελληνική λέξη για την σλανγκ;
Πολύ μ' ενδιαφέρει τι θα πει. Ναι, και βεβαίως είμαι προκατειλημμένος - αλλά, κττμγ, δικαιολογημένα. Για να συνεχίσω τον παραλληλισμό σου με τα αυτοκίνητα, και χωρίς να θέλω να θίξω τον φίλο σου, εμένα μου φαίνεται ότι αυτοί έχουν γράψει εγχειρίδια για τον κινητήρα της Φεράρι αλλά καπώ δεν έχουν ανοίξει και μπορεί να μην ξέρουν και να οδηγούν - σε στρογγυλοφάναρο δε, που είναι αυτό που μας καίει, σίγουρα δεν έχουν ανεβεί. Μεταφορικά μιλώντας, έτσι;
Σε ό,τι αφορά τους ορισμούς, πιο πάνω είχα βάλει τρεις τυχαίες παραπομπές σε λεξικά που αθροιστικά δίνουν καμμιά δεκαριά ορισμούς τι είναι σλανγκ/αργκό κλπ. Έχουν κάποιες διαφορές (ιστορικές, έμφασης κλπ) αλλά όλοι καλοί είναι και εύκολα βρίσκουμε και δέκα φορές τόσους. Βεβαίως και είναι χρήσιμοι, ακριβώς για τους λόγους που λες. Αλλά είναι ίδιον της σλανγκ να ξεγλιστράει μέσα από τους ορισμούς - δεν είναι τυχαίο και θάλεγα ότι στα ελληνικά είναι και κάπως πιο έντονο, και ούτε αυτό είναι τυχαίο. Αλλά αυτή είναι άλλη κουβέντα.
Γούστο μου και καπέλο μου και καουμποϊλίκι μου.
Τζανεροποιούμαι είναι, πάω στοίχημα. Από τα τζάνερα, καθ'ημάς τζανερίκια ή ρίκια. Ο τύπος ήταν πολύ ανορθόγραφος.
@ vikar τα σπέκια μου για την έρευνα - και την διαδικτυακή και την εργαστηριακή. Μας άνοιξες νέους ορίζοντες για να χάνουμε την ώρα μας και σπάσαμε και πλάκα μεγάλη.
Τι κρατάμε, τώρα, απ' όλα αυτά;
- η ρέβα είναι γογγύλι μάλλον παρά ρεπάνι
- το πικάντικο ρεπάνι απ' το οποίο βγαίνει το horseradish στα Ελληνικά το λέμε χρένο - faute de mieux.
- Οι Κυπραίες κόττες ψάχνονται για άσπρα, μεγάλα (χοντρά μάλλον παρά μακριά) και σαφώς όχι πικάντικα. Ρεπάνια, εννοώ.
Κατάλαβες, και μετά μου λες εσύ γιατί δεν έρχονται οι Κυπραίοι στο σάιτ; Γιατί είναι σοβαροί άνθρωποι, γι' αυτό δεν έρχονται. Δεν είχα πολλά πάρε-δώσε μαζί τους - είχα κάποτε έναν στο μπαλκόνι αλλά κι αυτός μισός ήτανε και είχε μεγαλώσει κι αλλού - αλλά από το λίγο που τους ξέρω αυτού του είδους τα φτηνά σεξουαλικά υπονοούμενα δεν είναι του γούστου τους, ούτε τα σόκιν ανέκδοτα. Όταν αποφασίσουν να κάνουν πλάκα με τέτοια πράματα, το κόβουν χοντρό. Και επίσης δεν βρίζουν - ή, μάλλον, όταν βρίζουν το εννοούν. Οπότε, τι νάρθουν να κάνουν σ' αυτό το σάιτ; Και οι χειρότερες είναι οι γυναίκες εδώ πέρα, έτσι; Λίγο προχώ γι' αυτούς, θάλεγα. Εκτός κι αν είναι ΚΟΥΛ ΚΥΠΡΑΙΟΙ - (τόβαλα με κεφαλαία αυτό να πιάσει όλες τις περιπτώσεις στο google, ξέρω ότι το ψάχνουνε - είναι κάτι σαν το famous Belgians)
ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ (κι αυτό το ψάχνουνε)
Όχι ρε, ούτε πειράζει, ούτε πειράζει. Κι εγώ δεν τόχω με λεπτομέρειες και πού να βρίσκεις καλοκαιριάτικα βεριτάμπλ Πασοκτζή να ρωτήσεις. Αμυδρά θυμάμαι να 'χω ακούσει ότι του είχε βγει το όνομα από τότε που ήταν στη Γερμανία επί δικτατορίας για τους προφανείς, νομίζω, λόγους - ωραίος άντρας (if you like that sort of thing), μέ έφεση στη φιγούρα, στενή σχέση (τότε) με τον Μεγάλο and not too much upstairs. Σημειώστε και ότι «ωραίος Μπρούμελ» της ΝΔ αποκαλείται ο Αβραμό - και απ' τα λίγα που είμαι σε θέση να γνωρίζω του πάει ακόμα πιο πολύ.
