Comments by poniroskylo (1690)
Showing 1381-1410 from 1690
Καλά ρε πστ! ... δε παίζω ... πού βρήκες φωτογραφία μου;
Βαζάνι στα κυπρέικα είναι η μελιτζάνα. Καμμία σχέση μάλλον.
Σεισάχθεια. Από το σείω+άχθος.
Τα soap operas λέγονται έτσι διότι στην Αμερική της δεκαετίας του '50 μόνιμοι διαφημιστικοί χορηγοί των προγραμμάτων ήταν οι φίρμες απορρυπαντικών. Και στην Ελλάδα στη δεκαετία του '60 τις ραδιοφωνικές σαπουνόπερες «Πικρή, μικρή μου αγάπη» και «Μείνε κοντά μου αγαπημένη» τις προσέφερε το Tide.
Το περί ου ο λόγος «Αχίλλειο» άνοιξε στα μέσα της δεκαετίας του '60. Το όνομα δεν έχει καμμία σχέση ούτε με το Αχίλλειο της Κέρκυρας ούτε με το χωριο Άγιος Αχίλλειος στις Πρέσπες ούτε και με την εκκλησία του Αγίου Αχιλλείου στη Λάρισα. Έχει, όμως, σχέση με τον Αχιλλέα και πιο συγκεκριμένα με το ζαχαροπλαστείο «Αχιλλέας» που ήταν τότε από τα καλά πατισσερί της Θεσσαλονίκης, γωνία Αγίας Σοφίας και Ερμού. Για αντίπραξη στον Αχιλλέα το βάφτισαν Αχίλλειο και στα χρόνια της δικτατορίας το είχε δει Ζόναρς-μπάι-δε-ση - πάστες, πες μελπά κι έτσι. Το παρέσυρε όμως και αυτό η λαίλαπα της μεταπολίτευσης και στα τέλη της δεκαετίας του '70 - αρχές της δεκαετίας του '80 είχε ήδη μετεξελιχθεί σε υβρίδιο γιάφκας και τεκέ όπου αρμονικά συνυπήρχαν πρωτο-φρικιά, μετανοημένοι Κνίτες και μαστουρωμένοι φοιτητές της Θεολογικής. Δεν είναι τυχαίο δε ότι η πολυκατοικία ακριβώς απέναντι από το «Αχίλλειο», στην άλλη γωνία Βογατσικού και Νίκης, ήταν η μακροβιότερη κατάληψη της Θεσσαλονίκης. Την εποχή εκείνη οι πολυθρόνες ήταν κόκκινο πλαστικό με μαύρο σειρήτι στα μαξιλάρια. Α, ναι, και δεν σέρβιρε πια πάστες.
Για την συνέχεια παραπέμπω στα όσα σημειώνει άνωθεν ο acg. Πρέπει όμως να σημειώσω ότι η εμφάνιση του Μπελ Αιρ και η μετεξέλιξη του Αχιλλείου συμπίπτει χρονικά με την άνοδο του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ. Είναι τυχαία πράγματα αυτά;
(Β)Ρασταπόπουλος.
Ποιός ξέρει/θυμάται την ιαχή «καλώς τον Κορωναίο, τον Άγγελο τον νέο»;
Και ποιός θα την κάνει την παλληκαριά να το ανεβάσει το τρελοκαμπέρω;
Δεν νομίζετε ότι τόχετε παρακάνει μ'αυτά τα ναρκισιστικά; Ήμαρτον και ευτυχώς που βρέθηκε κι ένας χριστιανός χτες το βράδυ φίλος του Εφραίμ θα είναι οπωσδήποτε και τούριξε στ'αυτιά του συγκεκριμένου λήμματος και σπεκ διότι αυτά που περνιούνται εδώ χάμω για χιούμορ είναι άρρωστα πράματα, αλλαξοκωλιές και τέτοια, αρρωστα και αυτιστικά και όπως το είπε και ο άλλος πριν ααταβιστικά με δυο άλφα οπωσδήποτε και ίσως και με τρία διότι η σήψις έχει προχωρήσει εϊσιτζί για σένα τα λέω. ΑΑΤΑ.
Η λέξη καλτάκα προέρεχεται απευθείας από τα Τούρκικα. Kaltak στα Τούρκικα σημαίνει πουτάνα, παλιογύναικο, αναντάν μπαμπαντάν. Kaltak επίσης στα Τούρκικα σημαίνει και σέλλα - τα συμπεράσματα προφανή.
Εντάξει, ο Λαζόπουλος μπορεί να την μοστράρισε τη λέξη πρώτος στην τηλεόραση αλλά και παλαιότερα σε ορισμένους κύκλους - πολλά δε λέμε - η χρήση της ήταν ευρεία.
Απαντάται, στη Θεσσαλονίκη τουλάχιστον, και ως ανθυκαντίποτας και προφέρεται ανθυ-γκα-dίπτας.