Α ναι, είμαι σε θέση να γνωρίζω επίσης ότι ο Beau Brummel ουδέποτε υπηρέτησε στον Αυστριακό στρατό. Ατελείωτοι Έλληνες πολιτικοί, αθάνατη ελληνική δημοσιογραφία ...
Υπάρχει στα καλιαρντά η λέξη πούλη, αγνώστου ετύμου, που σημαίνει κώλος. Όπως λέει και το δίστιχο:
«Κι αν είν’ η πούλη µου στενή κι η µέλα σου µεγάλη,
πάρε σαπούνι συριανό και βάλτης στο κεφάλι…»
(όπου μέλα=σαρμέλα=ψωλή)
Η βάση δεδομένων της ΕΕ το δίνει ως εκτοξευτήρας. Δεν είναι ναυτικός όρος. Χρησιμοποιείται η λέξη στη βιομηχανία, ειδικά στη χημική βιομηχανία. Ανεβάζω διάφορες φωτογραφίες που βρήκα - αν υπάρχει κανείς που ξέρει σωστά περί τίνος πρόκειται, ας πει.
Αυτό, ή και γαμώ τα ψαγμένα είναι ή τελείως μούφα ...
Εξαιρετικό λήμμα! 5+5 και λίγα είναι.
Ήταν υπαρκτό πρόσωπο, παλαιστής. Υπάρχουν κάποιες αναφορές ονλάιν αλλά λίγες. Ξέρει κανείς κάτι παραπάνω;
Από τα αγγλικά είναι - jiggy-jiggy. Νομίζω ότι έχει και μια σχέση με Τζαμάικα αλλά όχι σίγουρα. Ηχοποίητο; Γιατί όχι;
Και συμφωνούμε και δεν συμφωνούμε.
Το βασικό είναι ότι η σλανγκ δεν είναι μία - και δεν μπορεί να είναι μία, δεδομένου ότι υπάρχουν διακριτές (τεμνόμενες ή όχι) κοινωνικές ομάδες με τους δικούς τους κώδικες. Κάποιες σλανγκ ξεκίνησαν έτσι όπως λες, στο περιθώριο, και διατηρούν αυτό το χαρακτήρα. Άλλες όχι. Η βικτωριανή backslang, τα εγγλέζικα ποδανά, αναπτύχθηκε από κρεοπώλες και μανάβηδες - pillars of society. Το σημερινό geek speak ξεκίνησε στα labs των καλύτερων αμερικάνικων πανεπιστημίων - περιθώριο κι αυτά;;;
Κι εντάξει, η σλανγκ δεν έχει απαραίτητα χιούμορ και το χιούμορ δεν είναι απαραίτητα σλανγκ. Αλλά, κάποιες σλανγκ έχουν πολύ χιούμορ και άλλες όχι. Και κάποιο χιούμορ βασίζεται σε στοιχεία σλανγκ - στο κωδικοποιημένο λογοπαίγνιο π.χ. τομπούλογλου - και άλλο όχι. Γιατί να τα χωρίσουμε επί τούτου;
Όλα αυτά δεν το κάνουν το θέμα χαοτικό - το κάνουν σύνθετο. Και στην κατανόηση ενός σύνθετου θέματος γενικά δεν βοηθούν δηλώσεις που ενδέχεται, έστω, να εκληφθούν ως αξιωματικές ή ως αφορισμοί. Αν κι εγώ νομίζω ότι δεν παρερμήνευσα και τίποτε. Και η απάντηση σου, όπως και η αρχική δήλωση, δείχνει να αντιλαμβάνεται την αργκό με την σημασία που είχε στους λογοτεχνικούς κύκλους στη Γαλλία (ειδικά στους ρομαντικούς) στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα - καίρια περίοδος, δε λέω, αλλά κοντεύουν και 200 χρόνια.
Τραβάμε μια γραμμούλα εδώ.
..............................................
Σε ό,τι αφορά το άλλο που θίγεις, είναι λίγο άλλα λόγια ν'αγαπιόμαστε αλλά δεν πραζ, να πούμε και γι'αυτό.
Όπως πολύ καλά ξέρεις - αλλά δεν αναφέρεις (γιατί;) - το λήμμα δεν διαγράφηκε μόνον επειδή ήταν προβοκατόρικο (που ήταν) αλλά και επειδή ήταν ελλιπές και ανακριβές. Στην εξήγηση που έλαβες έλεγε ότι πουθενά στον ορισμό δεν εξηγούσε τι σντομπούτσο σημαίνει αυτό το σύνθημα, πότε και γιατί λεγόταν, ποιος είναι/ήταν ο Σικαμπάλα κ.ο.κ. Επίσης περιέγραφε ως γεγονότα, και μάλιστα που συμβαίνουν κάθε χρόνο, πράγματα τα οποία ήταν είτε απλώς λάθος (και προκλητικά διατυπωμένα) είτε αδύνατον να ελεγχθούν (και ακόμη πιο προκλητικά διατυπωμένα).
Τώρα, πώς από την διαγραφή αυτής της πίπας φτάσαμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει στο σάιτ εμμονή στο «χαλαρό», στο «πλακατζίδικο», στο «γουστόζικο» είναι λογικό άλμα απίστευτο που μόνον σε εκνευρισμό μπορώ να το αποδώσω - εκτός αν όντως αποφάσισες να υιοθετήσεις το στυλ του Βέλτσου, όπως απειλούσες νωρίτερα ;-). Χαλλόου; ... τα δικά σου τα λήμματα που είναι και κοσμήματα του σάιτ να δεις μόνον ... γαζί ... χαλαρό, γουστόζικο, yeah, right ... Κάθε παθογενής σλανγκ είναι καλοδεχούμενη, φαντάζομαι, και η σκληρή έκφραση επίσης, αρκεί όμως να ξέρουμε τι λέμε, έτσι; Και αν διαβάσεις τα γηπεδικά λήμματα που υπάρχουν και που είναι εκατοντάδες θα δεις ότι τίποτε δεν έχει εξοβελισθεί.
Α, ναι, και φορτισμένα κλισέ όπως δια τον φόβον των Ιουδαίων και αποφασίσατε και διατάξατε, επίσης σπανίως βοηθούν στην κουβέντα.
@ johnblack γράφεις παραπάνω:
«... η σλανγκ κρύβει μέσα της πολύ πόνο, πολύ πίκρα, ματαίωση, οργή, μίσος, προσωπικά αδιέξοδα, παθογένεια.»
Έτσι όπως το θέτεις χωρίς επιφυλάξεις, θεωρώ ότι εννοείς ότι αυτή η δήλωση έχει γενική ισχύ. Δηλαδή, ο πόνος, η πίκρα, η ματαίωση κλπ δεν είναι ίδια χαρακτηριστικά κάποιων μορφών σλανγκ, σε κάποιες εποχές κ.ο.κ. αλλά χαρακτηρίζουν κάθε τι που είναι σλανγκ. Παραφράζω τη δήλωση σου ελαφρά:
«... κάθε λέξη που είναι σλανγκ κρύβει μέσα της πολύ πόνο, πολύ πίκρα, ματαίωση, οργή, μίσος, προσωπικά αδιέξοδα, παθογένεια.»