Σωστός. Σχετικό και το φλούφλης.
Καλά, πόσα πάρα πολλά λεφτά κάνει το παράδειγμα; Τώρα το είδα πρώτη φορά.
Έχω απορίες. Τι μύριζαν τα μολύβια; Τι έκαναν οι συμμαθήτριες με τα μολύβια τους πριν τους τα κλέψει ο μικρός Αποστόλης; Πόσων χρονών ήταν ο μικρός Αποστόλης; Και, είναι εξακριβωμένο ότι τον έλεγαν Αποστόλη;
Προφέρεται και ως γκαλόπατζης. Ο τόνος στο -ο-. Πιο αστείο, λέω εγώ τώρα. Αλλά ίσως είναι μόνο Σαλονικιό.
Κυρίως για άνδρες, όχι;
Με την έννοια, δηλαδή, ότι αγόρασε κάποιες πιθαμές γη για να βάλει το μνήμα του; Μακάβριο αλλά ενδιαφέρον, αν και μάλλον υπερβολικό. Τι να σου πω, μπορεί να είναι κι έτσι ... πάντως, δεν το έχω ακούσει ποτέ να χρησιμοποιείται με αυτή την έννοια ... αλλά, ίσως αυτή να είναι η προέλευση και η σημασία να ατόνησε με τα χρόνια.
Μήπως ξέρουμε και πώς προκύπτει το πεναλτάδικο ως χαρακτηρισμός ξενοδοχείου;
Νομίζω ότι λέγεται έτσι διότι όταν κάποιος φάει μια θεαματική σαβούρδα ξαπλώνεται φαρδύς-πλατύς και χαρακτηριστικά αγκαλιάζει το χώμα με χέρια και με πόδια και πραγματικά το κάνει κτήμα του. Εικασία είναι, βέβαια.
Εγώ το πάω πολύ το λήμμα. Λίγο μόνο να μας εξηγούσες και πώς βγαίνει η λέξη - αν γίνεται βέβαια.
Γιατί, όμως, να μπερδεύουμε τα πράματα; Σοφόν το σαφές.
Ανέβηκε και αυτό: σότο (το)
Υπήρχε και αυτό: σώτα. Δεν το είδαμε.
Πάμε βίντεο ...
Δεν το λέω για σίγουρο, αλλά δεν νομίζω ότι ο αχταρμάς και τα κουλουβάχατα είναι απολύτως συνώνυμα. Έχω την αίσθηση ότι ο αχταρμάς τονίζει την ανάμειξη πολλών και ετερόκλιτων συστατικών ενώ τα κουλουβάχατα δίνουν έμφαση στην αναστάτωση, στην διατάραξη της τάξης, στο άνω-κάτω. Αναστάτωση μπορεί να υπάρξει και σε κάτι σχετικά ομοιογενές.
Σωστός. Ειδικά η παραπομπή στα Πέρσικα.
Ωραίοι και οι στίχοι του Χρηστάκη. Όλα τα λεφτά η λέξη γιαβουκλού. Είναι και αρσενικού και θηλυκού γένους, ο/η γιαβουκλού = αρραβωνιάρης / αρραβωνιάρα, δηλ. αγαπητικός/ια. Ίσως κάποιος (sarant;) ξέρει κάτι παραπάνω και μπορεί να το ανεβάσει ως λήμμα το γιαβουκλού.
Έχω δει τον στίχο και ως «είσαι και γιαβουκλού». Επίσης υπάρχει και η κάτωθι έκδοση, η οποία συμπληρώνει και το κενό:
Εμαθα πως παίζεις ζάρια
είσαι και χασικλού
εξηγείσαι στα παιχνίδια
γιατ' είσαι γιαβουκλού.
Να είσαι και δερβίσης
τραβάς την κουμπουριά
και σ' όλα τα παιχνίδια μέσα
κομμάτι στη μαγκιά.
Αλλά με μπερδεύει γιατί του λέει είσαι και χασικλού - απευθύνεται, προφανώς, σε άντρα και απ'όσο ξέρω η λέξη χασικλού είναι μόνο θηλυκού γένους.
Υπάρχει και αυτό το λήμμα: δερβίσης
Αυτό το έδεσμα που περιγράφει το moutro9 - ένα είδος no-name Zwan, σωστά; - το έχω ακούσει να λέγεται και γκοτζιλάκι, ακριβώς για να γίνεται η αντιδιαστολή με τον κλασικό Γκοτζίλα. Αλλά, δεν το έχω διασταυρώσει. Αν κάποιος το ξέρει για σίγουρα ως γκοτζιλάκι, ίσως αξίζει να ανεβεί ως χωριστό λήμμα.
Σχετικό και αυτό: ανθρώπας/ άνθρωπας
Έλα ρε, τώρα ... νέμα προμπλέμα.
Φοβερό κείμενο.