ΟΚ, λέω, λοιπόν, πώς αυτό που υποστηρίζεις είναι λάθος. Υπάρχουν πολλές λέξεις που είναι σλανγκ (με κάθε αποδεκτό ορισμό της έννοιας - δες παρακάτω) και που ΔΕΝ κρύβουν πόνο, πίκρα, ματαίωση και τα συναφή. Ιδού μερικά παραδείγματα:
βαρούχας, βυντριά, γριές, ιεχωβάδες, κουβαρίστρα, κουτσιανικούλης, κριάρι, μεσολογγίτης, παλτό, σκουλήκια, τροχονόμος, τσο και λο, ψαράδες
Νταξ, είναι πίκρα νάναι ο τερματοφύλακας σου μεσολογγίτης και το σέντερ φορ σου παλτό και να χάνεις από ψαράδες, αλλά δε νομίζω ότι την εννοείς έτσι την πίκρα.
Αυτές οι λέξεις είναι 100% σλανγκ (των γηπέδων) αλλά ούτε πόνο ούτε οργή ούτε προσωπικά αδιέξοδα δηλώνουν - βασικά, καλαμπούρια είναι και ως επί το πλείστον αθώα, σχεδόν παιδικά, ούτε μια βρισιά δεν έχουν. Οπότε;
Α, το γεγονός ότι φέρνω ποδοσφαιρικά παραδείγματα είναι τυχαίο. Το σάιτ είναι γεμάτο από λέξεις σε κάθε σχεδόν κατηγορία που είναι σλανγκ αλλά που δεν έχουν τα ειδοποιά χαρακτηριστικά που δίνεις εσύ στην σλανγκ
Για κάποιους ορισμούς τι είναι σλανγκ/αργκό, εδώ, εδώ και εδώ
Καλέ, τι ρωτάς;
Δεν καταλαβαίνω γιατί τον μπαμπά της Μαρίας τον χαρακτηρίζετε θύμα. Από τη στιγμή που είπε την ατάκα - το άσε τα φιλοσοφικά - ο Φουσέκης έχασε τη μπάλα.
Σημειώνω ότι και η αρχή της στιχομυθίας με τον μπαμπά, που παραλείπεται στο παράδειγμα, είναι:
Φουσέκης: Λοιπόν, πούστη ... δώσε μου την τέτοιανε ... την Μαρία ...
Μπαμπάς: Άσε τα φιλοσοφικά ... δεν την παίρνεις, καθαρά τα πράματα
Λέγεται και σε άλλες φάσεις, π.χ. για φαγητό
- Είχε και κάτι ντολμαδάκια ... ωραία φαινόντανε αλλά *δεν πήρα πάσα *... μέχρι ν' ανοίξω το κρασί, πέσανε όλοι οι νηστικοί και τα εξαφανίσανε...
@ vikar καλά, τι φοβερό σάιτ είναι αυτό το errata culinaria, πόσο καμένοι μπορεί να είναι οι άνθρωποι ... χειρότεροι κι από μας ...
Βεβαίως, χρένο - το είχα ακούσει αλλά δεν μούρθε. Και ναι, είναι σλάβικο, хрен στα ρώσικα και στα σέρβικα, chren στα σλοβάκικα, hren στα σλοβένικα και ούτω καθεξής.
Επιβεβαιώνω, με καθυστέρηση, την ατάκα - κι εγώ από Φράνκο-Τσίτσο την θυμάμαι (late '60s - early '70s). Έψαξα να βρω από ποιά ταινία είναι αλλά δεν τα κατάφερα - αν κάποιος ξέρει ας πει. Η φάση πάντως, αν δεν κάνω λάθος, είναι ότι έχουν μπει σ'ένα καράβι για να κρυφτούν (γιατί τους έχουν παρασύρει;) και εκεί που έχουν ψιλοηρεμήσει κοιτάει ο Φράνκο από το φινιστρίνι και την ρίχνει πανικόβλητος την ατάκα, κοιτάει και ο Τσίτσο και του απαντάει «Όχι βλάκα, εμείς φεύγουμε». Αυτά.